Bij de bedrijfsarts…. (lezersinzending)
Enige jaren geleden toen ik nog werkzaam was bij een groot staalbedrijf in IJmuiden moest ik mij melden bij de arbodienst voor de zoveelste medische controle. Om de paar jaar is er namelijk een lichamelijke keuring voor mensen die in de zware industrie werken bij bijvoorbeeld een hoogoven of een staalfabriek.
Dus opgewekt naar de keuring, waar een meer dan mooie assistente van de dokter een paar testen afnam, zoals gehoor, ogen, longen en mijn bloeddruk. De bloeddruk was wat aan de hoge kant maar wat wil je met zo’n assistente.
Toen door naar de kamer van de arts die ik nog niet kende en afkomstig was, naar wat hij vertelde, uit een land in Afrika maar sprak prima Nederlands. De vragenlijst en de resultaten van de assistente doorgenomen en hij had gezien in de vragenlijst dat ik een lichte verhoging van het bloedsuiker had. Hij vroeg “als je in de berm plast komen er dan mieren op afgerend” mijn antwoord was “nee”. De arts zei: “oké, dan valt je suiker nog best mee”.
Vervolgens in sportbroek op de “testfiets” en maar fietsen, tjonge dat is best nog wel zwaar.
De arts vroeg mij wat de gouden ketting met bijbehorende hanger met een Boeddha was, die ik om had. Ik vertelde hem dat ik getrouwd was met een vrouw uit Thailand. ”Is dat echt waar vroeg de arts?” Ik zeg “ja”. Hij zegt, met een grote lach op z’n gezicht, “kom dan maar van die fiets af want dat hoef ik niet te testen als je met een Thaise vrouw bent getrouwd”.
Een prachtkerel met een fijne humor.
Ingezonden door Lung Kees
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand30 december 2024Dokters (lezersinzending)
Belasting Nederland30 december 2024Thailand belasting vraag: betreft pensioen afkoop
Gezondheid30 december 2024Vraag aan huisarts Maarten: Complexe gezondheidsklachten in het buitenland en kan Ivermectine mij helpen?
Visum Kort Verblijf30 december 2024Schengenvisum vraag: Met mijn kleinzoon naar Nederland
Hallo, iedereen,
Dan kan ik ook iets vertellen, Ik ben getrouwd in Sri Lanka en kom elk jaar weer een tijdje naar Nederland.
In het ziekenhuis, Weert, liet ik een uitgebreide, ( onafhankelijke) gehoortest doen. Omdat ik ZELF wil weten.
Dokter de W… was vriendelijk en ook grappig. Sprak met een zuid Afrikaans accent
Hij zei, duidelijk, dus jij hebt een nieuwe vrouw, uit Sri Lanka…..
Daarna, niet te luid praten, want de dames hier rondom luisteren ook mee.
Ik zei nog, wij begrijpen elkaar.
Ik ken die test vaak moeten doen ik was werkzaam als lasser in de ketel industrie waar vele werkstukken werden voorverwarmd van 150 tot 350 graden C. maar dat fietsen wat een verschikking na iedere 60 sec werd de rem aangedraaid tot je er bijna vanaf viel maar altijd de test goed doorstaan.
Toen ik bij mijn 75e verjaardag een verplichte test moest afleggen bij een keuringsarts voor het verlengen van mijn rijbewijs was de arts onder de indruk van mijn kijkvermogen met én zonder bril, ik had een arendsblik beweerde hij. Bijna alles was nog in puike conditie behalve dan dat hij “een spoortje glucose” had aangetroffen in de verplicht meegenomen urinestaal. Na een aantal A4-tjes aan vragen te hebben beantwoord stuurde hij de resultaten (elektronisch) door naar het CBR. Daar was ik nog niet klaar mee, er moest een 2e test worden afgelegd en een bezoek aan de huisarts die mij omstandig de gevolgen van diabetes type 2 uitlegde en mij daardoor zo ver kreeg dat ik zoveel mogelijk koolhydraatrijk eten ging vermijden. Dus met name brood, aardappelen, rijst en pasta moest vermeden worden, nou net de dingen die ik lekker vind. Dus aan de slag met zelf brood bakken van notenmeel, kokosmeel en amandelmeel. Niet te vreten eigenlijk maar ja, doctor’s orders…naast het dieet adviseerde de dokter om de dag te beginnen met een glas water gevolgd door een fikse ochtendwandeling waarna rond 12 uur een crackertje met kaas of salade met vette vis was toegestaan. Het avondmaal zou moeten bestaan uit veel groenten en wat vlees of vis. Dat resulteerde wel in een gewichtsverlies van zo’n 7 kilo na een aantal maanden wat zichtbaar was door een aanzienlijk minder bol staande buik. Maar na een maand of 7 was ik dat dieet wel zat en heb mij toen regelmatig bezondigd aan een sateetje met pindasaus, gebakken aardappeltjes en nasi goreng. Vreemd genoeg blijf ik sindsdien min of meer op het door de dokter geadviseerde gewicht dus de ontdekking van dat “spoortje glucose” had toch ook weer positieve kanten en bijna dagelijks een rondje lopen doe ik nog steeds. Na de 2e test kreeg ik overigens mijn verlengde rijbewijs alsnog dus kan weer tot m’n 80ste rondtoeren.