Ontdek de mystieke pracht van Wat Doi Suthep (lezersinzending)

In de weke gloed van de ochtendzon, begon onze tocht naar de Wat Doi Suthep, de parel van Chiang Mai en zijn weelderige ommelanden. De stad, een labyrint van cultuur en geschiedenis, herbergt meer dan driehonderd tempels, ieder met hun eigen verhaal, gesponnen uit het verleden. Te midden van dit alles, is de Doi Suthep een legendarisch heiligdom dat de gouden Lannatijdperk echoot, een tijd waarin het spirituele leven bloeide zoals de lotusbloemen in de vijvers van de tempels.

Na een rit door de kronkelende wegen, omgeven door het levendige groen van het Doi Pui National Park, bereikten we de voet van de berg waarop de tempel trots resideert. Hier, aan de voet van de heilige trap, begint het verhaal niet met stilte of meditatief gemijmer, maar met de levendige klanken van marktkooplui die hun waren aanprijzen. Het is een kleurrijke bazaar waar zilveren amuletten schitteren in de zon, waar de geur van jasmijn en het pittige van streetfood je zintuigen prikkelen.

De kunst van het afdingen hier is een dans tussen koper en verkoper, een sociaal schouwspel waar wij, na twee weken, sterren in waren geworden. Het is een schaakspel van cijfers, een vriendelijk duel waar de prijzen dansen tussen vraag en bod tot ze rusten op een bedrag dat beide partijen met een glimlach doet scheiden.

Na de markt begon onze ware klim naar spirituele hoogten. De 309 treden naar de Wat Doi Suthep, hoe uitdagend ook, vormen een bedevaart op zich. Met elke trede die je overwint, voel je de geschiedenis onder je voeten, en met elk zweetdruppel die langs je slapen glijdt, laat je stukjes werelds bestaan achter.

Boven gekomen werden we beloond met meer dan alleen het weidse uitzicht over de stad. De Wat Doi Suthep zelf is een toonbeeld van devotionele kunst, met de goudschitterende Chedi die oprijst als een baken van bovenmenselijk streven. De tempel en zijn bijgebouwen zijn versierd met fijn uitgesneden draken en mythologische wezens, elk vertellend over de diepte van het boeddhistische geloof.

Binnen de muren van het complex is het inderdaad een gokspel van heiligen en symbolen, met uitleg vaak verscholen in het mysterieuze Thais. Maar één boodschap is duidelijk, zelfs in onze moedertaal: de fooiboxen vragen stil om een bijdrage, een moderne echo van eeuwenoude offers.

Foto’s, onmiskenbare stille getuigen van onze ervaring, werden genomen, ieder vastleggend een facet van deze plaats waar aards en transcendent elkaar raken. En na twee uur, met een ziel vol van de tempels serene majesteit, daalden we de trappen weer af naar onze chauffeur, die de middag had doorgedroomd onder een schaduwrijke boom.

Eenmaal terug in de oude stad van Chiang Mai, kon je de aanwezigheid van de Wat Doi Suthep nog steeds voelen, zwevend in de lucht als een subtiele herinnering dat er hogere plekken zijn die wachten om ontdekt te worden, elke dag weer, onder de wijde hemel van Thailand.

Ingezonden door Rudolf