Een brief uit Thailand (deel 1)

Lieve Pappa en Mama,

Hier een brief van Arthur, je liefhebbende zoon. Ik heb het hier in Thailand ongelofelijk naar mijn zin. Het was een goed idee om een keer alleen en zonder jullie op vakantie te gaan. Dat mag nu ook wel want ik ben inmiddels de 50 al gepasseerd en Paps en Mam, jullie zijn ook niet meer zo jong.

De mensen hier zijn heel erg aardig, ze buigen allemaal voor mij. Ze denken vast dat ik heel belangrijk ben. Toen ik hier aankwam op het vliegveld, kwam er al direct een aardige Thaise meneer naar me toe. Hij vroeg waar ik heen wilde. “Naar Bangkok”, heb ik gezegd. Hij wilde mij wel brengen voor slechts 2.000 baht. Dat klinkt misschien veel maar dat is omgerekend minder dan € 50,- Terwijl een taxirit van ruim een uur bij ons in Hardewijk wel minstens € 60,- kost. Dus heb ik direct al € 10,- bespaard. Het was wel een oude auto en er stond nergens ‘taxi’ op, er zat ook geen meter in maar in dit soort landen zal dat wel anders zijn.

De taxichauffeur zei dat ik wel erg moe zou zijn van zo’n lange vlucht. Hij wist wel een adres voor een Thaise massage. Daar zou ik flink van opknappen zei hij. En omdat hij daar mensen kende zou ik ook korting krijgen, zo’n aardige man! We zijn toen wat omgereden naar een steegje.

Er zaten allemaal Thaise masseurs achter glas met een nummertje opgespeld. Alleen maar vrouwen. Ik denk dat Thaise mannen niet zo goed kunnen masseren. Ook daar waren ze heel aardig en iedereen lachte heel vriendelijk naar mij. Heel anders dan in Hardewijk.

Nou, ik was best moe en ik wilde wel eens een keer zo’n beroemde Thaise massage meemaken. Dit is de eerste keer dat ik zonder jullie op vakantie ben en dan wil je toch wat cultuur opsnuiven in zo’n ver land.
Nadat ik een masseur had uitgekozen nam ze mij mee naar een loket waar ik moest betalen. Dat was ook goedkoop joh, maar 3.000 baht voor wel twee uur masseren.

We gingen toen naar een soort hotelkamer. Ze zijn heel erg schoon die Thai want een deel van de hotelkamer was betegeld, er was een bad, heel veel schuim en een luchtbed. Ik wist niet waar die voor was. De Thaise masseuse was ook heel aardig. Ze wilde mij eerst wassen. Dat doen ze denk ik, omdat ze weten dat je zo van het vliegveld komt en je nog geen tijd heb gehad om je te douchen. Wat ik wel vreemd vond was dat zij al haar kleren uitdeed, maar die mogen natuurlijk niet nat worden. Ik moest ook al mijn kleren uittrekken, dat vond ik eigenlijk best wel raar, mams en pap. Maar ik heb er niets van gezegd want je moet je toch aanpassen aan de gebruiken van het land. Ik denk dat het zo hoort daar.

Ze ging mij toen helemaal inzepen, net zoals jij vroeger bij mij deed mama. Ik voelde me net weer een kleine jongen. Ze zijn zo ongelofelijk schoon, want zij ging zichzelf ook helemaal inzepen. Ze gebruiken geen washandje, hoor Mam. Nee, ik moest gaan liggen en toen ging ze mij wassen met haar lichaam. Gewoon door over mij heen te glijden. Dat is heel handig want dan heb je ook geen washandjes nodig. En je wordt er goed schoon van. Ik begon helemaal te gloeien en te glimmen.

Daarna droogde ze me af en moest ik op het bed gaan liggen, nu zal de echte massage wel gaan beginnen dacht ik. Ze gebruikte heel veel olie en ze had nog steeds geen kleren aan, maar dat kan ook niet want die olie geeft natuurlijk nare vlekken.

Ze kon heel goed masseren en ze raken je overal aan. Dat verwacht je toch niet? Want ze zijn best wel verlegen. Ze deed ook dingen die ik beter niet kan vertellen, maar het was wel erg ontspannend.

Na afloop vroeg ze mij om een fooitje. Ze zei dat ze heel arm was en voor de hele familie moest zorgen. Haar man was dood, gestikt in de Thaise whisky en ze had wel 4 kinderen van drie verschillende vaders. Dat vond ik zo zielig, dat ik haar ook maar 1.000 baht heb gegeven. Ze was er echt blij mee en ze zei dat ik een man was met een goed hart. Leuk, toch! Ze wilde ook graag mijn e-mailadres en telefoonnummer zodat ze mij nog eens kon bellen of mailen. Wat aardig, ze willen zo graag contact maken met buitenlanders.

Ik hoop dat jullie nu niet boos worden, maar ik ben wel mijn gouden halsketting kwijtgeraakt. Ik dacht dat ik hem daar op een tafeltje had gelegd, maar misschien ben ik hem wel verloren. Ze heeft mij nog geholpen met zoeken en zij kon hem ook niet vinden.

Toen ik weer naar buiten ging, stond die aardige taxichauffeur nog op mij te wachten. Die heeft mij toen naar het hotel gebracht en ik heb hem ook maar 1.000 baht fooi gegeven.

Morgen komt hij me weer ophalen want hij heeft een neef die edelstenen verkoopt voor de helft van de normale prijs. Ik wilde eigenlijk naar de Grand Palace, maar die taxichauffeur zei dat ze die aan het verbouwen zijn en dat het paleis daarom de hele week gesloten is.
In plaats daarvan brengt hij me naar een oom van hem, die heeft een winkel waar je kostuums op maat kan laten maken. Daar zou ik ook 25% korting krijgen. Ook wist hij een bar waar ik poolbiljart kan spelen en gezellig wat kan drinken met Thaise mensen.

Nu stop ik met schrijven, maar ik stuur jullie snel een tweede brief over mijn heerlijke vakantie in Thailand.

Veel liefs,

Arthur

P.s. Mams, de zes truien die je hebt meegegeven hebt omdat het ‘s avonds wel eens fris zou kunnen zijn heb ik niet nodig gehad.

Oh ja, er hangen in de stad overal hele grote borden en posters van een man met een bril, ik denk dat het een populaire Thaise filmster is of  zo?