Lezersinzending: Huren is weggegooid geld
Foto uit archief (Studio829 / Shutterstock.com)
Er wordt op deze en andere fora steeds herhaald hoe slecht en gevaarlijk een villa kopen in Thailand wel is. Ook de consul in Antwerpen raadde het mij af.
Ik heb in 2018 een poolvilla gekocht in Hua Hin in leasehold aan 6,3 miljoen THB incl all costs. Dat was al in mijn derde bezoek van twee weken aan Thailand. Spannend!
Nu verkocht voor 6,35 miljoen THB, ondanks down-market door COVID-19, anders had ik het hoger kunnen verkopen. Na kosten, netto 5,85 miljoen THB. Zelf vier keer op vakantie geweest en in tussentijd ook netto huuropbrengsten 24.000 EUR. Dus toch een mooi rendement van +2% per jaar (in BE op spaarrekening heb je 0,11%), met vakanties en met een leuk gevoel van een poolvilla in Thailand te bezitten.
Ik heb verkocht wegens de verstrekkingen van visa na mijn aankoop en wegens de huidige travel ban door COVID-19. Ik wil maar zeggen, de kandidaat-kopers moeten zich niet laten afschrikken door allerlei onheilsprofeten. Huren is altijd weggegooid geld.
Ingezonden door Koen (BE)
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending23 december 2024De linkse oudere jongere voelt zich prima in Thailand (lezersinzending)
Visumvraag23 december 2024Thailand Visa vraag Nr 230/24: Affidavit en TM30
Visum Kort Verblijf23 december 2024Schengenvisum vraag: Checklist Schengenvisum en reden om terug te keren- Visumvraag23 december 2024Thailand Visa vraag Nr 229/24: Wat met de 800.000 Baht als je niet in Thailand bent?
Maar huren geeft je meer flexibiliteit als je op korte termijn elders wil/moet gaan wonen. Het is een persoonlijke afweging ook afhankelijk van de centen die je wel of niet beschikbaar hebt. Voorts kan er overal iets in de omgeving gebeuren waardoor je je minder prettig voelt op een locatie en zie dan maar snel te verkopen voor een fatsoenlijke prijs.
De opmerking dat huren altijd weggegooid geld is is veel te algemeen gesteld en ik vraag me af of Koen (BE) dat ook zou schrijven als hij die hut met verlies had moeten verkopen.
Dat zei de consul ook. Ik snap die redenering niet. Ik zei hem dat ik het niet erg vond om met verlies te verkopen als dat verlies lager is dan de opgetelde betaalde huur. Ik verhuurde mijn villa aan 36,000 THB, eenmaal voor 1,5j en eenmaal voor 1j. Voor de VISA moeilijker werden (800,000 thb, medische verzekering, etc) en COVID plande ik eerst een paar jaar te verhuren en dan een paar jaar zelf te wonen en dan te verkopen. Als je dat allemaal meerekent (huuropbrengsten en zelf geen huur te betalen), dan mag je al vlotjes een miljoen thb of meer verliezen op de verkoop en is het totaalplaatje nog steeds winst. Groeten
Beste Koen,
jouw verhaal rammelt langs alles kanten en begint reeds hard te rammelen in jouw bovenstaande reactie. Je kocht de villa aan in 2018, mag zelfs in het begin van 2018 geweest zijn. Nu zijn we begin 2021, dus je kan die villa hooguit 2 jaar in je bezit hebben. Je schrijft dat je deze eenmaal voor 1.5j en eenmaal voor 1j verhuurde. Hier wringt het schoentje reeds want je verhuurde dus 2.5j en hebt de villa zelfs nog zolang niet in je bezit. Ook jouw opbrengstberekening klopt niet daar je, door het feit dat de villa verhuurd was er zelf geen gebruik kunnen van maken bij jouw bezoekjes aan Thailand, dus je moest uiteindelijk toch zelf gaan huren. Verder die opbrengst van 2%, daar moet je ook nog de opbrengst van de rente van je eigen, indien goed belegde centen, van aftrekken. Een villa van +/- 6milj verhuren aan 36.000THB/m in Hua Hin ook daar heb ik sterke twijfels bij, maar goed, veel is mogelijk…..
Leasing van de grond: dat is huren. Eenmaal deze lease uit kan je twee dingen doen: opnieuw leasen aan nieuwe voorwaarden en dan nog indien de landlord het leascontract WIL verlengen. Indien je verder niet wil/kan leasen dan ben je gewoon alles kwijt. Ja je mag het huis, indien je het zelf liet bouwen, meenemen, niet gemakkelijk hoor, of op eigen kosten laten afbreken en het terrein in zijn oorspronkelijke staat herstellen. Bereken dan eens je ‘winst’. Ben je op de hoogte van wat er gebeurd indien de Landlord komt te overlijden? Ik denk NEEN…. gaan de, door hem gesloten leasecontracten, bindend over op zijn nabestaanden? Indien het een compagnie is, houdt die dan op te bestaan? Allemaal vragen waar je niet zomaar een sluitend antwoord op krijgt als je maar 3-4 keer voor een paar weekjes geweest bent.
Dat 800.000 THB op een Thaise bank een probleem voor jou is wegens het feit dat deze, volgens jou, niet zou gewaarborgd zijn , maakt duidelijk dat je ook niet op de hoogte bent van de geldende bankregels in Thailand. Dit zijn allemaal tekenen van Thailandgangers die MENEN veel of alles te weten over het reilen en zeilen in Thailand maar het enkel weten van ‘horen zeggen’. Ik heb er nog zo gekend…. ikzelf: 20j Thailand en weet nog niet alles en kom soms nog voor verrassingen te staan.
Ik weet 1 ding: indien je niet vast in Thailand woont: begin niet aan een aankoop van een poolvilla van 6milj en huur iets gelijkwaardig voor die paar weekjes je er bent…. natuurlijk kan je er dan in Belgenland niet prat op gaan dat je ‘eigenaar’ bent van een poolvilla in Thailand.
Rare opmerkingen:
– gekocht in maart 2018, verkocht op 4 maart 2021 = 3 jaar
– ben zelf twee weken geweest in maart 2018 – juni 2018 – sept 2018 – jan 2020: ik ga 4x/jaar naar TH. Verhuurd van okt 2018 – jan 2020 en van feb 2020 – feb 2021.
Dus wat klopt er niet?
– verhuurd aan 36,000 zonder agent
– in leasehold, zonder company. Mijn koper heeft een nieuwe lease van 30j afgesloten
– ik had twee kandidaat kopers met een betaling voorschot aan mijn lawyer (gekruist)
– die 800,000 en 400,000 is geen probleem om te betalen, dat zei ik ook niet. Ik vind de verstrengde voorwaarden een probleem, niet de betaling.
– ik kocht niet voor een paar weekjes, maar voor eerst een paar jaar te verhuren en dan te emigreren.
U oordeelt te snel en te bevooroordeeld zonder mijn situatie zelfs maar te kennen.
Verkrijgen van een visa moeilijker geworden?
Wat is er dan moelijker geworden?
Als je 6.3 miljoen baht in een villa kunt stoppen dan zal 800.000 vooe een paar maanden per jaar toch ook geen probleem zijn? En verzekeren kun je ook goedkoop als het puur om de immigratie eisen gaat.
Uw villa is mooi hoor. Chapeau. 😉
Is niet mijn villa, foto geplaatst door redactie. Ik vind bij voorbeeld wel een probleem dat ik 800,000 op een rekening moet zetten waarop je als farang geen depositoverzekering hebt, maar als Thai wel.
Tot 11 augustus 2021 ben je voor 5 miljoen per deposit per Thaise bank verzekerd, daarna gaat het naar 1 miljoen per bank.
zie de link:https://www.bangkokbank.com/en/Personal/Tips-and-Insights/Save-and-Invest/Practical-advice-on-deposit-protection#:~:text=From%20August%2011%2C%202019%20Thai,institution%20until%20August%2010%2C%202021.&text=Benefits%20for%20depositors%3A%20Deposits%20placed,automatically%20protected%20under%20this%20Act.
Huren is inderdaad weggegooid geld…Als men 15 jaar of langer op een locatie woont.
Maar in Thailand zou ik nooit kopen, omdat je domweg nooit de zekerheid van een onafgebroken verblijf hebt.
Iedere keer die gang naar de immigratie, als men dat zou afschaffen. Dat zou de zaken anders maken.
Koen heeft gewoon (naast veel geld) veel mazzel gehad.
Als u bij een derde bezoek van twee weken aan Thailand even snel 6,3 miljoen Baht uit uw achterzak haalt om een huis te kopen, kunt u zich dat verlies waarschijnlijk wel permiteren.
De meeste mensen moeten voorzichtiger zijn met hun spaargeld.
Ja die 6 miljoen lagen toch in de weg 😉 dus stopt die het in de villa.
Maar op die 6 miljoen in het diepe (na 3x 2 weken vakantie) gooien en problemen hebben met 800.000 op de bank voor de garantie als de bank omvalt.
Denk dat de meerderheid van de lezers, niet deze bedragen zo maar voor het oprapen leggen. Als ik de reacties over die 800.000 hoor (ik heb ze zelf ook niet hoor) Dus denk voor de meeste huren alleen een optie is. Maar bedankt voor de informatie dat je je huis goed verkocht hebt, betaal je daar nu ook belasting over ? Of is het zwart geld 😉
Het is altijd een risico wat er gebeurt met de huizen om je huis heen.
Het zal niet de eerste keer zijn dat het huis wat naast jouw huis staat verhuurd wordt aan families uit Bangkok in de weekenden die er vervolgens het hele weekend dag en nacht feest vieren en herrie maken.
En daar ben je dan mooi klaar mee als het huis je eigendom is
Als je huurt kun je ook gemakkelijk weer je boeltje oppakken
Soms zit het mee, maar vaak zit het tegen. Het scheelt zeker als je slap in de was zit dan kan je nog wel eens een gokje wagen. Ik ben blij dat het u goed gaat, maar het is zeker geen wet van meden en persen en ik ben meer content van de waarschuwingen die door deze of gene worden ingebracht, ondanks uw succes verhaal.
Ik vind dit een beetje een opschep berichtje.
Iedereen moet toch zelf weten of je huurt of koopt en… niet iedereen heeft zoveel geld te besteden.
Ik heb heel vaak woningen gehuurd in Thailand, zowel appartementen als villa´s en nooit veel betaald.
Wel altijd heel veel genot van gehad.
En al dat gedoe en zo voor die appel en ei winst van 2% per jaar. (wat ook nog eens negatief uit had kunnen pakken)
Hoop wel dat je er gelukkiger van geworden bent 🙂
Groetjes, Vincent
Ben het helemaal met vincent eens. Wel goed dat dit stukje geplaatst word, maar als je 3 maal ergens 2 weken op vakantie bent geweest is een investering[ op eigen houtje] heel gevaarlijk natuurlijk. Zeker als je vanuit Belgie ineens naar de andere kant van de wereld gaat. Slechts een voorbeeld zal ik noemen.
Wat als er vlak naast je of in de buurt een politie agent komt wonen met zn 2e vouw die houden van luide muziek en veel overlast veroorzaken met je mooie koophuis. Niet gebeurd ,maar niet te hard op je borst kloppen, geluk gehad en goed gedaan.
Tenzij ik mij ernstig vergis, maar volgens mij is leasehold hetzelfde als langjarig huren (max. 30 jaar).
Na die 30 jaar is dat hutje dus weer eigendom van de eigenaar van de grond en dan mag jij dat hutje weer opnieuw “kopen” (leasen). Het verhaal van Koen rammelt n.m.m. dus een beetje.
Een huis kopen in Thailand waar de grond nooit eigendom wordt van een farang,is geheel anders als in veel westerse landen waar de grond ook in bezit komt van de koper.
Komt de grond ook in het bezit van de koper,heb je een veel grotere kans dat het ook werkelijk een beleggings object is.
Anders dan in veel andere landen,waar ook de grond eigendom is van de buitenlander/farang,zal een Thai practisch nooit een reeds gebruikt huis kopen,tenzij de prijs ook aanmerkelijk aangepast wordt,aan deze gebruikelijke staat.
Het is,omdat de markt van de potentiële kopers dan aanmerkelijk kleiner is,een geluk dat je nog voor ca de zelfde prijs verkopen kon.
Vaak verlies je op deze manier mogelijk zoveel geld,zodat je net zo goed tijdelijk huren kunt, waardoor je geen risico hebt en bovendien ook nog flexibiliteit gewint.
Ga bijv. nu in een tijd van pandemie maar eens een gebruikt huis verkopen op leasegrond,waarvan de meeste potentiële kopers in het westen zitten,en zonder quarantaine en steeds veranderende regels het land niet binnekomen.
Met een huurhuis,betaal je de laatste huur,trekt de deur achter je dicht,en kunt gaan en staan waar je wilt.
Ook ik had ooit het plan een huis te laten bouwen in de omgeving van Khon Kaen op een grote lap grond die eigendom was van mijn Thaise vriendin. Een 8 tal miljoen bahtjes was daar beschikbaar voor. Mede door de ontwikkelingen ivm corona en het steeds maar moeten afwachten of de visumregels niet elk jaar veranderen, hebben we samen besloten de grond te verkopen en het geld te spenderen aan de huur van een mooi condo en aan rondreizen in Thailand (en omliggende landen zodra dat weer mogelijk is), voor zover de gezondheid het hopelijk de komende jaren toelaat.
Ja Rob, jij bent de “mijne” zoals we dat in Brabant zeggen.
Je laatste jas heeft geen zakken! En wanneer de opbrengst van de grond plus die 8 milj bth opgesoupeerd zijn, hebben jullie lekker kunnen genieten van je reizen.
Appartementje of huisje huren voor paar weken én weer verder.
Bovendien: wie doet het “tuin”-onderhoud van zo’n grote lap? Want ik neem aan dat je dat niet met betonplaten vol zou laten leggen.
Naast ons staat een huis te koop. Kosten 4 miljoen baht.
Huurprijs 18.000 p/mind.
Deze hebben het 2 jaar geleden gebouwd en er zo af en toe de weekenden verbleven.
Geen kijkers, laat staan kopers.
Er staat erg veel tekoop vanaf een 2 miljoen tot 7 miljoen..prijzen waar mee leegstand wordt veroorzaakt.
Nadeel van kopen tegen hoge prijzen is riskant. De omgeving vandaag is prachtig en morgen wordt er een tankstation naast het gekochte gebouwd.
Muziek volume heb je niet in de hand en meestal niet bespreekbaar.
Ook het afval wordt gedumpt.Pech als het bij jou voor het huis gezet wordt.
Auto’s die gewoon voor jouw oprit gezet wordt of zelfs op de eigen parkeerplaats.
We hebben alles al meegemaakt. Soms opgelost, soms accepteren.
Gelukkig zijn we erg gemakkelijk maar als de buurman bezig is met zijn verfspuit om de boot over te spuiten na wekenlang aan het schuren geweest te zijn werd het toch lastig om je stil te houden. De nevel en geur van de verf was toch wel de druppel.
Begreep dus niet wat het probleem was.
Een en ander was wel zonder afzuiging trouwens.
Gelukkig zijn ze nu vertrokken want het was de bedoeling om meer boten te doen.
Wat mij betreft huren is zo gek nog niet!
In een moo baan zul je hier minder last van hebben.
Bij onze moo baan is werken aan huis alleen toegestaan voor kantoorwerk, restaurant of auto’s opknappen etc is absoluut niet toegestaan, muv 2 afhaalrestaurantjes, of beter gezegd delivery want je belt en hun komen het brengen. Wij maken er geen gebruik van, omdat wij van mening zijn dat dit niet hoort in de moo baan. Zielig ook voor de buren, maar is nu eenmaal toegestaan door het bestuur.
In eerste instantie waren het er 4, maar 2 hebben al opgegeven en de andere 2 zullen één dezer dagen ook wel stoppen.
Waarom vraag je raad bij de consul als je ze toch niet opvolgt?
De consul heeft best veel ervaring en hem vergelijken met een onheilsprofeet vind ik bijzonder kort door de bocht.
Je hebt gegamed en gewonnen. Voor hetzelfde geld had het helemaal anders kunnen uitdraaien in dit land.
Raad vraag je als je verschillende invalshoeken wil horen. Een raad volg je niet automatisch op, natuurlijk.
Mijn koper heeft een nieuwe lease van 30 jaar genomen.
Je kunt een huis op een eigen grondstuk,of in Thailand op het grondstuk van je Thaivrouw, in het geheel niet vergelijken met een huis in leasehold zoals de schrijver van het bovenstaande artikel dit gedaan heeft.
Een leasehold betekent niets anders,dan dat je een huis koopt op een grondstuk, waavan het vruchtgebruik aan een bepaald aantal jaren gebonden is.
Je steekt,als je het voorbeeld van Koen neemt,6,3 milioen THB in een huis waarvoor je zelf ook het onderhoud betalen moet,terwijl de resterende prijs van het huis erg afhankelijk is van de overblijvende tijd,voor hoelang je het grondstuk nog in leasing hebt.
Heb je bijv. de helft van het aantal leasejaren reeds genoten van deze leasing,zal het ieder jaar moeilijker worden om nog een gek te vinden,die voor deze aflopende zaak nog millioenen Baht gaat betalen.
In principe is het niets anders dan huren, waarbij je met deze leasing het geld in eens op de tafel moet leggen,terwijl je ook nog verduveld wordt voor het onderhoud,en het feit dat het bij verlies van het grondstuk een aflopende investering is.
Vandaar had die consul in Antwerpen het niet zo verkeerd bekeken,en heeft Koen alleen veel geluk gehad, dat hij het nog tijdig verkopen kon,en er zonder grote verliezen van afgekomen is.
Aan het einde van de leasing overeenkomst,heb je veel onderhoud en de aanschaffing van het huis betaald,terwijl je precies zoveel overhoud als die huurder die met veel minder risico veel flexibler gebleven is.
Wie IK is weet ik niet, maar vindt het knap dat je als “buitenlander” een poolvilla kunt kopen. Hangt dat ding in de lucht of staat het op het water? Ik komt sedert 1978 in Thailand maar tot nu toe is dat mij niet gelukt. Je kunt wel op naam, een appartement kopen, dus uiteindelijk “lucht”. Misschien dat ik nog steeds in de verkeerde vijver vis maar ben niet te oud om te leren.
Bij vakantiewoningen kopen ken ik alleen maar verliezers. Deze bijdrage lijkt vooral ingegeven door iemand die in de business zit. En ja, daar zijn het nu extra zware tijden voor.
Op vakantie gaan is toch niet alleen (of zelfs in het geheel niet) een kwestie van geld en rendement?
Als je zo redeneert moet je ook nooit trouwen. Dat kost klauwen met geld en voor dat geld heb je in Thailand elke week een andere, wellicht mooiere want zelf uitgekozen, vrouw in huis. Nog afgezien van het feit dat het rendement op schoonheid in een huwelijk sterk negatief is. Als belegger dus een slechte beslissing.
Kortom: trouwen is weggegooid geld.
Ja chris in principe heb je met jou voorbeeld van een huwelijk waar je ook klauwen met geld investeerd natuurlijk gelijk.
Je hebt na het huwelijk als er geen kinderen ontstaan,net zoals bij een aflopende leasehold van een huis, hoogstens nog de herinneringen en misschien een paar foto’s.
Alleen als dit huis op een grondstuk van de koper,of in Thailand van de Thaise echtgenoot stond,blijft aan het eind van het liedje,tenminste voor de nabestaanden toch nog een waarde over,waarbij zelfs het grondstuk nog in mogelijke waarde gestegen zijn kan.
Aan het einde van een leasehold, heb je net zoals bij een verleden huwelijk zonder kinderen,alleen nog herinneringen,een paar foto’s,of ten hoogste nog een Urn met de As,van je eens geliefde.
Grotendeels eens met de schrijver. Mijn ervaring over de laatste 30+ jaar met zowel huur als koop is dat beide voor en nadelen hebben. Huur is handig voor korte duur of onzekerheid over de duur. Voor meer dan zeg 4 jaar gebruik is koop doorgaans prima.
Ik zit momenteel in een eigen pand in Thailand. En geen idee of ik het ooit met winst kan verkopen. Maar dat
maakt me ook niet heel veel uit: als ik eenzelfde pand voor 10 jaar gehuurd had was ik de aankoopprijs ook kwijt geweest. Zelfs al zou het na 10 jaar nog maar de helft opbrengen dan nog was het voordeliger dan huren.
Eens met vorige spreker, maar huren geeft inderdaad meer flexibiliteit. Overigens kun je in Thailand hele goede bonds kopen die zo tussen 4-5% rendement opleveren. Dus tja, als je je huis verkoopt en je koopt van de opbrengst wat van die bonds, en je huurt voor 3-5 jaar dan doe je het volgens mij niet slecht.
In België, indien financieel mogelijk, kopen.
In Thailand zijn er veel onzekere factoren : regering en beleid, kwaliteit van de bouw, garantie, visa, buren. Als je er niet permanent kan wonen, dan nog eens problemen met beveiliging en mogelijke inbraak. En het probleem dat je niet op eigen naam kan kopen.
Koen heeft gewoon heel veel geluk gehad dat hij zijn villa zo goed heeft kunnen verhuren en later verkopen.
Ik zie alleen maar een enorme leegstand om me heen en ik heb heb verschillende plaatsen (platteland, Rayong, Pattaya, Bangkok) gewoond.
Eenmaal iets gekocht is er moeilijk voor een redelijke prijs weer van af te komen vanwege het overweldigende aanbod.
Het grootste probleem is de geluidsoverlast en de totale willekeur (lees: corruptie) van gemeentelijke instanties.
Politie en andere handhavers doen sowieso nooit iets om je klachten te verhelpen.
Ik kan daar een boek over schrijven.
Op het platteland is het nog het ergst: tempels, scholen, bruiloften, crematies, omroepsystemen, lawaaisystemen in auto’s, feesten, ruzies, enz. je wordt er helemaal gek van.
Regelmatig trilde ons hele huis mee met de ultra-lage tonen en vluchtten we naar een hotel (ook vaak lawaaiig).
In buitenwijken vaak blaffende honden (de hele nacht, elke nacht) overal lawaai dat niet te ontvluchten is.
In appartementsgebouwen: slaande deuren, echtelijke ruzies, feesten.
Naast je mooie koophuis kan zomaar een bar, hoerentent, appartementencomplex (op anderhalve meter, is mij overkomen), hotel, pompstation enz. gebouwd worden.
Zelfs aan het strand is er geen ontkomen aan: overal herrie tot in het absurde.
En dan is huren wel zo prettig: je bent zo weg en met een koophuis kan dat wel even (vaak lang) duren.
Onheilsprofeten zien de toekomst somber in.
Ik zou mezelf liever een realist noemen, want dit is het leven in Thailand, op veel plaatsen.
Dag Paul
Dat zijn geen leuke ervaringen. Mijn villa was in Woodlands Red Mountain development in Hua Hin. De rust zelve. Wat ik hier allemaal lees, is daar niet aanwezig en is daar ook niet toegelaten: geen bar, geen nachtmuziek, geen auto’s, geen boten herstellen. Je hoort niets overdag en niets ‘s nachts, behalve een paar verre honden soms. Op 15’ rijden van centrum en zee.
Ja, het is een buyer’s market. Veel leegstand. Dat was het ook toen ik kocht. Aan 6,3 waar off plan 7,5 was. Mijn koper is van Hong Kong. Dat is nog wel een markt, zij ontvluchten Hong Kong voor dat helemaal Chinees is en voor alle vrijheden daar afgenomen zijn.
Groeten, Koen
Verder jij kan normaliter geen land op jouw naam kopen.Dus dito bouw staat op land wat jouw niet toebehoord. Bij calamiteit en gerechtsuitspraak verlies jij altij. Luister goed naar deThai hymne. Het land blijft van de Thai…..!
Als je dit gewoon financieel bekijkt is kopen altijd een slecht idee. U stelt dat u bijna 200.000 euro een Vila koopt. Investeer dit in Nederland of België en je hebt een netto rendement van boven de 6%.
In de twee jaar loop je 24.000 mis, min de 2% die je hebt behaald 8000.
8000 euro per jaar (280.000 baht) buiten noch de andere kosten.
De eerlijke puur financiële conclusie is dat huren als je er bent is beter dan langdurig huren en langdurig huren is beter dan kopen.
Inversteer 200.000 in eigen land en gebruik de inkomsten om te vertieren in Thailand..
Dit staat los van wat je wilt natuurlijk. Als je liever een eigen plek hebt en niet van plan ben ergens anders heen te gaan, kun je het wel doen. Hou gewoon in je achterhoofd dat het voor plezier is. Wat zaken betreft is het altijd beter geen uitwedstrijden te spelen.
In 2008 5.5 rai rijstland gepacht voor 30/60 jaar van mijn nu ex vrouw. Op mijn naam een huis gebouwd.
Dichtsbijzijnde buren 1,7 km. Zonnepanelen en een visvijver als zwembad.. totale kosten 700 k Bht.
Nog 20 jaar te gaan voor dat de pacht van 10 Bht per dag opnieuw onderhandelt moet worden.
Dan ben ik 86.
De moraal. Als je in Thailand woont is zelf een huis bouwen (laten) Dé oplossing voor vaste woonlasten en een vast adres.
Rondreizen kun je dan altijd nog.
Groetjes.