Een huis in Thailand (deel 2)

Een verhaal apart zijn de geestenhuizen op een riante sokkel van 3,5 bij 3,5 meter en ruim een meter hoog. De locatie van dit geheel was midden op het “grind” plein voor het huis.

Ik zeg “weg dat ding” maar dat is maar een simpele opmerking van een farang want de praktijk is compleet anders.
Eerst opmerking: waarom moet ie weg. Tweede opmerking: vindt boeddha dat wel in de haak, derde opmerking: waar zou hij dan eventueel moeten komen, vierde opmerking: wat gaat dat kosten en de vijfde opmerking: van laten we er nog maar even over nadenken.

Ja ja. Ik denk ik heb de koe de bel aan gebonden dus doorgaan met de actie. Eerst even ingelezen aan welke plaatsing-eisen de huisjes moeten voldoen. Nou dat ging goed. De oude locatie was met de voorkant op het oosten terwijl Boeddha graag zicht heeft naar het noorden wat op de nieuwe locatie kan en ver van wc’s en dergelijke ook dat was een betere situatie op de nieuwe locatie.

Phon had intussen inlichtingen ingewonnen bij de Hoofd-monnik in ons dorp en ze kwam terug met het verhaal dat ze een bos van wierookstokjes moest verbranden op de nieuwe locatie en als alles opgebrand zou zijn dan was de locatie goed. Ook zou er een monnik bij de verhuizing van de huisjes moeten zijn en moest de locaties met de huisjes worden ingezegend. Nou ik heb wel gezorgd dat alle wierookstokjes waren opgebrand.
Nieuwe sokkel laten bouwen, Echt vakwerk met omgekeerde bierflessen als fundatie ??!! maar oké hij is klaar en netjes. Op een bepaalde dag met monniken als toezichthouders en vrienden en kennissen uit het dorp voor het zware verplaatsingswerk van de huisjes en tafels is alles goed gekomen. Met wat eten en drinken maakte het deze dag weer een top dag.

De oude sokkel was natuurlijk achter gebleven en die heb ik in de dagen erna met behulp van mijn zwager en schoonzus en met zware kango’s en hilti’s geslecht. Jee, wat zat er een berg zand in. Mooi dat zand verspreid over de oneffenheden in het voorplein en de zaak iets af laten lopen naar de poort i.v.m. de afwatering.

Zo de puntenlijst kon worden aangepast:

• Huis schoon en geverfd
• Tuin schoon en opgeknapt
• Boeddhahuizen verplaatst en sokkel verwijderd

Volgende actie is het vervangen van de bruine jaloezie ramen en de hardhouten kozijnen. Een bevriende interieurbouwer en aluminium kozijnbouwer heeft de ramen opgemeten en tussen de woonkamer en gang om daar schuifdeuren te maken met glaspanelen aan de zijkant. Top idee en de prijs was goed. Dus op moment suprême kwam hij met kozijnen, glas, schuifdeuren en een aantal medewerkers. Oude glas en lamellen er uit alle tussen balken in het kozijn er uit en aluminium profielen over de hardhouten kozijnbalken geplaatst, past perfect. 3 ramen gedaan 1 met vast glas en 2 met schuiframen en horren en geen tralies meer. Tussen de kamer en de grote centrale hal een glazenwand met schuifdeuren in aluminium profielen. Helemaal goed. Nu kan de nieuwe airco de woonkamer beter en voordeliger koel houden.

Omdat we toch best veel dingen aan het doen zijn hebben we afgesproken dat we de ramen in de rest van het huis gefaseerd gaan vervangen en tot nu toe is de situatie dat alleen de keuken en een logeerkamer nog van nieuwe ramen en kozijnen moeten worden voorzien. Ook zijn de diverse airco’s vervangen, schoongemaakt en nieuwe geplaatst of verplaatst. We zijn er echt blij mee.

Nu de Boeddhahuizen waren verplaatst was het voorplein met daar op de carport, lekker ruim en omdat het voorplein bestaat uit grof grind, fijn grind, zand en vooral veel stof hebben we besloten om maar een betonvloer te storten. Onze zwager had een gepensioneerde oom die bouwvakker was geweest en die kon dat wel regelen, uitzetten en storten. Hij kwam en ging meten en paaltjes slaan en cementen dammetjes leggen en wapening plaatsen en ik mooi helpen. Trouwens zwaar werk dat cement mengen in een kuip. Maar ging allemaal goed. Wel riep die beste man steeds “au” tegen me en ik snapte niet zo waar hij zich pijn aan had gedaan. Bij navraag aan Phon bleek dat AU OKE betekende. Weer een raadsel opgelost. AU.!

Een aantal vrienden uit het dorp waren gekomen om het storten van het beton te begeleiden, een man of 10, veel betonwagens, veel beton en veel hard en zwaar werk voor verdelen en gelijktrekken. Voor iedereen waren er laarzen en handschoenen maar een aantal verkoos toch het blote voetenwerk in het beton en die hebben het wel geweten in de weken erna echt pittig verbrande voeten met chemische brandwonden. Gewaarschuwd JA luisteren NEE. AU. Maar de vloer is best goed gelukt en alle gewonden zijn hersteld.

Een deel van de het voorplein overkappen en aansluiten aan de carport was het volgende project. Medewerkers van het gemeentehuis hielpen mee met wat voor constructie het zou kunnen zijn en wat voor een dakbedekking er het beste op zou passen. De zaak uitgewerkt en materiaal ingekocht waarna een goede bekende van ons een paar weekeinden gemeten, gezaagd en gelast en heeft met behulp van anderen de dakbedekking geplaatst.

De dakbedekking bestond uit lange metalen profielplaten met aan een kant de kleur (baksteenrood) en de andere kant een warmte remmende zilverkleurige folie. Nou dat bleek dus een misser. Ik, met de ervaring die hiermee nu heb, zal ik het niet aanbevelen. Het zit er nu 3 jaar op en de waterkerende folie laat overal los. Het is een lelijk en rommelig gezicht en ik zal waarschijnlijk in de nabije toekomst de zaak dicht zetten met gipsplaten en in een passend kleur schilderen.Het oppervlak van de ‘sala” is 9 x 5.50 meter dus ruimte genoeg voor wat tafels met stoelen en als podium voor de muziek bij grote feesten. En omdat de sala aansluit op het voorplein heb je een riant oppervlak voor verjaardagen, oud en nieuw, huwelijken en ook wordt het af en toe gebruikt door goede kennissen om te gebruiken bij een voor hun speciale gelegenheid als dat in hun eigen omgeving lastig gaat en het voor ons niet te bezwarend is.

Goh best wel veel in de afgelopen tijd.

Een project was ook om de grote THAI-keuken te slopen en daar een meer westers ogende keuken in te zetten met voldoende ruimte om alle kopjes, bekertjes, pannen, glazen, voorraden en keukenmachines in kwijt te kunnen. Platen MDF gekocht en een batterij aan keukenkastjes gemaakt voor zowel onder als boven. De frames en lades keurig wit en de fronten, ja je raad het al… groen. Maar nu plaatsen. Mijn vrouw zag ernstig op tegen de sloop van de oude betonnen aanrechten en wat is dan wijsheid.

Zonder geluk vaart niemand wel en het bleek dat we naar een trouwerij in het noorden zouden gaan met vrienden uit het dorp en met z’n allen in een busje de hele nacht zouden doorrijden en dan zaterdag daar feesten en dan zondag weer terug. Die reis was voor mij geen optie omdat slapen in een minibus met al indrinkende feestgangers en ongeveer hetzelfde op de terugweg niet iets was waar ik naar uit keek en ik gaf aan wel thuis te blijven bij de honden en dat ik haar veel plezier toewenste. Zogezegd zo gedaan.

Deuren van de keuken afgeplakt en met een moker en beitels de oude keuken verwijderd, De opstaande waterkeringen op de vloer verwijderd en begonnen met het plaatsen van de nieuw gemaakte keukenkasten.
Mensen wat komt er een hoop betonpuin van de oude keuken af.

Dat weekend weinig slaap gehad maar de nieuwe kasten boven en onder stonden en hingen weer en de voorbereidingen van het aanrechtblad waren gedaan. Zoals daar een dubbele wasbak en gasstel in moest. Maar dat was in de week erna snel geregel. Aanrechtblad gemaakt van 60 x 60 tegels die dik in de kit zijn verlijmd op dikke obs platen. Alles werkt tot volle tevredenheid. De ruimte verder vol gezet met 2 grote koelkasten en 1 grote vrieskast.

Ingezonden door Kees