Ontdek de schoonheden van Noord Thailand (deel 3 en slot)

Het Noorden is een van de mooiste gebieden van Thailand en in het bijzonder de omgeving bij Mae Sot, Mae Hong Song en Pai. Een aanrader is de route 1095 met zijn meer dan 1800 haarspeldbochten van Chiang Mai via Pai naar Mae Hong Son. De route kan in één dag gereden worden maar alle toeristische attracties en schitterende vergezichten worden dan wel voorbij gereden.

Deel 3 en slot

Na nog ’n nacht in Pai vervolgde ik de 1095 naar Mae Hong Son. Wil je in de omgeving van dat stadje alle bezienswaardigheden bekijken dan moet je er minstens vijf dagen voor reserveren. Wat is er zoal mogelijk; de Wat Phra That Doi Kong Mu, een mooie witte tempel. De Sutongpe Bridge, een houten brug tussen weelderig groene rijstvelden. De Tham Lot Cave, een fabelachtig mooie grot maar erg toeristisch, maar zeker een bezoek waard.

De Fish Cave met kraakheldere riviertjes waarin duizenden hongerige vissen zwemmen.

Het Yun Lai View point hoog in de bergen met mooie vergezichten. Ook diverse Hot Springs, watervallen, en drie Long Neck Villages. Een daarvan is per gewone auto niet bereikbaar. De andere twee zijn erg toeristisch. Eentje kun je per bootje bereiken, de andere per auto waarbij je wel eerst door negen ondiepte riviertjes moet rijden. Lijkt een avontuur maar is makkelijk met per auto of bromfiets om te doen.

Bergbewoners. Ze komen voornamelijk uit Birma en Laos en zijn sinds de vorige eeuw Thailand vanuit het Noorden binnengetrokken. Een aantal daarvan zijn de Akha, de Lisu, de Karen en de Hmong.

Een bezoek aan de bergdorpjes is een aanrader maar deze zijn niet makkelijk te vinden. Beter is het om zo’n trip via een plaatselijk reisbureau te boeken.

Een tocht naar China City is een aanrader. Diep in de bergen ligt dit door Chinezen bewoonde dorp. De rit gaat door hoge bergen en soms over smalle, maar goed berijdbare wegen naar het bergdorp. Vooraf passeer je aan de rechterkant een waterval die makkelijk, en vrij toegankelijk is.
Bij sommige S-bochten wordt geadviseerd om de claxon te gebruiken. Je passeert kleine dorpjes, mooie vergezichten rijstvelden en uitgebreide theeplantages.

China City is een dorpje dat geheel in de Chinese stijl is gebouwd, en je kunt er allerlei soorten thee proeven. Er is een enorm aanbod in gedroogde vruchten fruit en zelfs streekwijn wordt er aangeboden.

In de omgeving zijn meer bergdorpen te bezoeken zoals bijvoorbeeld Monk City. Helaas wordt de route niet of nauwelijks aangegeven maar desgewenst kan ik de gps-coördinaten verstrekken.

Eén avontuur wil ik nog met je delen. Rijdend op de 1095 vanuit Mae Hong Son kun je na ongeveer 35 kilometer linksaf naar de 1226. Deze weg loop na ongeveer 25 kilometer dood tegen de grens van Myanmar. In dit gebied zijn enkele grotten die ik helaas nog nooit gevonden heb. Het gaat om de Pha Phueak Cave en de Mae La Na Cave. De laatste is volgens informatie de langste van Azië.

In Thailand worden toeristenattracties over het algemeen goed aangegeven maar soms mis je de vervolgborden en dat komt doodeenvoudig omdat ze er niet staan. De 1226 heb ik al vier keer gereden, zelfs tot aan de grens, maar tevergeefs. De weg verkeert na ongeveer 10 kilometer in een zodanige slechte staat dat je enkel nog stapvoets kunt rijden. Na ongeveer 20 kilometer kom je bij een bijzonder lastig Check Point. Je passeert er niet makkelijk, vooraf vragen ze het hemd van je lijf en bovendien in een taal die niemand begrijpt.

Aangekomen bij de afslag had ik twijfels, toch nog maar eens proberen? Mijn nieuwe kaart gaf aan dat Mae Lana Cave zich ongeveer halverwege aan de rechterzijde zou bevinden. Het bord bij de afslag met de tekst; MAELANA CAVE en The Longest Cave in Asia en gaf de doorslag, dus toch nog maar ‘n poging.

Om te voorkomen dat ik voor de vijfde keer de mist in zou gaan draaide ik op goed geluk ongeveer halverwege rechtsaf naar een dorpje en warempel, daar stond een pijl met de tekst; Cave. De langzaam oplopende weg werd als maar smaller en was door regen en groene aanslag behoorlijk aangetast. Ook nu was ik weer de enige toerist en dat gaf stof tot nadenken.

Het is mij meer overkomen dat een weg plotseling geen weg meer was of dat ik op de gok een rivier over moest steken dus wat stond me nu weer te wachten want het was regentijd.

In Thailand worden gevaarlijke wegen en toeristenattracties soms vanwege overvloedige regenval, doormiddel van een slagboom gesloten. En jawel hoor, ook nu een slagboom. De Thai aldaar vertelde dat de Mae La Na Cave was gesloten maar een bezoek zou toch mogelijk zijn. Na betaling van 300 Bath zou hij, en tevens als gids, mij op de verdere route per bromfiets begeleiden.

In eerste instantie geen problemen maar plotseling, bij een scherpe bocht duikelde de weg met een aantal superscherpe haarspeldbochten steil naar beneden. De bochten van, volgens mij minstens 35 graden, waren zo steil en krap dat ik het even niet meer zag zitten. Ik ben wat wegen betreft wel wat gewend maar dat was toch iets teveel van het goede. Ik stopte en wilde achteruit rijden maar dat lukte niet. De enige mogelijkheid was de weg naar beneden volgen.

Op aanwijzing van mijn gids draaide ik door bochten met aan twee kanten een steile afgrond en in sommige daarvan waren hele stukken wegdek naar beneden gedonderd. Mijn auto heeft aardig wat pk’s, maar er wachtte mij ook nog een terugweg. Ik kon me niet voorstellen dat het wegdek op de steile stukken met die glibberige moslaag, mij bij de beklimming nog enige grip zou geven. Mijn gids was onverstoorbaar, het kon.
Ik werd uitgerust met een hoofdlamp en we begonnen aan de verkenning van de 500 meter lange grot. Werkelijk fantastisch en mijn gids was er kind in huis.

Maar ik was in mijn gedachte reeds op de terugweg en zag het echt niet meer zitten. Daarom ging veel van zijn uitleg lang me heen.
Voor we aan de terugweg begonnen toonde mijn gids nog de plaats waar enkele weken geleden een Duitser naar beneden was gestort. Nou, dat kon er ook nog wel bij. Mijn gids adviseerde om de bochten vooraf nog even te verkennen en deze dan met een zo hoog mogelijke snelheid aan te rijden. Bij een lage snelheid zouden mijn banden de grip op het wegdek verliezen. Opgelucht bereikte ik de slagboom maar daar zien ze mij niet meer.

Ik raad iedereen aan om die grot te mijden. Hij is alleen per auto te bereiken en in de regentijd een ware horrorweg.

Terug in Pattaya kon ik terugzien op een avontuurlijke reis met veel belevenissen. Ik heb genoten van de schitterende natuur, de contacten met de bergbewoners en de altijd weer heerlijke Thaise keuken.

Ingezonden door Hans