Lezersinzending: Traditioneel Songkran
Vorige week stond er op Thailandblog een bijdrage over Songkran. Nergens werd echter verwezen naar het traditionele Songkran, ook niet in de vele reacties. Hier in Isaan wordt Songkran gelukkig vooral op de traditionele manier gevierd, dat wil zeggen, dat de ouderen geëerd worden in ruil voor de nodige goede wensen.
Daarom is er ook die enorme volksverhuizing elk jaar weer. Smijten met water gebeurt hier ook natuurlijk wel maar het is eerder uitzondering dan regel. Zo ben ik vorig jaar op de eerste dag van Songkran 20 km gaan fietsen maar ik heb niemand met water langs de weg zien staan. Helemaal niemand. Ik was bijna teleurgesteld.
Gezien de gevorderde leeftijd van mijn vrouw en ik komen wij ook in aanmerking voor een dergelijk eerbetoon en zo kregen wij vanaf donderdag tot en met zondag elke dag bezoek van vrienden die onze handen besprenkelden met water uit een verzilverd kommetje waarin jasmijn dreef. Dit gebeurde allemaal vanuit een van eerbied getuigende gehurkte positie. In een enkel geval werd er zelfs voorzichtig wat water over onze schouders gegoten. De jongste was 9 jaar en de oudsten waren inmiddels al ruim de 50 gepasseerd.
Nu maak ik mij niet de illusie dat ze speciaal voor mij kwamen. Ze kwamen natuurlijk voor mijn vrouw die ondertussen al 65 is en ik lift dan mee. De “realisten” onder de Thailandblog-lezers zullen wel denken dat de hoge opkomst komt omdat wij hier in Thailand voor sinterklaas spelen. Het sinterklaasfeest vind ik inderdaad een mooi traditioneel feest maar in Thailand doen wij daar niet aan. Of het echt uit eerbied gebeurt is natuurlijk de vraag maar het is in ieder geval een mooie traditie.
Wat ook een factor kan zijn in de opkomst is dat wij een vijver bezitten en in die vijver een aardig eiland hebben met palm- en mangobomen voor de nodige schaduw en een keuken en barbecue voor de inwendige mens. En Thaise mensen houden ervan om aan de waterkant wat te drinken en te eten. Ze komen dus sowieso graag op bezoek bij ons. En meestal brengen ze dan ook gekocht of thuis klaargemaakt eten mee. Of ze maken het bij ons klaar. En drank nemen ze meestal ook zelf mee. Afgelopen zondag bracht een vriend zelfs een lading Hoegaarden mee. Die had hij van een neef gekregen waarvan hij de studie had betaald.
Ingezonden door Hans Ponk
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand21 december 2024Je maakt van alles mee in Thailand (195)
Lezersvraag21 december 2024Kun je een bewijs van een Thais adres in het Engels krijgen voor een Belgische bankrekening?
Lezersvraag21 december 2024Hoe kun je als expat in Thailand omgaan met crypto?
Lezersinzending19 december 2024Japanse autoverkopen dalen in Thailand, terwijl Chinese auto’s marktaandeel winnen (lezersinzending)
In de gerelateerde artikelen op Thailandblog heb ik een posting geplaatst over het Songkranfeest in de Isaan.
Daar in staat de meer oorspronkelijke Songkran gedachte vermeld.
Inderdaad kan het ook zo gevierd worden. Gelukkig maar.
De meeste buitenlandse water smijters hebben daar geen weet van.
Zelfde hier in Chumphon Prov … Na het bezoek aan de tempel, in de vroege ochtend, gaan veel mensen naar de tessa baan van het dorp waar ik woon. Hier worden dan de ouderen, en dat zijn dan 80 en 90 plussers, geeerd op traditionele Thaise wijze. Met een klein, verzilverd, kommetje wordt water, met lekker ruikende bloemenblaadjes erin, over de gevouwen handen en de schouders van de bejaarden gegoten. Er worden dan boodschappen van geluk uitgesproken.
Persoonlijk ga ik er elke jaar heen en dat wordt wel degelijk op prijs gesteld. Als aandenken krijg ik, net zoals de andere aanwezigen, een potje bloemen mee huiswaarts.
Daarna maak ik dan een fietstochtje door het dorp om de kinderen de kans te geven een farang te dopen. Steeds een mooie belevenis, je ziet ze eerst twijfelen of ze het wel zouden aandurven… een farang … na hun teken gegeven te hebben dat het kan, wordt er wat water gegooid en zie je hen naar binnen hollen: gaan vertellen dat ze een farang te grazen genomen hadden ….ik geniet er telkens van.