De Thaise gezondheidszorg (lezersinzending)
Ik schrijf hier gezondheidszorg, maar ik had beter de farmaceutische zorg kunnen noemen.
Mijn Thaise vrouw en ik zijn onlangs 8 weken in Thailand geweest. Hier heb ik eerst een zware verkoudheid (de airco) opgelopen. Ik heb een paar paracetamols genomen en heb ruim een dag op de bank gelegen en ik was weer de oude. De vraag van mijn schoonzus of ik niet naar een dokter moest heb ik dan ook weggehoond.
Daarna was mijn vrouw aan de beurt. Wanneer zij ziek is, dan kan iedereen dat goed zien. Na een dag heb ik gevraagd of ze naar een dokter wilde. Natuurlijk wilde zij dat en wij zijn naar een van de plaatselijke ziekenhuizen gereden. Hier werd vastgesteld dat ze Influenza, type A had en is ze naast een rekening van ca. 1.500 Baht met een zak met medicijnen (met o.a. een antigriepine, een middel tegen hooikoorts en een eiwit) weer huiswaarts gekeerd. Thuisgekomen en werd de vraag gesteld of ze ook een injectie gehad had. Toen ik hier negatief op antwoordde, werd er zeer verontwaardigd gereageerd door een nicht. Zij had onlangs een bijholteontsteking gehad en heeft een injectie gehad en alles was binnen 10 minuten weer goed. Dus waarom had mijn vrouw geen injectie gehad?
Na een paar dagen ging het wat beter, echter had ze een akelig hoestje ontwikkeld. De familie drong er erg op aan om naar deze speciale dokter te gaan en hier kon geen tegengewicht aangegeven worden. Dus op een avond (want deze dokter werkt alleen ’s avonds een paar uurtjes thuis) samen met de nicht en mijn schoonzus naar de dokter toe. Na ca. 45 minuten gewacht te hebben en onderzocht te zijn kwam ze met het verlossende woord naar buiten: ze had een injectie, een zak met pillen en een rekening van 2.000 Baht gekregen. Groot was de feestvreugde bij de nicht. Men vergat helemaal te vragen wat ze nu werkelijk had. Dit bleek een bronchitis te zijn. De pillen bleken o.a. antibiotica te bevatten. Trouw werden de pillen geslikt. Ze was de gehele dag onder zeil ervan, maar naar een paar dagen werd het hoestje wat minder en dacht ik dat we het gehad hadden.
Echter, haar zaten armen onder de rode vlekken. Op mijn aanraden dan toch maar weer naar het ziekenhuis (naar deze kwakzalver ga ik nooit meer). Hier werd ze op een brancard gelegd en kreeg ze meteen de eerste injectie (een tetanusprik). Daarna kreeg ze een infuus met een zoutoplossing en direct nog een injectie. Het bleek dat ze gordelroos had. De dokter vond het beter dat ze een nachtje overbleef. Tijdens deze nacht hebben ze nog 2 keer een dubbele doses ingespoten. De volgende ochtend mocht ze weer naar huis, maar niet zonder een zak met pillen en een rekening van 6.400 Baht. De pillen slikt ze weer trouw en ze is dus ook weer de gehele dag onder zeil en voelt zich ontzettend slap.
Ondertussen zijn we naar huis gevlogen en slikte ze nog steeds de pillen. Ze begon te klagen dat ze last kreeg van haar slokdarm door oprispend maagzuur. Ik ben toen boos geworden en gezegd dat ze onmiddellijk moet stoppen met het slikken van deze pillen. Nadien gaat het nu steeds beter.
De moraal van het verhaal is dat je in Thailand pas goed geholpen bent wanneer je minimaal 1 injectie en een zak met pillen van de dokter hebt gekregen.
Ingezonden door Frans
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand30 december 2024Dokters (lezersinzending)
Belasting Nederland30 december 2024Thailand belasting vraag: betreft pensioen afkoop
Gezondheid30 december 2024Vraag aan huisarts Maarten: Complexe gezondheidsklachten in het buitenland en kan Ivermectine mij helpen?
Visum Kort Verblijf30 december 2024Schengenvisum vraag: Met mijn kleinzoon naar Nederland
Frans, dat is jouw ervaring dus. Een prik en een zak pillen.
Met die pillen ben ik in dertig jaar Thailand heel snel geweest: hou maar! Want een naam werd niet gegeven noch de instructie erbij. Tot ik er om ging vragen en toen mocht ik de naam overschrijven van het doosje. Voordeel: internet op en kijken wat ze hebben gegeven. Vooral pitamientjes, en paracetamol is goed voor alles….
Je moet in dit land mondig zijn als je een arts bezoekt. Ze spreken bijna allemaal behoorlijk Engels en geef gerust tegengas. Voor de niet zo hoog opgeleide Thaise burger komt de arts direct uit de hemel en worden de medicijnen door engelen nagebracht. Hun woord is wet, net als vroeger de medicijnman in donker Afrika….
Ik hoorde ooit een anekdote, wellicht in dit blog. Een Thaise meneer op vakantie in NL had een lading pillen bij zich en voelde zich hondsziek. De gastheer sleepte hem mee naar zijn eigen huisarts en die begon met het weggooien van de helft van al die pillen. En jawel, de patiënt knapte op…
Nu weet je het voor de volgende reis. Maar kun je dan wél de druk van de familie weerstaan?
Wie een echt zware verkoudheid heeft komt daar niet van af met 1 dag op de bank liggen en enkele paracetemols. Een zware verkoudheid duurt echt toch wel een korte of zelfs lange week
Klopt precies. Een arts, die niet een handvol pillen en het liefst ook een of meerdere injecties geeft, is een slechte arts, in de ogen van menig Thai. Toegegeven door twee artsen in Bumrungrad en één in Ubon Ratachima. Dus, hersens erbij, en als door het Westen “besmette” Thai wel vragen waarvoor alles is, en duidelijk tegen die arts zijn.
IK kreeg na forse rugpijn een uitstekende diagnose +korte behandeling in Bumrungrad, met de opmerking: misschien houdt deze behandeling 2 dagen of 20 jaar, doch we verwachten u over 3 a 5 mnd op de OK tafel voor een spondylodese ( vastzetting ruggenwervels L4-L5-S1). Ik kreeg 3 zeer sterke pijnstiller-tabletten mee met de opmerking: “als u het vliegtuig tot landen wil dwingen, ergens boven die grote plas of grote zandbak, heeft u nu een alternatief, maar eigenlijk wil ik alle drie die capsules terughebben”.
In Brasschaat – B met de Thaise gegevens een dubbele rugoperatie ondergaan, ja.. 5 en 7 mnd later.
Dus, verstand meenemen.
klopt helemaal. ik zeg voor de gein weleens dat je in Thailand met een hele grote auto naar het ziekenhuis moet gaan om alle voorgeschreven medicijnen mee terug te kunnen nemen. Tevens zit het inderdaad erg in de cultuur gebakken om voor het minste of geringste naar het ziekenhuis te rennen (ze kennen ook geen huisartsen dus ben je sowieso op een ziekenhuis aangewezen)
Ja Frans een dokter die geen pillen voorschrijft zit hier heel snel zonder klandizie.
Mijn vrouw was hevig teleurgesteld in de Nederlandse gezondheidszorg na haar eerste bezoek aan de huisarts, gelukkig hebben we daar hier in Thailand geen last meer van, pillen in alle soorten en maten krijg je mee bij een verkoudheid.
GeertP,
Ook ik en mijn Thaise vrouw komen al meerdere decennia in Thailand.
Gezien dat Thaise vrouwen in nederland veel klagen dat de huisarts te weinig te laat doet , denk ik dat het voorschrjven van een heleboel pillen in Thailand voornamelijk bedoeld is om de patient tevreden te houden.
Hoe meer pillen ze krijgen hoe tevredener ze zijn.
Het verklaart ook de felle kleuren van de pillen, vaak in rood, blauw , groen, geel en een paar witte.
Al die pillen en ook nog met verschillende kleuren , dat moet wel werken.
De grootste fout maak je zelf beste Frans. [solly]
Waarom dat gesurf langs ziekenhuizen en doktoren?
Zit bij één ziekenhuis en die hebben mijn ID-nummer voor het digitale archief.
Geen nattevingerwerk dus over mijn medische verleden.
En dan nog kijk ik stevig mee op het internet, en de een kan daar wel tegen en de ander niet bij de medische staf.
Meestal begrijpt men het wel dat een westerling uitleg wenst te horen en een Thai niet.
Ga ervan uit dat je je vrouw in een single kamer heb laten parkeren in dat ziekenhuis.
Minimaal 3000 Baht kamer, medische behandelingen [infuus is basic] plus andere medicatie, zusters, voedsel, et cetera is 6400 Baht heel normaal.
Specialist aan bed 900 Baht trouwens.
‘Huisartsen’ rekenen minimaal 500 entree per client.
Plus medicijnen schema, doe maar wat [niets bekend uit het verleden] dus beetje TE duur.
De moraal Pilletje haal je bij je plaatselijke Pharmacy werkt dat niet, ga je naar je eigen ziekenhuis.
Uit het hart gegrepen en zoooo herkenbaar!
Thais (sorry, ik algemeniseer even) denken dat alles op te lossen is met injecties en (inderdaad zakken) pillen. Een tijdje terug ging de ex-schoonfamilie met mijn petekindje (ik heb me voor haar financieel verantwoordelijk gesteld) naar een privékliniek (niet naar een staatsziekenhuis, want daar moet je een nummertje trekken en wachten en Eric betaalt toch wel) en daar werd iets met een dure Latijnse naam geconstateerd dat injecties vereiste. Prijs: 6000 baht.
Ik heb die Latijnse naam opgezocht op internet en het bleek om een onschuldige ‘ziekte’ te gaan dat vanzelf overgaat. Sterker nog, kinderen kunnen er gewoon mee naar school. Beetje jammer van die 6000 baht en dat gif in haar lijfje.
Precies gisteren gebeurde iets vergelijkbaars. Het kindje was bij een oppas en die zag wat vlekjes op haar huid. Dus meteen naar een kliniek (ze bedoelde het wel goed hoor, was oprecht bezorgd) en aldaar werd urticaria geconstateerd. Nou, dat klinkt heel heftig en de injectienaalden werden uiteraard weer van stal gehaald. Ook urticaria zocht ik op en dat blijkt netelroos te zijn. Vervolgens zocht ik netelroos op en dat blijkt een kleine, ongevaarlijke aandoening te zijn die na 1-2 dagen en soms zelfs na enkele uren vanzelf verdwijnt.
Toch weer onnodig gif in het lijfje van die kleine en een rekening van 1100 baht. Hopelijk herkent de oppas vanaf nu dit soort verschijnselen en gaat ze hiervoor nooit meer naar een hospitaal. Ik heb dit wel zo tegen haar gezegd.
Het voordeel van een staatsziekenhuis is, dat wanneer er niets aan de hand is, dat ook gewoon wordt medegedeeld. Een privékliniek wil gewoon geld verdienen. Perverse marktwerking in de zorg. Niet alleen in Nederland, ook in Thailand.
Tja ik slik sinds mijn 20e niks meer, paracetamol en een x aan het infuus me antibiotica (infectie na gebroken heup) ben hier een naar een doctor geweest,was aardig beroerd na zo een honderd muggen insecten beten in mijn benen. Huisartsen post ,kreeg wat anti histamine pilletjes ,hielpen perfect.na paar dagen weer een normaal been.500 baht inclusief pillen
Het heeft, denk ik, alles te maken met de opleiding tot dokter in de Thaise universiteiten, met de maatschappelijke positie van doktoren in het algemeen (men kijkt op tegen de dokter) en de verwachtingen van de Thais:
– autoriteit van doktoren: in analyse en advies;
– geringe kritische houding van de patient: geen vragen over analyse en medicijnen, nederigheid, acceptatie.
– gezichtsverlies als men blijkt weinig tot niks te hebben en met lege handen (en tassen vol medicijnen) naar huis gaat.
Ik kan wel een boek schrijven over de belevenissen met mijn schoonvader in de laatste twee jaar ziekenhuisbezoeken. De teneur is dezelfde als van deze posting van Frans.
Tja nooit doen op deze manier! Laat de arts op een briefje schrijven wat hij geeft, Kijk dit thuis na op de PC bij bv apotheek.nl of welke website dan ook. .U komt dan te weten waarvoor het is en de eventuele bijwerkingen
en dan kunt U meestal zelf wel beslissen welke U neemt. Paracetamol geven ze ook graag mee. 10 Baht bij de apotheek voor een strip!!
In de prive ziekenhuizen zijn de prijzen navenant en als het even kan haal ik ze bij de gewone apotheek,
Anti biotica is schrikbarend duur in de prive ziekenhuizen.
Hoewel ik geen arts ben denk ik dat de rode vlekken van Uw vrouw allergie verschijnselen zijn van de anti biotica.
Het klopt en vooral in de staats ziekenhuizen krijgen Thaise mensen handenvol pillen mee in aparte plastic zakjes geen vermelding van de naam van het medicijn alleen hoevaak je het moet slikken, ZE hebben vaak geen idee wat ze innemen!!
Ik denk niet dat de dokter je in een privéziekenhuis op een papiertje zal schrijven welke medicatie hij aanraadt. Je zal netjes je consultatie met bijhorende medicijnen (van HUN apotheek) aan de kassa mogen afrekenen. Ik heb het nog nooit anders geweten.
Misschien een tip voor al de Thai die niet weten welke medicijnen ze innemen. Draai de strip eens om, daar staat netjes de naam en het gewicht van de pilletjes op gedrukt. Je gaat me niet wijsmaken dat men de medicatie uit de strip drukt en die los meegeven in zakjes. Dat heb ik nog nooit gezien.
Vooraleer ik hier medicatie inneem dan ga ik altijd op zoek op internet en meestal verdwijnt er wel iets in de vuilbak. Er wordt inderdaad heel wat overbodige medicijnen voorgeschteven.
Eigenlijk vind ik het systeem van strips met medicatie wel goed. Hier geven ze geen volle verpakkingen mee waarvan de helft nadien niet meer bruikbaar is vanwege de houdbaarheidsdatum. In België moest ik elk jaar mijn medicijnkast controleren op verlopen medicijnen.
Je hoeft de medicijnen niet te kopen bij HUN apotheek!
De meeste medicijnen kun je ook in de plaatselijke Pharmacy kopen en veel goedkoper..
Ik heb tot 2 maal toe anders ervaren.
Ik weet ook dat de medicijnen in de plaatselijke apotheek een pak goedkoper zijn. Ik heb in het privaat ziekenhuis waar ik meestal ga, al 2 maal meegemaakt (bij 2 verschillende artsen) dat men geen voorschrift wilde meegeven. Ik was verondersteld om de medicijnen in het hospitaal te kopen.
Niek zal ook wel bedoelen ‘vervolg medicijnen’
Doe ik eigenlijk altijd, indien leverbaar en nodig.
Wordt zelfs aangegeven door specialisten, deze mogelijkheid.
En zelfs pharmacy hebben concurrerende prijzen onder elkaar.
Eerste ronde is altijd ziekenhuisapotheek naast de betalingsbalie.
Artsen in ziekenhuizen geven zo goed als nooit voorschriften/recepten mee. Die gaan via hun gesloten circuit rechtstreeks naar de apotheek. Na betaling van consult + medicijnen zijn die laatsten op te halen bij de apotheekbalie. Ga met de lege verpakkingen of met een gebruikte verpakkingsstrip naar een wholesale-potheek en je krijgt dezelfde voor soms de helft van de prijs.
Ik krijg altijd voorschriften mee, die ik meestal niet nodig heb in de plaatselijke Pharmacy.
Dat gebeurde mij ook tot 2x toe, maar na een serieus gesprek met de arts en hem gewezen op overbodige recepten verstrekt hij mij nu enkel wat ik nodig heb. Raad jou aan ook met jouw arts te overleggen, want altijd is toch wel te veel en te vaak.
Hier hetzelfde Frans,
We hadden allebei een flinke buikgriep, Ik heb gewoon ORS genomen en uitgeziekt,
Mijn vrouw ging naar het ziekenhuis, pillen, injectie en een zoutoplossing, en een flinke rekening, gelukkig is ze verzekerd, maar al die pillen doen geen goed hoor.
Een paar jaar geleden had mijn vrouw ergens last van en kreeg ook een zak vol medicijnen mee naar huis. Thuis heb ik meteen de de medicijnen opgezocht. Deze bleken zo sterk te zijn dat er een paard mee geholpen kon worden. Veel te sterk.
En bovendien wordt bijna bij alles wat men heeft een antibiotica middel gegeven. Zelfs bij een hoofdpijn.
Wij wonen in de buurt van Hua Hin en hebben het geluk dat er een heel goede kliniek in de buurt is: Be Well. De artsen daar zijn prima. Ik heb echt het gevoel met mensen te maken te hebben die weten waar ze over praten. Voor mij geen andere praktijk meer. Alleen nog maar Be Well.
Niets nieuws onder de ( tropen) zon het is standaard dat je het Thaise ziekenhuis met een baal pillen verlaat, mijn Thaise echtgenote had in Nederland allergie klachten, dus naar onze huisarts, die gaf haar tabletten met de naam Aerius.
Mijn vrouw vond dat slechts één doosje pillen te weinig was , Aerius tabletten niet goed en Nederlandse dokter ook niet goed, want je behoorde toch wel een kruiwagen pillen mee te krijgen.
Een paar maanden later op vakantie in Bangkok wilde ze naar de dokter, want Thaise dokter was beter.
Ze liet de Thaise dokter het doosje Aerius tabletten zien.
De arts keek verrast op, want zo vertelde hij, “mevrouw dit zijn topklasse medicijnen” welke wij in Thailand niet voorschrijven omdat ze veel te duur zijn!!!!!!!!
Vanaf toen was de Nederlandse huisarts goed en de Aerius medicatie prima en ik lag in een deuk.
En natuurlijk heb ik het haar ingewreven als ze wat te pruttelen had aangaande de dokter.
Gr. Arno
Ik noem dat een bezoek aan de bollenwinkel, zoals we een snoepwinkel vroeger in Vlaanderen noemde..
Ging je ook buiten met allerlei kleurtjes in een zakje
5 van die gele, 10 van die rode, nog een schepje van die blauwe en doe maar een zakje van die groene ook…. 😉
Ik had een keer een verstopt oor. Laten uitspuiten, alles weer goed, maar ik kreeg wel nog een zak “smarties” mee. Niks geslikt uiteraard. Die schoft van een arts vroeg voor alles bij elkaar 10 min. werk 1000 baht zonder rekening. Om thuis te kunnen declareren vroeg ik een engelstalige rekening. Het betrof een a-4tje met 2 kwart regels typewerk. Totale kosten 2000 baht. Ik heb thuis de kosten uiteraard vergoed gekregen, maar voor mij was het gewoon een oplichter.
Tja overal is het wat.
In Thailand krijg je erg veel pillen mee en in Nederland is al snel het gezegde naam maar een paracetamolletje en laten ze je soms erg lang door sukkelen en aanmodderen
In Thailand een keer iets aan een gewricht in een duim gehad, deed verdraaide zeer en kon er niets meer mee.
In BKK naar BKK hospital naar de dokter.
Kreeg tot mijn verbazing even een infuusje met een zakje medicatie.
Resultaat was dat binnen een paar uur de pijn weg was en het gewricht weer soepel.
In Nederland had ik bijna zeker nog flinke tijd door moeten sukkelen.
Toch helaas wel moeten ervaren, plots ernstig ziek te worden in BKK en een weekje in BKK Hospital te hebben moeten verblijven en twee dagen op het randje gelegen.
Na opgeknapt te zijn met de nodige medicatie en een pak papieren voor de Nederlandse artsen terug naar Nederland.
In Nederland nog een behoorlijke tijd getobt.
De arts in het ziekenhuis in Nederland , nadat ze de bevindingen en gegeven medicatie door de Thaise specialist gelezen en bestudeerd te hebben gaf de arts de Thaise specialist een dikke Pluim, haar Thaise collega had super goed werk verricht.
En het verblijf in BKK hospital, een grote kamer, met zithoek, eethoek, eigen klein keukentje en grote badkamer was zeer luxe.
Alle rekeningen zijn zo betaald door de Nederlandse zorg verzekeraar.
Wat deze ervaring aangaat ben ik vol lof over de Thaise ziekenzorg.
Gr.Arno
N.a.v. het laatste deel van het bovenstaande verhaal: aan gordelroos – Herpes Zoster – wordt in het algemeen niet veel meer gedaan dan pijnstillers geven en waarvoor je zeker niet in een ziekenhuis hoeft te worden opgenomen. Het is een virus dat in het lichaam achterblijft wanneer je waterpokken hebt gehad, en onder bepaalde omstandigheden kortstondig weer actief wordt. Gordelroos verdwijnt vanzelf binnen één of twee weken. De eerste keer dat ik het kreeg gaf de arts me ook verschillende pillen. Toen ik de verpakkingen later liet zien aan mijn NL huisarts schoot die in de lach vanwege de bij een virusziekte totaal onbruikbare antibiotica die ik had gekregen……..
Ik lees bijna uitsluitend negatieve verhalen over de Thaise gezondheidszorg!
Mijn vrouw en ik hebben niet te klagen. Gaan allebei om het half jaar op controle in een prive ziekenhuis.Er is bloed afgenomen en we worden onderzocht. Het is daar bekend dat we geen medicijnen kopen want die kosten er drie keer de normale prijs. We kopen ze bij het Siriraj Ziekenhuis hier in Bangkok. Uitstekende voorlichting .
Heb zelf o.a. artrose : in Nederland paracetamol,in Thailand Neotica gel werkzame stof Piroxicam een NAID die bij mij perfect werkt. Bestrijd ontstekingen tot 20%. Pijn bestrijdend en koortswerend.
Houden in zo’n ziekenhuis wel voortdurend zelf de vinger aan de pols.
Hebben eigenlijk niet te klagen.
Overal vrij verkrijgbaar Neotica in elke pharmacy, Beste Andrew.
Zalf, pilletje en spray.
Heb zelf ook een tube liggen al jaren, maar zou toch enige voorzichtigheid in acht nemen.
Citaat
Wat is piroxicam bijwerkingen?
Bijwerkingen.
Meest frequent: maag-darmstoornissen: maagzweer, perforatie of gastro-intestinale bloeding (soms fataal), misselijkheid, braken, diarree, winderigheid, obstipatie, dyspepsie, buikpijn, bloed in de ontlasting, haematemesis, stomatitis, verergering van colitis en M. Crohn. Minder frequent: gastritis.
Zolang je geen bestaande problemen heb, is iedere zes maanden wel erg ‘straf’ met preventieve controle.
Ga zelf in de één A twee jaar voor controle dus veel bekend en de ziekenhuisopname zijn netjes en correct.
Thaise ziekenhuizen krijgen ruime voldoende van mij.
Uiteraard draait het in Thailand om geld, dus ja, alle waar naar zijn geld.
Kennis van mij gebruikt Warfarine als antistollingsmiddel, ook bekend als rattenvergift, maar ken ook iemand die apixaban gebruikt.
Twee uiterste, Thailand is u vraagt wij leveren, zolang je maar betaald.
En soms gaan ze wel eens te makkelijk daar van uit.
Een leuke anecdote die ik in Thailand regelmatig aanhaal.
Onze huisarts in Nederland, die in de zwaarste gevallen paracetamol voorschreef, zei mij eens dat er voor verkoudheid 2 remedies zijn:
Niets doen, genezing 14 dagen.
Medicatie, genezing 2 weken.
Bijna in alle gevallen van een pijntje of een pukkeltje zeg ik tegen mijn vrouw “maa khon dio, pai khon dio” en zij is na 30 jaar ook een beetje vernederlandst en accepteert dat in de meeste gevallen iets vanzelf weer over gaat.
Maar in de eerste jaren was ze ook heel vaak geergerd over het gebrekkige voorschrijfgedrag van onze huisarts en zei ze dat dat in Thailand veel beter was.
Ik heb zelfs wel eens tegen de huisarts gezegd of ze haar aub niet een pil van het bekende merk placebo kon geven.