Conflict met SVB laatste verslag (lezersinzending)

DutchMen / Shutterstock.com

In vervolg op mijn ingezonden brief d.d. 4 mei 2021 betreffende problemen met SVB en reacties door een aantal lezers van het blog, wil ik de lezers hierbij op de hoogte brengen van het verloop van het conflict, wederom “ter lering en vermaak”.

Na de negatieve uitspraak van de bestuursrechter in Amsterdam heb ik beroep aangetekend bij de Centrale Raad van Beroep (CRvB) met een lijst van 21 punten waarop SVB mij met list en bedrog tracht te deporteren door mijn ingezetenschap te ontzeggen ondanks de niet tijdig door haar bestreden uitspraak van de Meervoudige Bestuursrechtbank in Den Haag van oktober 2018 ten gunste van mij!

Die lijst had ik aangevuld met een lijst van m.i. 10 dwalingen van de bestuursrechter in Amsterdam na een dubieuze Skype zitting in juli 2020 waarover ik al eerder verslag deed, met voor mij negatieve uitspraak in augustus 2020.

In januari van dit jaar was er een zitting in beroep door mij bij de Meervoudige Kamer van de CRvB, wederom via internet, nu Team van Microsoft. Een storende factor was dat in het beeld dat voor mij te zien was de 3 rechters nauwelijks te onderscheiden waren, maar wel het gezicht van de uiterst negatieve vrouwelijke jurist van SVB die kennelijk dacht dat ze bij een amateur toneelgezelschap optrad en een pantomime opvoerde die de helft van mijn scherm besloeg.

Tijdens deze zitting bleek wederom dat er sprake is, of tenminste vermoeden, van afspraken met, of bevooroordeling van SVB door sommige bestuursrechters en de CRvB. Ik was hiervoor al gewaarschuwd.

In de uitspraak van eind februari jl. gaat de CRvB alleen in op een aantal schadeclaims, die zij met veel omhaal afwijst, maar gaat bewust niet in op het handelen van SVB met bewezen leugens en verdraaiingen, o.a. een zichzelf tegenspreken van de voorwaarden voor het hebben van een duurzame band met Nederland, door SVB te bepalen, zelf opgestelde beleidsregels, en het na 5 maanden na de uitspraak in 2018 door de rechtbank in Den Haag door SVB verwerpen/ naast zich neerleggen van de uitspraak, zonder gebruik te maken van haar recht op hoger beroep.

Het is duidelijk dat de Toeslagen affaire, de Polen, Roemenen, Bulgaren affaires, de dubieuze rechtszaken tegen Wilders (niet mijn favoriet) en de Chipshol klucht geen uitzondering zijn en het Kabinet, Hoge Raad c.q. Raad van State ondanks mooie verhalen in de pers nog steeds geen behoefte hebben aan een dringende herziening van het systeem en de ondergeschikte positie van de burger daarin.

Mij staat nu alleen nog een gang naar de Hoge Raad in cassatie, maar daar zit wel wat aan vast. Ten eerste kan dat alleen door middel van een daartoe opgeleide advocaat met bijbehorend torenhoog tarief. Ten tweede is de kans van slagen ca. 10%, dat wil zeggen in slechts 400 van de 4.200 cassaties wordt de zaak terugverwezen naar de rechtbank, want er wordt alleen gekeken of de juiste procedures zijn gevolgd. Ten derde blijkt uit recente publicaties o.a. na de toeslagen affaire, dat de Hoge Raad, c.q. Raad van State weinig zin hebben om toe te geven dat de burger niet het recht krijgt die hem grondwettelijk is toegezegd. De hogere rechtsorganen dienen in bestuurszaken namelijk het belang van de burger hoger te stellen dan dat van de overheidsinstantie en dit wordt al decennia met de voeten getreden.

Het is m.i. dan ook verwonderlijk, en uitzonderlijk dat de Meervoudige kamer in Den Haag, in 2018 vóór aanvang van de behandeling letterlijk dit zei:

Wij weten van de problemen die veel mensen hebben met de SVB en wij van deze rechtbank kijken zorgvuldig naar de feiten die door de gedupeerden worden aangedragen en trekken hierna onze eigen conclusies.

Uiteraard stond deze opmerking niet in het verslag.

Ik vond dit eigenlijk een beetje vreemde opening, maar nu, na bijna 4 jaar en meerdere ervaringen met rechtbanken begrijp ik dat de rechtbank in Den Haag duidelijk een eigen koers vaart, ten gunste van de burger, wellicht tegen de zin van de CRvB, Hoge Raad en Procureur-Generaal, en vooral SVB die daarom volgens hun zeggen, de zaak in Amsterdam over wilde doen bij een “hun welwillige rechter”, zoals geschiedde.  Ik won die zaak in Den Haag.

Zo en nu verder? Cassatie via een advocaat dat mij waarschijnlijk € 4.000 of meer gaat kosten. Dat moet dan van mijn maandelijks pensioentje incl. AOW van totaal € 1.217 (ik ben getrouwd in Thailand). Voorziening voor bijstand van de kosten kan ik op mijn buik schrijven want ik heb nog wat kapitaal waarvan de beleggingen ca. € 350/maand opbrengen om mijn pensioen aan te vullen, en ja dat is ruim onder wat de vorige Minister van Financiën vond dat we minstens konden vangen met beleggen en waar we 30% belasting over moesten betalen. Dat is nu min of meer van de baan maar ik zie dat nog niet geregeld met de uitgaven die Poetin ons veroorzaakt. Op dit moment zijn mijn beleggingen 25% minder waard dan 3 weken geleden.

Wat er overblijft na de huur en andere kosten van mijn onderkomen in een omgebouwde varkensstal in een 150 jaar oude boerderij in Twente van een vriend, ziektekostenverzekering, kosten 20 jaar oud autootje die ik nodig heb om boodschappen 20 km verderop te doen, moet ik dan mijn Thaise vrouw van bijna 60 onderhouden die straks wel een flink staatspensioen krijgt van THB 600 in de maand na vanaf haar 12^e te hebben gewerkt en nu versleten is. Daar heeft Nederland geen boodschap aan, ze is nog geen 67 jaar dus moet ze een baan zoeken. Had je maar niet eerlijk moeten zijn dat je getrouwd bent, toch? En ook nog in Thailand, zo ouwe viezerik, feestvieren van onze centen hè, dat is de mening over ons bij SVB!

Dus ik ga niet in cassatie, wordt na de afloop van de termijn voor cassatie eind deze maand door SVB onverzekerd het land uit geflikkerd op mijn 81^e en in de vrijkomende stal kan een Oekraïner of Syriër trekken op kosten van de gemeenschap, als die stal tenminste goedgekeurd wordt voor bewoning door asielzoekers. Ik had gehoopt op een leuker einde, maar “Leuker kunnen we het niet maken” in Nederland. Mai pen rai. Ondanks mijn keurige 4-5 maanden jaarlijks in Nederland, kinderen, kleinkinderen, vrienden en oud-collega’s, bankrekeningen, begrafenisverzekering, familiegraf, enz. en nog steeds beroepsmatig actief vanuit Nederland en Thailand in ASEAN zal SVB mij mijn ingezetenschap weer ontzeggen voor de 3^e maal. Ze hebben 2 jaar geleden al aan FBTO gevraagd waarom ze mij weer een polis hadden gegeven nadat ik weer formeel een woning had (zie geschiedenis op oude blogpagina’s). Mijn zaak kan ik opheffen, mijn beetje overgebleven geld overmaken en ik heb met de begrafenisverzekering al afgesproken dat mijn vrouw in Thailand de crematie en het feestje vergoed krijgt uit de polis. 1 of 2 van mijn kinderen kunnen naar ik hoop nog een ticket krijgen ook, anders wordt er wel wat as opgestuurd om bij te zetten in het graf van mijn in 2003 aan kanker overleden echtgenote. En dat was het dan na 62 jaar werken, volle pond belasting en premies betalen in NL, zorgen voor werkgelegenheid, en straks zonder medische begeleiding/verzorging de pijp uitgaan in Thailand, weliswaar liefdevol verzorgd door mijn vrouw.

Nederland verzorgingsstaat, nee, een bananenrepubliek waar Prayut en Poetin nog wat van kunnen leren.

De media die terecht de toeslagen affaire aan het licht hebben gebracht, waar veel mensen onnoemelijk leed van hebben ondervonden, zijn niet geïnteresseerd in triviale problemen zoals dat van ons bejaarden, want daarmee kunnen ze niet scoren of kijk-en leescijfers verhogen. De Nationale Ombudsman heeft nooit meer gereageerd op mijn schrijven, evenals het parlement en de verantwoordelijke minister die het alleen voor kennisgeving hebben aangenomen.

Ik hoop dat ik met dit laatste verslag lotgenoten kan aansporen om actief tegen SVB en trawanten te blijven vechten, desnoods in Brussel, Straatsburg of Genève.

Het ga jullie goed.

Ingezonden door Dick41