Op mijn maandenlange motorvakantie in Thailand en ommelanden begint het uiterst belabberde verkeersgedrag mij soms te ergeren. Op een motor ben je kwetsbaar!
De ANWB beweert dat de internationale verkeersregels hier vrijwel gelijk zijn aan die van Europa, waar in sommige landen ook links wordt gereden. Wie in Thailand op een rotonde rijdt, heeft voorrang op verkeer dat die rotonde op wil, zegt de ANWB-site, bij voorbeeld.
Elke keer weer schrik ik me rot als er iemand voor mij op zo’n Thaise rotonde plotseling op z’n remmen gaat staan om een wachtende de rotonde op te laten. Alom en aldoor worden hier nieuwe verkeersregels uitgevonden, vooral op een motor of brommer moet je hier verschrikkelijk goed uitkijken en voorbereid zijn op de gekste manoeuvres van anderen.
Waarom schrijft de ANWB niet dat het hier een (statistisch) levensgevaarlijke verkeerschaos is, met vele duizenden verkeersdoden per jaar. Waarom worden vakantiegangers niet gewaarschuwd, ook niet op de site van Buitenlandse Zaken, dat Thailand het meest verkeersgevaarlijke land ter wereld is, waar iedereen zijn eigen verkeersregels ter plekke bedenkt en ongestraft toepast?
Afslaand verkeer heeft of neemt hier alom standaard voorrang! Vanuit een uitrit rij je zonder te kijken zo de weg op – en toeter als nou niet van schrik, want dan wordt je bekeken met zo’n Thai gezicht van: is er wat? Met twee wielen over een doorgetrokken streep levert in NL een bekeuring op van al gauw 150 euro. Hier zie ik de hele dag inhaalmanoeuvres met vier van die pickupwielen over de dubbele streep! Ik denk dat een Thaise weggebruiker in Europa binnen een uur minstens vier bekeuringen heeft en zonder rijbewijs terug gaat naar zijn prachtland, want dat Thaise rijbewijs is op grond van gevaarlijk rijgedrag al op de dag na aankomst ingenomen door de verkeerspolitie!
Het is op het leuke en ook zeer informatieve Thailandblog geen nieuw onderwerp, dat weet ik als dagelijkse lezer ook wel, maar toch ben ik reuze benieuwd naar de verkeerservaringen van andere bloglezers!
Ingezonden door Joe Argus
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen19 november 2024Liefde in Thailand of een dure illusie? (lezersinzending)
Thailand algemeen19 november 2024Vreemde beroepen (lezersinzending)
Visumvraag19 november 2024Thailand Visa vraag Nr 209/24: Is een Electronic Travel Authorisation (ETA) vanaf 1 december verplicht?
Belasting Nederland19 november 2024Thailand belasting vraag: Kun je belasting terugvragen na emigratie naar Thailand?
Beste Joe, wat de ANWB zegt is op zich wel juist, Thailand heeft prima verkeersregels. Het grootste probleem is dat vrijwel geen Thai die verkeersregels kent en dat de politie niet handhaaft. Een rijbewijs krijg je hier bij een pakje boter. En de politie is vooral geïnteresseerd in buitenlandse verkeersovertreders omdat ze dan wat Tea-money kunnen incasseren.
Inderdaad. Toen ik voor het verkrijgen van een Thais rijbewijs een video over de verkeersregels moest bekijken kwam ik tot de verrassende conclusie dat die niet of nauwelijks afwijken van ‘onze’ regels. Kennis en handhaving: daar draait het om.
25 jaren geleden zat iedere verkeersdeelnemer hier nog op een brommer. Op 25 jaar tijd zijn al die brommer rijders erin geslaagd zich een krachtige pick-up te kunnen veroorloven. Niets is echter gevolgd. Noch de infrastructuur noch de verkeersregels noch de verkeersopleiding .
Geld is het enige dat echt van belang is voor de gemiddelde Aziaat.De rest is allemaal zeer bijkomstig.
Je moet hier wel degelijk een examen afleggen voor een motor of auto rijbewijs. Ik verkreeg mijn Thai rijbewijs in 1977 en moest theoretisch en praktisch examen afleggen. Na geslaagd te zijn kreeg ik een voorlopig rijbewijs en kreeg ik na 2 mnd zonder aanrijding of bekeuring gehad te hebben mijn rijbewijs wat toen Baht 20- koste en was 3 jr geldig. Je kon het ook kopen voor Baht 300- maar dat deed ik niet. Zeker is dat je als motor rijder vogel vrij bent. Zelf aangereden door pick-up en zit thuis met gebroken been. Mijn zoon ook twee keer maar kwam met de schrik en wat schrammen vrij. Je ziet ook overal hinkende mensen met een been in het gips opgelopen bij een motorcycle ongeluk. Het is een komen en gaan bij zieken huizen van mensen die aangereden zijn op een motorcycle. Tesco-Lotus heeft zelfs rolstoelen klaar staan voor degenen die willen winkelen met gebroken ledematen opgelopen bij een motor ongeluk. Ik raad ook ten sterkste af om als toerist of nieuwkomer een motorcycle te huren of te kopen.
rolstoelen is een service van sommige zaken omdat ouderen soms minder goed ter been zijn of niet lang kunnen staan.
Maar wordt het meest gebruikt door mensen die een gebroken been hebben opgelopen bij een motorcycle ongeluk. Welke sommige zaken hebben ook deze service?
Mag ik met U mijn ervaring delen?
Schrap voor wat het verkeer in Thailand betreft het begrip ” WEGGEBRUIKER ” en vervang dit door ” HINDERNIS “.
Ik verduidelijk :
Een WEGGEBRUIKER / MEDEWEGGEBRUIKER is iemand die in het verkeer rekening houdt met andere weggebruikers.
Hij ANTICIPEERT op zijn medeweggebruikers, en past de INTERNATIONALE VERKEERSREGELS toe.
Een HINDERNIS in het verkeer is iets / iemand die je steeds moet ONTWIJKEN.
Als je vanuit dit uitgangspunt
Geachte lezers,
Pas je hier strikt de verkeersregels toe dan heb je dagelijks een ongeval met gekwesten/doden en in het beste geval met enkel stoffelijke schade.
Ik geef U een goede raad.
Hier in het verkeer rustig rijden met het principe van,, wat geven en wat nemen,, zonder echter Uzelf in gevaar te brengen.
En vooral op grote wegen met verkeerslichten:wacht nog enkele seconden als het groen wordt voor U,want diegene waarvoor het al 3,4 en 5 seconden rood is rijdt gewoon door alsof verkeerslichten totaal onbestaande zijn.
Veel succes en een safe trip.
Vervolg :
Als je je vanuit dit standpunt in het Thais verkeer begeeft dan is mijn ervaring ( +/- 20000km per jaar ) dat je héél véél miserie (= lastige ervaringen ) kan voorkomen .
Samengevat : Ik verplaats mij in het Thais verkeer tussen te ontwijken HINDERNISSEN en NIET tussen medeweggebruikers.
Ik heb nog niet zo lang geleden over het Thaise rijbewijs geschreven. theoS schrijft dat je hier wel degelijk een examen moet afleggen en dat klopt. Maar je leert er vrijwel niets mee. Net als bij zowat ieder leerproces kun je alleen leren door herhaling. Dat je voor die toets slaagt, heeft niks te zeggen. Op internet kun je alle vragen van buiten leren. Maar dat wil niet zeggen dat je dan rijden kunt.
Het praktijk examen met de auto en met de motor bestaat uit het afrijden van een parcours, waarbij je met de auto getoetst wordt of je goed kunt file parkeren, langs de stoeprand kunt rijden en op de gele streep kunt stoppen. De film die boordevol informatie zit, treft nauwelijks doel. Hoe kun je in 5 uur alles weten en leren over verkeersgedrag? De meesten slapen al na een half uur.
Er zijn geen lessen, je hebt geen rij instructeur die jou helpt, tips geeft, aanmoedigt gas te geven, voorrang te verlenen en alles andere dat je moet weten.
Ja met de regels id niets mis,maar alleen met de handhaving. trouwens ik heb wel eens een bon gehad in de Isaan omdat ik de dubbele ljn was overgestoken. Kon ik afkopen met 200 met 200 THb. De agent had waaschijnlijk geld nodig.
Beste Joe,
Ik/wij begrijpen je ergernis. Maar de feiten zijn zoals ze zijn. In Thailand moet je extra voorzichtig zijn omwille van verkeersregels die niet gerespecteerd worden. Ik heb vaker gereden met een handige 150cc, maar ook met de wagen.
In België reed ik vroeger ook met krachtiger motoren. Omwille van deze minder behendige motoren is het nog moeilijker en gevaarlijker dan in Europa. Door de “lompere” motor schrik je meer bij stommiteiten van anderen. Je zal er moeten aan wennen, en je eigen veiligheid als prioriteit nemen. Probeer je minder te ergeren voor je eigen gemoedsrust. Ik zeg proberen. De ene dag lukt al beter dan de andere.
Thailand schijnt daarin makkelijk te zijn. Je zou een rijbewijs moeten halen, maar kost geld en naar Thaise begrippen is dat duur, te duur, ook bij ons.
Echter is het mogelijk met motor te rijden zonder rijbewijs en dat merk je in het rijgedrag. Regels worden niet in acht genomen, men doet maar wat. Waarschijnlijk dan ook wanneer ze overstappen naar een auto. JE ziet ook peuters van 8 jaar gezellig op de 75 cc motor rond tuffen. Echt alle regels worden overtreden, daar er toch geen handhaving is voor de Thai.
In CM een keer maakte een Thai een keer een overtreding , stak over met motor waar dat niet mocht.
Ik deed hetzelfde (ok was fout), droeg een knal oranje vest om mij kenbaar te maken. Gevolg ik kreeg politie achter mij aan en ging op de bon. VOlgen naar politiebureau, echter nooit daar geweest, kon het afhandelen met 500 bath op een stille plaats. Ik zei ook tegen hem dat ik mijn oranje vestje niet meer zou dragen, hij lachte.
Paar dagen erna zag ik dezelfde agent een farang aanhouden en op hetzelfde plekje weer boete te betalen. Hij droeg geen helm. Terwijl er 100 duizenden Thai geen helm dragen, maar wel verplicht is.
Volgens mijn Thaise vriendin zou de motorrijder er beter vanaf komen bij een ongeluk, daar wordt geacht dat de autorijder daarop moet anticiperen en rekening moet houden met de kwetsbaarheid van de motor rijder. Ik vroeg hoe dit dan zat als voetganger, tja waarschijnlijk weer anders, deze wordt gewoon onderste boven gereden, hoort niet op de weg.
Vanuit de stelregel van kwetsbaarheid rijden bijna alle motorrijders nonchalant. Vooral ouderen rijden er zo van JIJ pas maar op. Ik ben beschermde motorrijder.
Anticiperen is normaal al zeer belangrijk, maar in Thailand nog veel meer.
De laatste keer, jan, zat ik op een onverlichte weg, echt donker, heuveltje op. Voor mij kon ik nog zien hoe een schaduw zonder enig reden van de linker naar de rechter kant ging, daar zat ik. Nam gas terug en ging naar links. Een totaal onverlichte auto, zelfs geen reflectoren met een batch hout erop. Mijn hart deed toen denk ik zo’n 180 slagen.
Tja in Thailand kan je echt alles verwachten. Ik gebruik de claxon nu ook regelmatiger in Thailand en het interesseert me niet hoe ze kijken.
Beste Peter er rijden geen 75 cc brommers in Thailand,het begint bij 105 cc en hoger.
En de peuters rijden niet gezellig maar voelen zich als Max Verstappen maar dan op een door pappie en mammie gekochte opgevoerde tweedehands brommer met vergulde wielen en pakweg 150cc cilinderinhoud, en uiteraard ook zonder helm en rijbewijs en verzekering wat is dat.
En claxoneren kan behoorlijk gevaarlijk zijn, de persoon waar je voor claxoneerd kan zich gekrengt voelen in zijn ego met het gevolg dat hij stopt en je een klap voor je hoofd geeft.
In het ergste geval zwaaien ze met een gun. Dagelijkse kost in het Thaise nieuws, zo agresief zijn ze hier.
Jan Beute.
Dat alleen maar farangs op de bon worden geslingerd, is larie. Wij hebben ons eens op een bankje gezet en de controle op brommertjes een hele lange tijd afgezien. Er gingen meer thaien aan de kant zonder helm dan wat anders.en ze kregen net zo goed een boete als de buitenlanders die niet in orde waren Wel werd elke buitenlander gecontroleerd op zijn rijbewijs. Het probleem is hier vooral als je de boete betaald hebt( werd wel degelijk boetes uitgeschreven,want ze kregen een papier) mag je gewoon verder rijden gelijk je bezig was.ben je die dag al beboet beboet zwaai je gewoon met je papiertje en jr kan weer verder. Dus eigenlijk koop je gewoon een papier( je boete) en verandert er niks.
Gisteren, donderdag 7 februari, een grote verkeerscontrole op de Sukhumvit Road richting Theppraya Rd.(Pattaya)
Zeker over een afstand van 500 meter.
Opvallend veel Thais met motorbikes stonden aan de kant met schrijvende politie mensen.
Ik mag niet overdrijven, maar in Thailand scheurt toch zeker tachtig procent van alle motorrijders zonder helm door het verkeer – en zonder handschoenen, liefst in korte broek en op slippers. Daarbij rijden die jongelui idioot hard. Gebeurt er wat, er steekt onverhoeds een hond over of een kind, dan worden zij als een raket gelanceerd en bij de landing liggen ze helemaal open. Kamikaze-piloten!
De Koning wordt hier als een heilige vereerd. Hij zou zich pas werkelijk onsterfelijk maken als hij in mei bij zijn feestelijke kroning zou zeggen: Van nu af aan wil ik geen enkele Thai meer op twee wielen zien zonder helm en ik draag de Royal Thai Police op om hier zeer streng op toe te zien. Alle schoolkinderen een keer per jaar verplicht op excursie naar zo’n revalidatiecentrum waar de gehandicapte verkeersslachtoffers aan de kids hun verhaal mogen vertellen!
Maar wat ik hier van de pliesie zie, daardoor heb ik van die ‘dienders’ al geen hoge pet op.
Ultra-gevaarlijk zijn de wegwerkzaamheden, zoals nieuwe asfalteringen, waar doorgaans duidelijk is aangegeven dat hier slechts 30 of 40 mag worden gereden. Thais, die sowieso lak hebben aan anderen, stuiven je daar met 130 voorbij, maken enorme stofwolken, waarin motorrijders geen hand voor ogen kunnen zien. Nergens politie, die zit onderuit gezakt wat te lummelen bij controleposten.
Spookrijders alom, ’s avonds rijden zonder (achter)licht, inhalen in bochten zonder enig overzicht, het draagt allemaal bij aan het nieuwe kampioenschap van Thailand: wereldkampioen verkeersonveiligheid!
Het leven van een Thai, het spijt me dat ik tot deze conclusie wordt gedwongen, is een andere Thai al niets waard, laat staan het leven van een Tang Dao, zo’n alien, malle falang, een verachtelijke buitenlander. Als die ’n portemonnee hier maar achterlaat!
Ik rij dagelijks small en big bike hier voor vele Jaren.
Maar als ik op moet schrijven wat ik zo al dagelijks ook zelfs vanmiddag en gisteren nog heb meegemaakt en gezien.
Krijg ik kramp in mijn vingers van het typen.
Iedereen doet maar waar hij zin in heeft en hem het beste past in het verkeer.
De verkeers regels zijn er wel, maar de controle hierop daar ontbreekt het totaal aan.
Jan Beute.
Je kan een heleboel over de Thai en zijn weggedrag zeggen, maar hier zie je nooit opgestoken middelvingers o.i.d. Ze gaan gewoon aan de kant en geven elkaar de ruimte.
Wanneer je in Nederland maar een klein beetje over de scheef gaat, dan krijg je meteen een middelvinger eb allerlei verwensingen. Ook kom hier nooit bumperklevers tegen. In Nederland wordt ik regelmatig bijna van de linkerbaan gedrukt. Hier haalt men dan gewoon via de andere kant in
Beste Frans, bumperklevers kom ik echter wel dagelijks tegen.
Vooral als ik op de bike rij voel ik mij in een zeer onveilige en levens bedreigende situatie verkeren.
Als motor rijder heb ik geleert om ruimte om je heen te creern, dat kun je alleen voor en aan beide zijden van de motor .
Helaas achter ben je afhankelijk van het voertuig achter je, wat ik meestal doe is achterom kijken en met mijn hand naar de achterkant van de bike te wijzen , veelal gaan ze dan terug in afstand.
Regelmatig ondervind ik dat als sommige autos wilen passeren dat ze een tijdje op een afstand van een meter of drie van mijn achterspatbord af zitten.
Ook het vingertje opsteken heb ik al twee maal persoonlijk ondervonden.
Jan Beute.
Ook ik ben op mijn motor al bij herhaling aangehouden door de politie. Die keek alleen naar mijn rijbewijs en of de wegenbelasting op mijn motor was betaald. Die betaling is alleen mogelijk na een technische controle. Het systeem zit goed in elkaar, maar niemand houdt zich aan de verkeersregels. Nederland regeltjesland, heeft ook nadelen. Maarbhet andere uiterste is levensgevaarlijk.
Ik kom nu 11 jaar naar Thailand en nu woon ik er sindsvorig jaar permanent.
Willen jullie er aub rekening mee houden dat vele Thai slechts tot hun twaalfde school lopen.
Theorie is voor die mensen verschrikkelijk moeilijk. En het woord examen wil in zelfs niet in de mond nemen.
Wat Thaise mensen wel hebben is gevoel. Gevoel. Voor het leven, kunst, schoonheid en nog veel meer.
Dus als je denkt dat Thai regeltjes gaan volgen vergeet dat dan maar.
Ik rijd hier jaarlijks 20 a 30000 km. Uiteraard heb ik al alles gezien wat hoger beschreven is.
Maar alsjeblieft ga denken als een Thai. Geef je voorrang eens af om iemand voor te laten, maar ga zeker je gelijk niet afdwingen. Go with the flow en alles gaat vanzelf. Natuurlijk bevestigen de uitzonderingen de regel enrijden er regelmatig gekken rond, net als in Europa, of is blik op de weg in scène gezet ?
Met Frans en Dick voel ik erg mee.
Maar of de moeders van de duizenden tieners die jaarlijks in het Thaise verkeer omkomen – allemaal prachtige, veelbelovende jongelui die nog een heel leven voor zich hadden – dat ook doen, waag ik te bewijfelen.
Niet alleen meten is weten, tellen ook. Dit is het meest verkeersgevaarlijke land van de hele wereld. En niemand lijkt aanstalte te maken om daar iets aan te veranderen.
Meneer De Beer, bumperkleven is in Thailand volkssport number one. Zeker als ze niet links langs je kunnen. Sommige presteren het op snelwegen ook nog rechts levens gevaarlijk naar mijn conclusie.
Elkaar de ruimte geven maak ik wel eens mee, maar meestal ikke, ikke, en de rest kan stikke.
Nog even dit, elke 22 minuten statisch een dode in het verkeer hier en ga dit verkeer in godsnaam niet met het Nederlandse vergelijken.
Ik ben juist terug van een rit van 3000 km van uit Ban Phe, Rayong waaronder de bergachtige routes Khon Kaen naar Phetchabun, van Phitsanulok naar Mae Sot en helemaal naar Mae Hong Son door naar Pai en terug via Chiangmai, Phae, Nakhon Sawan. Een Canadees vertelde me dat ik dan minstens 1600 gevaarlijke bergachtige bochten genomen zou hebben. Ik heb welgeteld 1 ongeluk gezien in 1 week! wat gevaarlijk? dat het niet altijd volgens de regels gaat klopt wel maar dat is misschien maar goed ook. De gevaarlijkste weg gebruikers die ik heb ontmoet waren de vele Westerse motor rijders, die te hard, te weinig afstand houdend, bochten afsnijdend en midden van de weg rijdend, vaak 2 naast elkaar, als in groepjes, te veel afstand van elkaar maar als je met een auto voorbij wilt net niet genoeg afstand van elkaar om in te kunnen voegen. Heel veel zonder helm en onervaren. Het verwonderd mij ook om zo vele motorrijders in het zwart gekleed en op zwarte motoren te zien terwijl zichtbaarhied van zo’n groot belang is. Ik vroeg in Pai bij een motor verhuurder of alle voertuigen een verzekering hadden want het verwonderde me dat er zo veel motoren zonder nummerplaat stonden maar wel verhuurd werden. Ze gaven toe dat geen van hun motoren verzekerd waren of een verzekering hadden en vaak ook geen registratie! Al de hoofdzakelijk jonge lui die in die omgeving een motor berijden zonder ergens bij na te denken, die lopen geweldige risico’s. De politie knijpt een oog dicht want door het te laten gebeuren, bloeit het toerisme daar. Ik heb ook vaak de Thai in verkeer geobserveerd in gebieden ver van het Toerisme en het gaat er heel officieus aan toe, heel informeel maar men past zich steeds aan de situaties en aan elkaar aan en geeft elkaar de ruimte en het verloopt wonderbaarlijk goed. Als je in Thailand wilt deelnemen aan het leven en het verkeer, dan moet je anticiperen, improviseren en flexibel zijn als je die eigenschappen niet hebt, kun je je beter laten rijden.
Omdat men dan het rijden in Thailand met het rijden in Nederland en adviezen van de ANWB vergelijkt wil ik even aanhalen dat ik dagelijks over dodelijke motorongelukken lees in de telegraaf. Zelfs ook over veel eenzijdige ongevallen. Hoe zijn de wegen in Nederland, meestal vlak en overzichtelijker, gescheiden rijbanen voor snel- en langzaam verkeer, drempels om de snelheid af te remmen, vele andere beperkingen om iedereen aan de gedragsregels te herinneren… en denk ik dat men in verhouding meer gevaar loopt en risico’s neemt dan in Thailand.
Ik neem al 29 jaar met veel pleier deel aan het Thaise verkeer. Ik vertrouw gewoon niemand en erger me niet door me aan te passen en haal ook links en rechts in. Ik ga me pas aan de regels houden als de kans groot is dat er controles zijn. Ik ben in Thailand nog nooit bij een ongeval betrokken geweest.
Alle reacties op dit prachtblog aandachtig gelezen, weer veel geleerd. Sommige respondenten, kennelijk wooachtig in Thailand en hier niet op vakantie zoals deze motorrijder, kunnen geen kritisch woord over Thailand verdragen, zij verdoezelen de feiten liever, gaan er schouderophalend aan voorbij dat Thailand statistisch het meest verkeersonveilige land ter wereld is, een niet te ontkennen feit. Zij zien graag dat elke toerist zich aanpast aan Thailand. Dat valt te lezen uit hun reacties.Voor deze ingeburgerden heb ik behalve groot respect ook een nieuwtje: dat werkt niet, in toerisme. Toeristen kunnen en hoeven zichzelf niet thuis te laten als zij op reis gaan. Waar zij ook gaan, zij brengen altijd zichzelf mee, inclusief hun eigenaardigheden, tradities, normen, waarden en zienswijzen, ook alles wat ze thuis geleerd hebben aan gedragsregels. Juist dat is het grootste gevaar voor een toerist die zich in de Thaise verkeersjungle begeeft. Want alles wat je thuis geleerd hebt, geldt hier volgens de ANWB ook. Maar het wordt in Thailand vrijwel niet toegepast.
Joe Argus
Zo is het Joe Argus .
Twee jaar geleden gingen een jong in de dertig levens jaren, uit de provincie Friesland komend echtpaar voor een jaar sabbatical op wereld reis.
Zijn niet verder gekomen dan Chiangmai, en zijn beiden in een loden kist naar Nederland terug gevlogen.
Hadden ook een brommertje gehuurd in Chiangmai en ook de reis naar Pai ondernomen.
Jan Beute.
Toeristen kunnen en hoeven zich niet aan te passen in het land dat ze bezoeken????
Newsflash…..blijf dan maar thuis!
Of je als vreemde in een land woont of nu slechts tijdelijk aanwezig bent, tot op zekere hoogte moet je je als toerist zeer zeker je aanpassen. Ook wat verkeer betreft. Hier in Thailand, maar ook elders in de wereld. Een van de dingen die je kunt en zou moeten doen, is de “do and don’t do’s” van een land leren kennen. Vraag bij jezelf wat je in dat land wilt doen en kijk naar de verschillen.
Je kunt toch niet verwachten, dat een paar miljoen mensen zich aan jouw gedrag moeten aanpassen.
Volgens mij kan de toerist zich het best laten vervoeren. Het kost weinig, en je loopt geen risico. De expat weet vaak dat hij als schuldige wordt aangewezen,indien er iets vervelends gebeurd is. Iedereen weet die bekend is,dat de Thai uitermate vreemd uit de hoek kan komen.
Sjaak levert zelf het bewijs dat zijn tegenwerping niet klopt: de toeristen die hier werden doodgereden hadden zich tevoren goed in de Thaise cultuur verdiept, zij hadden Sjaak’s boekjes met alle ‘Do’s en don’ts’ over Thailand thuis al aandachtig gelezen en in zich opgenomen, voordat zij in het vliegtuig stapten. Zij hadden zelfs tevoren de ANWB geraadpleegd om zich ook goed te kunnen aanpassen aan het Thaise verkeer en de ANWB zei – lees het maar na op hun site – dat de verkeersregels in Thailand hetzelfde zijn al bij ons. Dus daar hielden die toeristen zich aan…
Ook nu weer aardig wat reacties op dit onderwerp.
Ja, de verkeersregels in Thailand zijn nagenoeg hetzelfde als in NL, maar je mag in TH op een vierbaansweg rechts én links inhalen.
Net zoals in vele andere Aziatische landen is door gebrek aan opleiding, exameneisen en handhaving de praktijk echter totaal anders. Ik vermoed dat het in vele Afrikaanse landen net zo is.
Voor zover mij bekend staat Thailand op een “eervolle” tweede plaats voor wat betreft dodelijke verkeersslachtoffers. Libië is volgens mij nog steeds de “winnaar”.
Omdat veel Thai al op jonge leeftijd een motor/scooter besturen, is de voertuigbeheersing zeer goed te noemen. Maar het verkeersinzicht is bar slecht.
De Thaise verkeerspraktijk kort samengevat:
Alles vóór je heeft voorrang, alles achter je geeft voorrang.
Hoe groter, zwaarder en/of duurder het voertuig, hoe meer voorrang.
Verkeersborden en wegmarkeringen zijn er enkel en alleen ter decoratie.