Lezersinzending: Dankwoord aan de Thaise douane!

Hierbij spreek ik een dankwoord uit aan de Thaise douane. Ik zal u graag uitleggen waarom ik dat doe.

Sinds 1971 heb ik diabetes type 1 (suikerziekte) en daarbij heeft mijn afweersysteem de insuline producerende cellen de nek omgedraaid. Ik ben dus afhankelijk van insuline-injecties en het hele leven van een diabeet draait erom de balans te houden tussen gegeten koolhydraten en de te injecteren insuline die nodig is voor het opnemen van glucose in de cellen. Teveel insuline spuiten betekent een te laag bloedsuiker (hypo) en kan leiden tot een coma; te weinig insuline kan op lange termijn leiden tot schade aan onder andere de nieren, ogen en het zenuwsysteem.

In de jaren 70 en 80 waren er urine teststrips en daarmee kon suiker in de urine worden aangetoond. Suikers worden via de urine afgescheiden als bloedsuikers te hoog zijn. Dus die urinestrips signaleerden alleen maar een te hoog bloedsuiker. In de jaren 90 zijn er bloed glucose teststrips op de markt gekomen en met een druppel bloed op de teststrip en een bijbehorende glucosemeter kan het bloedsuiker worden afgelezen. Ook in de insuline is er een enorme ontwikkeling geweest van dierlijke insuline (varken, rund) naar door bacteriën gemaakte menselijke insuline.

Sinds enige jaren zijn er ook insulines die tot 24 uur lang werken. Met onder andere deze 24 uur insuline kan de zogenaamde basaal/bolus therapie worden gevolgd. Eén keer per dag wordt die basale 24 uur insuline gespoten en die geeft elk uur nagenoeg dezelfde hoeveelheid insuline vrij om de regelmatige vrijgifte van glucose uit de lever op te vangen. Daarnaast moet vóór elke maaltijd kortwerkende (bolus) insuline gespoten worden om de koolhydraten uit die maaltijd te verwerken. Ik volg deze basaal/bolus therapie en bepaal vóór elke maaltijd en vóór het slapen mijn bloedsuiker en gebruik vervolgens vier teststrips per dag.

Als je in Nederland woont, geeft de zorgverzekering naar ik meen drie teststrips per dag, maar in 2012 verhuisde ik naar Thailand en moet daarom nu zelf de teststrips betalen. Aanvankelijk kocht ik die in Nederland, maar daar is iets heel vreemds aan de hand. Er zijn maar een paar merken teststrips en die kosten nagenoeg allemaal € 26,50 per 50 strips of € 0,53 per strip.

Ik vroeg daarom enkele jaren geleden mijn Thaise apotheker of hij ook teststrips verkocht, maar de prijs lag nog hoger dan die in Nederland. Na zoeken op internet vond ik bij Amazon USA Amerikaanse teststrips voor € 0,29 per strip (inclusief vrachtkosten en 20% invoerrechten) en sinds twee jaar bestel ik bij hen steeds voor drie maanden teststrips (400 stuks in acht doosjes van 50 strips voor totaal € 116,– ). Tot nu toe ging het bestellen van Amerikaanse strips altijd uitstekend en binnen 14 dagen werden ze netjes thuis in Samroiyod afgeleverd.

Echter, de laatste keer werd ik gebeld door de douane en die hadden mijn zending onderschept want 400 strips was een veel te grote hoeveelheid. Mijn uitleg dat het maar voor drie maanden gebruik was werd niet geaccepteerd en ook de door mijn arts opgestelde verklaring niet en die “grote” doos (25 x 20 x 15 cm) werd onherroepelijk teruggezonden naar de VS.

“Wat nu zei Piesje Kru?”. Zoeken op de website van Lazada en ja daar is de wereld aan teststrips uit vooral China te koop. Ik bestelde vervolgens bij hen 300 teststrips uit China voor THB 1977 ofwel circa € 0.17 per teststrip inclusief verzendkosten en zonder dat daar – volgens Lazada – invoerrecht op betaald behoeft te worden. Ik ben dus aangekomen op een derde van de Nederlandse teststrip prijs en de meeteenheid van de meter is ook nog eens de Nederlandse. Zijn ze goed die Chinese teststrips? Ik denk het wel want ik vergeleek het testresultaat met mijn Amerikaanse meter en het meetresultaat was precies hetzelfde.

Is er dan geen nadeel aan het gebruik van die Chinese meter en teststrips? Ja dat is er, want de handleiding is alleen in het Chinees en de meter zegt mij in het Chinees dat ik een druppel bloed moet aanbrengen zodra ik er een teststrip insteek. En hij geeft een Chinees commentaar op het testresultaat dat ik uiteraard niet begrijp. Met dat nadeel van het Chinees kan ik goed leven want de meter geeft mij de juiste bloedsuiker waarde en daar gaat het om.

Daarom kan ik die rigide, niets willen begrijpende douanemevrouw wel kussen, want zonder haar had ik nog steeds duurder gekocht in de VS en elke keer invoerrechten betaald. Vandaar dat ik volmondig zeg “Dank u wel Thaise douane en ik doe u mijn beleefde groeten!”.

Ingezonden door: Rembrand van Duijvenbode