Ik heb een jaar of vijf geleden (misschien al langer) bij Market Village in Hua Hin een crosstrainer gekocht. Dat is een beetje anders dan die hometrainer, want de bedoeling is dat je loopt en met de hendels ook je armen beweegt.
Mijn reden was toen ook dat ik dan in de regentijd beweging had en met de vele honden op straat voelde ik me ook nooit prettig om veel te fietsen. In het begin deed ik het veel. Ik had een tablet waarop ik dan films en series had staan en keek dan een aflevering terwijl ik aan het lopen was.
Dat ging een paar seizoenen goed, totdat ik geen leuke serie meer had en ik ook met twee vrienden vaker ging fietsen. De crosstrainer stond daar, ongebruikt op ons terras, tenzij je de ratten die er een nest in bouwden wel als gebruikers mag noemen.
Een paar jaar geleden begon VR (Virtual Reality) zijn opkomst te maken en met de Quest 2 kreeg je mooie fitnessprogramma’s. Een ervan was Holofit van Holodia. Met dit programma kon je middels een cadens sensor je apparaat verbinden en binnen het programma kon je dan zien hoe snel je liep.
Mijn crosstrainer werd langzaam steeds meer gebruikt. Intussen sta ik van de meer dan zesduizend gebruikers op plaats 48 wereldwijd en schuif gemiddeld een plaats per week naar voren.
Het programma biedt een stuk of 15 landschappen en steden om te lopen, o.a. Parijs, Venetië, het oude Japan, een plaats in de ruimte, een wandeling onder water, een lange tocht in een woestijn, mooie sneeuwlandschappen om in te lopen en nog diverse anderen.
Ik loop nu bijna iedere dag een uur op mijn crosstrainer, behalve de dagen dat we gaan fietsen. Met mijn Quest 2, de virtuele headset van Meta (Facebook) en het is geweldig.
Daarbij ben ik tijdens het lopen ook bezig met het leren van het Thais (een audioprogramma)…
Hier in Thailand in ieder geval een goede bezigheid.
Wat betreft de VR headsets, ik heb de mijne via Lazada gekregen, maar een paar weken geleden was ik in Market Village in Hua Hin, waar ze de Quest 2 en de Pico4 verkochten. Beide zeer goede headsets (ik heb ze allebei).
Ik dacht dat ik misschien door mijn verhaal een beetje inspiratie kan geven aan mensen die graag willen fitnessen, maar niet naar een fitness club willen en het liever thuis doen.
Over deze blogger
-
Ik ben in 1957 in Kerkrade geboren en leefde daar tot mijn 21ste bij mijn ouders thuis. Mijn interesse om ooit de wereld te bereizen had ik al vanaf jonge leeftijd, en op mijn 22ste vloog ik voor de eerste keer naar Azië. Het zouden slechts twee maanden worden, maar uiteindelijk bleef ik er zes.
Daarna heb ik in Leiderdorp op de Vakschool voor het Reisbureau Bedrijf een opleiding gevolgd. Deze was van korte duur, maar heel intensief. Een van mijn leraren zei toen dat zij mij geschikt vond om als steward te werken en dat ik dat eens zou moeten proberen. Dat deed ik, en zo kwam ik bij Lufthansa terecht, waar ik in plaats van twee jaar ervaring op te doen, uiteindelijk nog dertig jaar bleef tot mijn 55ste.
Dat is nu twaalf jaar geleden. Na mijn verjaardag heb ik geen dag meer gewacht. Ik zei mijn toenmalige vrouw gedag en vertrok met één koffer naar Thailand (al heb ik dat hele jaar iedere maand koffers met persoonlijke spullen naar Thailand laten komen).
Mijn huidige vrouw en ik kennen elkaar bijna dertien jaar en we wonen sinds 2013 in een klein huisje tussen de ananasvelden, iets ten zuiden van Hua Hin. We zijn officieel inwoners van Pran Buri.
Ik heb ook hobby’s: fotografie (3D- en panoramafoto’s), alles wat met Virtual Reality te maken heeft, en ik kijk graag goede films. Hoewel ik geen talenknobbel heb, beheers ik naast Nederlands het Duits en Engels goed, en kan ik me verstaanbaar maken in Braziliaans-Portugees en zelfs in het Frans. Daarnaast heb ik lange tijd Japans geleerd en nu Thais.
Ik ben geen kroegganger en ben ’s avonds het liefst gewoon thuis. Na dertig jaar over de wereld gezworven te hebben, is Thailand mijn thuishaven geworden.
Lees hier de laatste artikelen
Eten en drinken24 november 2024Lekker recept voor de Limburgse gebakken pastei
Leven in Thailand10 november 2024Thais leren verrijkt mijn leven en verbindt me dieper met Thailand
In memoriam22 juni 2024In memoriam: Lizzy uit Hua Hin
Leven in Thailand11 januari 2024Je maakt van alles mee in Thailand: Een onvergetelijke ontdekkingsreis en van naïviteit naar avontuur in Azie
Verwarring alom bij mij Sjaak.
Loop het liefst in de tuin waar ik een gemiddeld honderd stappen parcours heb met een rekstok erbij ook wel dead hang genoemd vandaag de dag.
Zie iedere dag nieuwe dingen tijdens het wandelen, hoewel de grote lijnen van de diverse routes op dat kleine stukje land gewijzigd kunnen worden.
Linksom rechtsom kruislings enzovoort.
Heb zelf ook een gym ‘zaaltje’ waar tevens het ‘kantoor’ is als het weer het niet toelaat of het donker is buiten.
Treadmill, bankje en een hometrainer.
Kan uiteraard een muziekje of film op de pc mee laten draaien.
Wel eens aan een echt grote monitor gedacht.
De echte mountainbike staat uiteraard braaf te wachten totdat ik hem gebruikt.
Oldskool zullen wij maar zeggen.
Met de headset die jij toevallig voor je gym activiteiten gebruikt heb je dus wat afleiding, omschreven volgens Google als,
Hoe realistisch is VR?
De beste omschrijving van VR is schijnwerkelijkheid; het lijkt alsof jij je in een omgeving bevindt, maar in werkelijkheid ben je er niet. VR vervangt namelijk de zichtbare werkelijkheid met een computer gegenereerd 3 dimensionaal beeld. Zo ontstaat er een nieuwe virtuele wereld waar jij midden in staat.
Ga het allemaal eens wat beter onderzoeken of dat de vreugde van gym activiteiten werkelijk verhoogd.
En natuurlijk of dat je op een gegeven moment niet de halve dag met je headset op in het huis loopt.
Denk namelijk dat het nogal verslavend is.
Mooie bijdrage die tot nadenken geeft.
Er zijn mensen die de hele dag thuis zitten en niets doen. Ik had mijn crosstrainer gekocht omdat deze een tamelijk goede allroudn workout bezorgt. Vroeger liep ik in de sportschool op zo’n apparaat. Maar ga eens een uur op een crosstrainer lopen zonder goede afleiding.
Natuurlijk loop je in een VR headset in een kunstmatige wereld. En wat dan nog? Loop je de hele dag erin? Wat doe je als je een film kijkt op je tv? Of als je een uur in de hangmat ligt? Is dat dan natuurlijk? Moet alles natuurlijk zijn?
Ik ga twee keer per week met twee goede vrienden fietsen. We rijden naar Pak Nam Pran, maken daar een koffiepauze van zo’n twee uurtjes en dan zijn we ook even uitgekletst en gaan dan weer naar huis. Ik zie daar mensen die bijna iedere dag fietsen. Daar heb ik geen zin in en geen tijd voor. Wij treffen ons om 7 uur (ik vertrek iets voor half zeven om daar te zijn) en ben meestal tussen half elf en half twaalf weer thuis.
Mij lijken twee keer voldoende.
Vooral dat programma Holofit is leuk: er zijn uitdagingen bij: twee per dag en ze hebben ook de uitdaging van de maand, waarbij je een stuk of twaalf parcours loopt. Iedereen kan zolang lopen als hij zelf wil. Ik doe per dag een uur. Op Facebook is een forum, waarbij je dan kunt communiceren met andere leden. Over de hele wereld. Dat is toch geweldig. Heeft iemand een probleem omdat ie bepaalde trofeeën niet kan vinden, krijgt hij/zij tips van de andere leden. Of wanneer het programma na een update niet goed werkt, kun je er altijd weer terecht. Er zijn leden bij die lichamelijk gehandicapt zijn, maar die door andere leden weer aangemoedigd worden. Wij zijn er om elkaar te helpen. Een heel leuke bezigheid.
En nee. Een headset is net zo min verslavend als een tv is (ik kijk al 30 jaar geen tv meer. Wel films, maar die projecteer ik op een muur met een projector).
Ik vind het leuk dat je VR beschrijft en ik zie dat ook zo. Maar nu met de Quest 3 die deze maand op de markt is gekomen, is ook MR een mogelijkheid. MR is Mixed Reality. Dat betekent dat je echte omgeving mee opgenomen wordt in het programma dat je lopen hebt (het moet dan wel ook ervoor geschikt zijn).
Ik doe bijvoorbeeld ook Body Combat (het programma heet Les Mills Body Combat). Dat deed je tot een week geleden in de Virtuele Wereld. Nu hebben ze ook de optie mixed reality. Dat wil zeggen dat ik de instructeur voor me in VR heb staan en ook naar voren kijkend de zaal waarin ik me “bevind”, maar verder om mij heen bevind ik me in mijn fitness ruimte. Ik kan onze kat zien lopen, ik kan mijn vrouw voorbij zien gaan, zodat ik haar niet per ongeluk een mep bij het boxen geef en ik loop niet tegen dingen aan. DAT is geweldig.
Je kunt zo een hele gymzaal meenemen.
In ieder geval: de verslaving heb je zelf in de hand. Ik doe mijn oefeningen meestal ’s morgens een uur of soms iets langer en ik speel ook wel eens graag een spel in VR. Dan ben je echt in een andere wereld. Dat doe ik meestal ’s avonds tussen zes en acht uur. Daarna gaat de headset weer terug op zijn plek. Heb ik er ook genoeg van.
Je kunt er ook films in kijken, maar tenzij het een film in 3D is, kijk ik mijn films liever via mijn projector.
Vandaag had ik ‘m nog niet op… ben momenteel bezig met mijn vijver project in de “echte wereld”…
Een belangrijke vraag : hoe oud ben je ?
Ik zie veel fitness video’s op Youtube doch deze zijn meestal voor mensen van 50 jaar en jonger.
Doch wat indien je zoals ik weldra 80 jaar wordt ?
Ferdi, ik word in november 66.
Als jij het gevoel hebt dat jij nog goed kunt bewegen of wanneer jij juist minder goed bewegen kunt, maar graag thuis wat doen wilt, denk ik dat het wel wat kan zijn.
Hier is een leuke film op YouTube…. (zonder woorden): https://www.youtube.com/watch?v=TvoHbAYLHwg
Leeftijd moet je er wel even bij vermelden in je zoekopdracht, Ferdi.
In het Nederlands lekker handig.
Als je even op het rode dingetje klikt links in beeld naast abonneren, daarna op video krijg je nog veel meer, al gelang naar je mogelijkheden.
Succes
https://www.youtube.com/watch?v=Nh2ijzyoVT4
Ik ga je verhaal eens even inlaten dalen Sjaak.
Het feit dat je al heel lang geen TV kijkt en wel dit soort zaken met vol enthousiasme bedrijft, is wel komisch.
Je aankopen komen op een stevig bedrag uit vermoed ik.
Facebook heb ik trouwens niet, kan dat ook zonder?
TV is passief kijken en ik ben iemand die liever bezig is dan in een stoel hangen en alles naar me toe laat gooien. Ik zoek de dingen die ik interessant vind zelf uit. Ik denk niet dat ik veel mis. Ik krijg op andere manieren nieuws mee.
Ik zal je zeggen hoe ik aan VR gekomen ben…. ik speel graag PC spellen, vooral een soort rollenspellen, waar je door landschappen moet lopen of rijden en avonturen beleeft. Daar ben ik al dertig jaar geleden mee begonnen en doe het nu nog steeds graag.
Maar toen al probeerde ik de spellen in 3D te spelen. Met 3D houd ik me al bijna 55 jaar bezig: toen ik tien was kreeg ik een viewmaster van mijn ouders, waarmee je foto’s in 3D kon kijken. Fascinerend.
Toen de computers grafisch steeds beter werden heb ik geprobeerd, voor zover het financiëel mogelijk was, spellen in 3D te spelen: met speciale brillen in diverse 3D formaten.
Nou, een jaar of zes geleden werden de eerste goedkope VR headsets verkocht, waarbij je je telefoon in de headset stak en daarmee (ook met aangepaste programma’s) de eerste indrukken van VR had. Geweldig, maar niet je van het.
En sinds 2018 of 2019 kocht ik diverse headsets die elk weer een ontwikkeling verder waren. Maar ik koop geen dure headsets van 2000 of meer Euro. Dat vind ik zelf zonde van mijn geld. Echter heb ik altijd al goede PC’s gehad (die ik zelf in elkaar zette) en was mijn headset altijd een aanvulling daarvan. De Meta Quest echter kun je ook stand alone gebruiken, die heeft geen pc nodig, maar kan er wel mee gebruikt worden.
Zo…. dit is in het kort mijn VR geschiedenis.
De Meta Quest kun je ook zonder Facebook account gebruiken. Dat was een jaar of drie geleden niet zo. Hebben ze veranderd omdat er veel mensen op tegen waren.
Er bestaat ook de Pico4, die van Bytebit is. Daar moet je je ook aanmelden, maar je hebt geen tik-tok account nodig (zij zijn de eigenaars van Tik-Tok).