Vervolg op: Wie had dat verwacht…..
De drie maanden Thailand zijn in een wervelwind voorbijgevlogen. Wat een verschil met de periode waarin een voorgenomen emigratie noodgedwongen uitgesteld moest worden ivm COVID-19: dagen van 30 uur, weken met 8 dagen, maanden die ineens 5 weken leken te duren ipv 4,5…. Je snapt vast wat ik bedoel. Maar goed, wat nu? Hoe bevalt het leven in Thailand? Een jaarvisum aanvragen? Zo ja, Voldoe ik wel aan alle eisen? Of toch maar weer (noodgedwongen dan wel vrijwillig) terug naar Nederland?
Eerst maar eens een stukje terug in de tijd. Bij vertrek uit Nederland is in eerste instantie een slag om de arm gehouden: drie maanden naar Thailand, kijken hoe dit bevalt en dan de knoop doorhakken om te blijven al dan niet een illusie armer weer terug te keren. Dus, nog niet uitschrijven, verzekering in Nederland aanhouden, social media en mail van het bedrijfje op automatisch “wij zijn op vakantie” antwoord zetten, enz. Tot zo ver alles (in ieder geval het meeste) nog in eigen hand en volgens plan. Ook de vlucht en quarantaine verliepen zeer soepeltjes al kreeg de ontvangst in Ubon een wat onverwachte wending, maar daarover genoeg in mijn vorige blog. Wees gerust, geen echtscheiding, tot op de dag van vandaag kunnen we er smakelijk om lachen.
De eerste weken in Ubon stonden vooral in het teken van de hereniging met mijn vrouw Puii, inmiddels trouwens omgedoopt tot ElePuii omdat ze geen mogelijkheid onbenut laat om in een lift (elevator) te stappen wanneer deze beschikbaar is. Daarover gesproken heb ik naar Thais gebruik zelf inmiddels ook mijn nickname gekregen: Joi. Op de vraag wat dat dan betekent kreeg ik het volgende te horen: slim. Er van uitgaande dat het hier om het Nederlandse woord slim gaat kon ik hier natuurlijk alleen maar mee instemmen.
Naast de hereniging met ElePuii kwamen in de eerste weken ook de familie, vrienden, vrienden van de familie, familie van de vrienden, enz. langs om even gedag te zeggen. Dit kwam er in de praktijk op neer dat er bijna iedere dag een Thaise barbecue en uiteraard het nodige bier op tafel kwam te staan. Allemaal hartstikke gezellig maar iets minder kan ook wel hahaha.
De weken hierop volgend moesten er knopen worden doorgehakt. Nog een vakantie ergens op een eilandje meepakken en dan weer op het vliegtuig naar huis of een jaarvisum aanvragen, verzekering regelen, in Nederland alles stopzetten en al wat daar nog meer bij komt kijken? Over huis gesproken, waar is dat eigenlijk? Is dat nog steeds in Nederland of is dat nu hier in Thailand? Beide in mijn geval, thuis bij vrienden en familie zal waarschijnlijk altijd wel “thuis” blijven. Tegelijkertijd voel ik mij hier in ons huisje in Ubon ook gewoon thuis, er is dus iets te kiezen.
Heel moeilijk was de keuze uiteindelijk niet, deze was namelijk allang gemaakt. Ontoereikende financiën en heimwee zouden natuurlijk roet in het eten kunnen gooien, het leven in Ubon zou tegen kunnen vallen, relatieproblemen, verveling, noem het allemaal maar op. Gelukkig tot op heden niets van dat alles. Blijven dus!
Meevallertje was dat mijn retourvlucht met KLM naar Nederland gewijzigd werd en ik simpel aan kon geven dat ik dan mijn geld terug zou willen, boven verwachting stond dit een paar dagen later al op mijn rekening bijgeschreven. Uitschrijven uit Nederland om zo onnodige verzekeringskosten en dat soort zaken te voorkomen kon online, bankrekening naar het goedkoopste tarief, zakelijke losse eindjes afhandelen, telefoonabonnement was al opgezegd en verder is alles volgens mij ook wel geregeld. Zo niet, dan horen we het waarschijnlijk vanzelf. Ondertussen natuurlijk een jaarvisum aanvragen, verzekering hier in Thailand regelen, telefoonabonnement heb ik inmiddels, oja en dan nog een rijbewijs.
Op het rijbewijs na is inmiddels alles geregeld. Jaarvisum goedgekeurd, verzekering geregeld, nu nog warm water in ons zwembad. Onze achtertuin is namelijk vakkundig door ElePuii, die huizenbouwer van beroep is, omgebouwd tot zwembad met terras. Ook al voelt het water momenteel aan als een fris Zwitsers bergmeertje, het is heerlijk om hier midden op de middag als het zonnetje op zijn hardst schijnt even in te plonzen en af te koelen.
Nu alles geregeld is, de feestdagen en de drukte van de eerste weken voorbij zijn is de rust wedergekeerd. De komende maanden zal ik gaan ervaren hoe het leven hier nu echt is, vakantie is natuurlijk iets anders dan ook echt daadwerkelijk leven in Thailand en in mijn geval Ubon Ratchathani. Benieuwd wat het leven de komende maanden voor mij in petto heeft…
Ingezonden door Bas
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand23 november 2024Het Thaise eergevoel (lezersinzending)
Gezondheid23 november 2024Vraag aan huisarts Maarten:
Belasting Nederland23 november 2024Thailand belasting vraag: Belastingzaken bij emigratie naar Thailand overzichtelijk uitgelegd?
Immigratie infobrief22 november 2024TB Immigration Infobrief Nr 056/24: Airport Don Muang – Binnenkomst op Visa exemption
Ik ken het gevoel. Emigreren is altijd een beetje op twee plaatsen wonen zegt men. Waar is je thuis ? Is dat daar waar je geboren bent of eerder daar waar je zou willen sterven ?
Als ik de balans op maak van 15 jaren Thailand dan ben ik toch tot de conclusie gekomen ik me hier veel gelukkiger voel dan in België. Dat gevoel van welbehagen ik hier regelmatig heb heb ik zelden in het westen.
Ik voel me hier ook een pak meer geborgen. Er is nog meer menselijkheid zie menselijke interactie. Je kan nog makkelijker ergens terecht met een probleem raad of hulp. In het westen heb ik steeds meer de indruk er alleen voor te staan. Open je pc en trek je plan wij zijn niet meer bereikbaar is er de spijtige evolutie geworden. Ik voel me hier ook vrijer. Minder controles op wat dan ook. Minder regeltjes. En dan hebben we het nog even niet over het licht en de zon die een zege zijn voor mensen als ik die kampten met angsten en neerslachtigheid. Neem daar dan nog het feit bij dat je hier met hetzelfde geld 4 tot 5 x meer kan doen en het plaatje is compleet.
Het valt me op dat ik na enige tijd in B Thailand toch veel meer ga missen dan ik B ga missen na een hele lange tijd in B. In zekere zin mis ik B totaal niet meer. Ik mis er uiteraard wel wat goede vrienden en familie. Ondanks ik geen grote fan ben van het digitale tijdperk geef ik toch grif toe dat de communicatie mogelijkheden de afstanden toch heel erg hebben verkleind. Ik praat nu bijna meer met B vrienden dan wanneer ik er ben in levende lijve. 15 jaren gelden was dit wel even anders. Toen nam de eenzaamheid hier soms wel fel toe.
Nu na dit alles blijf ik zitten met een grote vraag. Hoe zal het allemaal verder verlopen éémaal de gezondheid ons begint parten te spelen.
Ik sta er soms wel even bij stil. Is Thailand geen heerlijk land zolang je goed te been bent en gezond bent ?
e hier met hetzelfde geld 4 tot 5 x meer kan doen en het plaatje is compleet.
vertel me dan eens waar jij gaat winkelen. ik woon nu 20 jaar in Thailand en enkele zaken zijn goedkoper. Als ik leef als een tai is dit zo.Ik ben door covid nu reeds 19 maand in B, Ik voel mij hier meer eenzaam dan in Thailand, Ik woon hier nu bij mijn zoon maar die moet ook gaan werken.Ik hoop spoedig terug in Thailnd te zijn want ik verneem uit Chiang Mai geen slechte berichten In verband met uw laatste zin benk ik enkel nog terug te komen voor korte periodes.
Daniel
Wanneer ik 3 maanden in Thailand overwinter dan is het daar inderdaad stukken goedkoper dan In België. Natuurlijk moet ge u aanpassen en logeer in kleine hotelletjes of guesthouses omdat anders 3 maanden ook voor mij onbetaalbaar zijn. Wat eten betreft is het inderdaad 3/4 maal goedkoper dan hier bij ons maar dan moet je natuurlijk de buitengewone Thaise keuken kunnen waarderen. Als ge natuurlijk alleen Nederlandse of Belgische kost wil eten dan is dat zeker duur. Besluit: pas u aan en eet de verrukkelijke Thaise gerechten en vooral mijn voorkeur de pittige Thaise curries. Waar kan je in België of Nederland nog een maaltijd eten voor minder dan 2,5/3 euro drank inbegrepen? Misschien een broodje met een Cola? Dus, pas u aan en eet de lokale voeding.
Ge kent mij niet en ik U ook niet. Ik heb U niet te zeggen wat U moet doen, Ik leef hier als een Thai tussen de Thai. Ik ben nu reeds lang genoeg in België om te weten wat alles kostte vroeger en nu.
Daniel
Beste Fred, het maken van keuzes is een afweging van zaken en die kunnen verkeren. Ook is er niets veranderlijker dan de mens en is de wereld constant in verandering. Geen zaken dus die op gezette tijden voldoende rust in de mens brengen. Net als een ieder heb ik ook afwegingen en keuzes gemaakt, waarvan ik achteraf wel denk heb ik daar wel goed aan gedaan. Gedane zaken nemen geen keer en we moeten leven met de keuzes. Ik ben mijn vriendin en geliefde achterna gegaan, die wilde na 20 jaar niet meer in Nederland blijven. Na pensionering hier voor vast komen wonen. Daar zitten voor- en nadelen aan. Qua regeringsinvloed en wetgeving, om eens wat te noemen, is het een onvriendelijke omgeving. Wat bevolking betreft is er veel verschil, maar het is zaak om met de fijne mensen om te gaan en die zijn er zeker. Je moet er zelf wat van maken en de contacten met de achterban in het geboorteland op pijl houden, want je weet nooit hoe het er in de toekomst uit gaat zien. Er zijn genoeg mensen die in Thailand vertoeven al vele jaren en die dachten er te overlijden, maar die toch op zeer gevorderde leeftijd alsnog rechtsomkeert hebben gemaakt. Het gemis van familie en kinderen is er zeker, daar komt bij mij nooit een bevredigend gevoel voor in de plaats. Wel doen zij er toe en zal uiteindelijk mijn keuze of hier of in Nederland overlijden of blijven in grote mate daarop gebaseerd zijn.
Hallo bas, leuk maar ook realistisch verhaal.Zelf heb ik 11 jaar in Thailand gewoond en jouw opmerking, zelfs de familie van de vrienden kwamen barbecuen, kwam mij heel bekend voor.
Zelf ben ik van plan om weer terug te gaan en in verband daarmee heb ik een vraag.
Je hebt een jaarvisum zelf in Thailand aangevraagd, hoe is dit verlopen IVM de legalisatie van alle papieren zoals geboorteakte, uittreksel bevolkingsregister en bewijs van inkomen?
Eerst naar Thailand vertrekken en dan een jaarvisum aanvragen geeft meer rust en gemak dacht ik. Maar wat zegt de werkelijkheid?
Bij voorbaat al dank.
Hallo Martin,
voor een jaarverlenging in Thailand van een Non O immigration visum van 3 maanden heb je alleen een vaste woonplaatsbewijs in Thailand [huurovk of geel huisregistratieboek] en bewijs van inkomen [800.000 op de Thaise bank of inkomensverklaring NL ambassade] nodig. Dus niets van geboorteakte of uittreksel BRP.
Het is zelfs handiger om de jaarverlenging in Thailand aan te vragen, ipv een Non O-A visum voor een jaar in NL, want voor de Non O visum hoef je maar een zorgverzekering van 50.000 USD voor de duur van 3 maanden ipv een verzekering van 100.000 USD voor de duur van 1 jaar. Want voor de jaarverlenging in Thailand is geen verzekering nodig, als je dit aanvraagt met een Non O visum.
Beste Martin,
waar haal jij vandaan dat je, voor de aanvraag van NON O visum in Thailand, een geboorteakte, uittreksel van het bevolkingsregister en dan nog gelegaliseerd, nodig hebt? Jij hebt, zoals je schrijft, 11j in Thailand gewoond en zou dus moeten weten dat dit allemaal niet hoeft en hoe je moet voldoen aan de eisen van Immigratie.
En om te beginnen Martin Wiertz:
Je kunt helemaal geen jaarvisum in Thailand aanvragen. Je kunt zelfs helemaal geen visum van welk type dan ook in Thailand aanvragen. Alle typen visa kun je alleen bij een ambassade (of visa verstrekkende vertegenwoordiging) van Thailand buiten Thailand aanvragen en een aantal van die typen visa kun je zelfs alleen maar aanvragen bij de ambassade (of visa verstrekkende vertegenwoordiging) van Thailand in het land waar je woonachtig bent.
Wat je wél kunt aanvragen bij de immigratiebureaus in Thailand zijn (jaar)verlengingen van de toegestane verblijfsperiode die je hebt gekregen bij binnenkomst in Thailand op basis van de in het buitenland verkregen visum of bij binnenkomst op basis van visa exemption.
Ik raad je aan om op dit forum met het zoekvenster te zoeken naar info over het type visum waarnaar je belangstelling uitgaat.
Het ‘Dossier Visum Thailand’ dat geschreven werd door ‘onze’ op dit gebied zeer deskundige (en wat mij betreft zeer gewaardeerde) RonnyLatYa (Mergits) kon ik niet terugvinden. Ik weet niet of er al een update van het dossier (2015) verschenen is.
Hoi Martin,
Snap wat je bedoelt, echter is het niet al te ingewikkeld om hier met een jaar te verlengen. Legaliseren van papieren is niet nodig omdat je de door jou genoemde papieren niet nodig hebt. Wel moet je een hele papier winkel aanleveren maar dat is vooral even goed op een rijtje zetten wat je nodig hebt en dat in orde maken.
Moet zeggen dat de immigratie hier in Ubon heel vriendelijk en behulpzaam te werk gaat!
Gr. Bas
Beste Bas, ik ga al meer dan 35 jaar met vakantie in Thailand, heb ook de taal redelijk onder de knie en mijn vrienden vragen dan “waarom gaat ge daar dan niet wonen?”. Wel, zoals je zegt vakantie zelfs 3 maanden is leuk maar er een gans jaar in die hitte wonen is toch nog iets anders. Wat doe je daar een ganse dag? Werken mag je er niet zelfs aan uw eigen huis want eigen volk eerst daar en ik kan ze eigenlijk geen ongelijk geven ook wat het niet kunnen kopen van grond omdat anders de Japanezen, Koreanen en Duitsers alles opkopen. Natuurlijk gij hebt uw vaste vriendin maar die heb ik niet alhoewel ik ooit 14 jaar getrouwd was met een Thaise dame uit Isaan maar die me dan toch maar verlaten heeft omdat ze volgens haar zin “niet snel genoeg rijk werd”. Alhoewel ik mijn eigen huis bijeen gespaard heb was mijn bescheiden inkomen niet groot genoeg voor “madam”. Zij ging uit kuisen bij beter bemiddelde mensen en ik moest met mijn bescheiden inkomen maar evenveel kunnen en doen haha. Als ge een partner hebt waarmee ge goed kunt opschieten is dat natuurlijk een ander verhaal.
Mijn pensioen is zowieso te laag maar die 200.000 THB op de rekening bij een Thaise bank is helemaal geen probleem. Wat nog een reden is waarom ik er toch voor terugschrik om daar permanent te gaan wonen is dat Thailand geen democratie is en nu al jaren bestuurd wordt door een militaire junta waar ik geen vertrouwen in heb. Als er op de één of andere dag een volksopstand komt wat zou er dan kunnen gebeuren? Ik weet het, de farang zullen ze wel gerust laten omdat die geld binnen brengen maar als ge kijkt wat er in Myanmar een buurland gebeurt en grote broer China vlakbij in het noorden dan zou ik er toch niet zo gerust in zijn. Stel u voor dat ze alles nationaliseren! Nee, ondanks de grote belastingdruk in België hebben we het hier zo slecht nog niet. Alleen da koude winter en het lekkere Thaifood mis ik nu al 2 jaar.
Het blijft mij verbazen dat veel mensen, die van zichzelf beweren dat zij Thailand kennen, denken dat de militaire junta die in mei 2014 de macht overnam, hier nog steeds regeert.
Misschien omdat de toenmalige legerbevelhebber nu premier is?
De premier en de rest van de regering blinken weliswaar niet uit in democratisch handelen, maar de regeringsleden zijn echt wel verkozen door het volk hoor.
Dat de samenstelling van de regering na verkiezingen in een democratie soms feitelijke deelmeerderheden aan de kant schuift vormt deel van het democrstische systeem.
In België bijvoorbeeld staan momenteel de twee grootste partijen aan de kant.
En de grootste bevolkingsgroep is zwaar ondervertegenwoordigd in de federale regering.
Cor
Cor, leden van de regering worden niet door het volk gekozen. Niet in Thailand, niet in NL en niet in BE.
Het volk kiest de Thaise Tweede Kamer. De Thaise senaat wordt aangewezen uit de elite en de militairen. Daar komt, net als in NL waar de senaat wordt gekozen uit de leden van de provinciale staten, het volk niet aan te pas.
De winnaars gaan een coalitie vormen, de grootste partij daarin wijst de premier aan en die gaat een kabinet vormen. En politieke partijen die naar de mening van het kabinet een gevaar vormen worden ontbonden… Vreemd hoor, het zijn altijd de partijen die een frisse wind willen laten waaien die ontbonden worden…
Kleine correctie. De partijen moeten voor de verkiezingen aangeven wie zij als premier voorstellen als zij de verkiezingen winnen. De discussie met Prayut was dat hij niet op de lijst van de PPRP stond (niet als lijsttrekker, het gezicht van de partij dus) en zelfs geen lid van de PPRP was en is. Maar de kiezers wisten tevoren dat als de PPRP de grootste zou worden, Prayut PP zou worden. Dat systeem (tevoren aangeven wie de PM zal worden) bestaat in Nederland niet.
Inderdaad Erik, u bevestigt integraal wat ik schrijf.
De nomenclaturen verschillen inderdaad in Nederland en in België.
Semantische discussies zijn evenwel voer voor praatbarakken waarin een politicus die op het inhoudelijke focust, zich verkieslijk niet laat betrekken. Dat levert immers enkel contraproductiviteit en nodeloos energieverlies op. Om over de schade aan het nu al dramatische vertrouwen van de kiezer in de verkozenen (en diegenen die zij aanstellen binnen de regeringen)
Cor
@Cor,
Dat is het enge aan democratie. De winnaars kunnen verliezers zijn want een zooitje verliezers kan ook een meerderheid zijn. Rotterdam is op deze manier gekaapt.
Thailand heeft een eigen systeem waarin duidelijk is welke kant men heen wil en dat gaat ook met spelletjes. Ik zie weinig verschil tussen NL en TH praktijken.
Echt verkozen door het volk? De huidige premier stond op geen enkele kieslijst, als ik het goed heb. Weet je ook niet dat een meerderheid van de Senaat niet gekozen, maar door de militairen benoemd is?
De leden van het parlement worden rechtstreeks door het volk gekozen in een democratie. Daarom heten zij ook volksvertegenwoordigers. Die status van verkozene legitimeert de vergadering van verkozenen om (doorgaans op basis van politieke partijlidmaatschap) een meerderheid te vormen. Vandaar de naam meerderheidscoalitie.
De rest, per definitie de groep degevormd door de minderheid noemt men oppositie.
In een democratie stelt de meerderheid naar eigen inzicht een regering samen. In de regel bestaat die uit verkozenen, maar parlementairen zijn middels hun verkiezing per definitie gelegitimeerd door de kiezers om bvb de voorkeur te geven aan technocraten die daarvoor niet op een verkiezingslijst hoeven te hebben gefigureerd bij de verkiezingen.
Dat is het fundament van democratie: de meerderheid beslist autonoom en naar beste inzicht en vermogen hoe, wie, wat, wanneer en waar. De enige beperkingen zijn dat elk initiatief moet voldoen aan de grondwet en dat de duurtijd van de middels de verkiezingen gelimiteerd is tot in principe de volgende verkiezingen.
Hopelijk verschaft dit wat meer basisinzicht in het concept politieke bestuursdemocratie.
Trouwens, in de huidige Belgische regering zetelen twee technocraten die niet verkiesbaar waren voor de huidige regeerperiode: op BiZa zit Annelies Verlinden en op het tegenwoordig zo belangrijke ministerie Volksgezondheid fungeert Frank Vandenbroucke als Minister.
Om maar aan te geven dat het aanstellen van een niet-verkozene allesbehalve utzonderlijk te noemen is.
Cor
Cor, wat je hier zegt: ‘De leden van het parlement worden rechtstreeks door het volk gekozen in een democratie.’ is gewoon niet waar! In NL wordt de senaat NIET rechtstreeks door het volk gekozen en in TH ook niet. Wel de zg Tweede Kamer.
De senaat in NL is nog een beetje democratisch want het volk kiest de Provinciale Staten en die kiezen de senaat; dat heet ‘getrapt’.
De senaat van 250 leden in Thailand is niet gekozen door het volk maar voor het overgrote deel aangesteld uit elite, uniformen en vriendjes. 194 Senatoren worden benoemd uit een lijst voorgesteld door de senaatsselectie commissie, 50 uit beroepsgroepen, 6 zijn ambtshalve lid. Het volk heeft hier nauwelijks invloed op. De Thaise senaat is een groep jaknikkers en houdt alles tegen wat regering en uniformen niet willen.
Thailand is een land waar tot nu toe met grote regelmaat coups zijn geweest, grondwetten door de versnipperaar zijn gegaan en in het overgrote deel van de afgelopen 100 jaar niet democratisch was. De tentakels van de militairen rijken ver, generaals zitten in allerlei raden van bestuur enzovoort. Met die dikke vinger in de maatschappij kan ik Jan wel begrijpen. Nadat een democratische regering in 2014 door die fijne militairen wederom de nek omgedraaid werd, hebben ze o.a. een grondwet geschreven die beter in hun straatje past, diverse aanstellingen gedaan om zich bemoeid met wat eigenlijk onafhankelijke en neutrale instanties zouden moeten zijn (Kiesraad, de gehele senaat, grondwettelijkhof etc.). De aanloop naar de verkiezingen en de verkiezingen zelf waren diverse problemen mee zoals korte aanlooptijd, de pro-junta spelers al eerder op semi campagne konden, uitschakelen van een politieke partij etc. Wat als resultaat had dat deze niet bepaald het stempel “vrij en democratisch” verdienen. Kortom: het bestuur is in Thailand om veel fronten problematisch te noemen in mijn ogen. En dat werkt ook weer door op wie in Thailand verblijft als het niet in jezelf zit om “stil in de schaduw te verblijven” en je poogt in Thailand te integreren.
Beste Rob,
Op basis van verlengingen van een visum zal niemand van de buitenlanders een stem hebben dus alles is aan de Thai. Mij zal het worst wezen want het is een bekend gegeven.
Gaat het iemand goed dan gaan ze rechts stemmen en dat gebeurt in Bangkok en ook in Nederland. Wat dat betreft is de gemene deler dat men weinig waarde hecht aan de mensen die aan de onderkant van de samenleving zitten ook al komen ze er zelf vandaan en hebben het beter gekregen. Ook dat is integreren en zorgen dat je in de middenmoot terecht komt.
Inzien dat een samenleving verliezers anders behandelt mag omstreden zijn maar als het zo is dan moet het ook gewoon benoemd kunnen worden.
Nooit gedacht dat een schrijfsel van mij zou uitmonden in een politieke discussie, haha
Ja beste Bas,
daar moet je leren mee leven op TB. Politieke discussies waar dan nog mensen het grote woord in voeren die zelfs niet in Thailand wonen maar hun ‘kennis’ hebben uit de boekjes en het internet.
Ik moet, in mijn ruime kennissenkring, nog de eerste weten terugkeren naar zijn thuisland omwille van de politieke situatie in Thailand. Dat deze critici eerst eens kijken in hun eigen thuisland en zich niet inlaten met de politiek van een ander land. Als vase bewoner van Thailand hebben we daar tenslotte weinig of geen last van en hoeven er ons ook niet mee te bemoeien. Maar ja, het papier moet volgeschreven worden met een boel informatie welke niets met het originele onderwerp te maken heeft, het papier is tenslotte geduldig.
Ja Bas,
Ik was ook enigszins verbaasd dat die offtopic reacties werden doorgelaten.
En Lung addie,
Je zou ook kunnen zeggen dat die al dan niet permanent in Thailand wonende mensen echt willen integreren en dat ze zich inlaten met de Thaise politiek omdat ze werkelijk betrokken zijn bij het wel en wee van de Thaise bevolking.
En ik heb wel last van het Thaise beleid, o.a. omdat de mensen in mijn omgeving daardoor uit armoede bij mij aankloppen.
Maar omdat ik inmiddels diverse banden heb met Thailand zie ik mijzelf ook nog lang niet vertrekken.
Bas, een leuk verhaal!
Ik voel me zeker meer senang hier in Thailand dan in het koude en regenachtige NL.
Alleen 2 factoren weerhoudt me om mijn schepen in NL te verbranden.
Het immigratiesysteem geeft mij het gevoel geeft dat ik altijd gast bent.
Een vaste verblijfsvergunning [permanent residency] wordt niet automatisch toegekend na x jaren een jaarverlenging. Als je op social media een beetje kritisch bent, loop je het risico je visum te verspelen.
Een belangrijkere factor is het ontbreken van een royale en solidaire zorgverzekering zoals in NL of de rest van de EU, waarbij de verplichting is om elke deelnemer te accepteren. En niet als in Thailand, beperkt tot een bepaalde maximale vergoeding en dat als je ouder dan 75 bent moeilijk verzekerd kan worden.
De keerzijde om ietsje meer belastingen in NL te betalen is het mij waard.
beste Eddy,
Het is overal wel wat. Ik woon hier nu sinds 2006 en kan echt wel een waslijst opschrijven van zaken die me persoonlijk niet zo bevallen hier. En dat is veel en veel meer dan immigratie en een zorgverzekering (waar ik overigens geen last van heb). Zo’n zelfde waslijst kan ik opschrijven voor Nederland want daar ben ik mee bekend.
Als je hier woont (en werkt) moet je je (eventueel met een partner) aanpassen aan je sociale, economische en fysieke omgeving tot het niveau waar je jezelf prettig bij voelt. Maar dat moet je in Nederland ook.
Een vriend die hier al veel langer leeft zie me eens: “als je de slechte dingen van Thailand vergelijkt met de goede dingen van het vaderland, ga je vandaag nog naar Suvarnabuhmi airport. Als je de slechte dingen van het vaderland vergelijkt met de goede dingen van Thaialnd, dan ga je hier nooit meer weg”.
Ach ja, zo heeft een ieder weer zijn/haar eigen afwegingen waarop bepaalde keuzes worden gemaakt!
Zolang men gezond blijft, zowel geestelijk als lichamelijk dan zit men hier goed.
Maar we worden ook ouder en kunnen ook niet in de toekomst kijken.
Soms moet men wel eens een gok in het leven maken.
Maar ik ga terug naar Nederland, zeer waarschijnlijk dit jaar nog, ben dan 80 jaar.
Hans van Mourik.
Heel begrijpelijk, u heeft het nog lang volgehouden. Bij een bepaald omslagpunt worden dit soort beslissingen genomen. Ik ken ook Nederlanders die de voor hun beroerde nadagen wel in Thailand zijn gebleven. Veelal eenzaam gestorven maar niet alleen. We gaan het allemaal meemaken en en ieder op zijn eigen wijze.
Hallo Joibas en Elepui,
Jouw leven in Ubon Ratchathani, én in Isarn, zal je zeker goed gaan bevallen.
Ik spreek uit ondervinding, want ik “woon” al bijna 10 jaar in Ubon Ratchathani. dwz ik vertoef vanaf sept tot april in Ubon met m’n Chaantje.
In het begin voelde ‘t als ‘n Thaise vakantie, maar nu is het steeds meer ‘thuiskomen’
Nog steeds maken we uitstapjes naar Krabi of Phuket island, maar ook touren langs de Mekong en Chiangmai. Dus het winter-vervelen heb ik geruild voor zomer-plezier!
Welcome to Ubon Ratchathani
Klinkt goed PEER, ik moet inderdaad zeggen dat Ubon Ratchathani mij prima bevalt. Erg gezellige stad!
Ha die Bas,
Wat ontzettend leuk om weer iets te lezen over jouw leven in het verre Thailand!!!
Vooral die plons in dat zwembad om af te koelen is bijna niet te bevatten.
Ik zit hier regelmatig te bibberen van de kou en tegen Bertie te zeggen: doe die schuifdeur dicht….
Gelukkig heb ik de electrische deken en pittenzakken ha ha.
Wat SUPERFIJN dat je je gewoon thuis voelt in Thailand Bas.
Dat lijkt me toch zo belangrijk!
Succes met de rijlessen en het links rijden.
Veel groetjes en natuurlijk ook aan ElePuii.
De electrische deken is weer van stal gehaald. Het rijden hier is wel even wennen omdat alles aan de verkeerde kant zit, als ik de richtingaanwijzer aan wil zetten dan gaat ineens de ruitenwisser aan en andersom haha. De groeten terug!
Ja dat is wennen links (link) rijden en U turns en wat betreft elect. deken ik vertrouw nooit elect. net in Thailand valt wel eens uit 55555 gewoon een jogging broek of schirt met lange mouwen ohhhh een pyama kan ook natuurlijk.
Mooi Bas, dat je het hier naar je zin hebt. En COVID is in Ubon gelukkig nu ook op zijn retour na de piek met de jaarwisseling. Over een paar weken/maanden is alles hier weer normaal hopelijk.
En ga door met schrijven!
Zal ik doen Hans!