Fabeltjeskrant of toch niet?- deel 7 (lezersinzending)

Na dat de actie met piet zijn verhuizing na enkele maanden een beetje vorm begint te krijgen wat tot nog toe allemaal redelijk en tot voldoening leid krijg Piet de mededeling uit Nederland dat men eens langs wil komen of dat mogelijk is.

Zijn dochter wenst langs te komen met haar kind, Piet zijn kleindochter, Oeps erg leuk na inmiddels al een wat langere tijd elkaar niet gezien te hebben, maar hoewel geen stress Piet toch nog niet helemaal ‘aan de kant’ zit in het nieuwe huis. Erger nog het is nog een redelijke puinbak zo hier en daar in het pand. De bijkeuken is tot werkplaats verklaart als de ‘mannen’ aanwezig zijn wat ook wel eens gedeeltelijk vrouwen zijn. Eten doet men ook op de werkvloer en dat zijn geen dertig minuten pauze hapjes, men wil nog wel eens een dutje doen erna. Erger nog met regelmaat loopt er ook nog wel eens een kind tussen het werkvolk te klieren.

Piet kijkt als het team van de firma ‘wijkunnenalleswatjijwil’ aanwezig is, wat vaak niet meer als een week is, maar regelmatig de andere kant uit. Zaken waar Piet problemen mee heeft wat het opleveren betreft moeten met grote voorzichtigheid vermeld worden, is Piet wel duidelijk. Niet dat Piet de grootste zeurpiet is, maar de geplande activiteiten moeten wel volgens aanvraag gaan en een ruime voldoende hebben. Dat er enig inzicht verschil is tijdens de start in dit stappenplan is Piet al lang duidelijk. De landlord vrouw laat op dat soort werkweken ook haar invloed gelden en dat scheelt een hoop. Piet krijgt de indruk met regelmaat dat men elkaar beter kent als dat men laat blijken, niet dat dat veel uitmaakt zolang het stappenplan, maar in balans blijft. Dochter, lief en kleinkind, een tiener moeten even in dit plan gefrommeld worden zonder al te veel stress voor een weekje of wat. Daarnaast moeten de normale zaken zoals zijn vrienden ook af en toe wat aandacht hebben volgens Piet.

Piet had nog enkele maanden de tijd om de aanvraag van dochter lief met kleinkind tot een redelijk eind te breien. Want het was natuurlijk de bedoeling dat het huis van Piet als de uitvalsbasis gebruikt ging worden om de kosten flink te drukken. Piet voorzag ook wel enige problemen met andere financiële ondersteuning zoals voedsel drank en de vraag ‘wat gaan wij morgen doen pa’. Ja, wat gaan wij doen, Piet ging een keer per jaar tien dagen naar zijn oude stek en de rest kon hem gestolen worden. Piet woonde hier en was dus geen vakantieganger. Kortom, dit ging Piet weer de nodige ribben uit het lijf kosten.

Luchtige hoofdpijn, maar Piet was wel blij dat die dit jaar zijn dochter met kleinkind weer ging zien. De belletjes waren ook niet alles tijdsverschil en toch na verloop van tijd wat minder gespreksstof krijgen was Piet ook al opgevallen. Die duizenden kilometers afstand gaan toch invloed krijgen op je conversatie patroon, ook al is het je eigen bloed waar je ook weer niet alles aan wil vermelden. Had die weer flink wat gespreksstof om het tot een fijne vakantie te maken. Dochterlief moest maar eens aangeven wat zij allemaal voor plannen had zodat er een leuk geheel van gemaakt kon worden.

Piet dacht zelf aan uiteraard dagtripjes wat ook gunstiger was volgens zijn maatjes op de zaterdagavond twee a drie biertjes happen. Khao Yai National Park was een leuk dagje uit heel misschien twee, daar was Piet wel eens geweest in het begin van zijn aanwezigheid in Thailand. Leuk, olifanten kijken als je mazzel hebt, apen en vele andere bezienswaardigheden, of daar nu echt de interesse lag van een jongere vrouw met kind moest Piet nog even aftasten. Phimai was Piet ook wel eens geweest met een dag tripje, oude tempel, klein dorpje erom heen waar je lekker Thais kon eten en een beetje kon lanterfanten. Op de weg terug nog iets met een oude boom die heel groot was, je kon natuurlijk ook zeggen heel veel bomen die allemaal aan elkaar vast zaten. [555]

In de eigen buurt stond ook nog het een en ander, maar ja, het was allemaal wel erg boeddha gericht. Het openbare zwembad was natuurlijk goed voor een dagje uit. Daar zou wel als het even kon iedere dag gebruik van gemaakt kunnen worden. Een fijn bad met sportafdeling binnen de muren en zelfs een sauna die nog nooit gebruikt was volgens zijn maat. Lekker in de schaduw van een afdak van oude fietsenstalling en af en toe even plonsen. Thais prakkie kon ook nog zelfs.

De stad had ook nog wel wat te bieden. Europese eetgelegenheden en wat nachtleven, Piet had die leeftijd niet meer maar och voor een keertje of wat de jonge God uithangen kon er wel van af. Wat tempels wie weet Ayutthaya, maar dat ging dan meerdere overnachtingen worden, waarom niet op de terugweg naar Bangkok want Piet had de indruk dat een strandweekje in zuidelijke richting ook de bedoeling was. Piet dacht ook dochter lief wel blij te kunnen maken met een dag uit naar ‘de brug’ iets wat vrijwel iedereen wel wilde zien. Zou het tijdverblijf op thuislocatie enkele dagen inkorten om van daaruit Ayutthaya, Bangkok met de trein naar de rivier Kwai te reizen. Had Piet dat allemaal ook weer eens gezien en ze netjes afgeleverd richting het zuiden.

Hij had er vertrouwen in.

Ingezonden door William-korat