Een eenzame Kerst in Thailand
Vandaag zit ik buiten en kijk naar mijn kerstboom. Mooie lichtjes en gouden ballen. Natuurlijk een biertje erbij. De kerstdagen en nieuwjaar komen weer heel dichtbij. Al een beetje aangeslagen omdat ik van de 20 kerstkaarten maar één reactie heb terug gehad.
De contacten verwateren. Zelfs je eigen kinderen en familie en goede vrienden laten het steeds meer afweten. Ik woon nu ruim 6 jaar in Thailand samen met mijn Thaise vrouw, nadat ik in oktober 2005 besloten had om samen met mijn vrouw na mijn pensioen naar Thailand te gaan. Nooit iemand te kort gedaan. Altijd geprobeerd goed contact te houden met iedereen.
Mijn kinderen een paar keer met vakantie laten over komen. Op verjaardagen altijd een kaart gestuurd en altijd voor de kinderen en kleinkinderen ook nog geld vestuurd. Altijd goed voor mijn gezin geweest. Toch zat ik vanavond buiten te janken. Misschien ook door iets te veel bier. Maar dan toch.
Ik wens al die Thailandgangers die er ook een beetje moeite mee hebben fijne feestdagen. Ik denk dat het er velen zullen zijn. Ons geluk en mooi leven kan niemand ons meer afnemen.
Cor van Kampen
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Gezondheid21 december 2024Matige wijnconsumptie verlaagt risico op hart- en vaatziekten volgens nieuwe studie
Eten en drinken21 december 2024Hor Mok (ห่อหมก) oftewel gestoomde viscurry
Thailand tips21 december 2024Klimaat Thailand – wat is de beste reistijd?
Medisch toerisme21 december 2024Thailand is de nieuwe hotspot voor betaalbare en hoogwaardige plastische chirurgie (video)
Troost je.
Ik heb ooit nog een Kerstkaart (vanuit Nederland) in April ontvangen.!
@ Cor, goed dat je ook de andere kant van de medaille belicht. Er zullen veel expats en pensionado’s zijn die juist in deze periode de familie in Nederland erg missen. Dapper dat je daar ook eerlijk over bent. Uiteindelijk geldt toch het spreekwoord “uit het oog uit het hart” en dat is niet gemakkelijk.
Ondanks dat, toch een fijne kerst gewenst! En troost je met de gedachte: je hoeft tenminste op tweede kerstdag niet verplicht naar een meubelboulevard of tuincentrum 😉
hallo cor
wens je toch een zalig kerstfeest
Kop omhoog Cor en borst vooruit.
Ook in Nederland kun je je eenzaam voelen met de kerst. Vooral als (aangetrouwd) familielid, is het vaak de uren aftellen.
Desondanks, we maken er in Thailand, maar ook hier het beste van.
Daarom, aangename dagen en een gezond en gelukkig 2012 vanuit het noordoosten van Nederland.
Hoi Cor,
Ik kan me je situatie best voorstellen en vond het een aangrijpende getuigenis maar geniet van het leven en pluk de dag. Trouwens in de situatie dat je een biertje teveel ophebt komen heel dikwijls de oprechte gevoelens van een persoon naar boven.
Geniet nog samen met je vrouw in het mooie Thailand ook wij zijn Thailand liefhebbers en brengen in februari onze vakantie er weer door.
Vele groeten en fijne feestdagen.
Marco
Nou cor kop op, en de Beste Wensen en dat geldt voor iedereen die dit lezen
Respect!!! Ondanks dat……….. Een Hele Fijne Kerst, en jij kan Nieuwjaar tenmisnte twee keer beleven.
Hallo Cor,
Ik ken dat soort gevoelens van vroeger maar….in Nederland zitten diezelfde mensen misschien ook wel eenzaam te wachten tot het laatste blladje van de boom valt en er
weer een nieuw groen voor in de plaats komt.
Je zit in een prachtig land met heerlijke temperaturen en wat ik hoor ui NL is griep, regen en wind. Dus ! Tel uit je winst…
Ik hoop dat je hier een goede partner hebt en maak er samen iets moois van…
Niet somber in je (bier) glas zitten kijken hoor, daar is nog nooit iemand wijzer van geworden.
Misschien moeten we maar eens een club:””van minder gelukkige mensen in Thailand””
oprichten. kan er weer eens gelachen worden om wat de een, een probleem als een olifant ziet en een ander dat relativeert tot de blik op positieve dingen richten..
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Biertje minder en….aan leuke dingen denken !
Frank
Ook in Nederland, met de kinderen heel vlakbij, is de kerst stil, iedereen heeft het druk, veel te druk met leven en dan hebben ze voor deze vrije dagen een eigen plan. Moet kunnen, maar dat ze zelfs geen tijd hebben om kerstwensen te sturen voelt minder leuk aan. 🙁
Geniet van de zon Cor, samen met je lieve thaise vrouw, wees blij dat je van dat nederlandse onstabiele weer af bent.
Fijne feestdagen en een heel fijn, goed en gezellig 2012.
er zijn ook mensen die in thailand willen blijven met de kerst om zo niet alle dagen met de familie door te hoeven brengen, ook die kant is er. je stuurt de wereld aan kaarten en nooit komt er een naar nederland
Eva, ik ben het helemaal met je eens. Vrienden van mij zitten nu in Thailand, terwijl ik hier in Nederland weer een vrij eenzame Kerst beleef. Natuurlijk, ik heb familie om mij heen, maar buiten het eten om is er niets te doen. Meer dan films kijken, gamen en muziekvideo’s op YouTube opzoeken is het niet. En oh ja, nu de Top 2000 op Radio 2 weer is begonnen kom ik de uurtjes wel door.
Volgend jaar breng ik hoe dan ook de Kerst in het buitenland door.
Beste Cor
Je beste vriend heb je bij je dat is je vrouw…
Het gaat vaak zo ook als je binnen Nederland 200 km verhuist verwatert,het laat staan een ander land ver weg.
Je maakt een keuze en daar hoort dan dit ook bij….
Fijne dagen…..
Richard
Hallo Cor ik wens je hele fijne dagen met je thaise vrouw en een gezond 2012. En het gaat er om als jij maar gelukkig bent in thailand en dan mag je wel even een dippie hebben.
Groetjes Riet
Hi Cor, Ik hoop dat je family & friends deze post zien. Belangrijkste is dat jij je hart hebt gevolgd en dat nog steeds doet. De kosmos, Bhoeda of hoe je het ook wil duiden weet dat je goed hebt gedaan in je leven. Maar zulke momenten blijven moeilijk. Misschien een idee om volgend jaar een expat kert party te organiseren?
Veel geluk en gezondheid toegewenst! Proost 🙂
Cor en alle andere Thaiblogbezoekers, ik wens jullie fijne feestdagen in Thai- of vaderland en wens jullie voor 2012 alle goeds toe. De redactie wil ik bedanken voor alle inspanningen het afgelopen jaar.
Na al de steunbetuigingen is het nou toch ook kerstavond geworden.
Altijd leuk als mensen je proberen op te peppen.
Ik ben niet zo zielig als dat het lijkt. Ik heb het artikel alleen bedoeld
om wat reactie’s los te krijgen.
De redactie van het blog zijn nu wel kerstavond aan het vieren.
Dus veel plezier. Verder nog voor Marco. Misschien kunnen we volgend jaar nog een
keer een biertje drinken in Pattaya. Op dit moment heb ik pas twee Leo “lek” op.
Dus het verstand is nog 95 %. Je blijft natuurlijk wel een rebel.
Cor.
Cor, ook al heb je pas twee biertjes op. Het is hier nog geen kerstavond, maar 12 uur in de middag… 😉
Hoi Cor,
Wij doen op 23 feb de rondreis en hebben een verlenging van 5 dagen in Hua Hin, ik ken de juiste afstand niet maar het lijkt me leuk om met jouw samen een biertje te drinken.
Nog veel plezier en een fijn eindejaar.
Groeten,
Marco
@Cor, natuurlijk voel jij je eenzaam maar bedenk natuurlijk wel dat jij uit Nederland bent weggegaan omdat je in Thailand meer waar hebt voor je geld en het weer beter is, en jij Thailand een fantastisch land vindt. Bedenk echter wel dat niet ieder jouw enthousiasme voor Thailand met jou zal delen en het is natuurlijk ook niet goedkoop even met de familie jou in Thailand op te zoeken omdat je familie en vrienden en kennissen mist. Ikzelf woon ook alweer sinds 1998 niet meer in Nederland en heb in het begin ook momenten gehad zoals de jouwe. Ik heb echter het geluk dat ik snel naar Nederland terug kan keren (samen met mijn Thaise vrouw) om familie en vrienden te bezoeken als ik dit wil. Ik heb echter in diverse landen gewoond en heb overal nieuwe kennissen en vrienden opgedaan die meestal weer verwaterden na enige jaren, slechts enkele bleven. Het is iets dat je moet accepteren als je in het buitenland woont, en zo niet, dan zul je weer terug moeten keren naar Nederland. Ik kan niet van mijn vrienden eisen dat ze mij bezoeken en kosten maken omdat ik hen mis. Ik zou ook graag in Thailand willen wonen maar ik moet nog werken (werk de 24ste en 26ste december, dus met kerst ben ik niet in Nederland), maar geef mijn Thaise partner nu de gelegenheid om Europa beter te leren kennen. Wij zijn al in Brussel, Parijs, Praag, Rome, Amsterdam en ook Cochem geweest. Heel leuk, voor mij maar ook mijn Thaise partner, volgend jaar willen we naar Barcelona en London gaan. Hopelijk hoop ik ook ooit in Thailand te kunnen wonen maar als ik hoor hoe de dekkingsgraad van de pensioenen steeds verder omlaag loopt, denk ikzelf dat er in ruweg 19 jaar niet veel meer geld over zal zijn om in het buitenland te kunnen wonen. Dus geniet van de mooie positie waar je nu in zit. Velen zullen je benijden, ik ook, maar bedenk in mijn geval dat iemand benijden nog niet wil zeggen niet gunnen 🙂 Ik wens je dus een prettige kerst en nog een gelukkig nieuwjaar toe.
Hallo Cor en je vrouw natuurlijk ook,
Nee het is niet prettig om te lezen dat er geen reacties komen van je familie,kinderen of vrienden.
Juist deze dagen is het fijn om je familie om je heen te hebben.
Maar zeker deze tijd denkt bijna iedereen aan zichzelf en een ander komt op de tweede plaats.
Verleden jaar waren wij zowel met kerst als met oud en nieuw in Thailand en wij vonden het fantastisch maar wel een beetje het gemis van je familie maar het Thaise volk maakte dat weer helemaal goed met hun gastvrijheid,goedheid en vriendelijkheid.
Geniet wat je hebt en niet wat je mist.
Wij wensen jouw en je vrouw hele fijne Kerstdagen en een goed gelukkig gezond en gezegend Nieuwjaar.
Een hartelijke groet van Jan en Els
Ach Cor,
Jij zit met jouw Thaise vrouw al 6 jaar in Thailand en jouw familie in Nederland. Dan verwatert de relatie. Dat is onvermijdelijk, dat zou ook gebeuren als jij nog in Nederland zou wonen, maar ook nooit meer persoonlijk contact zou onderhouden. Iedereen heeft zijn eigen leven en velen van jouw familie zullen wellicht jou leven ook wel willen lijden, maar het niet kunnen. Dus denken van:”oh die Cor zit daar wel goed, om hem hoeven wij ons niet te bekommeren”. Sommigen zijn misschien wel enigszins jaloers op jouw manier van leven.
Een bekend spreekwoord, wat mij in dit verband te binnen schiet: “Uit het oog, uit het hart”. En wees eens eerlijk, wat is familie feitelijk. Het zijn ‘vrienden’ die wij niet zelf hebben uitgezocht. Mijn ervaring is, wat je ook doet voor iemand. Meestal krijg je stank voor dank. Dus Cor, probeer dit hoofdstuk in jouw leven een plaatsje te geven, daar waar het niet te veel herinneringen oproept en focus je op jouw eigen leven.
Lekker leven met jouw vrouw in een aards paradijs, zoals Thailand voor ons pensionado’s tenslotte is.
En tenslotte, dat regelmatig geld sturen naar familie in NL!!?? Cor liefde is niet te koop.
Beste Cor,
Ik werk hier in het kille harde Nederland in de zorg en het verbaasd mij hoeveel eenzame mensen hier wonen ( niet alleen ouderen) vooral met kerst word dit nog wat dieper ervaren.
Soms wonen de kinderen bijna om de hoek maar is het nog teveel moeite om eens even langs te gaan. Dus kop op, geniet van al het moois dat Thailand je te bieden heeft en van mij in ieder geval fijne, gezellige kerstdagen en voor 2012 een liefdevol, warm en gezond nieuwjaar.
Beste Cor,
Ik zit nog niet in Thailand maar hoop er ooit wel te geraken weliswaar met enkele jaartjes vertraging dankzij enkele nieuwe maatregeltjes van onze Belgische regering.
Ik stam uit een omvangrijke familie maar ons gezinnetje zelf bestond uit mijn ouders, mijn broer en mezelf. Op 31 januari zal het echter 17 jaar geleden zijn dat mijn beminde broer zich zelfmoorde omwille van een rotslechte relatie. Mijn ouders zijn respectievelijk 78 en 75 jaar en ik ben dankbaar dat ik ze nog heb hoewel ik met mijn mama omwille van haar geestelijke achteruitgang al redelijk wat verdriet heb gekend.
Gelukkig heb ik absoluut toevallig zelf opnieuw liefde gevonden in Thailand en vermits ik eigenlijk aan alle andere familieleden weinig belang hecht zelfs op dit moment al hoop ik enkel om bij een eventuele emigratie enige farangs te ontmoeten met wie het klikt en ja er zullen zeker eenzame momenten zijn maar kop op man, jij ziet de zon meer schijnen als wat je hier in het stillaan teloorgaande Europa ziet !! Van mij en mijn vrouwtje alvast een hart onder de riem en probeer je roze bril terug te vinden want het leven is te kort om lang te treuren en ze zijn het niet waard.
Bennie en Fon
Beste Cor, je verhaal raakt me tot in mijn tenen. Tien jaar terug ben ik gescheiden van mijn echtgenote , heb nu al ruim acht jaar verschillende relaties gehad met een paar thaise vrouwen, toen ik mijn vrouw verliet waren mijn dochters 27 jaar en 32,, ze zijn nu uiteraard 37 en 42 en ze willen me al 10 jaar niet zien uit woede omdat ik hun moeder verlaten heb… Ik vluchte met de feestdagen meestal naar thailand teneinde die rot dagen hier niet mee te maken. Dit jaar echter niet en voel me zwaar klote. Sinds 3 jaar krijg ik ook geen kerstkaarten of verjaardagskaarten van mijn 2 dochters , dus als ik dan lees dat jouw kinderen en kleinkinderen jullie met deze dagen ook negeren wens ik je sterkte en toch hele fijne dagen toe … LAAT JE LEVEN NIET VERSTIEREN DOOR DE BUITENWACHT,,, geniet en blijf genieten van dat heerlijke land met die aardige mensen. ZALIG EN GELUKKIG KERSTFEEST.
leo casino
Beste Cor denk dat veel van ons het zelfde ondergaan, maar je woont in een mooi land, met vele lieve en vijne mensen, en zoek leuke contacten in je naaste omgeving.
En zoals een spreekwoord luid, Beter een goede buur, dan een verre vriend.
Prettige dagen en een een gelukkig nieuw jaar gewenst, en ook aan de Redactie van Thailand blog, en alle lezers. en mede lotgenoten.
je komt alleen ter wereld en je moet ook weer alleen sterven.
dus ga uit van alleen zijn.
leer eerst met jezelf te leven en maak jezelf happy. maak er iets van.
dat is al moeilijk genoeg.
het leven kan een feest zijn, maar dan moet je wel zelf de slingers ophangen.
vertrouw daarbij niet op anderen. begin met jezelf happy te maken.
dat straalt ook uit naar anderen.
en mochten er 1 of meer personen zijn, die om je geven, koester die dan.
want ze zijn meer waard dan goud. en laat het hen ook merken.
mocht je gezelschap missen: probeer dan het verloren gegane contact
weer op te pakken (vergeven, nobody is perfect, vrede op aarde, tenslotte is dat ook een Kerstgedachte). maar “it takes two to tango”;
als na jouw poging de verzoening van hun kant niet meer opgebracht kan worden, dan heb je dat te respecteren, maar heb je in ieder geval je best gedaan; heb je jezelf weinig meer te verwijten en wordt het wrange gevoel mogelijk iets minder.
probeer nieuwe contacten te maken. ongetwijfeld zijn er mensen, die je mogen.
maar ze komen niet op je af. dus probeer met anderen in contact te komen, die wel graag in je nabijheid zijn. ongetwijfeld zijn die mensen er.
het contact kan altijd gemaakt worden;
afstanden bestaan niet meer. ook leeftijd speelt geen rol. zelfs als je je huis niet meer uitkunt, dan heb je internet. en ook op grote afstand kun je je dichtbij iemand voelen.
als je zo’n kringetje van dierbaren om je heen kunt bouwen, dan ben je een rijk mens.
ik wens het je van harte toe.
veel succes.
heel Prettige Kerstdagen en een gelukkig Nieuwjaar.
5 dagen geleden ben ik 50 (!) geworden. Nooit gedacht dat ik die respectabele leeftijd zou halen, maar toch, dus. Ik ben sinds 5 dagen officieel “bejaard”.
Over ’n maandje vlieg ik weer (voor de 4e keer) naar Thailand, vervolgens van BKK naar Ko Tao en daar verblijf ik dan maar liefst 3,5 week. En daarna weer 48,5 week werken in NL, word ik in december 2012 51 en in februari 2012 vlieg ik dan weer naar BKK en dan etc…
Dat stramien nog 17 (!) jaar vol zien te houden… goedverdoemme.
Tuurlijk bedenk ik me altijd huis en haard te verpatsen, m’n euro’s om te zetten in Baht en gewoon in Thailand te blijven. Maar: wat ga je dan doen (as in: making money) in Thailand, da’s altijd de grote vraag. Barretje? Hotelletje? Vergeet het maar.
Cor, dank, door je post weet ik het: ik ga me omscholen tot (psycho-)therapeut (werk momenteel in de IT), ga in Thailand wonen en loop compleet binnen dmv hulp aan “homesick” Farang. 🙂
Effe rekenen… een beetje therapeut vraagt in NL 100 euro/sessie, dus op Ko Tao kan ik dat aanbieden voor uh… 1000 Baht/sessie. Nou goed, 500 Baht/sessie als Special Offer for Friends.
Ik zie ’t al helemaal voor me: praktijk op het strand onder herstel naast de palmbomen (altijd oppassen voor vallende kokosnoten!) met een leuke uh… secretaresse.
En, anders dan bij jou, hier in NL is het nu geen kwestie van “gezellig buiten zitten”. As we speak is ’t hier muisgrijs, koud (alhoewel, valt wel mee met 10 graden) en er valt een miezerige regentje.
Dus ga *ik* niet buiten zitten, ik trek binnen al krom van de reuma… 😉
Kijk, daar heb ik op Ko Tao nou geen last van.
Prettige feestdagen!
(het adres van m’n praktijk stuur ik je tzt wel door. Krijg je *helemaal voor niks* een behandeling en advies van me (vermits je dan ook een linkje naar m’n praktijk op deze site zet. Logisch, toch? Daar heb je toch vrienden voor?)
Hallo Cor,
Ik woon hier alweer bijna 1 jaar in Thailand als pensionado en ervaar hetzelfde als jij.
Ik heb maar 1 broer in Nederland en die belde ik op, maar die was verkouden en was niet in de stemming om lang te praten, dus dat was een heel kort gesprek.
Ik had ook daardoor even een slecht moment op 1e kerstavond, gelukkig geen alcohol in huis anders wordt het alleen maar erger. Ik wilde even er op uit om toch een biertje te halen 10 minuten lopen bij een bar voor buitenlanders hier. Maar gelukkig heb ik het niet gedaan. Ik heb naar een stom TV programma gekeken op de BVN TV met Paul de Leeuw, nou daar wordt je ook niet vrolijk van van dat stomme gedoe.Mijn vrouw lag al te slapen de lieverd, zij merkte gelukkig niet dat ik een beetje uit mijn humeur was.
Maar ik put nu weer hoop na het lezen van de vele reacties gericht aan jou, daar kan ik ook weer van leren.
Want we moeten dankbaar zijn dat we nog vollop kunnen genieten van al die fijne momenten met die lieve Thaien om ons heen en niemand weet hoelang nog in dit leven we hebben te gaan.
Dus Cor geniet ervan, dat ga ik nu ook meer doen.
Ik wens jou en je vrouw en alle lezers van Thailandblogg nog hele fijne feestdagen.
beste Cor, ik zou je graag een kaart sturen om je alsnog een hart onder de riem te willen steken, maar dat kan helaas alleen via e-mail (bewegende kaart, prachtig om te zien en te krijgen).
ook al ben ik laat met mijn reaktie, mijn vriend en ik wonen ook al 5 jaar in Thailand, en de familie neemt niet meer de moeite om ons te komen opzoeken.
Kerst is een feest van vrede, en ik hoop van harte dat je samen met je vrouw toch wat vrede in je hart hebt gevonden, dankzij de vele reakties.
misschien een idee voor het volgende kerstfeest: ga er lekker een paar dagen tussen uit, naar een mooi resort (bv. Oriental Kwai in Kanchanaburi), heerlijk samen genieten, en er zijn voor elkaar.
ik wens je een goede jaarwisseling toe, en voor het het nieuwe jaar: vrede in je hart, geluk met je vrouw, en goede gezondheid.
groeten, Guus
In maart dit jaar (2012) was ik samen met mijn Thaise vriendin op vakantie. ’s Middags, rond een uur of 4, kwam ik op het onzalige idee een grote Leo te bestellen. Mijn vriendin hield een langdurig middagslaapje en ik zat buiten op een mooi terras met prachtig uitzicht op de natuur. Mijn laptop bevat alle muziek die ik in Nederland had en ik heb een prima koptelefoon.
Mijn ingrediënten voor een sentimentele middag waren present: bier en prachtige muziek van Bram Vermeulen. Ik koos de cd ‘vriend en vijand’, het nummer ‘de wedstrijd’. Mijn vader overleed in december 2008 en hij begreep me nooit. Als je het nummer beluistert begrijp je dat mijn frustraties ontlaadden in 2 liter tranen. Dat was maart. Niet de kersttijd.
Hoeveel mensen onder ons zijn in Thailand komen wonen na een scheiding? Ik vermoed ’n heel groot percentage van de lezers en schrijvers hier. In elk geval behoor ik tot deze groep. ‘Bij de buren is het gras altijd groener’, is ook al zo’n inkopper. Mijn kinderen vertelden me altijd: ‘papa, als jij in Nederland bent, wil je altijd naar Thailand en andersom!’ en zo is het maar net! Ik ben nu 5 jaar in Thailand en ook ik heb last van de dingen die Cor beschrijft. Ik heb mezelf opgezadeld met heimwee! Maar dan wel heimwee waar geen oplossing meer voor is! Omdat ik weet dat menselijk geheugen beperkt houdbaar is, schrijf ik mijn gevoelens op. Een harde schijf onthoudt dingen veel beter dan ik en zo ontdek ik dat ik in twee landen thuis ben en tegelijk een vreemde. Een merkwaardige spagaat.
Zou het er misschien mee te maken kunnen hebben dat mensen als ik terug willen naar de tijd vóór de scheiding? Dat we niet zozeer spijt hebben van Thailand, maar spijt hebben van een andere moeilijke beslissing in ons leven?
Vergeet de kerstkaarten, vergeet de telefoontjes, vergeet facebook, vergeet skype. Het zal nooit werken. Ik stuur nooit kerstkaarten omdat ik mezelf geen pijn wil doen. Ik stuur ze nooit omdat ik mezelf niet voor de gek wil houden. Je leeft in een totaal andere wereld waarin zich een andere sociale structuur vormt. Al komt het knetterhard binnen, we zullen ons neer moeten leggen bij het feit dát dingen verwateren, en dat we daar niets tegen kunnen doen. Zo zit de menselijke psyche nou eenmaal in elkaar.
Zoals mijn dochter (14) op haar profiel zo fraai zegt: ‘Everywhere we go, we feel like we’re strangers’
Ik pak nog een biertje Cor en ga ook lekker even zitten janken. Proost!
Toen ik de eerste keer in Azië aankwam, nadat ik er drie jaar voor gespaard had (ik was 20 toen ik in Singapore landde), viel me na een tijdje een ding op. Voorheen had ik gedacht dat alles anders zou zijn als ik in Azië was, maar ik merkte dat ik nog steeds mijzelf meesleepte en dat ik niet anders was dan in Nederland. In mijn jeugd hoorde ik over de mystiek van het oosten… maar ik merkte daar niet veel van.
Nu ben ik 34 jaar ouder. Ik houd nog steeds van Azië. Kwam er door mijn werk ook vaak en mijn besluit heb ik al genomen: over een paar maanden mag ik vervroegd stoppen met werken en ga ik in Thailand wonen.
Eenzaam heb ik me daar nooit gevoeld. Wel in Nederland, waar mijn ouders 2 km van mij vandaan wonen en ik nog een broer en drie zussen heb, waarmee ik geen contact heb.
De laatste keer dat ik “gezellig” met mijn familie bij elkaar was, was deze kerst: mijn toekomstige ex, en mijn twee dochters en kleinzoon. Mijn oudste dochter woont nu in Brazilië, mijn jongste woont met haar zoontje een paar km verderop en zoals ik aanduidde, zal het huwelijk ook binnenkort eindigen.
En ik denk dat ik het eenzaamst zou zijn als ik in Nederland zou blijven na mijn scheiding. Thailand is best een goed alternatief. Alleen moet je je waarden verschuiven en daaronder valt Kerstmis… Dat is voorgoed voorbij. Zou het in Nederland ook zijn, maar ik denk wel dat ik er geen probleem mee heb lekker een paar baantjes te trekken in het grote zwembad van het hotel bij mij in de buurt en niet in regenachtig winters Nederland moet zijn, waar alle winkels dicht zijn en de dagen nóg korter zijn dan in Thaland…
Ik bedoel maar…. als je al voor Thailand gekozen hebt, kies je dat voor jezelf en je partner eventueel, maar je kunt niet van de rest van de wereld verwachten dat ze je achterna komen…
Geniet van de dingen die je daar wél hebt… en maak daar goede herinneringen van..