4 weetjes waar je op moet letten in Thailand
Ieder land heeft zijn eigen culturele regels en gewoontes. En zeker op het Aziatische continent zijn de verschillen groot ten opzichte van Europa. Thailand staat al vele jaren hoog in het vaandel bij de vele bezoekers die het land vaak keer op keer weten te vinden, en soms zelfs de switch maken om hier naartoe te verhuizen.
Het is niet moeilijk te begrijpen wat de aantrekkingskracht is: het exotische karakter van het land is te danken aan het klimaat en het prachtige landschap met bijbehorende flora en fauna die totaal anders is dan wat wij gewend zijn.
Er is daarnaast een geweldige keuken, de grote variëteit aan entertainment, de vriendelijke bevolking en, zeker niet onbelangrijk, de beduidend lagere kosten om een onvergetelijke vakantie door te brengen of een goedkoper leven op te bouwen.
Vooral voor de vers aangekomen reiziger, net uit het vliegtuig gestapt, is het handig een beetje voorkennis te hebben als je Thailand voor de eerste keer bezoekt.
Van je voeten tot je kruin
De voeten en het hoofd zijn van symbolische betekenis in de Thaise cultuur.
Voor Thai zijn de voeten het vuilste lichaamsdeel, dus pas op met wat je met je voeten doet. Schop niet een deur achter je dicht en wijs niet naar objecten of mensen met je voet.
Rolt er een Thais muntje uit je portemonnee en probeer je die te stoppen: niet met je voet, want dan komt deze in aanraking met de afbeelding van de Thaise koning…een ferme no-no.
Wellicht is het heerlijk om na een lange, warme en bewogen dag met aansluitend diner je voeten op een tafeltje of ander meubilair te leggen, maar doe je dit in het bijzijn van Thai, dan wordt dit als zeer onbeleefd gezien. Voeten mag je ook niet boven het hoofd van een ander heffen, en al helemaal niet blote voeten met, nog erger, de zolen zichtbaar.
Het hoofd daarentegen wordt door de Thai als heilig gezien, dus behandel dit met respect. Die schattige Thaise peuter met de mooie donkere ogen die bij je komt staan en lief lacht: niet over het bolletje aaien. Raak je het hoofd of het haar van iemand anders aan zonder hun toestemming, dan schend je letterlijk hun heilige ruimte. Denk dus twee keer na voordat je het haar van een lokaal kind aanraakt. Dit is in Thaise ogen ongepast.
(Illegaal) Gokken
Thai zijn dol op wedden, maar de meeste vormen van gokken zijn officieel verboden. Het land heeft wel een staatsloterij en er mag op paardenraces worden ingezet op de twee renbanen in Bangkok. Naast de vele vormen van ondergrondse casino’s en weddenschappen op van alles en nog wat is vooral het voor Thai verboden online gokken in opmars. Dat is voor Nederlanders echter anders.
Om je de hoofdpijn van mogelijke problemen te besparen in Thailand, is geld winnen in online casino’s het veiligste met een eigen account bij een casino met een Nederlandse kansspellicentie. Wil je alvast in de Thaise stemming komen, dan kun je het Thai Blossoms Slot uitproberen.
Omdat bijna 60% van de bevolking graag (en veelvuldig) een gokje waagt, draait de ondergrondse gokwereld als een tierelier. De boetes en gevangenisstraffen zijn relatief laag en de controle is zwak.
Dit weerhoudt vooral de lagere en middenstandsklassen er dus niet bepaald van hun geluk te beproeven met allerlei vormen van, vaak, illegaal gokken. Dit kan gaan van hanen- stieren- en vissengevechten (met de betta-vis, een agressieve vis die in het Thai ‘Pla Kat’ wordt genoemd) tot het spelen in plaatselijke ondergrondse casino’s en op buitenlandse online goksites (via een VPN-adres).
De begroeting
De typisch Thaise begroeting bestaat uit een gebaar: de ‘Wai’. Een Wai wordt uitgevoerd door de handen tegen elkaar aan te leggen in een gebedshouding en het hoofd te buigen. Hoe dichter de handen bij het hoofd zijn, hoe respectvoller de Wai. Alleen de koning en de monniken zijn vrijgesteld van de Wai, dus als je op deze manier begroet wordt, groet dan zo terug.
Met wat geduld en een glimlach kom je ver
In de Thaise cultuur worden het verliezen van je geduld, boosheid, hysterie en verdrietig of humeurig zijn in het openbaar gezien als onbeschaafd. Het zorgt voor verlies van respect van Thai om je heen.
‘Jai yen’ (chillen) is de filosofie van Thailand, en het zorgt voor een relaxte cultuur. Ook is het verstandig om geen openbare uitingen van genegenheid te tonen.
Thai hechten veel waarde aan kalmte en een positieve instelling. Voer je dagelijkse bezigheden daarom uit met geduld, een nuchtere en realistische insteek en vooral een schietgrage glimlach, zelfs als het niet altijd loopt zoals je je had voorgesteld. Thailand wordt niet voor niets het land van de glimlach genoemd.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
- Lezersinzending21 december 2024Controleer de voorwaarden van je Nederlandse levensverzekering bij emigratie naar Thailand (lezersinzending)
- Leven in Thailand21 december 2024Nog meer buren (lezersinzending)
- Visumvraag21 december 2024Thailand Visa vraag Nr 228/24: Visum en huwelijk
- Gezondheid21 december 2024Vraag aan huisarts Maarten: Hoofdpijn na krachttraining
Ik zou over de Wai willen toevoegen dat het personeel in winkels en restaurants niet verwacht dat je terug Wai’t. Meestal doe je het trouwens toch te overdreven en/of te hoog. Vriendelijk glimlachen en het hoofd buigen is ook goed is mijn ervaring. Vooral als je ze begroet in het Thais. Sawatdie Khrab. Sabaai die maaj?
Precies, zo doe ik het ook meestal. Een knikje, een glimlach en sawasdee krab is prima bij bedienend personeel of jongere mensen. In het begin deed ik de wai bij jonge mensen, wat mijn vrouw altijd een beetje overdreven vond. Sindsdien doe ik het niet meer en zeker niet bij kinderen. Dan nog liever een gewoon westers “Hallo”. Kinderen vinden dat toch “cool”.
In Thailand toont men inderdaad niet zijn gevoelens. Ik vind dat niet fijn opdat je op die manier nooit weet wat je aan iemand hebt en me al meermaals in verwarring bracht. Om welke reden zou men zijn verdriet niet mogen tonen of niet even zijn stem mogen verheffen ? Ik doe dat wel opdat ik eerlijk wil blijven met mijn gevoelens.
En veel van die gebruiken zoals voeten kwestie en over het hoofd aaien zijn vooral in theorie nog belangrijk maar in de praktijk nog nauwelijks van toepassing
Thai mensen hebben dezelfde gevoelen en emoties, gaan er op dezelfde manier mee om, maar zullen er weinig tot geen uiting aan geven als zij niet binnen de eigen ‘peer-group’ verkeren. Noem een dergelijk groep iemands familie, gezinsleden, collegae onderling, vrienden, hechte kennissen, etc. Hoe minder dichtbij, hoe minder intiem men zich opstelt. Thai tonen hun verdriet dus wel, en verheffen hun stem zelfs vaak. Maar tegenover een vreemde, een farang, een alien dus minder tot niet. Dat heeft te maken met de eeuwenoude en nog steeds gangbare en op scholen ingeprente opvatting dat gevoelens en emoties van jezelf zijn, tot je private levenssfeer behoren, hoeft een ander niet direct deelgenoot van te zijn of te worden, want “krengjai”- de ander ontzien. Het is aldus een andere manier van zich verhouden jegens de ander. en heeft niet alleen in culturele zin, ook (sociaal-)psychologisch veel impact. Zoals je zelf opmerkt. In Thailand komt daarom verhoudingsgewijs veel depressie en andersoortige psychisch lijden voor, hetgeen lezers van Thailandblog niet onopgemerkt laat: https://www.thailandblog.nl/?s=psychische&x=22&y=12
Voor wie meer achtergrond wenst: https://www.newmandala.org/mental-health-as-public-health-in-thailand/