Bezoek met familielid aan Koh Samet (lezersinzending)

Voor de tweede keer ging ik van Ban Phe naar Koh Samet om het kleine eiland te laten zien aan een zoon uit Nederland. De eerste keer met mijn vriendin, was in 2015. We woonden toen al in Kram dichtbij Laem Mae Phim.

Het eiland was veranderd; de Pier zag er minder fris uit en de rondborstige dame die uit het water oprijst, was enigszins groen aangeslagen. Wat me verbaasde was de toegenomen controle aan het eind van de pier, kort voor de ‘doorgangspoort’ tot de eerste winkeltjes en bewoning.

We moesten 200 Baht betalen vanwege de veranderde status van het eiland tot Nationaal Park? Zelfs met een Thai ID kaart, werd je resoluut uitgesloten van het veel lagere tarief voor de inwoners van Thailand. Was dit idee ontstaan door de tekorten van de Covid periode?

Het eiland is zeker niet schoner of beter geworden. Je ziet daarvan de voorbeelden in de vele achtergelaten of afgebroken bouwsels zelfs aan de stranden. Daar waar nu voldoende zonaanbidders verkeerden, is wel vooruitgang zichtbaar. Bij het uiterste puntje van Koh Samet in zuidelijke richting, met zicht op het eilandje Koh Chan, is iets van wat een parkje kan worden incl. een nieuw toiletgebouw, maar ook nog met bouwafval.

Positief is een nieuwe wandelbrug richting de rotsen, welke waarschijnlijk wegens werkzaamheden, was afgesloten. De weg erheen is heel ver.

Jammer!

Ingezonden door John D. Kruse