Een onverwachte oplossing voor mijn kapotte bril in Thailand (lezersinzending)

Do you like this?Like

Like

4

4 people like this.

Please wait...

Al acht jaar bezoek ik regelmatig Thailand, uiteraard omdat ik daar een prachtige vrouw heb ontmoet.

Deze maand verblijf ik opnieuw in het zonnige Thailand, en je raadt het al: mijn bril begint kuren te vertonen. Waarschijnlijk ben ik vannacht, tijdens het muziek maken op het strand, ergens tegenaan gestoten. Lezen lukt me de laatste jaren alleen nog met een bril, dus als die het begeeft, is dat behoorlijk lastig.

Gelukkig had ik mijn “computerbril” ook meegenomen. Die heeft een andere brandpuntsafstand (zeg ik dat zo goed?) en geen leesvenstertjes in het glas, dus daar kan ik voorlopig mee vooruit.

Toch besloot ik even bij een opticien langs te gaan, aangezien ik nog in de grote stad was. Wat denk je? Ze konden me niet helpen om de pootjes van mijn bril opnieuw vast te zetten. “Nee, dat lukt echt niet, het frame is niet meer goed,” zeiden ze. Wel boden ze aan om mijn glazen in een ander montuur te plaatsen, maar dat zou pas de volgende dag klaar zijn. Omdat mijn glazen leesvenstertjes hebben, was ik sceptisch. Als die niet precies op de juiste hoogte zitten, krijg je al snel hoofdpijn. “O, dat hadden we niet gezien,” reageerden ze.

Nieuwe glazen bestellen was ook een optie, en de kosten vielen mee, maar de levertijd was zeven dagen. Zolang blijf ik niet meer in de stad volgens mijn planning. Wat nu? Moest ik mijn plannen aanpassen of was er een andere oplossing?

Terwijl ik naar buiten liep, besloot ik het toch nog even te overdenken. Twee straten verder ontdekte ik een reparatiewerkplaats voor elektronica. Je kent het vast wel: zo’n klein huisje volgestouwd met tv’s, radio’s, computers en allerlei andere apparaten, en op een piepklein tafeltje is nog nét een plekje vrij om te werken.

Ik liep naar binnen en vroeg of ze me konden helpen. Wat denk je? Binnen vijf minuten hadden ze de schroefjes van mijn brilmontuur weer netjes vastgezet. Met een tangetje wat kracht zetten, een schroefje in de secondenlijm dopen en voilà, de bril zat weer stevig in elkaar. Ze verzekerden me dat dit tijdens mijn vakantie niet meer los zou komen. De kosten? Ze wilden er niets voor hebben! Daarom heb ik de twee medewerkers van het werkplaatsje getrakteerd op een lunch.

Mijn bril zit weer perfect, maar als ik eenmaal thuis ben, moet ik toch eens nadenken over een nieuw exemplaar. Deze is inmiddels drie jaar oud, en het montuur verslijt sneller dan ik had verwacht.

Ingezonden door Miel