Tijdens de vakantieperiode in Thailand geef ik bijles aan mijn stiefzoon van 10 jaar oud, met de nadruk op het verbeteren van zijn wiskundevaardigheden. Dit blijkt echter een uitdaging te zijn.
Terwijl ik zijn schoolboeken doorblader, valt op dat het niveau redelijk vergelijkbaar lijkt met dat in Nederland. Echter, het grote aantal blanco pagina’s in zijn werkboek geeft aan dat hij aanzienlijk weinig heeft geleerd, wat zich ook vertaalt in zijn prestaties bij dagelijkse oefeningen thuis. Wanneer ik hem vraag waarom zo veel pagina’s leeg zijn, geeft hij aan dat deze door de leraar bewust zijn overgeslagen en niet noodzakelijk waren om te leren. Hij heeft moeite met de resterende leerstof die hij wel heeft behandeld.
Vorig jaar heb ik een app gebouwd voor hem om de tafels te laten leren met een tijdbalk, die naar aanleiding van zijn prestaties steeds korter werd, na maanden lang veelvuldig de tafels te doen zag ik dat hij vorderde, op een gegeven moment behaalde hij met een sessie van honderd sommen binnen 5 seconden een score van 99%, helaas is van die vaardigheid inmiddels niets meer over en moet hij weer eeuwig nadenken over de meest simpele sommen.
Ondanks dat hij na de vakantie naar de 5e klas van de basisschool gaat, blijft zijn niveau vergelijkbaar met dat van de 3e klas. Zelfs na bijna 1,5 maanden dagelijkse veel oefeningen en 1,5 jaar dagelijks na school en in de weekenden, lijkt zijn niveau niet te verbeteren. Daarom hebben we besloten om hem naar een andere school te laten gaan, in de hoop dat de onderwijskwaliteit daar hoger zal zijn.
Een kleine aanvulling op het verhaal: wij wonen sinds 1,5 jaar in Isaan en de zoon is sindsdien bij ons, in hetzelfde dorp als waar moeder vandaan komt. Mijn vrouw en ik woonde daarvoor in Nederland, terwijl de zoon bij zijn tante en oom woonde.
Wat mij opviel, is dat hij van jongst af aan totaal onopgevoed is (voor mijn begrip althans) in de zin van, onbeperkt snoepen met resultaat dat de meeste tanden al verrot zijn, laat naar bed gaan, de hele dag op zijn bed liggen met een telefoon voor zijn snufferd, nooit enige vorm van verantwoordelijkheid heeft aangeleerd, onbeschoft tegen ouderen, een nieuw stuk speelgoed binnen een uur kwijtraken of kapot maken, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Echter, we hoorden van de oom en tante alleen maar positieve verhalen en hij zou overal in uit te blinken, heet tegenovergestelde is helaas waar. Wat ik wel denk, is dat deze opvoeding dermate van invloed is geweest op zijn basisvaardigheden en prestaties. Ik ben geen psycholoog, maar heb wel mijn bedenkingen.
Qua opvoeding is hij nu op de goede weg, hij is gewend aan strikte regels en discipline die ik hem heb aangeleerd, praat met respect tegen ouderen, gedraagt zich niet meer als een klein kind van 5.
In het maken van oefeningen (in de zin van houding)is dit ook terug te zien want hij krijgt wel meer focus en concentratie op het maken van oefeningen, echter zoals bij de opening gezegd, zie ik weinig tot geen verbetering in de prestaties.
Ik vraag me af of er mensen op dit forum zijn die zich in een vergelijkbare situatie herkennen? Hebben jullie ervoor gekozen om het kind naar een andere school te sturen? En zo ja, was dit beter of vergelijkbaar? Moet ik me er op een gegeven moment bij neerleggen en accepteren dat er gewoon niet meer inzit? Misschien heeft hij van nature gewoon geen leercapaciteit?
Hebben jullie nog aanvullende tips of suggesties?
Alvast bedankt!
Ingezonden door Bert
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending21 december 2024Controleer de voorwaarden van je Nederlandse levensverzekering bij emigratie naar Thailand (lezersinzending)
Leven in Thailand21 december 2024Nog meer buren (lezersinzending)
Visumvraag21 december 2024Thailand Visa vraag Nr 228/24: Visum en huwelijk
Gezondheid21 december 2024Vraag aan huisarts Maarten: Hoofdpijn na krachttraining
Hallo Bert.
Ik vrees dat ik je met jou vraag niet kan helpen.
Wel ben ik benieuwd, geef jij les in Thais of doe je dat in het Engels? De meester Thais die Engels spreken de eerste die taal heel beperkt, wat deels een verklaring zou kunnen zijn.
Als je in het Thais lesgeeft, dan ten eerste respect. Zou de mate waarin jij die taal beheerst ook een invloed kunnen hebben?
Beste Ron,
Ik geef hem les in de Thaise taal, er is niet zo zeer sprake van een taalbarrière tussen ons.
Ooit, een jaar of 20 geleden, begon ik met het leren van de Thaise taal (met schoolboeken van groep 2, 3 en 4) en op zich gaat het me redelijk af in woord en in redelijke maar trage maten in geschrift.
Zelf ga ik er van uit dat het niet van invloed is want naast mijn uitleg gebruik ik ook allerlei ondersteuning zoals bijvoorbeeld ChatGPT om uitleg, stappenplannen en beschrijvingen te laten genereren die geschikt zijn voor zijn leeftijd én in de Thaise taal, daarnaast valideert mijn vrouw de beschrijvingen ook nog.
De sommetjes en opdrachten genereer ik met software en print ik altijd netjes uit dus ik verzorg zijn studiemateriaal goed en compleet, dus inclusief ondersteundende illustraties, in het juiste formaat etc.
Welkom in de Isaan,het onderwijs hier is van een heel laag nivo,de prinsjes hier mogen hier alles wat ze willen,zou er niet teveel moeite voor doen als ik u was,een andere school kun je wel vergeten,alle onderwijzers hier hebben de zelfde opleiding in Bangkok gehad,dus veel verbetering zal je niet snel zien.
Er zijn scholen waar voor je moet betalen,maar dat levert vaak ook niets op is vaak voor de bhune,leerlingen worden opgehaald met mini busjes,dat hebben de openbare scholen niet,dat zijn de scholen die door de overheid gerund worden,en zijn gratis,geniet van het leven,en bemoei je zo weinig mogelijk met family zaken,je wordt er alleen maar teleurgesteld van,en vaak verander je er toch niets van.
,
Sjaak,
Bedankt voor je heldere visie op het onderwijs hier, duidelijk en zoals ik al vermoedde.
Ik wist echter niet zeker of dit onderwijs echt overal zo belabberd is, of dat het verschilt van school tot school. Van de week heb ik ook de PISA score bekeken en daarin scoort Thailand ook zeer ondermaats.
Voorlopig denk ik dat ik nog wel even doorga om hem te stimuleren met zijn niveau te verbeteren en het thuis geven van bijles. Wie weet zal het toch een keer zijn vruchten af gaan werpen.
Echter vind ik het nogal kort door de bocht om te zeggen: bemoei je zo weinig mogelijk met familiezaken.
Hij is mijn stiefzoon, woont bij ons (sinds 1,5 jaar), groeit op met mijn 2 kinderen van nu 3 en 2 maanden oud, die dezelfde moeder hebben als de stiefzoon en maakt dus direct deel uit van mijn gezin.
Daarom lees ik jouw opmerking eigenlijk als: bemoei je zo min mogelijk met je eigen familie/gezin en dat is mijn inziens absurt om daarin mee te gaan.
Eerlijk gezegd valt het me dan ook op dat jouw advies zoveel geliked wordt.
Zelf ben ik 43 dus ik voel me niet in de positie om als een gepensioneerde in de bar neer te ploffen om vervolgens alleen met mezelf bezig te zijn en alleen maar aan genieten denken.
Het is volstrekt logisch dat ik me dus wel degelijk bezig hou met mijn gezin, in dit geval dus ook met de stiefzoon.
Als je met familie bedoelt, mijn schoonfamilie in het dorp dan sta ik volledig achter je uitspraak.
Sterker nog, er is bijna niemand van de familie die hier over de vloer komt omdat ik met mijn ‘Hollandse recht door zee en voor zijn raap’ houding nooit mijn mond hou voor niemand en altijd de feiten benoem, open sta voor discussie en debat. Ik heb tot op heden nog nooit iemand mee mogen maken die het debat met me wilde aangaan en dat heeft geresulteerd in een (in mijn beleving wenselijke) barrière tussen ons gezin en de schoonfamilie :-).
Ik heb inmiddels wel geleerd dat men altijd op de vlucht slaat voor de waarheid en dat de meeste mensen een zeer kinderachtige houding hebben maar dat is misschien leuk voor een andere discussie.
Met vriendelijke groet,
Bert
Hoi Bert,
Wij hebben drie meisjes in huis van 9,10 en 5 jaar, omdat vader en moeder uit beeld zijn.
Ze gaan naar een overheidsschool, en ik probeer ze een beetje te helpen met Engels, Ik kan wel wat basis Thai, en we hebben steeds betere vertaal programma’s.
Ik ben het met Sjaak eens, dat de scholen waar je flink voor betalen moet, het resultaat vaak teleurstellend is. Ook wat betreft de prinsjes, heeft Sjaak helemaal gelijk, die worden vaak tot op het bot verwend. Meisje zijn wat dat betreft makkelijker op te voeden.
Ik laat ze de deze basisschool afmaken, en dan gaan we verder kijken, of het de moeite waard is, naar een andere school te zoeken.
Verder zijn regels in huis en regelmaat belangrijk, die hadden deze meisjes niet.
Het meisje van vijf maakt goede vorderingen met Engels, dat doet me deugd, en ik hoop dat deze meisjes een beter leven krijgen, ze moeten zelf ook willen natuurlijk, maar met liefde aandacht en zorg komen we een heel eind.
Onderwijs in Isaan is echt niet overal slecht. In Bandung/Udon Thani staat een privé school die onderwijs van lagere t/m middelbare school verzorgd. Uitstekende faciliteiten zoals zwembad met verzorgde zwemlessen en indien gewild de hele basis in de Engelse taal. Van deze school komen kinderen met voorsprong gemakkelijk op universiteit. Kost wat maar je hebt wel wat. Meeste leraressen Philippine die erg goed Engels spreken.
Voor goede prive scholen moet je in Bangkok zijn. Net als voor een hoop andere goeie dingen. Mahidon is de beste en duurste, alleen Amerikaanse en andere Westerse teachers.
Thais hoeven zich geen zorgen te maken: de beste banen worden uitsluitend weggegeven aan relaties.
Mijn vrouw zegt altijd: “Geen kwaliteit maar familie”
Een van onze kleindochters 13 jaar, beste van de klas. Moet nog een jaar en dan naar de Uni. Doch waarom wordt er gezegd, afgestudeerd komt ze toch nooit boven de 15000 Baht per maand.
Afgestudeerden op een Esaan uni worden hier in BKK zwaar onderbetaald. Geldt ook voor bouwvakkers!
Tja, Bangkok of dure privé hoeft wat mij betreft niet, zou ook niet praktisch zijn aangezien het een goeie 500km ver is vanaf hier.
Wat ik in verschillende reacties lees is dat het schoolsysteem nou eenmaal ondermaats is voor de meeste scholen in het primaire onderwijs.
Ik heb wel diep respect voor jouw kleindochter dat ze volgend jaar al naar de universiteit gaat, ze heeft vast een hoop klassen over kunnen slaan of zit ze op een speciale school?
Voor wat betreft dat een Thai zich geen zorgen hoeft te maken; Een (aangetrouwde)nicht van mij die ik zelf ook regelmatig spreek heeft een inkomen van rond de 70.000+ Baht p/m, werkt als engineer bij Huawei in BKK en is puur op basis van opleiding en kennis in de positie gekomen.
Bert, een universiteit in Thailand heeft een ander niveau dan wat wij hier in Europa gewend zijn. Wij zouden het hier middelbaar onderwijs noemen, dus VMBO, HAVO of VWO.
Probeer het rekenen bij te houden door veel bordspelletjes met dobbelstenen te spelen. Ook het spel shut the box is geschikt om rekenen te oefenen. Bij shut the box kun je optellen, aftrekken en vermenigvuldigen oefenen. Je oefent dan op een leuke en ontspannen manier rekenvaardigheid.
Bedankt voor de leuke tip!
Zelf doe ik ook graag spelletjes maar deze ken ik nog niet, ik ga zeker even kijken wat het is en het uitproberen.