(chaiwat wongsangam / Shutterstock.com)
Zelf ben ik iemand die gelooft in zelfredzaamheid als het gaat om geld te verdienen, maar als er een ding is wat mij tegenstaat in Thailand zijn het de ambtenaren.
Als je niets kunt en toch een zorgeloos leven wilt hebben moet je proberen om ambtenaar te worden. Connecties hebben is een pre en anders kan geld er wel voor zorgen dat je een vrijwel nutteloos leven kan hebben tot je dood en eveneens is het gezin ook voorzien als het medisch niet goed gaat.
Lagere ambtenaren zijn het grote probleem om Thailand de middle income trap weten te voorkomen. Zelf zitten ze op 15.000 baht inclusief al de extraatjes later maar tevens zijn het de narren die alles beter weten en zaken frustreren. De klasse erboven vindt het ook wel goed want waarom werken voor je geld?
De diverse instanties die de export van goederen vanuit TH moeten faciliteren zijn degene die het frustreren dat er buitenlandse valuta het land in kan stromen. Vele wijsneuzen die bepalen terwijl ze niet eens weten dat 1+1 drie kan zijn en dat zij uiteindelijk er ook beter van kunnen worden.
Waar gaat dit nou allemaal fout?
De overheid met slimme ambtenaren en goede ideeen en met vele plannen om buitenlands geld binnen te harken vs ambtenaren die er maar zitten om hun tijd vol te brengen. Ambtenaren zijn ook in NL de oorzaak van vele problemen want die figuren zijn de ware machthebbers. Ambtenaren zijn een universeel probleem voor de vooruitgang van een land en dat maakt TH en NL niet echt anders.
Ingezonden door Johnny BG
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending23 december 2024De linkse oudere jongere voelt zich prima in Thailand (lezersinzending)
Visumvraag23 december 2024Thailand Visa vraag Nr 230/24: Affidavit en TM30
Visum Kort Verblijf23 december 2024Schengenvisum vraag: Checklist Schengenvisum en reden om terug te keren- Visumvraag23 december 2024Thailand Visa vraag Nr 229/24: Wat met de 800.000 Baht als je niet in Thailand bent?
Nogal generaliserend. Er zijn ook genoeg ambtenaren die uitstekend werk doen en onmisbaar zijn. Als liberaal ben ik voorstander van een kleine overheid. Maar alles aan de markt overlaten is ook geen succes gebleken, daar zijn genoeg voorbeelden van. Het gaat om de balans. Dat Thailand een bureaucratisch land is daar ben ik het wel mee eens, digitalisering zou daarbij helpen. Dat ambtenaren niet hard zouden werken is ook nogal kortzichtig. Wel eens op een immigratiekantoor geweest? Ik zou niet met die ambtenaren willen ruilen.
Kijk, elk zijn mening maar dit topic vind ik totaal ongepast.
Ik ben zelf ook ambtenaar geweest en weet heel goed hoe het aan toe gaat in mijn eigen land. De vooroordelen over de ambtenaren worden te pas en te onpas door eenieder misbruikt.
Wees gerust, de ambtenaar die steevast als een profiteur en luiaard wordt afgeschilderd is al ruime tijd achterhaald! Ik heb hard moeten werken, me altijd maar moeten bijscholen en mooi tussen de lijntjes moeten kleuren. Ik had geen tijd om op mijn lui gat te zitten hoor, integendeel. En onze klanten, nee die waren niet minderwaardig – die werden altijd met het nodige respect behandeld.
Ik zeg foei aan dit topic. De vergelijking van onze eigen ambtenaren met die in Thailand NEE die vergelijking gaat niet op!
Generaliserend en barstend van de frustraties.
Fijn Johnny dat je zoveel weet over het ambtenarenprobleem. Ik kom er later nog even op terug. Maar ik wil heel erg graag dat je ons ook vertelt hoe jij dit zou gaan oplossen. Alleen mopperen zonder een perspectief te bieden is jammer.
Nederland heeft 915.000 ambtenaren, 65.000 minder dan 5 jaar geleden.
Thailand heeft 2.000.000 ambtenaren, dat is relatief 50% minder dan Nederland.
In Thailand valt het meeste onderwijzend personeel, de meeste medische medewerkers, de politie en het leger ook onder de ambtenarij. En natuurlijk onze geliefde immigratie ambtenaren.
Een ambtenaar heet in het Thais ข้าราชการ kha raachakaan (tonen: dalend, dalend hoog, midden). Kha is ‘dienaar’, rachakaan is ‘koning’. ‘Dienaren van de koning’ dus.
Mijn vele ervaringen met ambtenaren in Thailand zijn heel wisselend. De meeste zijn redelijk competent, sommige zijn slecht en sommige goed.
Het meest vervelende aan veel ambtenaren is dat ze niet het volk dienen maar de overheid. Dat is in Thailand wat sterker dan in Nederland.
Ik ben het dus niet eens met de generaliserende opmerkingen van Johnny. Ik wil hem vragen voor alle duidelijkheid wat voorbeelden te geven.
Er zijn ook wel wat grappen over ambtenaren. Alvast mijn excuses.
Waarom is er altijd een witte streep midden in de gangen van een overheidsgebouw? Dan komen de laatkomers niet in bonding met de vroege vertrekkers.
Waarom kijkt een ambtenaar vóór tien uur nooit uit het raam? Omdat hij/zij dan na tien uur niets meer te doen heeft.
…bonding…moet …botsing zijn
Het eerste grapje was van Wim Kan tijdens een van zijn oudejaarsconferences. Hij bracht het grapje wel wat leuker dan wat jij er nu van maakt. Even kijken of ik het nog kan reconstrueren.
Zijn sketch over ambtenaren begon met een loftrompet over ambtenaren. Maar gaandeweg haalde hij er steeds wat stukjes van af. Tot er weinig meer van de ambtenaren overbleef. Met als klap op de vuurpijl:
Er zijn ambtenaren die vaak ‘wat eerder naar huis gaan’. Er zijn ook ambtenaren die vaak ‘wat later’ komen. Allemaal geen probleem hoor. Op de ministeries hebben ze nu een witte lijn in het midden van de gangen getrokken. Dan komen de ambtenaren die ‘wat eerder naar huis gaan’ en zij die ‘wat later komen’ niet met elkaar in botsing.
De woordkeus en de timing maakten van Wim Kan wat mij betreft tot de beste politieke conferencier ooit.
Mijn vrouw werkt als verpleegkundige en weet hoe hard zij moet werken en ze maar zeker dat dit harder is als in België ( ex vrouw was ook verpleegster)
Zonder de bijscholingen gerekend want die kan ik niet op een hand tellen
Dus met andere woorden je zou beter zwijgen
En er is een code voor Thaise ambtenaren die iedereen moet kennen. Uit 2010: Sorry, in het Engels:
Code of Professional Ethics for Civil Services to the Government promulgated in 2009. The Code provides 10 directives of conduct for civil servants. They are summarized as follows (OCSC, 2010):
1)A civil servant shall hold high moral principles and uphold righteous and moral conduct.
2)A civil servant must have a good conscience and responsibility for duties, devote him/herself to and perform duties with expedition, transparency and accountability.
3)A civil servant must separate personal affairs out of office, and uphold the country’s public interest prior to personal gain.
4)A civil servant shall refrain from seeking personal gain in undue manners from using his/her office, and shall not commit any act in conflict between personal gain and public interest.
5)A civil servant must honestly abide by and comply with the Constitution and the law.
6)A civil servant shall honestly and fairly perform his/her duties, with political neutrality, and serve the people with a friendly disposition and without unfair discrimination.
7)A civil servant must strictly and expeditiously comply with the law on official information, and must not use information, which is obtained from performance of duties, for personal gain, but shall provide complete, accurate, up-to-date information for the people.
8)A civil servant must aim for the success of the mission, strictly maintaining quality and professional standards.
9)A civil servant must support the democratic form of government with the King as a head of state.
10)A civil servant must perform to preserve his or her reputation and to preserve the dignity of civil servants.
Mooi die Code voor Thaise ambtenaren Tino. Wel jammer dat in Thailand – zoals je al schreef – ambtenaren geen dienaren van het volk zijn. Dus voor wie geldt deze “Code” dan wel?
Zoals wij allemaal moeten ook ambtenaren soms kiezen tussen het uitvoeren van opdrachten van boven die ze als onjuist zien om hun baan en invloed te behouden of de opdrachten negeren en tegenwerken en misschien daarmee hun baan er reputatie verliezen. Dat is een heel moeilijke keuze en ik kan begrijpen waarom ze vaak kiezen voor lijfsbehoud tegen hun geweten in.
De ambtenaren in Thailand die er voor kozen misstanden binnen hun werk aan te kaarten zijn vaak ontslagen, beschuldigd van smaad en laster en sommigen zijn gevlucht naar het buitenland, zoals de politieagent Paween Pongsirin. Dat staat hier:
https://www.thailandblog.nl/achtergrond/documentaire-een-onbevreesde-politieagent-video/
Dat is ook waarom code nummer 10 (‘Bewaren van de waardigheid en reputatie van ambtenaren en de ambtenarij’) in tegenspraak kan zijn met de daaraan voorafgaande codes. Kaart een dappere ambtenaar misstanden aan binnen zijn werkomgeving dan schendt hij/zij deze code.
Ik hoorde en las veel verhalen over dit soort keuzes. Ik weet bijna zeker dat de meeste Thaise ambtenaren dolgraag ‘dienaren van het volk’ willen zijn. Waarom dat vaak niet lukt is een ander verhaal.
Als een ambtenaar verkeerd gedrag toont wijt ik dat vaker aan een falend systeem dan aan persoonlijke factoren.
Bedankt voor alle reacties en daar kan en mag ik natuurlijk niet afzonderlijk op reageren. Wat mij echter opvalt is dat iedereen op zijn achterste benen staat om een klein zinnetje die bedoeld was om duidelijk te maken dat beleidsmaker grootse plannen kunnen hebben maar dat alles valt en staat bij het serieus nemen van iemands vraag of probleem. De affaires in NL laten ondanks de vele cursussen en bijscholingen zien dat het gruwelijk fout kan gaan. De kop van het artikel gaat over de Thaise ambtenarij en mijn stelling dat velen er niet zitten voor het volk maar eerder als een perfecte plek om de neus te drukken en vervolgens wordt de verborgen werkeloosheid gemaskeerd.
@Tino,
Een gedeelte van de Thaise familie is gemeente ambtenaar op het platteland en die zeggen zelf dat het allemaal niet zo spannend is maar het heeft allemaal voordeeltjes op de lange termijn. Leven en laten leven met eerste kennis van eventuele nieuwe regeltjes waar ze uiteraard zelf voordeel van hebben.
Zelf heb ik te maken met de FDA en Ministry of Commerce. Ga even langs bij de rijstafdeling van de laatste en je ziet 30 man/vrouw op hun mobieltje staren oftewel nul efficientie. Zitten om het zitten.
Ga vervolgens naar de afdeling voor een Certificate of Origin en daar precies hetzelfde. Volle bak met verveelde gezichten en eentje puur voor de betaling en een ander die een certificaat afgeeft. Zoals uit commentaren blijkt is dat inderdaad gewoon frustratie van mij want is het normaal om 60 km te moeten karren om een papiertje van 30 baht op te halen? Waarom een kantoor in een uithoek neerzetten terwijl de klanten ook in de binnenstad bediend kunnen worden met het steeds toenemende e-certificerings gebeuren?
Op papier zijn er hele goede plannen qua digitalisering maar bij de FDA vertrouwd men toch meer op een persoonlijke mening die van persoon tot persoon kan verschillen en wat zij zelf ook toegeven.
In 2022 bij een spoorwegovergang in Bangkok nog iemand aan het werk zetten om met een groen vlaggetje te wapperen als er een trein aankomt kan toch niet serieus genomen worden?
Het werkeloosheidcijfer mag dan op papier wel mooi zijn maar iemand moet het salaris van het in mijn ogen overvloedige personeel betalen.
Bij immigratie in Bangkok is er juist weer een onderbezetting dus hoe moeilijk kan het zijn om alles soepeler te laten verlopen en onzin wachten en onzin reisjes te beperken?
Eilandjescultuur gaat niet voor vooruitgang zorgen aangezien het beschikbare geld wegvloeit naar twijfelachtige bedrijfsvoering van de overheid wat nu eenmaal bestaat uit ambtenaren
De vraag hoe het op te lossen. Lozen wat er te lozen valt en zorgen dat je als land een stap naar boven durft te zetten ipv kop in het zand steken. De middle income trap is een probleem wat je niet moet willen verliezen.
Als je wil sakkeren over nutteloze jobs in Thailand dan heeft dat niets, maar dan ook niets te maken met de ambtenarij op zich.
Van zodra ik buiten kom zie ik eender waar werknermers die nutteloze dingen doen. Maar ik ga daarom geen beklag doen op ons blog.
” … en dat maakt TH en NL niet echt anders” … Daarbij laat je heel duidelijk blijken dat je de ambtenaren in het algemeen en overal (welk land dan ook) viseert. Dan moet je niet verwonderd zijn dat velen onder ons op hun achterpoten staan!
Met één ding ben ik het wel eens: “Zoals uit commentaren blijkt is dat inderdaad gewoon frustratie van mij”. Juist je bijdrage is enkel maar een grote brok frustratie en daar hebben we weinig aan. Misschoen moet je in de toekomst tweemaal nadenken vooraleer zoiets te posten. Dit alles is spijtig …
Kees,
De blogbeheerder bepaalt of een onderwerp gepost wordt. Simpeler kan het niet en aan de lezer om er op te reageren. Vele personen hebben frustraties over de regering en spuien ook vaak hun ongenoegen maar ik zie niet in waarom een andere frustratie niet gedeeld mag worden.
Wellicht zijn jouw belangen anders dan de mijne maar dat wil nog niet zeggen dat ik mij moet gaan gedragen als een schijnheilige. Ik vertel hoe ik het zie vanwege praktijkzaken en zoiets niet meer mogen vertellen zegt helaas veel.
Uiteindelijk ben je zelf verantwoordelijk voor de inhoud van je artikel. De beheerder kijkt enkel toe in hoeverre de regels van fatsoen worden gerespecteerd.
Blijkbaar blijf je jezelf verdedigen. De meerderheid van de reacties laat duidelijk zien dat ze niet akkoord gaan met je generaliserende denkwijze over een ambtenaar in het algemeen en daar sluit ik me bij aan.
Prettige dag verder.
Johnny BG, ik ben het hoogst zelden met je eens maar deze keer ruimhartig. Net als ieder ander mag jij jouw onderbuikgevoel over iets in TH met de wereld delen en de wereld reageert dan wel.
Dat is het fijne van dit blog; zolang jij je aan de fatsoensregels en aan de bijzondere Thaise finetuning daarvan houdt wordt alles over Thailand geplaatst door de blogleiding mits het leesbaar is. En laat dat alsjeblieft nog lang zo blijven!
Och ja Erik, dit ging al lang niet meer over Thailand. Hier wordt duidelijk gedweild met niet alleen de Thaise maar ook alle andere ambtenaren.
Maar zoals je zelf zegt, het mooie aan dit blog is dat, zolang je je aan de fatsoenregels houdt, heel wat getolereerd wordt ongeacht de reden of de inhoud van je betoog.
Alle ambtenaren werken, zoveel is zeker alleen heeft het woord “werken” een andere betekenis dan deze in de privé. Het ergste is dat velen een bepaalde arrogante houding hebben wetende dat je bij hen MOET zijn om bepaalde documenten, je kan er niet te buiten … en dit is soms heel storend. Geldt eveneens voor de instructeur van de rijschool en …
Ik denk, ben bijna zeker .., dat het overal ter wereld hetzelfde is.
Een mooi voorbeeld van hoe men ‘denkt’ over de ambtenaar.
Dus werken voor een ambtenaar is niet hetzelfde als werken in de privé Philippe? Shame on you zou ik zeggen.
Persoonlijk zou ik voor geen honderd jaar willen werken als een ambtenaar in een immigratiekantoor. Elke dag weer geconfronteerd worden met de Farang die ‘denkt’ het beter te weten. Erger zelfs, de Farang die zich kwaad maakt omdat zijn papieren niet in orde zijn, wie is dan arrogant?
In al de jaren dat ik mijn visum moest verlengen heb ik al menig taferelen gezien. Soms heb ik medelijden met de dames in het immigratiekantoor. Ik ben ook al terug gestuurd en de fout lag enkel bij mezelf. Die mensen doen ook maar hun werk en verdienen het nodige respect. Maar als ik de vooroordelen lees dan zullen ze voor sommigen nooit goed kunnen doen.
Er wordt op de sociale media zoveel (onterecht) geklaagd, dat het voor de mensen die de sociale media volgen een werkelijkheid gaat worden en de immigratiedienst gaan benaderen alsof het een stel criminelen is. (Ja, die zijn er waarschijnlijk ook wel, net als overal)
Ook de immigratie leest die sociale media natuurlijk en gaat de toeristen en expats vervolgens met andere ogen bekijken.
En zo versterkt het elkaar.
Het “sociaal” van de sociale media is de grootste leugen ter wereld.
Men gaat me niet vertellen dat in de privaat sector alleen maar klantvriendelijke beleefde bekwame eerlijke en plichtsbewuste mensen zouden werken.
In alle sectoren heb je goede en slechte mensen.
Zet ik mijn Marxistische bril op dan zou ik niet stellen dat “de ambtenaren”, de ware machtshebbers en/of veroorzakers zijn van vele problemen. Marx en Engels stelden wel dat de overheid een ongewenste parasiet is (in het bijzonder leger en politie), die vooral ten dienst staat van de eveneens parasiterende kapitalisten. En dat dus het volk niet voldoende zeggenschap, sturing, inzicht en invloed heeft op het land. Minder, liefst geen, overheid en ambtenarij zou dus mooi zijn maar dat laat onverlet dat er veel ambtenaren zijn niet toch zeker nuttige taken verrichten en zich dienstbaar zetten naar de burger en een betere samenleving toe. Je kunt dus niet zomaar de hele ambtenarij over één kam scheren. Bureaucratie is zeker een blok aan menig been, en ik denk dat haast iedereen wel zal stellen dat hoe minder red tape. hoe beter. Ik heb niets tegen ambtenaren, wel tegen een wirwar aan regeltjes, zaken in drievoud in moeten leveren en voor de zoveelste keer exact eenzelfde document opnieuw aan moeten leveren. Mijn indruk is wel dat men in Thailand wat meer verzot is op stapels papieren, die dan vervolgens in een magazijn wel kwijnen of soms onverantwoord hergebruikt worden (denk aan de verhalen van immigratiekantoren waar kopie-paspoorten werden hergebruikt en bezoekers dus zeer persoonlijke informatie van andere mensen te zien kregen).
Een goede ambtenaar dient dus de mens, de burger, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Diverse regeltjes zijn vaak met goede redenen en bedoelingen ingevoerd. Maar dat maakt de machine ook meteen complex, log en traag. Flexibiliteit gaat zo verloren en zou ontstaan er onlogische situaties. Denk maar aan Tino zijn verhaal dat een ambtenaar van zijn voormalige gemeente geen levensbewijs kon tekenen omdat Tino niet meer als inwoner ingeschreven stond.
Een overheid heeft ook goede kanten, denk maar aan de ziekenhuizen, spoor en we vinden het allemaal toch wel fijn als er na een misdrijf er een rechercheur aan het werk gaat om de daders te vinden en voor het gerecht te brengen. De Thaise politie is misschien minder dienstbaar dan die in Nederland (?), ook de verhalen van de mannen in het bruin die her en der een envelopje komen halen als waren ze lid van de lokale maffia, kennen we wat betreft Thailand maar al te goed, Maar even zo vaak, of vaker lezen we dan weer dat het zo fijn is dat je met het schuiven van wat geld een officiële boete goedkoop af te kopen is…
En een overheid (en dus de mensen die er voor werken, de ambtenaren), zorgen ook voor de nodige vooruitgang. Zaken als het internet, de mobiele telefoon en veel meer van dat moois hebben we in beginsel te danken aan overheden die geld pompten in dure onderzoeken, universiteiten of technische/militaire speeltjes. Ik vermoed ook daar dat Thailand het waarschijnlijk minder goed van afbrengt dan Nederland, maar toch.
Revolutionaire verandering in de maatschappij daargelaten, zie ik democratisering, transparantie als handvaten voor een samenleving waarin een burger de overheid (en bedrijven) ter verantwoording kan roepen. Ook daar schort het in Thailand meer aan dan in Nederland. De ambtenaar is het probleem niet (al heb je overal goede en slechte lui rondlopen), het systeem is het probleem.
Ik dacht eerst moet ik hier nu serieus op ingaan, want ik heb wel betere stukjes van Johnny mogen aanschouwen. Toch wil ik dit wel even kwijt. Voor een deel ben ik het wel eens met zijn opmerking over de ambtenarij in Thailand of in zijn algemeenheid. Perfectie zal je nergens aantreffen en dat de ambtenarij is ontstaan en dienend dient te zijn, geeft ook stof tot discussie. Het zijn de sterke schoenen die de weelde kunnen dragen en misbruik maken van “betrekkelijke” macht is van alle dagen, waarmee ik het natuurlijk niet goed praat. Het is afkeurenswaardig gedrag als zich dit openbaart. Als ervaringsdeskundige kan ik het vergelijk tussen de immigratiepolitie te Thailand en de dienst vreemdelingenpolitie in Nederland wel maken. Daar zijn grote verschillen waar te nemen. Ook ik heb mij al verongelijkt uitgelaten over de manier van werken van deze ambtenarengroep in Thailand. Er is op dat gebied nog veel te winnen, maar men staat er niet voor open en vindt het wel best zo. Ieder bedrijf wordt gekenmerkt door zijn medewerkers. De individuele inbreng is daarbij bepalend voor het eindproduct. De ruimte die de mens wordt verleend binnen een organisatie is daarbij wel een factor van betekenis. Dat kan en moet anders bij veel bedrijven. Ondanks mijn veertig dienstjaren bij de politie heb ik altijd gedacht dat het een noodzakelijk kwaad is dat het er is. Maar zonder democratische regels, wetten en handhaving hiervan door een specifieke groep wordt het onleefbaar op de wereld. Ik heb mijn taken altijd serieus genomen en mij dienstbaar opgesteld en ik heb vele ex collega’s het zelfde zien doen. Periodes van meer dan 50 uren arbeid in de week waren meer schering dan inslag.
Ik had het er graag voor over, want het werk was hard nodig. Al die mensen die elkaar naar het leven staan en in hun gedrag zich superieur toonden, daar heb ik een reële bijdrage ten goede en verandering aan mogen leveren. Van onderhoudende gesprekken met desbetreffende partijen op het gebied van scheidingen en opvoeding van kinderen tot trapportaaldialogen, waarbij het er hard aan toe kon gaan, vaak ingegeven door gedragingen die leidend waren aan het ware geloof, wat dat ook mogen inhouden. Enfin ik kan zo nog wel even doorgaan, maar zal het u besparen. Zelfredzaamheid is een groot deel van de wereldbevolking niet gegeven en is als argument een illusie. Er voor elkaar zijn en zorgen, dat is wat er nodig is en vaak aan schort.
Ik vind dit zwaar generaliserend en vooral blijkgevend van persoonlijke frustraties.
Weet de heer Johnny wel wat ambtenaren allemaal doen? Op elke Or Bor To, Or Bor Djor, staatsschool, kantoren van het Ministerie van Transport, Landbouw, Onderwijs, etc. wordt zeer divers en broodnodig werk geleverd dat merendeels nooit door privéondernemingen zou worden gedaan.
Mijn partner is ambtenaar bij het Ministerie van Landbouw en ik ben zelf in Nederland ooit een jaar officieel ambtenaar geweest. Onderschat ambtenaren niet!
Ambtenaren zijn dan ook niet alleen mensen die administratieve taken uitoefenen. Ook brandweermannen verpleegsters politie mensen treinbestuurders bus en metro bestuurders en personeel alsook vuilnisophalers en nog zoveel meer andere functies behoren tot de ambtenarij.
Misschien wel in Nederland maar niet in Thailand.
Verplegend personeel, mensen die werken op private universiteiten en scholen en mensen in het openbaar vervoer zijn in Thailand geen ambtenaar.
De regering heeft in 2017 na dreiging met een staking beloofd verpleegkundigen de status van ambtenaar te geven. Of dat al gebeurd is kon ik niet vinden. Veel mensen in de openbare vervoerssector werken in een staatsbedrijf. Ook hier kon ik na veel zoeken geen duidelijkheid krijgen over hun status als ambtenaar.
Ik veronderstel dat, onder de farangs hier op ons blog, er toch heel wat mensen zijn die gedurende hun loopbaan ambtenaar waren. Voor die mensen moeten dergelijke uitspraken toch wel hard aankomen.
Ik heb de indruk dat de topicstarter geen flauw idee heeft hoe nuttig een ambtenaar kan zijn – neem ze weg en het volledig systeem valt als een kaartenhuisje ineen. Zouden we niet beter wat respect voor elkaar hebben? Al die negativiteit is nergens goed voor.
Ga de ambtenaren niet over een kant scheren maar helaas zijn erbij die denken dat zij hun macht kunnen tonen naar burgers,dat gebeurd in Nederland en Thailand,
Ging voorheen altijd naar de immigratie voor mijn visa te verlengen maar ben daar mee gestopt omdat ik behandeld werd als een hond.
Ben 6 maanden geleden bij de amphur geweest om een bewijs van leven te verkrijgen daar was ik ook snel mee klaar,ben toen naar nongkhai politie gegaan,en daar eerlijk gezegd heel fijn geholpen,en binnen 5 minuten stond ik weer buiten.
Vergeet echter niet dat heren die een beetje functie hebben zeer denigrerende trekjes hebben,ook naar hun eigen personeel.
Beste Peter,
“De heren met een beetje functie hebben inderdaad soms wel eens een denigrerende houding naar hun personeel.”
Wel daar heb je helemaal gelijk in. MAAR, denk nu echt niet dat dit een fenomeen is voor de ambtenarensector. In het privé is dit nog vele malen erger hoor. Kijk maar eens naar de productie afdelingen van een fabriek. Daar worden de arbeiders beschouwd als een stuk vuil, hun rechtstreekse bazen en de managers zijn meestal tirannieke persoonlijkheden die geen zier geven om hun personeel.
Mijn vrouw was destijds administratief bediende in een grote fabriek en AL haar bazen daar kon je niets mee aanvangen. Ik denk (ook in BE en NL) dat er veel leidinggevenden rondlopen met een groot ego.
Zelf ambtenaar zijnde vind ik dit stukje beslist generaliserend.
Want overal heb je mensen die er de kantjes vanaf lopen, ongemotiveerd hun werk doen of misbruik proberen te maken van hun positie.
Daar staat tegenover dat er legioenen ambtenaren zijn die gewoon plichtsgetrouw zijn, hard werken, en er geen ‘9 tot 5’ mentaliteit op na houden.
Wat Thailand betreft heb ik maar een enkele slechte ervaring met een ambtenaar.
Dat was een niet al te vriendelijke dame achter de verwijs-balie in Chaeng Whattana die me, tijdens het aanvragen van een Non-Immigrant-o visum naar loket 20 stuurde, alwaar ik na een dik kwartier wachten van haar collega te horen kreeg dat dit het totaal verkeerde loket was.
Terug bij verwijs-madam vroeg ze mij, diep zuchtend, waarom ik in hemelsnaam naar loket 20 was gegaan. Daar moest ik helemaal niet zijn! Opgeheven vingertje en al. Die farang begrepen ook niets.
Op zulke momenten begrijp ik de aversie tegen ( sommige ) ambtenaren wel. Want je bloeddruk stijgt tot grote hoogte, je kunt geen grote mond geven zonder het onderspit te delven, en de roze Thailand-bril beslaat weer eens.
Beste Lieven,
Ik ben ook ambtenaar en moet helaas elke dag, op allerhande fora, vaststellen dat de haat tegenover een ambtenaar overal aanwezig is. Dit is iets dat niet van vandaag ontstaan is, nee dit is al jaren zo en zal nog niet onmiddellijk verdwijnen.
Dit fenomeen zegt veel over de mens die de reactie plaatst. Is het jaloezie? Is het de kick om een bepaalde beroepscategorie in een slecht daglicht te plaatsen … ik weet het niet.
En om eerlijk te zijn, dit kwetst me ook. Als ik rond me kijk zijn de meeste van mijn collega’s hardwerkende mensen met veel beroepsernst. En ja, er zijn er ook die ‘proberen’ de kantjes er vanaf te lopen maar wees gerust die zijn niet geliefd en ons jaarlijks evaluatiesysteem haalt ze er zeker uit.
Anderen vernederen en haatreacties plaatsen zijn nu helaas een echte plaag geworden. Respect is ver te zoeken. Ik vrees dat de sociale media hier een kwalijke rol in speelt. We moeten er helaas mee (leren) leven.
Beste Willy,
Dat we ermee moeten leren leven daar ben ik niet akkoord mee.
Dit reacties hier bewijzen mooi dat men het niet eens is met wat vooropgesteld wordt over de ambtenaren.
Het is inderdaad een spijtige tendens om op alles en iedereen kritiek te geven. Dit neemt niet weg dat, als we aangevallen worden in onze waardigheid, we dit netjes naast ons neer moeten leggen.
Ik kan over elk beroep en over elke persoon hier mijn gal komen spuwen maar dit veralgemenen is voor mijn net iets teveel.
Tot slot nog deze:
Weet men dat in Thailand er op gestuurd wordt om kinderen een overheidsbaan te laten krijgen?
Scholing, gezondheidszorg voor de hele familie en pensioen zit in het pakket om ja-knikker te worden.
Thailand is Nederland niet maar dat komt dus ook met nadelen.
Geen kennis van zaken hebben en toch een mening hebben is dan best wel stoer.
Het is frustrerend om te zien hoe hardnekkig je de ambtenarij in het verdomhoekje blijft duwen.
Je stelt heel duidelijk dat een ambtenaar enkel een ‘ja-knikker’ is. Dan is het voor mij duidelijk. Een ambtenaar is een slachtoffer van het systeem en moet netjes de regels volgen wat hem/haar wordt opgelegd. Het systeem is het probleem en NIET de ambtenaar.
Ik zou voorstellen om je te frustraties uit te werken op de hogere overheid. De titel van je betoog is dan ook verkeerd gekozen. De ambtenaar is geen vloek voor de vooruitgang. Het politieke systeem is daar de oorzaak van. Ik hoop van harte dat je het probleem nu snapt.
Dan toch maar een paar opmerkingen:
– een ambtenaar in Thailand is niet hetzelfde als een ambtenaar in Nederland. Thais die voor de overheid werken zijn niet allemaal ambtenaren oftewel ‘government officials’.
– in Thailand zijn in sommige sectoren naast de overheid ook private ondernemingen actief: onderwijs (op alle niveau’s), gezondheidszorg, openbaar vervoer. Degene die voor private ondernemingen werken zijn GEEN ambtenaar;
– naar mijn mening is het probleem in Thaialdn niet de ambtanarij maar de bureacratie en de onmacht om daar tegen in te gaan. (ook al zou je dat als Thai al willen). Daar heb ik heel veel praktijkvoorbeelden van.
Een nieuw topic starten voortvloeiend uit frustraties is meestal geen goed idee. Daarbij loop je het risico dat je niet objectief maar impulsief neerschrijft wat er in je opkomt.
Ik heb dit zelf al ondervonden en heb geleerd om, als ik al eens gefrustreerd ben, om welke reden dan ook, dan beter wat wacht om dit af te reageren op welk medium dan ook. En in de meeste gevallen kom ik tot het besef dat anderen geen boodschap hebben aan persoonlijke frustraties.