Lezersinzending: Aan de ketting
Van oktober 2019 tot maart 2020 ben ik samen met een goeie vriend met een Toyota Land Cruiser van Nederland naar Maleisië gereden. In het stuk door Thailand is nog een goeie vriend 2 weken met ons mee gereisd, een gedeelte van deze reis liep door Thailand. Ik heb gedurende de reis een paar verhaaltjes geschreven voor ons reisblog, twee daarvan gingen over Thailand.
Aan de ketting
Inmiddels aangekomen op Phuket, het ritje van Khao Sok naar Phuket was een kleine 170 km dus “zo gepiept”. De maisonnette die we geboekt hadden bleek iets kleiner dan dat ie op de foto’s leek en dat gold ook voor het zwembad, dus het advies was wel hoofd in voordat je de spiltrap omhoog neemt want anders wordt het een harde confrontatie met het stucwerk boven aan de trap!
Snel de spullen uit de auto en op zoek naar brommers om een beetje mobiel te blijven. Casper en Paul gingen na de lunch op Patong beach gelijk het strand op en ik ging nog even op de brommert de stad in. Rond een uur of 6 zouden we elkaar weer treffen bij het pierenbadje van het appartement. ’s Avonds de stad in voor een lekkere maaltijd en jee wat een drukte in de stad, op nog geen 2 min. rijden van het appartement echt honderden restaurantjes van hele eet schuren tot kleine streetfoodtentjes. Waar zullen we naartoe? Gewoon lukraak gaan zitten en het bleek prima eten, na het eten nog even bieren en ja waar anders dan Thanon Bangla de Walking street midden in Patong Beach, het scheelt maar één letter maar het heeft wel veel weg van Patpong in Bangkok echter zonder de Night market dan, wat een herrie ook elk barretje doet z’n uiterste best om “over” het geluid van z’n buurman te komen. Resultaat is dat je beter echt in de bar kan gaan zitten dan er net buiten want dan hoor je van 6 kanten muziek.
Heerlijk om al die verschillende soorten toeristen te zien, de meeste zijn de schaamte van een vette pens wel voorbij want ze hebben of helemaal geen T-shirt aan of het zit een beetje opgerold tot halverwege hun buik, nou lekker naveltjes-weer zullen we maar zeggen! Na 2 biertjes houdt Paul de herrie wel voor gezien, Casper en ik gaan nog even verder de “wijk” in voor vertier. Wow kijk hier, promo; flesje Heineken voor slechts 65 Baht daar moeten we naar binnen en ja het blijkt een prima tent te zijn en er staat zowaar een echte DJ (schat hem wel op ca 45 jaar) te draaien met best wel leuke muziek, gelukkig ook niet al te veel last van “lokale” dames die om lady-drinks vragen, als echte Hollander mogen ze een slokje Heineken van me hebben maar das geloof ik niet echt de bedoeling! Om een uur of 2 vinden we het wel welletjes en gaan op weg ri de brommerts, gelukkig nog geen 800m naar huis dus dat moet geen probleem zijn, als je je helm maar op doet want anders houdt de police je aan!
De volgende dag gaan we naar Paradise Beach, een afgesloten privé strandje waar de komende 2 dagen het Unkonscious festival wordt gehouden, dit is het grootste trance festival van het verre oosten. Het festival is natuurlijk ’s avonds maar wij gaan overdag even checken hoe dat er uit zal gaan zien, nou hallo moet er hier vanavond een groots trance festival gaan plaats vinden? Er is werkelijk niets te zien van aankleding voor een show of zo, strand ligt ook vol met duidelijk niet festivalgangers, halverwege de middag begint het een beetje te komen, er is wat muziek te horen en er komt wat gekraak uit de draaitafels, we besluiten toch maar geen kaarten voor het festival te kopen en maar wat te gaan eten met mooi uitzicht over de baai. We sluiten de middag af op Patong beach met een lekker Changetje kijkend naar de parasailers die iedere keer rakelings over ons hoofd scheren, dat daar niet vaker ongelukken mee gebeuren verbaast me. Na weer een heerlijke Thaise maaltijd weer even afpilsen op de walkingstreet en zo verrassend onderzoekend als we zijn besluiten Casper en ik maar weer naar de “promo Heineken” bar te gaan, het is tenslotte zijn bonte avond vanavond want overmorgen gaat hij alweer terug richting NL en hij vertrekt om 06:45 ri Bangkok dus een echte bonte avond zal het morgen niet worden.
Weer echt leuke muziek maar om half 2 ben ik er wel een beetje klaar mee, we komen aan bij de scooters en het lijkt wel of er een kettinkje met een hangslotje om onze scooters zit, huh wat is dat nu er zit ook nog een opgerold papiertje in één van de schakeltjes gestoken, wat staat erop? Briefje met alleen Thai ’s erop…….parkeerbon van € 30,- , waaaat GVD zijn ze helemaal besodem……ik loop naar de agent toe en begin hem uit te schelden of ze nu helemaal gek zijn geworden maar ja dat help natuurlijk niet veel, sterker nog de agent loopt hoofdschuddend weg en maakt een gebaar van bekijk het maar, tja Casper is wijzer en gaat de dialoog aan en haalt 2.000,- baht tevoorschijn waarop de agent toch weer snel toehapt, met z’n enorme bos met sleutels wordt het kettinkje snel verwijderd en kunnen we naar huis. Achteraf vraag ik me af hoe deze scam eigenlijk in elkaar steekt want toen we aan kwamen rijden zat er een taxichauffeur op een muurtje te wijzen dat we onze brommers op dat plekje konden parkeren en toen we later het geld aan de politieman gaven gaf deze het gelijk door aan een taxichauffeur die de betaling verder “afhandelde”, gewoon een complot dus, waarbij de politieman geen geld “aanneemt” maar waarschijnlijk aan het einde van de avond een enveloppe met inhoud van de taxichauffeur krijgt waarbij de buit natuurlijk Sam sam is! Toch een minder leuke afsluiting van de bonte avond maar goed dat de politie hier corrupt is dat wisten we al.
De volgende dag nog even naar het Tsunami memorial park op Kamala beach geweest maar alleen de gedenksteen stond er en het park was in renovatie. Casper en Paul besluiten nog even naar Patong beach te gaan om op het strand te liggen en ik wil de Big Buddha boven op de berg nog een keer bekijken, in 2009 was ik hier samen met Sabina en toen stond deze Big one nog gedeeltelijk in de steigers, nu is ie grotendeels klaar. Na m’n bezoek aan de big Buddha besluit ik nog even langs de verschillende jachthavens te rijden om even lekker op mn gemak “bootjes te kijken”. ’s Avonds nog even lekker bbq-en bij een all you can eat visrestaurant, en dan de wekker op kwart voor 5………om Cas naar het vliegveld te brengen. En wij door naar Ao Nang waar we nog 2 nachtjes hebben geboekt, ’s middags aangekomen en wederom even 2 scooters geregeld en gelijk wat gaan eten aan de boulevard, huh wat is dat nu er staat overal “Buddha day no alcohol”, is dat een grap? Nee helaas het is 8 feb en dat is Buddha day in alle boeddhistische landen en dat houdt in géén alcohol vandaag! Gelukkig weten we een restauranteigenaar zover te krijgen dat hij een Chang uitschenkt in een paar koffiemokken zodat we toch nog wat vitamine B bij onze Pad Thai hebben! En ja het hele uitgaansgebied in Ao Nang is vanavond hermetisch afgesloten!
Ingezonden door Frank
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
- Lezersinzending23 december 2024De linkse oudere jongere voelt zich prima in Thailand (lezersinzending)
- Visumvraag23 december 2024Thailand Visa vraag Nr 230/24: Affidavit en TM30
- Visum Kort Verblijf23 december 2024Schengenvisum vraag: Checklist Schengenvisum en reden om terug te keren
- Visumvraag23 december 2024Thailand Visa vraag Nr 229/24: Wat met de 800.000 Baht als je niet in Thailand bent?