Aanvraag “Yellow Book”, deel 1 (lezersinzending)
Allereerst mijn gegevens: ik ben woonachtig in Nederland en daar gemeentelijk geregistreerd. Ik verblijf de helft van het jaar in Thailand met een Non O (retired) visum; ik heb een Thaise partner (niet voor de wet getrouwd) met een eigen flat (inclusief blauw boekje) in Bangkok. Het blauwe boekje krijg je als eigenaar, het gele boekje als huurder van het onroerend goed waar het om gaat.
In eerste instantie moest ik een kopie van mijn paspoort door de ambassade laten afstempelen als “conform origineel”. Als extra had ik ook een certificate of residence aangevraagd bij de ambassade (kan ook goedkoper bij immigratie), omdat ik dat weer nodig had voor de aanvraag van een rijbewijs, waarover eerder is bericht. Vervolgens moest ik die afgestempelde kopie, met vertaling van mijn paspoort (eigenlijk moest enkel mijn naam in het Thais vertaald worden!) bij het MFA (Ministry of Foreign Affairs) inleveren. Ik kon dit zelf doen, maar omdat ik totaal niet wist wat me daar te wachten stond en bovendien mijn paspoort “vertaald” moest worden, heb ik deze stap via een visumkantoor gedaan (kosten THB 4.000). Na een week kregen we via het visumkantoor een document van het MFA, waarmee we naar de Amphur Bang Khun Thian (Bangkok) moesten.
Intussen heeft mijn partner nabij haar werk in centrum Bangkok bij de lokale amphur gevraagd wat er nog meer vereist kon worden. Dat was in elk geval haar blauwe boek plus kopie, haar eigendomsbewijs (in ons geval de bankverklaring dat er nog hypotheek op onze flat rust; is er geen hypotheek meer dan heeft de eigenaar een ander eigendomsbewijs, wat getoond moet worden) en mijn paspoort.
Dus vandaag, vol goede moed, weer (voor de 2e keer) naar de amphur Bang Khun Thian. Daar wachtte ons een teleurstelling, want gelijk werd ons verzoek afgewezen omdat wij niet voor de wet getrouwd waren. Op onze reactie waarom farang huurders (getrouwd of ongetrouwd, of single) wel het boekje konden krijgen, werd ons verteld dat die een verklaring hadden die ook voldoende is voor de aanvraag. Wat die verklaring inhoudt, werd ons geweigerd te vertellen: “dat zou tegen de wet zijn”. Ja, ja….. Mijn partner heeft nog zeker 10 minuten met die official gediscussieerd en op een gegeven moment kwam ook de afdelingschef zich ermee bemoeien, maar niets hielp. Ik heb mijn mond maar gehouden.
En alsjeblieft geen commentaar op dat “kul antwoord” van de Thaise official. Iedereen kan zijn gedachten daarover hebben en ik zit niet te wachten op een discussie hierover want dat brengt niemand wat verder.
Dus nu mijn dringende vraag aan de TB lezers: om welk document gaat het dan? Is het een huurderscontract op een officieel papier? Of iets anders? Wie kan me aan het antwoord helpen? Alvast dank, ook namens mijn partner.
Ingezonden door Haki
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending23 december 2024De linkse oudere jongere voelt zich prima in Thailand (lezersinzending)
Visumvraag23 december 2024Thailand Visa vraag Nr 230/24: Affidavit en TM30
Visum Kort Verblijf23 december 2024Schengenvisum vraag: Checklist Schengenvisum en reden om terug te keren- Visumvraag23 december 2024Thailand Visa vraag Nr 229/24: Wat met de 800.000 Baht als je niet in Thailand bent?
Beste Haki, in feite geef je zelf op het eind van de eerste alinea van jouw vraagstelling al antwoord op jouw vraag want ongehuwd kun je als huurder een yellow book in bezit krijgen.
De Thaise realiteit is dat slechts in een paar gevallen een farang zelf een yellow book kan aanvragen: 1- indien gehuwd met een Thaise vrouw. Afgewezen want niet gehuwd.
2- Bij aankoop van eigen apartement of eigen woning (op geleaste grond), waarna een verstrekt blauw boekje kan worden omgeruild tegen een geel boekje. Niet aan de orde, want je hebt het over “haar” eigendomspapieren en “haar” blauwe boek.
Blijft over: 3- als een verhuurder een geel boekje wenst en aanvraagt voor een huurder. Dus niet jij, maar jouw vriendin is de aanvrager en zet de procedure in gang, (waarvan ik denk dat de ambtenaar daar geheimzinnig over deed.) Jullie hebben een huurovereenkomst conform wettelijke bepalingen, jouw vriendin is formeel verhuurder en doet het verzoek om een geel huisboekje voor jou als huurder. Let wel: zij zal door de amphur uitgebreid geïnterviewd worden over nut en noodzaak van dat gele boekje voor jou. Zij moet haar antwoorden goed doordacht hebben, ze doet er goed aan van tevoren bij een andere ambtenaar na te vragen wat wordt verwacht. Een klein presentje meenemen doet wonderen. Vergeet de afdelingschef niet. De Thaise ambtenarij houdt niet van protest en tegenwerpingen, en dat had jouw vriendin eigenlijk moeten weten. Jij zelf hoeft niets te doen. Enkel tzt paspoortkopieën aanleveren en handtekeningen zetten.
Tot slot ter overweging: je hebt het steeds over ‘mijn partner’, dat is prima, moet je zelf weten, maar dat schept verwarring omdat juridisch gezien een partner in Thailand enkel geldt als er sprake is van een wettelijk huwelijk. Je kunt dan het beste maar (in formele civielrechtelijke kwesties als bijvoorbeeld het aanvragen van een yellow house book- een tabien baan- Tor Ror 13 house registration-) spreken over ‘ mijn vriendin’. Is meteen iedereen duidelijk hoe de verhoudingen liggen. Jouw vriendin kan als ‘partner’ geen zoden aan de dijk zetten, want geen status. Toch optreden als partner? Dan ook deksel op de neus.
Volgens mij moet het paspoort vertaald en (gelegaliseerd zijn door Thaise Ambassade) en als je getrouwd bent moet je huwelijksakte ook vertaald zijn in het Thais en gelegaliseerd zijn , in ons geval gebeurde dit in Nederland en moest er een 3 voudige legalisatie op zitten.
Thaise Ambtenarij is zeg maar gek op stempels en wel de juiste , handelt een ambtenaar en of bankmedewerker tegen dit in, zijn ze zwaar strafbaar , Dus beter eerst goed informeren bij een goed vertalingburo.
Zij kunnen je vaak goed informeren omdat zij vaak de formele documenten moeten vertalen en weten waar die voor zijn.
Haki,
Ja dat herinner ik me ook wi naar de amphure en nee krijgen want eerst trouwen.
Maar in mijn omgeving zijn er vele ongetrouwde die dus wel een gele boekje hadden dus wij mijn toenmalige vriendin (nu vrouw) naar de amphure weer nee tot ik in het Engels zei hoe is hey mogelijk dat ik meer dan 5 vrienden heb die het wel hebben maar niet getrouwd?
Ik was boos en teleurgesteld, dat werd door het hoofd van het kantoor gezien en deze wenkte mijn vrouw om te komen en kwam later mijn halen daar werd op papier gezet wat ik dan moest hebben.
En het enige wat ik niet had was certificaat of residence te halen bij de immigration Office.
Gedaan 500 baht toen weer terug. Je moet ook de pan je baan (hoofd van de village waar je woont meenemen met nog een persoon).
Wij de volgende dag terug met 8 pasfoto’s en toen ging het het snel binnen een paar uur stonden we voor de burgemeester van ons district met mijn zwager de paanjebaan met hulp en de vraag spreekt die thai, gelukkig ken ik wel een paar zinnen dus dat zat goed en toen was het gedaan en gelijk ook mijn Thialand id card erbij.
O’ja mijn paspoort moest vertaald worden maar dat deed de dame achter de desk die beweerde geen Engels te verstaan.
Maar we hebben afgesproken dat ik nadat alles ok was iets over haar haar in het Engels zou zeggen en kijken of ze hier op zou reageren, en wat denk je ik kreeg netjes in het Engels antwoord, ze had haar van de domme gehouden.
We zijn daarna getrouwd en madam sprak me netjes in het Engels aan wow je kunt wel Engels was mijn reactie wat een duw in mijn zij opleverde.
Hier hadden we van het vertaal buro gehoord wat we allemaal moesten hebben om te kunnen trouwen.
We gingen er toen heen om alles te laten checken alleen halverwege werd ons medegedeeld dat we getrouwd waren terwijl we eigenlijk de volgende dag wilde trouwen.
Dit zijn mijn adventuren tot nu toe van de amphure hier in Kutchap.
Ik heb het yellow book verkregen op City Hall in
Pattaya.Ging vrij vlot met de help van mijn boyfriend
en een vriend van hem.
Benodigde documented mijn passport blauw boekje
Zij vertaalden naam naar Thai,zelde als met mijn rose Thai ID kaart
Verder alles geregeld met mijn Thaise vrienden
Beste Haki, is het wellicht je gelegaliseerde en vertaalde geboorteakte? Dat zie ik niet terug in je verhaal. Ik was ook van plan om binnenkort een geel boekje aan te vragen en er werd mij verteld dat ik dat document absoluut nodig heb. Wat hun opmerking over getrouwd zijn betreft: wellicht vragen ze zo’n geboorteakte dan alleen als je niet getrouwd bent (ik dus ook niet), maar dat weet ik eerlijk gezegd niet. Blijft natuurlijk wel bizar dat ze je dan niet eens willen vertellen wát dat document dan precies is.
Begin eens bij het begin en dat is je af te vragen waarom je een geel boekje nodig zou hebben.De grote meerderheid van de buitenlanders heeft er geen en ook niet nodig omdat je voor een uittreksel van het adres ook bij Immigration terecht kunt, nou dat is voor mij eens per 5 jaar en kan het combineren met andere bezoeken aan Immigration. De discussie over het nut komt wel vaker voorbij, nou ik merk dan dat ik het niet nodig heb en dat lees je ook in reacties van anderen.
Een vertaling van je paspoort kan je ook bij een vertaalbureau doen. Reeds meerdere keren gedaan voor verschillende doeleinden en voor 400 Baht ben ik klaar, belangrijk is dat er dan wat “officiële stempels” van het vertaalbureau op komen re staan, dan lijkt het net echt en dan is de Thaise official weer blij.
Waarom een geel boekje? Mij werd verteld om Je TIN tax nummer te verkrijgen. En dit staat ons binnen een paar maand misschien allemaal te wachten.
Geel boekje is handig en beter als je jaarlijks je verblijf in Thailand verlengt.
Hakim, het enige wat ik zou kunnen bedenken, is een verklaring van de Phu Yai baan, zo te lezen heb jij er behoorlijk wat kosten aan gemaakt, ik heb destijds mijn naam laten vertalen ( gezien mijn naam al eens vertaald was, deze als dusdanig er bij gezet), met het blauwe boekje en de geregistreerde hoofd bewoner ( mijn vrouw staat ergens anders geregistreerd als eigenaar) en een verklaring van de Phu Yai baan, dat ik daar woonachtig ben, heb ik mijn gele boekje en roze id kaart verkregen.
Let wel ! Sommige amphurs maken hun eigen regels, het zou ook nog zo kunnen zijn, dat degene die jou hielp, niet exact wist hoe te handelen, gezichtsverlies zou de houding van de afdelingschef kunnen verklaren.
Ik heb zo een geel boek, het stelt niet veel meer voor, het is een officieel bewijs van je woonadres maar niet veel meer dan dat, de Immi bij mijn jaarlijkse verlenging vraagt er al helemaal niet meer om, ook voor het verlengen van eventueel je rijbewijs is het nu ongeschikt, je moet nu namelijk een officieel getekend en gestempeld a4tje bij jouw amphur afhalen als bewijs van woonadres en wel op de dag van aanvraag, hun reden, wie zegt mij of U daar nog woonachtig bent !? Over hoe ik dit nu waardeloos boekje ooit heb verkregen is een verhaal apart, hoe vaak is hier op dit blog al wel nier geschreven je moet je aanpassen aan het land waar je naar verhuist, goed heb ik gedaan in alle eerlijkheid…Precies,…TiT.
Beste Haki,
Ik woon telkens voor ‘n halfjaar in Thailand.
Misschien zijn ze in Ubon wat makkelijker om wat gedaan te krijgen!
Ik ben niet getrouwd.
Ik ben wel mét m’n vriendin naar de Amphoe(gemeentehuis) geweest met ‘t tambien baan.
M’n paspoort meegenomen en daags erop kreeg ik m’n gele boekje.
Het roze ID-card had ik zelfs dezelde middag al tegen Th Bth 0,00
Misschien is het ‘n idee om naar de plaats, waar jouw vriendin vandaan komt, te gaan en dat het dáár wel makkelijk is aan te vragen
Beste Haki,
Het enige wat ik kan bedenken is misschien je in Nederland gelegaliseerde, in Thailand vertaalde en door MFA gelegaliseerde geboorteakte?
Die moest ik namelijk tonen, samen met mijn,
*In Bangkok bij de Nederlandse ambassade gelegaliseerde en in het Thais vertaalde, en door de MFA, gelegaliseerde paspoort.
*Originele Nederlands Paspoort.
*Kor Ror 22, inschrijving huwelijk in Amphur. (Daar had ik o.a. ook de geboorte en huwelijksakte voor nodig)
*Blauwe Tambien Baan van mijn vrouw.
*ID card van mijn vrouw
*Mijn vrouw, dat is ook wel handig, haha.
Voordat ik ging emigreren heb ik mijn vrouw laten bellen met de Amphur en Tessabaan, en had zelf ook nog wat onderzoek gedaan, op Thailandblog.
Ik had gelijk de roze ID card aangevraagd, ook bij de Tessabaan, samen met het gele boekje, waren allebei gratis. We hebben daarna lekker fruit gekocht voor de dames die ons hebben geholpen, duurde wel bijna een halve dag, en moesten op maandag terugkomen, omdat vrijdagmiddag de stroom uitviel, vlak voordat het klaar was.
Dit was in de provincie Trang.
Roelof
Beste Haki,
Ik vergeet nog iets.
Er moesten twee getuigen tekenen, waarvan een in overheidsdienst moest zijn.
Ik weet niet of dat overal in Thailand zo is, maar in Amphur Trang wel.
Alle adviezen zijn gewaardeerd.
Ik zie helaas een reactie van een lezer uit Korat, die vaker zich negatief heeft uitgelaten over dat gele boekje. Nou, ik weet waarom ik het wel wil, want het heeft voor mijn situatie wel degelijk waardevolle voordelen; deze zijn kennelijk niet van toepassing op zijn situatie, maar daarom hoeft het voor anderen niet ook een waardeloos document te zijn! Kijk zelf nu maar hoeveel lezers dit stukje al hebben gelezen.En daar wil ik het, wat zijn reactie betreft, op houden.
Gelukkig moest ik ook innerlijk lachen om het advies van Peer. Hij adviseert om het in de geboorteplaats van mijn partner nog eens te proberen. En dat was exact de reactie die ik gisterenavond kreeg van mijn vrouw, want wij gaan, door familie-omstandigheden, plots vanavond naar haar geboorteplaats in de Isan. En zij heeft al alle papieren gepakt om mee te nemen naar haar lokale amphur, waar zij officieel ook eigenaar is van de boerderij van haar ouders en waar wij over een aantal jaar toch zullen gaan wonen Zij heeft hetzelfde karakter als ik (zie mijn betrokkenheid bij “statement of insurance”), een “bijtertje”;
Mocht zelfs dat niet lukken dan is onze derde optie het nogmaals te proberen met officieel huurdocument; inmiddels heeft mijn vrouw van andere amphurs in BKK begrepen, dat dan wel buren als getuigen nodig zullen zijn. Maar dat zien we dan wel
Ook las ik in de reacties dat een geboorteakte gevraagd zou kunnen worden. Dat zijn wij nog niet
tegengekomen, toch kan zo’n reactie wel zijn waarde hebben voor anderen
Ik hoop t.z.t. op deze kwestie terug te komen.
Nogmaals dank voor de reacties!
Haki
haki wel eens op een site als deze gekeken wat men verlangt.
https://ap.lc/BWgtZ
elite.com is de info van.
Lees het eens even door en probeer je gemis te vinden in deze.
Voor de rest onthou ik mij van commentaar kom ook uit Korat. [555]
Ik weet helemaal niet meer wat ik moest doen om het gele boekje te krijgen. Wel was het niet moeilijk. Dat kan ik me nog herinneren.
Een paar maanden geleden was ik op de Ampur om mijn bevestiging van in leven zijn (hoe noem je dat nou in een woord?) af te laten stempelen.
Een dame bij de receptie die me opviel omdat ze helemaal vol met tattoos zat vroeg heel vriendelijk wat ze voor me kon doen. Eerst in het Engels en daarna, toen ze hoorde dat ik bij Lufthansa gewerkt had, in het Duits. Bleek dat ze 20 jaar in Duitsland gewoond had en nu met haar man terug in Thailand.
In ieder geval…. vroeg ze me of ik een ID had, een Thaise ID voor buitenlanders. Dan hoefde ik niet telkens het gele boekje mee te slepen zei ze.
We maakten een afspraak voor het einde van de maand en na 60 baht betaald te hebben, kreeg ik het rose ID kaartje, waarop hetzelfde staat als in het gele boekje en hoef ik dat boekje niet meer te gebruiken.
Of je deze ID ook zonder boekje kunt krijgen, weet ik jammer genoeg niet…
Beste Sjaak, dan ben je toch door die vriendelijke dame getild voor 60 baht.
Rose IDcard is namelijk gratis en wordt gemaakt waar je bijstaat, direct dus.
allemaal heel erg moeilijk ik samen met mijn Thaise eega + de burgermeester naar het stadhuis geelboekje en rose id (levenslang geldig)klaar binnen 5 minuten klaar kosten 0, niks papieren verklaringen vertalingen !