Lezersinzending: Gedicht uit het hart
Denk ik aan Nederland in de nacht
Dan denk ik aan al die pracht
Was is ons land toch wondermooi
En maakt het mij toch tot een prooi
Alleen altijd dat pokkenweer
Dat hoeft van mij niet meer
Ik heb gekozen voor dit vreemde land
Het land van de thais en kameleonmensen
Het land waar ik maar niet kan wennen
Omdat het zo anders is dan was
De liefde voor mijn vriendin houdt mij hier bezig
En gevangen in mijn eigen gedachten
Was het maar anders, maar hoe dan
Dus focus maar weer op nul en eindeloos
En morgen weer op en doorgaan
Want opgeven is geen optie
Gedane zaken nemen geen keer
Dat bemerk ik telkens weer
Overigens is de soep niet zo heet gegeten als die opgediend wordt en zo kent ieder zijn eigen verhaal.
Onmiskenbaar en onlosmakelijk in de malle molen van het leven.
Ingezonden door Jacques
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Immigratie infobrief1 februari 2025TB Immigration Infobrief Nr 010/25: 60 dagen verlenging via Thai Marriage
Visumvraag1 februari 2025Thailand Visa vraag Nr 019/25: Visa exemption – verlenging van 30 dagen- Visumvraag1 februari 2025Thailand Visa vraag Nr 018/25: Wat als ik mijn 60 dagen Visa exemption overschrijd? Kan ik dan alsnog 30 dagen verlenging bekomen?
Leven in Thailand1 februari 2025Je maakt van alles mee in Thailand (258)
reactie op het gedicht
Vakantie in Thailand, in Noord of in Zuid
in Oost of in West.
het is allemaal prachtig geweldig en best .
Maar na de vakantie terug naar de havens van Rotterdam .
Machtig om te beleven ,ik kan dat niet missen hier ben ik de man.
Heel herkenbaar Ruud. Thailand heeft zijn mooie kanten maar die ervaar je op vakanties. Niet als je hier je zetel hebt en krijgt te dealen met een andere mentaliteit en waarden en normen. Er zijn mensen die waaien met alle winden mee. Zeggen de ene dag dit en de andere dag weer wat anders. Passen zich als kameleons aan de omstandigheden. Karakterloos zou ik dit omschrijven. Nooit weten wat je aan ze hebt. Ik vind het moeilijk om altijd maar weg te kijken en het horen zien en zwijgen principe te hanteren. Zo steek ik niet in elkaar, maar het levert wel een inwendige strijd op als je de keuze hebt gemaakt om hier te blijven bij je geliefde. Het zou ideaal zijn om de twee werelden te delen maar ja ons geweldige pensioenstelsel is niet van dien aard dat je en een leven in Thailand en in Nederland kunt betalen. Althans niet voor mij. Het is het een of het ander. Wat overblijft is een kwestie van voldoende genoegdoening vinden in wat er nog wel is en daar je waarde aan hechten. Bij tijd en wijlen geen geringe opgave. Gelukkig ben ik nog behept met een sterk karakter en overleven is mij op het lijf geschreven dus zal ik de tijd hier nog wel even doorbrengen. The show must go on.