Jill & Jack (deel 2 en slot)
Jack heeft zijn kant van het verhaal verteld in de eerder geplaatste Jack & Jill verhalen, nu is het de beurt aan Jill. In de vorige post hebben jullie kunnen lezen dat Jill Udon Thani verlaten heeft en inmiddels kennisgemaakt heeft met de harde realiteit in Pattaya. Hier heeft ze John leren kennen, haar eerste (vervelende) kennismaking met een Farang. In dit deel kun je lezen hoe zij Jack ontmoet.
Heb je deel 1 gemist? Die kan je hier lezen: www.thailandblog.nl/lezers-inzending/jill-jack-deel-1/
Nieuwe Farang
Na een paar dagen, John is inmiddels terug naar Australië, pakt Jill de draad weer op en is ze over haar liefdesverdriet heen. Na haar werk gaat ze soms naar een bierbar en ze maakt al snel vriendinnen onder de aanwezige dames. Meer dan eens wordt haar een baan aangeboden, maar ze twijfelt nog en vindt haarzelf niet het type om in een bar te werken. Wel vertellen de bargirls haar verhalen over Farang en krijgt ze het advies niet te hard van stapel te lopen. Pak wat je pakken kan is het advies, en gok nooit op 1 paard.
Jill heeft er moeite mee, ze wil graag een vaste vriend, een lieve vriend waarmee ze samen oud kan worden. Ze ziet ook wel oudere Farang lopen samen met een westerse vrouw, waarbij de man spulletjes voor haar koopt en de deur van de winkel openhoud. Dat is een enorm verschil met de Thaise mannen die Jill tegenkomt en die scheldend en tierend hun vrouwen commanderen, vaak dronken, lui en niet te vertrouwen zijn. Jill weet het zeker, ze wil een Farang, maar beseft wel dat het moeilijk wordt een goede Farang te vinden. Eentje die niet alleen uit is op seks of plezier, maar iemand die voor haar kan zorgen, en zoals dat in Thailand gebruikelijk is, ook een bijdrage kan leveren aan haar moeder en de studie van haar broertjes.
De massagesalon
Een paar maanden later. Jill woont in Pattaya in een eigen appartementje net buiten het centrum. Ze is gestopt bij de 7-Eleven, want dat inkomen is niet voldoende om in haar levensonderhoud te voorzien. Ze werkt bij een massagesalon, een nette wel te verstaan, en krijgt betaald voor elke klant die zij binnenhaalt. Jill ziet er goed uit, en als zij een langslopende klant lief aankijkt is het meestal raak.
De eigenaresse heeft dan wel een bordje op de deur geplakt met ‘No Sex’, maar Jill heeft de indruk dat er dames zijn die een extra zakcentje verdienen met diverse handelingen. Ook wekken klanten de indruk wel in te zijn voor een ‘special’. Jill doet er niet aan mee, het is hoogseizoen en er zijn voldoende klanten. In het laagseizoen valt het aantal klanten tegen en er zijn dagen dat Jill te weinig verdient om rond te komen. Ze vraagt aan een collega advies, en die geeft haar tips hoe ze een extra zakcentje kan verdienen. De eerste keer is spannend, maar zoals met veel eerste keren valt het geven van de ‘special’ uiteindelijk reuze mee. Jill verdient genoeg, ook in het laagseizoen, en ze kan zelfs geld naar huis sturen voor haar moeder en broertjes.
De bar
Het is weer hoogseizoen en het aantal toeristen neemt met de dag toe. Jill is inmiddels ervaren en naast het geven van een ‘special’ heeft ze zo nu en dan al iemand op andere manieren bevredigd. Ze heeft leuk contact met haar klanten en ze begrijpt hoe het werkt. Ze hangt na werk regelmatig in barretjes in de welbekende Soi’s en klust zo nu en dan iets bij door Ladydrinks te ‘vragen’ aan de Farang. Ze doet het goed, haar goede Engels heeft ook hier zo zijn voordelen en ze krijgt het aanbod om mee te gaan met een Farang.
Waar de massage vrij onpersoonlijk was, zo in het donker zonder echt kennis te maken, is het mee gaan met klanten uit de bar toch wel iets spannender. Ook hier heeft ze de Farang al snel door, als kolonisten gedragen ze zich in de bar. Het liefste iedere avond een ander meisje, en ze schromen niet de volgende dag aan het meisje te vragen of ze nog gewillige collega’s heeft die voor een zacht prijsje die avond mee willen. Op een drukke avond kan ze een leuk zakcentje verdienen, maar op een rustige avond is elk bedrag wat ze noemt ‘Too much’ en wordt ze keer op keer op het feit gewezen dat er ‘Too many girls’ zijn, gevolgd door ‘Why you ask so much?’. Jill wordt hard, waar ze de Farang eerst zag als mensen ziet zij ze nu als wandelende portemonnees. Zoals de Farang veelal voor lust gaat, gaat Jill voor het geld.
Jack
Op een dag is daar ineens Jack. Jack uit Schotland. Jack is voor het eerst in Thailand, dat ziet ze gelijk. Hij behandelt de dames nog met enig respect, snapt nog niet helemaal hoe het werkt. Haar collega’s Na, Nok, Noi en Oe zijn al een keer kort, het bekende ‘short-time’ met Jack mee geweest, en op deze mooie vrijdagavond in Januari heeft Jack al een paar keer geknipoogd naar Jill.
Ze krijgt een ladydrink aangeboden en de mama san roept naar haar dat ze bij Jack moet gaan zitten. Ze besluit een gesprek aan te gaan met Jack, die duidelijk verbaasd is over haar goede Engels. Het gesprek heeft overduidelijk meer inhoud dan het gebruikelijke ‘Where you fom?’ en ‘I lab you so mas’. Jack is begin 70, maar geniet volop van het leven. De klik is er en voor Jill is Jack veranderd van een wandelende portemonnee naar een persoon waar zij graag mee samen is en waar ze zelfs gevoelens voor heeft.
Kanker
Soms is Jack somber, maar ze durft niet goed te vragen wat er precies speelt. Enkele weken later, Jill is inmiddels ingetrokken bij Jack, komt Jack op een ochtend met een somber gezicht de slaapkamer ingelopen. Hij zegt tegen haar ‘You know Jill, I am going to die soon, probably within two years’. Jill schrikt en antwoord ‘Why, what happen, you healthy man Jack’. Jack vertelt haar dat hij kanker heeft en hij wil de resterende periode van zijn leven gelukkig zijn en met haar doorbrengen. De schrik zit er goed in bij Jill, maar ook zij wil gelukkig zijn met Jack, zolang het nog kan. Ze praten er veel over, en ze groeiend dichter naar elkaar toe.
Peter
Ze verhuizen naar Hua Hin, waar Jack’s vriend Peter al jaren komt, en ze gaan echt samen wonen in een prachtig huis. Hua Hin is een stuk rustiger, en dat bevalt Jack erg goed. Jill mist de drukte wel, maar ze heeft het graag voor Jack over. Ze houdt van Jack en ze wil niets anders dan voor altijd samen zijn met Jack. Ze merkt echter dat vriend Peter, de ervaren Thailandganger die er een sport van maakt iedere avond met een andere bardame thuis te komen, nogal wantrouwend is naar Thaise dames.
Alles wat Peter zegt, neemt Jack voor waarheid aan en Jill merkt dat er allemaal vreemde constructies bedacht worden. Ze krijgt ineens zakgeld en Jack wil ineens alle grote uitgaven met Peter bespreken en zelf betalen. Een vriend van Jill, een sympathieke advocaat, legt haar uit wat Jack en Peter allemaal van plan zijn. Jill, die geen inkomen heeft sinds Jack haar uit de bar gehaald heeft, maakt zich zorgen over haar toekomst. Ze loopt het risico niks te hebben als Peter overlijdt. Ze wordt ook ouder en de vraag is of ze haar in de bar nog willen hebben straks. Ze moet voor haar moeder zorgen, haar broertjes moet naar school. Jill maakt zich zorgen.
Drank
Jack daarentegen knapt helemaal op in Hua Hin. De schone lucht, het gunstige klimaat. Waar hij eerst nog thuis was bij Jill, vult hij zijn dag steeds meer met kaartavonden, biljartavonden en voetbalavonden met zijn Farang vrienden. Hij voelt zich goed en dat merkt iedereen. De medicijnen zijn aangeslagen en de kanker lijkt onder controle.
Waar Jack eerst rustig aan deed met de drank, komt hij nu dikwijls aangeschoten tot dronken thuis. De bar waar de kaartavonden gehouden worden sluit rond middernacht, maar Jack komt meestal pas diep in de nacht thuis. Ze hoort van vriendinnen dat de mannen, met Peter voorop, nogal eens doortrekken naar de lokale ladybars waar zij meer dan eens de aanwezige dames trakteren op ladydrinks. Vervolgens geniet ook Jack volop van de aandacht die hij vervolgens krijgt van de dames, die uit zijn op meer inkomsten.
Fout
Jill beseft dat het fout gaat. Ze loopt het risico achter te blijven met niets. De man met wie ze een serieuze relatie aanging bedriegt haar, liegt tegen haar en heeft haar naam gebruikt voor de grond waar zijn huis op staat. Ze heeft geen geld, geen baan, geen man en geen vertrouwen meer in Farang mannen. Ze kan niet terug naar haar dorp, want daar is ze met Jack geweest. Het hele dorp heeft Jack gezien en ze weet dat alleen teruggaan zowel voor haar als haar familie een enorm gezichtsverlies betekent. Ze is inmiddels dik in de dertig, zitten ze nog wel te wachten op haar bij de ladybars in Pattaya?
Ze besluit het dit keer anders te doen, geen polonaise meer aan haar lijf. Ze belt haar vriend de advocaat en besluit er uit te halen wat ze kan…
Ingezonden door Alex
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
- Thailand video's25 december 2024Ontdek de verborgen pracht van Sam Roi Yot (video)
- Visumvraag25 december 2024Thailand Visa vraag Nr 231/24: METV of Visa exemption?
- Leven in Thailand25 december 2024Je maakt van alles mee in Thailand (240)
- Lezersinzending23 december 2024De linkse oudere jongere voelt zich prima in Thailand (lezersinzending)
Nou je kan al voorspellen waar dat heen gaat….
Grond op naam van deze dame?
Falang Mai di …..
Weg huis, en Falang die op straat staat…..en berooid van al zijn centjes…. haha
Eh. En dat is het slot. Ze valt dus terug in het leven voorheen als bargirl. Elk verhaal komt uiteindelijk dus op hetzelfde neer… Sneu voor Jill
Beste Khun Peter, die de schrijver is van dit verhaal, vermoed ik, er zijn wel wat losse eindjes gebleven. De aanleiding voor haar veranderend en agressief gedrag is erg goed terug te lezen in het oorspronkelijke verhaal van Theo. Jack begreep niets van haar agressiviteit, zo plotseling ontstaan, trachtte het uit te vinden maar kon niet meer met haar communiceren. Hij ging niet dood en dat had zij wel ingepland. De contracten veranderen deed Jill tenslotte al meteen, twee dagen nadat het huis en de grond waren aangeschaft. Ze waren lange tijd daarna behoorlijk gelukkig tot aan Jill’s veranderend gedrag. Jack was al behoorlijk klaar met haar sinds zijn, onverwacht genoten, verjaardag. Elke dag chagrijnig, wat moet je ermee? Pas daarna had hij wel eens een leuke avond met een vrouw die wél gezellig was….. volledig te begrijpen, toch? Jack had echt voor Jill gekozen, Jill niet voor hem, Jack, klaarblijkelijk.
Beste Theo, ik ben NIET de schrijver van dit verhaal. Geen idee waarom je dat denkt?
Mooi om ook deze kant van het verhaal eens te lezen.
Ik, als schrijver van dit verhaal, wil benadrukken dat ik NIET Khun Peter ben. Ik kom al jaren met mijn NL-vriendin in Thailand en bezoek regelmatig barretjes. Wij raken weleens in gesprek met de Thaise dames, en beschouwen een aantal van deze meiden als vriendinnen. Je merkt dat er vaak een heel verhaal achter zit; de reden waarom ze in de bar werken en de reden waarom ze doen zoals ze doen. Er zijn veel westerse mannen die slechte ervaringen hebben met Thaise vrouwen, over de hoeveelheid geld dat het ze gekost heeft of hoe ze bedrogen of zelfs opgelicht zijn door een Thaise vrouw. Elk verhaal heeft een andere kant en ik merk dat de kant van de Thaise dames, die vaak veel meegemaakt hebben en niet altijd behandeld worden zoals een Farang een westerse vrouw zou behandelen, vaak niet verteld wordt. Ik heb dat geprobeerd als reactie op het Jack & Jill verhaal, door het verhaal van Jill te vertellen. Want zeg eerlijk, vraag nu 10 mannen naar hun ex-vriendinnen en je krijgt van 8 de meest verschrikkelijke verhalen. Natuurlijk is dit verhaal verzonnen, maar de situaties komen wel uit gesprekken met, of verhalen van bardames. Want als je de Thaise cultuur voor zover mogelijk begrijpt, de dames met respect behandeld en niet denkt ze te kunnen ‘kopen’, dan kun je het nog veel leuker hebben in Thailand. Zelfs in Pattaya en Patong.
Beste Alex. Quote; Elk verhaal heeft een andere kant en ik merk dat de kant van de Thaise dames, die vaak veel meegemaakt hebben en niet altijd behandeld worden zoals een Farang een westerse vrouw zou behandelen, vaak niet verteld wordt; unquote. Nogmaals, beste Alex, je raakt wel eens in gesprek met Thaise dames, dat is mooi. Ik woon hier al zes jaar en ben ook wel eens in gesprek geraakt met Thaise dames. Ze liegen alles bij elkaar en als jij jouw verzonnen verhaal, als reactie op Jack & Jill daarop baseert, dan is alle realiteit al bij voorbaat kansloos. Kijk nog even naar mijn eerdere reactie graag? Met excuses aan Khun Peter.
Die Thaise mannen zullen er ongetwijfeld bestaan doch inderdaad het is ook wel het bekende cliché oftewel het zielige verhaal wat menig Thaise vrouw maar al te graag wil zeggen om in de gunst te komen van een farangman én vooral óók wat die (oude)farangman niet minder graag mag horen.
Ach, zo voelt hij zich de Casanova, de redder in nood en de prins op het witte paard echter het kromme is dat die mannen vaak ook net zo makkelijk willen beweren dat Thaise vrouwen het alleen maar doen om ze financieel uit te kleden.
Er zijn duizenden dames in Thailand die wel kunnen rondkomen met een baan in de 7/11.
En er zijn miljoenen Thaise dames die er in slagen van een van een goede baan te krijgen zonder dat ze
het geld van een farang nodig hebben.Maar sommige dames dromen liever dan hard te werken.
Gedreven door de geldhonger van hun ouders doen ze soms de domste dingen.
Dan krijg je ook de gekste verhalen.(My mother and father very old they can not work and very poor)
Als je dan vraagt hoe oud ze zijn blijken ze jonger dan mezelf te zijn en ik moet nog 10 jaar werken. De buren kopen een TV of auto dan willen ze dat ook en dan mag de dochter daar voor opdraaien.
Hoe het geld verdiend wordt liggen vele ouders niet van wakker als het maar blijft stromen eender op welke manier.
Jack wou nog even van het leven genieten na een leven van hard werken .Maar Jill wil even snel binnen zijn zonder er al te veel moeite voor te doen.Dat loopt altijd verkeerd af soms voor de farang en soms voor de dames.
De essentie: er zijn altijd twee kanten aan ieder verhaal. De meeste falangs zien uiteraard vooral hun eigen visie, wat logisch is. Goed eens een invalshoek vanuit de dame haar perspectief te lezen. Het verhaal sluit misschien niet helemaal perfect aan bij het origineel, maar knap gedaan toch, hoor!
Ik vind dat veel van deze slecht aflopende situaties kunnen vermeden worden. Mijn tips:
1. Leer de Thaise taal
2. Praat zoveel mogelijk met elkaar over al deze zaken, en doe dit VOORAF.
3. Observeer en bestudeer haar familie goed: werken ze of niet? Vragen ze haar om (meer) geld of niet? Waar spenderen ze hun geld aan? Hoe is de onderlinge relatie met broers/zussen, oom/tantes.
4. Belangrijkste: geef haar nooit toegang tot je geld, geef enkel huishoudgeld. JIJ beslist over elke bath die wordt uitgegeven. De familie nu en dan eens helpen, een cado geven. Maar geen hoge vaste maandelijkse bijdrage. Zeg ook nooit hoeveel je bezit.
Tot slot één gouden motto: vertrouwen is goed, controle is beter.
Ja grappig om zo’n verhaal van twee kanten te belichten. De waarheid ligt altijd in het midden en waarden en normen zijn niet overal het zelfde. Dat geldt zeker voor dit soort zaken. Ik denk dat het de tijd nemen, investeren in elkaar en leren kennen van elkaar, alvorens je grote stappen gaat maken, van groot belang is.
Haastige spoed is zelden goed. Gebruik je verstand dat heb je niet voor niets gekregen.De uitbuiters en misbruikers vind je in alle soorten en maten en het zijn lang niet altijd de vrouwen die hier debet aan zijn. In alle landen komt dit voor en zo gaat het verhaal door. Bij dieren is het soms nog extremer en heet het eten of gegeten worden. Alhoewel mensen elkaar ook wel uitmoorden.
Dus bezint eer ge begint en je kunt een hoop leed voor beide partijen voorkomen.
(voor redactie: [email protected])
Beste Jacques
Ik ben het volledig met je eens, al zou ik het niet vergelijken met de dierenwereld. Alleen mensen zijn in staat elkaar zoveel psychisch leed elkaar aan te doen. Maar inderdaad, look before you leap. Een beetje mensenkennis kan hierbij natuurlijk geen kwaad. Ik denk dat vele oudere falangs ook wel iets te naïef zijn geweest.
Er zijn veel echt slechte mensen in deze wereld, maar dat is niet specifiek voor de Thai. Ik heb mijn portie leugenaars wel al gehad in België. Ik noem dat bloedzuigers: is het niet je geld dat ze proberen te ‘drainen’, dan wel je energie. Ze teren op anderen. Maar je hebt wel degelijk goede, eerlijke en hardwerkende Thai, ondanks het feit dat ze gedoemd zijn om levenslang arm te blijven.
Als mens met een goede inborst (tjai di) kun je echter wel ‘neen’ zeggen. Niemand verplicht je om je geld te geven aan een dame die met een buffalo-verhaal komt. Hier in Thailand moet je wel een beetje ‘ballen’ aan je lijf hebben, he. Niemand kan je geld afnemen als jij het niet geeft. Laat ze maar naar mij kijken als wandelende ATM, ik ben ‘buiten gebruik’.
Wederzijds respect. Ik ben geen koloniaal denkende bullebak (Thailand is trouwens nooit een kolonie geweest, kawrop!), maar ook geen dweil. Ik probeer de thaise cultuur te begrijpen, maar heb ook mijn cultuur als Westerling, waarvan ik van mijn Thaise familie verwacht dat ook daar respect voor is.
Er zijn zo al genoeg zaken die kunnen mislopen in het leven, dus mensen: doe het jullie zelf en elkaar niet aan! Ons verstand hebben we niet voor niets gekregen, dixit Jacques.