Normaliter zou ik geen reclame maken voor de shop van mijn vriendin. Maar nu toch even wel. Al jaren staat ze met haar kledingshop in Bangkok op Silom Road Soi 12, recht tegenover de nu in aanbouw zijnde idioot hoge flat.
Zij kon haar twee boxen achter haar kwijt op een enorm parkeerterrein dat werd gehuurd door een exclusief Japans/Chinees restaurant voor haar gasten. Daarbij kon ze mooi de overkapping en elektra gebruiken van een tailorshop dat grensde aan dit parkeerterrein. Ook was er een toeristenbureautje, een kapperssalonnetje en een kantoortje met bewakers op het parkeerterrein. Ze deelde de straat met 4 gezellige shops en leuke mensen die daar werkten: een happy family.
De verkopen waren redelijk en ze had zelfs een mannetje die rond het middaguur haar kraam/shop opbouwde: het werd te zwaar om op haar leeftijd dit ook nog te doen. Wel bouwde ze in de avond haar kraam af. Ook ging ze van 6 dagen naar 5 dagen werken over. Life was fine(r). Echter in de zomer tekende zich wat onheil af. De eigenaar van de parkeerterrein kreeg ruzie met de huurder van het terrein. Dit lag waarschijnlijk ook besloten in het feit dat naast het parkeerterrein een nieuwe flat werd gebouwd. Twee straatshops hielden het voor gezien, dus de gezelligheid en uitstraling werd aanzienlijk minder.
Toen ik 10 september bij haar kwam zag ik de kaalslag op hun straat al in volle gang (bouw van een flat) en een paar dagen later kreeg ze het bericht dat ze haar boxen moest verplaatsen: de ruzie tussen eigenaar en huurder van het parkeerterrein was opgelopen en de eigenaar sommeerde iedereen zijn boxen te verplaatsen, want hij zou een hek plaatsen om het terrein af te sluiten. Een wrang gezicht voor de arme kooplui die van de ene op de andere dag een andere opslagplaats voor hun boxen moesten zoeken.
Toen wij uit Hong Kong terug kwamen van een korte vakantie, zagen we dat de tailorshop en de 2 andere shop met de grond waren gelijk gemaakt en een groot hek het terrein afsloot. Dit betekende ook dat er in een straat van 200 meter geen elektra was. Ook haar voor 2 boxen moet ze nu een kilometer lopen en de drukke Silom Rd. oversteken en dat nu vier keer per dag.
Tot overmaat van ramp is haar hulp die haar kraam elke dag opzette niet meer bereikbaar. Dus ze moet met haar 43 jarige tengere lichaam opeens (te) veel werk verzetten. Gelukkig komt zij binnenkort (half jaar?) naar Nederland, want ze is geslaagd voor haar inburgeringsexamen, maar ze wil voor die tijd haar handel verkopen.
Ingezonden door Willem
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand30 december 2024Dokters (lezersinzending)
Belasting Nederland30 december 2024Thailand belasting vraag: betreft pensioen afkoop
Gezondheid30 december 2024Vraag aan huisarts Maarten: Complexe gezondheidsklachten in het buitenland en kan Ivermectine mij helpen?
Visum Kort Verblijf30 december 2024Schengenvisum vraag: Met mijn kleinzoon naar Nederland
Tja,
Thailand kent geen huurwet, daarom wil iedere Thaise lover, graag een eigendom,
Dat is het enigste wat zekerheid geeft in Thailand.
Vooral als een buitenlander het betaald heeft.
Groetjes Gerrit
triest voor haar…………maar hoezo weinig kracht om haar kraam op te bouwen en om minder te gaan werken enz.-enz. ze is 43 jaar………..dan is ze toch in de kracht van haar leven ????
Het verhaal over hoe de groten de kleinen opslokken of wegdrukken is van alle tijden en van alle plekken op aarde…met weliswaar gradaties….
Ik hoop dat Dang genoeg leervermogen heeft of een kerel die haar wil onderhouden anders wordt het zwaar werk in de horeca als kamermeisje of in de schoonmaak of de thuiszorg in Nederland. Of de ene keer het ene en een andere keer iets anders met nul uren contracten. Een marktkraam in NL lijkt gezien klimaat geen goed idee. Op haar 43ste moet ze nog ruim 25 jaar mee, uitgaande van stijgende pensioen leeftijden.
Op de een of andere manier is dit schering en inslag. Het kan te maken hebben dat de eigenaar van de grond dit wil gebruiken.
Voorbeeld bv ptt life plaza florend bedrijf met macdonald en vele shops. Wordt gewoon gestopt daar het contract voor de grondhuur is afgelopen.
Dit gebeurd op veel plekken. Ook nadat de bedrijven kort geleden gigantisch geïnvesteerd hebben wordt dit gewoon geaccepteerd. Van enige tegemoetkoming is meestal geen sprake.
Lange termijn visie en ondernemerschap is dan ook erg lastig.
Vandaag een bedrijf is morgen anders.
Kijk voor de aardigheid eens in pantip. Hier is de boel gereorganiseerd, de bedrijven moesten wikken en nu is het dood katoen