Jan Eveleens vertelt over Baan Thara in Bangkok
In mijn verhaal “Dit waren de KLM hotels in Bangkok” schreef ik wel iets over Baan Thara, maar echt tevreden was ik niet. Ik kon gewoon niet meer informatie vinden op Internet. De eerste reactie op dat artikel kwam van Jan Eveleens, de laatste resident manager van Baan Thara totdat het in januari 2002 werd gesloten.
Jan gaf wat aanvullende informatie, maar ik vroeg hem om wat meer over Baan Thara te vertellen, hij had immers alles meegemaakt. Dit is zijn verhaal:
Het begin
Toen het hotel Plaswijck teveel geluidshinder ging ondervinden van het vliegveld Don Muang heeft KLM een nieuw onderkomen laten bouwen: het KLM Crew Resthouse Baan Thara aan de Chaeng Wattana Rd. Het werd in 1985 geopend en bestond toen uit 7 bungalows met ieder 10 kamers . In 1992 werd een torenflat bijgebouwd met 64 kamers.
De hotelgasten
In tegenstelling tot de beginjaren van Plaswijck werden in Baan Thara geen passagiers ondergebracht. Het was uitsluitend bedoeld voor de crew op de route Amsterdam-Bangkok-Taipeh v.v. Zij verbleven 3 of 4 nachten in Baan Thara afhankelijk van het omloopschema. Ik zal dat uitleggen: de bemanning die op maandag uit Amsterdam in Baan Thara arriveerde had de dinsdag vrij en vloog woensdag op en neer naar Taipeh. Donderdagavond vloog de cockpitcrew naar Amsterdam en vrijdagavond de cabinecrew. Cabine gaf namelijk de voorkeur aan een dag langer in Baan Thara en een dag minder reisverlof na de vlucht in Nederland. Dat werd overeengekomen in de zgn. omloopschema-besprekingen met de groepscommissies. Er was ook een periode, dat de KLM vlucht Amsterdam-Manila v.v. een tussenlanding in Bangkok maakte en een andere bemanning aan boord kwam.
De hotelbezetting
De bemanning van een Boeing 747-400 varieerde tussen 15 en 18 (vliegers en cabinepersoneel) en soms was er ook een route-inspecteur of routepurser aan boord. Af en toe kwam er een Martinair vrachtvliegtuig naar Bangkok en ook daarvan was de bemanning welkom in Baan Thara.
‘s Nachts waren er gemiddeld zo’n 70 kamers bezet door KLM crewleden, maar ook KLM-dienstreizigers. Daarnaast nog natuurlijk familieleden van bemanningsleden, die tegen een redelijke prijs een eigen kamer konden krijgen.
Afstoten van hotelexploitatie
In 1997 kondigde de KLM aan, dat Baan Thara zou worden verkocht. Exploitatie van hotels behoorde niet meer tot de kernactiviteiten van de KLM. Een ander argument was, dat er in Bangkok een nieuw vliegveld zou komen (het huidige Suvarnabhumi), waardoor de rijtijd van de crew van vliegveld naar Baan Thara te lang zou gaan duren, het zou goedkoper zijn de crew in een bestaand hotel onder te brengen e.d.
Resident manager
Maar de Thaise economie stond er niet best voor. Snelle verkoop lag niet voor de hand. Omdat de toenmalige resident manager het voor gezien hield vroeg KLM of ik met mijn vrouw Ineke voor pakweg een jaar het hotel wilde gaan managen met als ”missie”: uitsluitend strikt noodzakelijk onderhoud van het complex en optimale motivatie van het personeel, dat uiteraard wist dat ontslag op handen was. Dat ene jaar werd uiteindelijk 4 ½ jaar. Een boeiende tijd in een schitterende omgeving. Zoals captain Henk Nederlof placht te zeggen: dit is geen oase, het is een paradijs.
Besloten karakter
Omdat Baan Thara een min of meer besloten karakter had werd er zo hier en daar verondersteld dat er merkwaardige dingen gebeurden. Ik ontken dat niet. Maar je moet niet alles willen weten.
Een jaarlijks hoogtepunt was bijvoorbeeld de Oud- en Nieuw viering rond het zwembad, waarbij klokslag 12 uur de B747-400 laag overkwam, op weg naar Amsterdam. Een emotioneel moment voor velen. En natuurlijk ook de Kerstviering met het optreden van het Fatima-koortje van Lela Aukes.
Anekdotes
Ik kan heel wat anekdotes vertellen over Baan Thara, zowel vertederend als pikante. Over die categorie pikant zal ik het niet hebben, ik houd het netjes.
- Zoals het telefoontje ’s avonds laat van de receptie: “Khun Evvelien, co-pilot take woman to room but she no woman!”. “Don’t you worry Somchai, he will find out soon”
- En de fax (!) van de Chef-vlieger uit Amstelveen: “Jan, is het waar dat er prostituees zijn gesignaleerd in Baan Thara?”. Wat kon ik anders doen dan terugfaxen: “waar kan ik ze aan herkennen?”. Blijkbaar niet aangekomen, want ik kreeg geen antwoord.
- En de bellboy die de koffer van een stewardess naar haar kamer bracht en wat misprijzend naar de tien baht fooi keek en zei ”Thank you very big but I have three daughters”. Toen ze dat rapporteerde heb ik de jongen verteld dat het niet de bedoeling is een hogere fooi te bedingen op basis van je gezinssamenstelling. Hij zei: “sorry boss, you are right boss, but I have three daughters”
Definitieve sluiting
Op 15 januari 2002 werd Baan Thara gesloten (zonder dat het was verkocht) en werd de crew geaccommodeerd in het Royal Orchid Sheraton. Maar inmiddels zijn ze al weer een paar keer verhuisd. En de KL 877 (nu KL 875) vliegt niet meer door naar Taipeh maar draait om in Bangkok.
Baan Thara werd uiteindelijk verkocht aan CP All Public Company, die toen al zo’n 5500 7-Eleven winkels in Thailand had. Al die winkels zijn op dezelfde manier ingericht, elk artikel lag in alle winkels op dezelfde plaats. Baan Thara werd omgedoopt in Tara Park, er werd een modelwinkel ingericht compleet met het karakteristieke belletje bij binnenkomst, waar (toekomstige) personeelsleden voor de 7-Eleven winkels “op locatie” werden getraind.
Reünie
Via khun Neng, mijn secretaresse in Baan Thara, hebben we contact gehouden met de nieuwe eigenaars en dat leidde er toe dat we op 15 januari 2012, 10 jaar na de sluiting, een reünie mochten houden rond het zwembad. Samen met Jim van Beusekom, voorzitter van de vereniging van gepensioneerde vliegers, werd de reünie in grootse stijl georganiseerd, waarbij ca. 60 Thaise ex-personeelsleden en ca. 60 KLM bemanningsleden (deels gepensioneerd) aanwezig waren. Onvergetelijk!
Er wordt aangedrongen op herhaling, maar dat gaan we niet meer doen.
Tenslotte
Voor de echte insiders onder ons nog eens mijn oprechte mening over opkomst en ondergang van Baan Thara als Crew Resthouse in Bangkok.
Baan Thara, the Legend
Father, tell me about Baan Thara!
Son, Baan Thara was KLM chicken
laying golden egg every day
Chicken was fed by KLM Holland
but eggs were collected by KLM Thailand
“Me no eggs, you no eggs” said KLM Holland
and decided to slaughter the chicken
Now nobody no have no eggs no more.
Naschrift Gringo
Tot zover het prachtig en informatieve verhaal van Jan Eveleens over het KLM Hotel Baan Thara. Ongetwijfeld is er nog veel meer te vertellen en ik nodig andere KLM-ers uit hun ervaringen met dit legendarische hotel met ons te delen.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Fantastisch verhaal uit vroegere tijden met leuke anekdotes. Ik zie het zo voor me. Bedankt Jan!
Wat geweldig dat dit soort verhalen en anekdotes nog verteld worden en niet zijn verdwenen.
Ik kan hier echt van genieten.
Dank je wel Jan!
Fantastisch, die opmerkingen:
“Don’t you worry Somchai, he will find out soon”
Prostituees: “waar kan ik ze aan herkennen?”
prachtig,zeer leerrijk,zelf als belg te zijn.groeten van belg-thai.
Ja echt heel leuk.
Toen kon een 747 nog laag over vliegen, langs de Chiang Wathanna Road en over de rivier naar rechts.
O, o, o, wat was Don Muang een hekse ketel, langsaam begint het er weer op te lijken.
Als dienstpassagier (inkoper bij inflight services) heb ik daar regelmatig geslapen. Helaas
was het altijd van korte duur.
Love you Jan and Ineke and miss Baan Thara so much. You and this time are ingraved in my heart forever kept in my memory. I am so gartefull for all the wonderfu feeling ofl home in Thailand. Supporting my charity in rememberance of my sister Fatima in the Fatima center in Bangkok you gave so much support, wonderful happy memories of true friendship of so much love. Such good times you gave us. Thank you for times never to forget. My KLM my Ban Thara and all the staff my family now i am retired here in I love Ban Amphur beach in Thailand near Pattaya and hope will never have to leave I hope. All welcome. 0869849700. Write your book Jan and come again to visit with Ineke soon. Miss you. Hugs Lela Aukes.
Ja Baan Thara wat een herinnering ,ik werkte wel niet meer voor de KLM en was die tijd met mijn wereldreis bezig maar nooit verder gekomen dan Maleisie en Thailand en dan op een budget in Bangkok.
Maar mijn vriendin vloog nog wel en had dan zo veel mogelijk de vlucht dat je een week in Thailand bent met 1 vlucht naar Hong Kong of zo.
Dat was dan een week bijkomen in Baan Thara met brood met Pindakaas ,Hagelslag koffie ,zwembad enz. in die tijd was het heel lastig in Thailand om aan je NL behoeftes te komen (Jaren 80)
Sigaren alleen in Oriental Hotel te koop ,bruin brood in Regent Hotel en als ik een postcheque wilde verzilveren kon dat alleen bij Phil van Viengtravel in Viengtai hotel ,daar kon ik ook normale koffie krijgen want overal oploskoffie en Thai oude sok koffie.
En altijd vervoer naar New Road met busje van KLM na de zijde winkel (Julia,s geloof ik)
echt geweldig toen
Bedankt Jan,
Heerlijk al deze goede herinneringen uit een prachtige tijd , welke mede de basis hebben gelegd voor onze ,nog steeds, jaarlijkse overwintering van enkele maanden in Thailand.