Een interessant weetje over een ziekteverzekering (lezersinzending)

Beste , is inderdaad misschien interessant , alleen alles in de Franse taal maakt het wel iets moeilijker.
We hebben een paar weken over dit onderwerp al wat inzendingen gehad. Er zat er ook een bij met een ziektekosten verzekering die ongeveer euro 800 koste. Daar zou ik wel meer info over willen hebben.

Voor de inschrijving vraagt men om een numéro de sécurité social. Hoe kom je daar aan ???

Via de aangegeven link lees ik op de website van de “Caisse des Francais á l’Etranger” het volgende: CFE kent een 3-tal ‘buitenlandse’ opties: 1- een a a n v u l l e n d e verzekering voor Franse expats als zij langer dan 6 maanden buiten Frankrijk wonen; 2- een aanvulling op hun buitenlandse verzekering voor Franse expats die voor kortere of langere tijd naar Frankrijk terugkeren; en 3- een aanvullende verzekering voor Franse gepensioneerden die in het buitenland ziektekosten hebben.

Zowel optie 1 als 3 kan niet zonder de Franse wettelijke verplichte basisverzekering, en bedoeld voor in het buitenland Franse werkenden/expat. Optie 2 is dan voor de groep Franse gepensioneerden bedoeld als zij in het buitenland ziektekosten maken. Let wel: een gepensioneerde is per definitie geen expat, en omgekeerd.

Dat buitenland is in 5 zones verdeeld. Thailand en overige Asean-landen betreffen zone 1, en kennen een dekking van ziektekosten tot 80% naar lokale maatstaf gemeten, minus aftrek van betalingen door andere maatschappijen. De premie bedraagt grofweg een 60K baht per jaar. Er bestaat WEL een leeftijdsgrens: aanmelding vanaf 60 jaar oud tot 80 jaar oud, en tot een leeftijd van 100 jaar verzekerd blijven. Na acceptatie geldt een uitvoeringswachttijd van 6 maanden, inderdaad.

CFE heeft eerder in juli 2020 een partnerschap gesloten met de Franse verzekeraar APRIL en de Thaise lokale verzekeraar LMG. Gezamenlijk bieden zij een lokale ziektekostenverzekering aan, goedgekeurd door de Thaise autoriteit, ten behoeve van het OA-visum. Ook hier is aanmelding beperkt tot 80 jaar en deelname tot een leeftijd van 100 jaar.

Er valt verder niets te lezen over enige mogelijkheid voor niet-Fransen om zich bij optie 2 aan te sluiten noch over deelname voor niet-Fransen aan het APRIL/LMG/CFE programma betreffende de aanvraag Visum O-A.

Ik heb dus CFE in mijn beste HBS-Frans via de online invulformulieren gevraagd naar de mogelijkheid van deelname aan optie 2 als Nederlands gepensioneerde permanent wonend in Thailand op basis van Non-O Retirement. Direct werd gereageerd met een mail waarin bevestigd werd dat mijn vraag is ontvangen en dat deze een dezer dagen zal worden beantwoord. Plus een tweede mail waarin bevestiging van mijn online-zoektocht bij CFE, een telefoonnummer en een cfe-info mailadres indien meer informatie gewenst. Als bijlagen toegevoegd een uitgebreide CFE-brochure Buitenland en een Overzicht Vergoedingen.

Ik wacht hun antwoord verder af en laat tzt het resultaat weten. Maar ik heb zo mijn twijfels want waarom zou een maatschappij uit/in Frankrijk verplicht zijn haar verzekeringsportfolio open te stellen voor niet-Fransen die sowieso niet zijn aangesloten bij de Franse basiszorgsystemen en niet in het bezit van een Franse BSN? Als die verplichting een Europese eis is, hoezo gooit Nederland dan al haar naar het buitenland geëmigreerde landgenoten uit de eigen ziektekostenverzekering, laat staan ook maar een fractie van een seconde te denken aan niet-Nederlanders. Of is Nederland toch niet stiekem het beste jongetje in de klas daar zo in Brussel?
Ik zal er zelf geen gebruik van maken want ik volg mijn eigen gezondheidsplan, maar ook omdat die wachttijd van een half jaar in wezen een verkapte premieophoging inhoudt.

In mijn geval, 60+, single is de quote 218 Euro/maand. Als je dan nog rekening houd met 20% zelf te betalen voor in-patient. dan vind ik dat niet zo bijzonder goedkoop…..

Alle verzekeraars innen probleemloos premies, maar als je claimt loopt het bij sommigen hélaas iets minder vlot (sic).
Ik heb een Franse vriend die een contract heeft bij CFE en praktijkervaring met indienen van ondertussen 3 claims. Hij leeft zoals ik een deel van het jaar in Noord-Thailand en keert elk jaar minstens één keer terug naar Frankrijk, vnl. om familiale redenen.

Ik heb naar zijn (praktijk)ervaring met CFE gevraagd. Die was over het algemeen goed.

Minpuntjes zijn volgens hem de vertraging in uitbetaling na aanvaarding van de claim. Die zou de laatste jaren opgelopen zijn tot 5 à 6 maanden. Recent zou daarin enige beterschap gekomen zijn, maar verlopen uitbetalingen niet vlot.

In zijn ervaring blijft de “derdebetalersregeling” in geval van urgente hospitalisatie dode letter. De intermediaire correspondent van VYV heeft geen beslissingsbevoegdheid, ook niet inzake validatie van een derdebetalerverzoek. De beslissing daarover ligt exclusief bij CFE en kan lang, tot dagen, uitblijven. In praktijk is prefinanciering door de patiënt bijgevolg altijd aan de orde.

Of niet Fransen kunnen aansluiten bij CFE wist mijn Franse vriend niet. Prijs kwaliteit beoordeelt hij nog steeds CFE als een goede keuze, op voorwaarde dat je met de genoemde minpuntjes vrede kan nemen.

Correcte bronvermelding: Geschreven door een mens van vlees en bloed op basis van de praktijkervaring van diens vriend die geen machientje is 🙂