Huisjes kijken van lezers (49) nieuwe inzending

In december 2013 logeerde mijn vrouw en ik in het Tohsang Heritage Ubon Ratchathani Hotel. Ik vermoed dat het nu inmiddels wat verbouwd is maar destijds ademde dat hotel nog de sfeer van de jaren vijftig. Zowel qua bediening als inrichting.

Deze keer waren we daar om in de omgeving weer eens op zoek te gaan naar een aantrekkelijk stukje grond voor een huisje. Op internet hadden we iets gezien en besloten daar eens te gaan kijken. Onderweg stopte we even in That omdat we een bordje “te koop” zagen en terwijl we overlegde of we zouden gaan kijken werd er op het autoraam geklopt. Een jonge vrouw, die net wat bladeren van een boom had geplukt om daarvan een lunch te bereiden, vroeg ons of ze ons ergens mee kon helpen. “Ach, we rijden wat rond om een stukje grond te bekijken”. “Oh, zei de vrouw, kom maar mee, ik heb grond te koop”!

Voor we het wisten reden we achter haar auto aan verder het dorp in en stopte bij door onkruid overwoekerde rijstvelden. “Hier, zei ze, 3 rai is dat wat”? “Oei, zei ik, dat is wel wat erg groot”. “Geen probleem, zei ze opgewekt, we gaan iets verder, daar heb ik nog 1,5 rai”. De ligging, de omgeving en de bereikbaarheid was precies wat we wilden dus ja, dit was wat we zochten en na enig onderhandelen werd de prijs negenhonderdduizend baht.

Er stond nog wel een houten huisje op waar zijzelf met man en kinderen woonden maar desondanks kon de grond binnen 2 a 3 weken opgehoogd en wel opgeleverd worden. Dat ophogen zouden zij dan regelen tegen tweehonderdduizend baht.

De volgende dag op eerste Kerstdag 25 december(!) zijn we met haar hele familie naar de bank gegaan om contant geld op te halen om vervolgens door te rijden naar het Landoffice. Daar werd het grondeigendom overgeschreven, de papieren getekend en buiten op de parkeerplaats werd 1 miljoen bath cash met de familie afgerekend en als de ophoging klaar was zou de rest worden betaald.

Toen wij inmiddels net 1 week terug waren in Nederland meldden ze dat de ophoging klaar was. De broer van mijn vrouw die in de buurt woonde is toen ter plaatse gaan kijken en keurde de ophoging af, dat viel die familie wel tegen(!), maar na ruim anderhalve week was de ophoging wel in orde.

Ik wilde ongeveer 4 miljoen baht besteden en vanuit Nederland hebben we de keuze en beslissing gemaakt voor de bouw van het huis met 3 slaapkamers (waarvan we er 1 bij de woonkamer hebben getrokken) met 3 badkamers, een carport, een sala en een muur met poort om de 1,5 Rai (2400 vierkante meter). Gelijkvloers want ik wil geen trappenlopen en niet te groot want dat moet je ook allemaal schoonhouden. Via via kwamen we bij onze aannemer terecht (https://www.facebook.com/homeubon1234) Hij was nog maar net met z’n bedrijf begonnen en kon aan onze wensen voldoen en het geheel zou op ca.3,3 miljoen baht uitkomen. Dat leek mij wel wat omdat we dan wat geld overhielden voor wat extra dingetjes die zeker wel zouden komen.

In mei 2014 is de bouw begonnen, omdat de grond nog niet goed was ingeklonken werd de fundering in de oude grondlaag gezet om verzakking te voorkomen.

De betaling ging in gedeelten. Elke keer als er iets klaar was kreeg ik een factuur en dan maakte ik het bedrag over. Zodra de fundering klaar was moest ik die betalen. En dan weer als de muren stonden enz.

Het was een beetje behelpen met Skype ‘s morgens vroeg om 5 uur je bed uit omdat de aannemer liet zien hoe ver ze waren maar het was te doen.Maar we zijn dat jaar toch wel 4 of 5 keer wezen kijken, telkens maar een weekje en heb kennis gemaakt met de Thaise manier van bouwen en werken. Achteraf maar goed dat ik er niet elke dag bij was want dat was niet goed geweest voor mij en voor de bouwvakkers.Thais denken anders en bouwen anders en daar kan ik moeilijk aan wennen. En hoewel ik achteraf moet toegeven dat ze een keurig en qua constructie oerdegelijk huisje hebben gebouwd had ik af en toe toch wel zo mijn bedenkingen.

De aannemer is een fatsoenlijke kerel die zegt wat hij doet en doet wat hij zegt. Absoluut niks mis mee! Maar ja, hij loopt samen met zijn meewerkend voorman maar 1 x per dag op de bouwplaats rond en zorgt dat de materialen er op tijd zijn maar verder is het de voorman en wat ongeschoolde bouwvakkers die het werk doen. En helaas is toch niet alles goed gegaan en ik denk dat die aannemer daar zelf ook geen weet van had.

Zo bleek bijvoorbeeld dat de vogelwering die onder de laagste rij dakpannen moet zitten om te voorkomen dat vogels daar gaan nestelen niet gemonteerd waren. We hadden na een paar jaar overal ontelbaar veel huismussen onder de daken en alles maar dan ook alles zat onder de vogelpoep. Toen we een bedrijf vroegen daar iets aan te doen hebben ze de onderste laag dakpannen gelicht en roostertjes aangebracht, die er overigens wel onder de dakpannen lagen maar niet waren gemonteerd. 4 man 2,5 week werk 50.000 Baht. Kennelijk hebben de bouwers destijds gedacht: opschieten jongens, hup de dakpannen erop en niemand die het ziet.

Zo bleek later ook dat de afvoerpijp van één wc eindigde in het niets…..er was simpelweg geen septic tank. En dan wordt het toch lastig het toilet door te spoelen na verloop van tijd. Bovendien bleken de andere septic tanks te ondiep, slechts 1 ring, en moesten opnieuw aangelegd worden, ben je ook wel weer zo’n 40.000 baht verder.

Over wc’s gesproken.

Enkele weken na de oplevering in december 2014 waren we met de Kerst in ons nieuwe huis om airco’s en gordijnen enz. te regelen. Na een paar dagen roken we een zurige rioollucht die uit de badkamer bleek te komen. De aannemer gebeld en de volgende dag was er iemand die de wc’s (4 stuks in totaal want we hadden inmiddels ook nog een gastenhuisje laten bouwen) één voor één demonteerde en een paar bussen siliconenkit leeg spoot en de wc’s weer terug plaatste. Zo, probleem opgelost. Niet dus. Dus na een paar dagen kwam dezelfde man weer. Demonteerde de wc’s, krabde de eerder aangebrachte siliconenkit weg, spoot opnieuw een paar bussen siliconenkit leeg en het probleem was op gelost. Niet dus. Dus na weer een paar dagen kwam dezelfde man weer en weer hetzelfde ritueel. En na een paar dagen weer die stank.

Ik was het zat en ging op internet kijken, dat hadden we trouwens binnen één dag, en toen leerde ik dat er een kunststoffen manchet tussen de wc en de afvoerpijp moet zitten om de boel luchtdicht af te sluiten. Zo’n manchet zit in de verpakking bij de wc samen met de andere montage spullen. “Kunnen jullie die manchetten plaatsen want het stinkt weer”! “Nee meneertje, dat is helemaal niet nodig, die gooien we altijd weg want die gebruiken wij niet”! “Als je nu niet heel snel zorgt dat die manchetten geplaatst worden anders dan bega ik een ongeluk”

De volgende dag kwam dezelfde man, keek me hoofdschuddend aan, plaatste de manchetten (je schuift ze op het toilet, zet het toilet op de plaats en dan hoor je een plopgeluid van de manchet dat over de afvoerpijp glijdt en klaar) en tot op de dag van vandaag is er geen stank meer…

Ik vind het gelukkig wel leuk om een beetje te klussen en ik zou een lange lijst van ‘dingetjes’ kunnen opsommen en beschrijven die niet kloppen of beter konden en inmiddels wel zelf verholpen heb. Als je hier een huis hebt moet je gewoon wel eens zelf aan de bak, ander heb je zowat wekelijks iemand over de vloer voor een kleine reparatie, kraantje vervangen, scharniertje vernieuwen, raamlagertjes lopen vast en noem maar op.

Ondanks dat het hele project op afstand is gerealiseerd en men hier en daar wel een steekje heeft laten vallen moet ik zeggen dat ik prima tevreden ben. Ik weet dat een huis bouwen in Nederland ook niet altijd vlekkeloos verloopt!

Er is inmiddels een schuur van 4 bij 12 meter bij gebouwd, er is een uitkijktoren gebouwd zodat we een royaal uitzicht hebben over de rijstvelden, er is een gasthuis bijgebouwd waar de dochter van mijn vrouw lekker privé woont en er was natuurlijk behoorlijk wat extra meerwerk zoals:

• Waterput boren en drinkwatervoorziening.
• Betegeling op de omloop van het huis.
• Betegeling van de carport.
• Elektrische deuropener van de toegangspoort.
• Overkapping van het terras aan de achterkant.
• En niet te vergeten de extra zware fundering, betonijzer en dakconstructie want ik wilde dat het huis wat dat betreft lang mee zou kunnen gaan.

Kortom, een aantal extra’s die niet in het standaard project zaten.

Ik geloof dat we uiteindelijk op zo’n 5,5 miljoen baht zijn uitgekomen.

En toen……kwam de tuin, hou op schei uit, misschien als ik de inspiratie heb vertel ik dat verhaal ook nog wel eens….

Ingezonden door Pim Foppen