Fabeltjeskrant of toch niet? – deel 14 (lezersinzending)

Lumphini park

Een avond was natuurlijk jezelf voor de gek houden, kwam Piet snel achter. Een goedkoop hostel geboekt waar bij de vraag hoeveel nachten, onbeantwoord bleef door Piet. Piet was hier in het verleden wel eens geweest, een ballenbak voor grote jongens. Zijn eerste avond was er een van rustig aan de bar zitten en meer van het niveau lekker kijken tijdens het biertje happen.

Een rondje lopen en hier en daar eens de vrolijke noten van het gebeuren op je in laten werken en natuurlijk eens even opletten of er geen leukere locaties waren om even een pauze in te lassen. Of de dames de dames waren was zaak voor een getraind oog en zelfs dat was vaak niet genoeg. Menig toerist kwam er regelmatig achter dat er vele dingen in het leven zijn, die niet zijn zoals het er uitziet, zeker in nachtleven Bangkok.

Zolang je voor het entertainment gedeelte kwam geen punt natuurlijk of ze over een handplassertje beschikte of een zitplassertje. Bij meer aandacht voor de persoon in kwestie was een kleine controle geen overbodige zaak, dun ijs uiteraard maar Piet achtte zich wel bekwaam daarin op een nette manier, er waren meer mogelijkheden als, ‘Are you real, beauty’. Maar ja het hele complex druipt van het ‘We want more’ iets wat Piet wel wist maar wat die tegen dat kleine manneke op zijn schouder als onzin betitelde.

Nadat die voldaan en tevreden in zijn twee sterren hostel bedacht wat te doen de volgende dag kwam die tot de conclusie dat een dagje extra ook geen kwaad kon. Tenslotte viel het allemaal wel mee tot nog toe, hij kon nog zonder schaamte in de spiegel kijken. Piet had besloten om het grote uithangbord ‘we want more’ te negeren, hoewel het met knarsende tanden ging.

Hij zou na een dag van lekker uitwaaien, Europees eten, de afgelopen weken nog eens overdenken en het belletje ‘Alles goed hier [o]pa’ wat schijnbaar op Schiphol al gepleegd was nog een nacht hier doorbrengen. De volgende dag was het lekker lanterfanten in de buurt, het Lumphini park was een mooie wandeling en een leuk rustpunt.

De varanen die te zien waren was toch iets wat een beetje vreemd was, ook voor Thailanders, het was geen eendjes voeren van poele poele poele. Dat verstoat dee enten neet met een sneetje witbrood. En een snee witbrood was ook niet echt hun favorieten snack, hoewel Piet wel eens vernomen had dat ze niet echt eenkennig waren met hun consumptieve gedrag. Hoewel op de weg ernaar toe ook een kwartiertje bijkomen gewenst was misschien toch maar een taxi brommer op de weg terug nemen dacht Piet.

Het entertainment van de dames moest genoeg zijn, hoewel het met pijn in het hart ging. Piet was er nog niet maar had ‘oprechte’ voornemens voor de avond. De volgende dag in de bus zat Piet zich toch een beetje te schamen dat, dat niet helemaal gelukt was. Ze leek ietsje te veel op Piet zijn ‘verwachtingen’ van een happy eind na een fijne avond uit.

Je moet het spek ook niet op de bek binden en dat had Piet tegen beter weten wel gedaan. De dames zitten daar ook niet met een bakje koude thee de omzet te promoten. Hij had ook totaal geen contact meer met Noy gehad, de laatste twee weken telefonisch, wat in zijn gedachte een reactie van het meereisverbod voor Noy was. Nog enige pauze inbouwen leek hem een goed plan en bellen vanuit Bangkok was een slecht plan, dacht Piet.

Thuis gekomen na een dagje tot rust gekomen ging Piet de financiële situatie eens even bekijken. Niet dat die al niet de indruk had dat er een flink gat in de begroting geslagen was, tenslotte was die vele malen in de val getrapt van dochter en kleindochter lief om een ondersteunende factor te zijn.

Iets wat die met plezier had gedaan daar niet van, maar wat wel een klein nadeel was in de levensstijl erna. Althans, tot het weer financieel in evenwicht was. Vasten in drank en voedsel was de ideale oplossing had Piet in de loop van de tijden al geleerd. En een goede ondersteuning daarin was de 7/11 de perfecte shop voor de persoon die niet dagelijks in de keuken wenste te staan. Piet kon in het verleden mensen die leefde van de 7/11.

Thaise prakkies in diverse soorten en maten en veel meer als dat. Uiteraard was een Hollands hapje ook welkom regelmatig, iets wat Piet graag deed, dus het kwam wel goed. Soep maken was trouwens ook een hobby van Piet per zes liter tegelijk.

De volle koelkast werd voor deze minder goede dagen eens datumloos met de bakjes met stickers, oftewel eerst eens opeten wat wij hebben. Na een korte zaterdagavond meting met zijn oude Maat waar de laatste weken wederzijds werden doorgenomen onder het genot toch wel van enkele bieren, werd ook daar de pauze even ingesteld.

Tenslotte reis je niet voor een uurtje conversatie naar de andere kant van de stad. Hij moest zich toch wel voornemen om een vervolg sessie ietsje meer af te remmen mocht dochter en kleindochter lief in de toekomst het idee hebben om weer met zijn twee naar [o]pa te gaan.

Maar eens wat meer informeren en duiden hoe ze haar toekomst ziet, hoewel Piet daar wel enig idee over had, mocht de situatie in het thuisland hetzelfde blijven. Is eens een voorzichtig belletje naar Noy of ze deze week nog een avondje vrij had stond ook nog in de agenda, oeps.

Wordt vervolgd.

Ingezonden door William-korat