Lezersinzending: De Uil
Eens maakte ik een kleine wandeling bij ons huis. Het was al avond, geen locaal verkeer. Plotseling zag ik een Barn Owl, Common Barn Owl, Tyto Alba zich te goed doen aan een rat.
https://www.
De volgende dag ging ik er weer naar toe en zag hem in een boom en hij startte luid te sissen.
https://www.
https://www.
De dag daarop hadden omwonenden een net gespannen aan de rand van het rijstveld om hem te vangen, waarop ik het net in tweeën heb gesneden nadat ik enkele reeds gevangen vogels heb bevrijd. Ik heb de uil daarna niet meer gezien en hij zal wel naar Chatuchak “verhuisd” zijn!
Ingezonden door Ton Uni
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending21 december 2024Controleer de voorwaarden van je Nederlandse levensverzekering bij emigratie naar Thailand (lezersinzending)
Leven in Thailand21 december 2024Nog meer buren (lezersinzending)
Visumvraag21 december 2024Thailand Visa vraag Nr 228/24: Visum en huwelijk
Gezondheid21 december 2024Vraag aan huisarts Maarten: Hoofdpijn na krachttraining
Het Thaise woord voor uil is นกฮูก, nók-hôêk, dat wordt uitgesproken met eerst een hoge en korte toon die eindigend op een nauwelijks uitgesproken ‘g’- klank (als in “gay”), en vervolgens een (half)lange maar dalende toon, opnieuw eindigend op deze lichte keelklank.
in Thai is het een “onomathopeic” woord. Een woord wat de klank van het “ding” aanduidt. In dit geval de roep van de uil.
Wéér wat geleerd, dat begrip kende ik niet. Een ‘onomatopee’, in het Nederlands. Ook het Thaise woord voor kat – แมว – valt in die categorie (Mèow).
Geldt ook voor de gekko. Tenminste ik dacht dat gekko het Nederlandse woord was totdat ik vandaag bij wiki las dat tokeh ook kan in het Nederlands. Dus in het Nederlands en Thais gebruiken we dezelfde benaming voor deze grote hagedissensoort namelijk tokeh. Het geluid lijkt op de benaming tokeh. Het zijn niet de muurhagedissen, de kleine, maar tokeh is de grote welke gekleurd met blauw en oranje en heeft scherpe tandjes.
Trouwens ik heb deze wel eens te gast en verwijder ze geklemd met een bezem en bllk-op-steel (om op veilige afstand van hun tanden te blijven ) en dan breng ik ze iets verder op over de 2 meter hoge muuromheining in het wild. Na een dag of wat zijn ze weer terug. Ja vertelt vriendin, je moet ze in een zak stoppen en dan ver weg brengen want ze hebben een goed orientatiegevoel en lopen zo weer terug naar huis, net als katten dus.
Ik heb geen probleem met deze hagedis, hij maakt me niet wakker en ik blijf ver van z’n tanden maar hij is banger van mij dan ik van hem. Ik vind het een heel mooie hagedis. Wanneer je overigens eens gebeten wordt laat hij niet los, je moet hem onder water houden tot hij los laat!
https://www.antoniuniphotography.com/p264319277/hb9ce7f6a#hb9ce7f6a