Wisselgeld in Thailand
Tijdens zijn laatste vakantie hier in Pattaya deed Koos, u kent hem nog, die pechvogel uit Beerta mee aan een toernooi bij ons in Megabreak Poolhall. Op een gegeven moment komt hij bij me: “Wat ik nu weer meemaak, ongelooflijk!” Vertel Koos, vertel!
Family Mart
Hij was bij de buurman, een Family Mart, een pakje sigaretten wezen kopen. Kostte 66 Baht en hij gaf de jongedame achter de toonbank 100 Baht. Kreeg slechts een briefje van 20 Baht terug en toen hij protesteerde en nog 14 Baht meer wilde zei zij: “No have”! Zij was door haar wisselgeld heen. Koos nam het honderdje terug en gaf 3 briefjes van 20 Baht. “Niet genoeg”, zei het meisje waarop Koos antwoordde met “No have 6 Baht”. Daar trapte de aardige dame niet in en na wat gekissebis verliet Koos zonder sigaretten de winkel. “Het ging mij niet om die 14 Baht” zei Koos, “maar om het principe. Het is toch een schande dat er geen wisselgeld beschikbaar was.”
Ik heb Koos uitgelegd, dat het natuurlijk helemaal geen schande is, maar domme pech. Je wilt iets kopen, dat 66 Baht kost en dus betaal je ook 66 Baht, niet meer en niet minder. Geef je een briefje van 100 dan is het een service van de verkoopster om je wisselgeld te geven, formeel is zij dat niet verplicht. Als zij dat niet wil of niet kan, is de keus aan jou om de gewenste koop te annuleren of genoegen te nemen met het wisselgeld dat zij wel heeft.
Wisselgeld
Natuurlijk heeft Family Mart er alle belang bij dat de koop wel doorgaat en zal doorgaans ook voldoende wisselgeld beschikbaar hebben. Het kan door welke oorzaak dan ook wel eens mislopen. Het is duidelijk een uitzondering want Family Mart, Seven-11 en ook de grotere supermarkten hebben altijd wisselgeld. Ik gebruik ze soms wel om een duizendje te wisselen, door iets kleins te kopen en dan mooi wat kleinere briefjes van 100 en 20 Baht met wat kleingeld (vaak nieuw) terug te krijgen.
Muntjes
Wat Thais kleingeld betreft, ik heb haast nooit muntjes bij me. Die gooi ik elke avond in een soort spaarpot, tenzij ik weet dat ik de volgende dag
een Bahtbus zal nemen. Dan is het beter om 10 Baht bij te hebben want aan wisselen hebben de chauffeurs kennelijk een hekel. Niet zelden gebeurt het dat iemand met 20 Baht betaalt en de Bahtbus vertrekt zonder geld te hebben teruggegeven.
Kleine aankopen
Kleinere coupures bij je hebben is altijd handig. Probeer maar eens wat fruit of Thai food aan een stalletje te kopen en dan betalen met 1000 Baht. Alle kans dat de verkoper dat niet kan wisselen. Ik deed dat een keer tijdens een wandeling. Kocht wat fruit maar had alleen 100 Baht bij me. Zij kon niet wisselen en zei laat maar komt de volgende keer wel. Ik kwam nooit in die buurt maar heb er wel voor gezorgd dat zij het geld alsnog kreeg. Hetzelfde geldt voor een motosai, kun je ook beter met gepast geld betalen.
Gepast betalen?
Dat met gepast geld betalen moet ook weer niet overdreven worden. Ik heb wel eens in een grote supermarkt achter een klant gestaan die – ik noem maar wat – 367,35 Baht moest betalen. Tot 360 Baht gaat het goed maar dan moet hij de resterende muntjes nog in zijn portemonnee zien te vinden. Hij grabbelt en grabbelt, het lukt dan niet, hij neemt het geld terug en betaalt alsnog met een briefje van 500 Baht. Binnen een mum heeft de kassière hem het wisselgeld gegeven. Ik stond inmiddels al wel 3 minuten te wachten, met nog een lange rij wachtenden achter mij!
Bundeltje geld
Nu we het toch over geld hebben; wat mij bij buitenlanders opvalt is dat zij vaak een bundeltje papier in hun broekzak hebben dat Thais geld moet voorstellen. Alle biljetten schots en scheef en met vele kreukels komt het uit hun zak als het op betalen aankomt. En dan maar zoeken of het gewenste bedrag op een of andere manier is samen te stellen. Ik begrijp dat nooit want mijn geld zit altijd keurig op orde in een portefeuille. Hoe is dat bij u?
– Herplaatst bericht –
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
ik heb een zelfde feit meegemaakt hier in de kleine tesco, ik doe aankopen en geef een biljet van duizend, de rekening was 480, dien klungel gaf me 5 biljetten van 100 terug, grote discussie, maar diene kassier verstond me niet, en ne grote smile, achter mij stond een dame welke perfect engels verstond en vroeg wat er gaande was, alles uitgelegd
zij riep de manager van de tesco erbij, kreeg mijn 20 baht, en diene kassier stante pede straat op geen werk meer
dat is service
het gaat niet om dit klein bedrag, wel om eerlijk te zijn
Beste Luc, moet je daar trots op zijn? Thai zijn soms net mensen en kunnen zich ook vergissen. Wie zegt dat hij kwade zin had? Twintig baht dat is 50 eurocent, daar ga ik geen stennis over schoppen. En mocht hij het wel vooropgezet hebben gedaan dan heeft hij die 20 baht kennelijk harder nodig dan ik.
Hahaha, wat grappig, ik meen het, de uitspraak van Khun Peter:
‘Thai zijn soms net mensen’.
Dat zegt alles over de kijk van vele falang op Thaise mensen! Leerrijk.
Daar kun je heel diep over nadenken.
Als er op Thailandblog een prijs zou zijn voor de Uitspraak van het Jaar,
wel hier is ze:
‘Thai zijn soms net mensen’.
Dag Khun Peter,
Dus als ze je brommer stelen denk je dan ook die Thai heeft hem harder nodig dan ik?
Laat maar gaan, ik heb geld om een nieuwe te kopen?
Het blijft diefstal, op dat punt geef ik Luc gelijk, het gaat om het principe.
Hetzelfde als je in een hotelkamer slaapt en de schoonmaakster heeft wat kleingeld mee genomen wat toevallig op tafel ligt omdat ze dacht dat het een tip was..
Of je zit in een restaurant en de ober houdt alvast 20 bath achter als fooi.
gelukkig heb ik dit soort dingen zelf nooit meegemaakt, maar anders zou ik zeker als Luc wel wat stennis schoppen.
Nieuwe stelling van de week: farangs zijn soms net mensen.
Groeten Hans
ik heb gene ambras gemaakt enkel om mijn 20 baht gevraagd, zonder loose face, niet kwaad enkel op mijn standpunt gewezen, trouwens de manager, een vrouw, kent me zeer goed en als ik iets koop in promotie 2 for 1, en ik neem enkel 1 dan wijst ze me daar op, dat ik 1 gratis krijg, zodus mijn conclusie, ik heb het deftig gehouden anders zouden ze zeggen fuck off farang,
ik ben gene toerist, ik woon hier4,5 jaar en eerlijk is eerlijk, 10 baht of 1000 baht maakt mij niet uit
en ok als hij die 20 baht nodig heeft, up to him
Eerlijk gezegd vind ik de kritiek ook volkomen onterecht. Als ik in nederland 50 cent te weinig terug krijg ga ik ook op mijn strepen staan. Luc is ook niet verantwoordelijk voor zijn ontslag, die beslissing heeft de manager genomen. Luc wilde alleen, en terecht, zijn wisselgeld terug. Ik vermoed dat deze man dit al vaker heeft gedaan gezien de resolute reactie van de manager.
Ik heb op Ko Chang een keer meegemaakt dat ik in de supermarkt met 1000 bath betaalde en wisselgeld terug kreeg voor 500 bath terwijl ik toch echt zeker wist dat ik met 1000 bath betaald had. Is een hele hoop heisa geworden, uiteindelijk de manager er bij en de afspraak gemaakt dat ze die avond de kas zouden checken. De volgende dag ben ik terug gegaan en nog voordat ik wat gezegd had kreeg ik mijn resterende 500 bath terug. Als een kassabediende dat expres doet, of het nu 1 of 1000 bath is, diefstal is diefstal.
Ik zou er inderdaad niet trots op zijn dat ik zo’n arme sloeber ontslagen zie worden. Het zou U gesierd hebben als U het op dat moment voor de beste man had opgenomen. Hij heeft wellicht ook een gezin te onderhouden. Het gaat om 50 eurocent en als wij ons iets meer verdiepen in de mooie cultuur van dit prachtige land dan weten we dat bv bij tuktuk chauffeurs het gebruikelijk is om te passen.
Aangezien ik in een dorp woon haal ik bijna uitsluitend briefjes van 100 baht en 20 baht bij de bank.
Een paar biljetten van 500 voor de Big C of Central.
Ik stop over het algemeen mijn wissselgeld ook in mijn achterzak.
De Thai hebben namelijk de onbeleefde gewoonte om in je portemonnee te kijken hoeveel geld er in zit.
Met al die briefjes van 100 en 20 lijkt het al gauw erg veel.
Heb een hekel aan een portefeuille. Geld altijd los in broekzak, wel netjes en fatsoenlijk geordend! @ Luc: Principieel staat u in uw recht, maar ik zou nooit op mijn geweten willen hebben dat voor 20 bht iemand zijn baan kwijt is in een land waarvan wij weten dat ze met dat werk niet al te veel verdienen. U schrijft het vol trots, daar krijg ik koude rillingen van!
U gelooft nog in de goedheid van de mensen. Naar mijn bescheiden mening is dit oplichting : elke dag 20 x geen wisselgeld, is een zeer lucratieve bijverdienste
@ Patrick, niet voor hem hij wordt daar niks wijzer van. Alles wat meer in de kassa zit is voor de supermarkt. Wat te kort is moet hij bijleggen. Hier in Thailand moeten werknemers die met geld omgaan een borgsom afgeven die zij meestal lenen. Ik vind het schandalig om voor 20 baht iemand de zak te laten geven. Zegt veel over jou en luc.cc. Maar ja, Thais zijn soms net mensen.
Nou ik krijg altijd netjes overal wisselgeld terug en doe 10 bath en 5 en bath altijd in een grote spaarpot als hij vol is lever ik dat in bij de 7 eleven of zelfs op een bank geen probleem.
Muntjes heb je toch nodig voor de bus (7-14 baht), songtaew -twee banken busjes- (ongeveer 7 baht). Handig dus om een verzameling muntjes te hebben.
Wel alles in je portomonee doen, mijn vrouw heeft de neiging om tikdens een aankoop geld te pakken en stop dan de portomonee weg, wisselgeld verdwijnt dan in haar zakken. Maarja, dat valt er dan weer uit als je iets anders uit je zak pakt. Onlangs verloor ze bijna 2 briefjes van 100, gelukkig liep ik er achter. Ok raapte het op en vroeg of het al Sinterklaas was, de briefjes tonend. Daar schrok ze wel van, nu doet ze het bijna niet meer.
Verder nauwelijks ervaring met verkeerd wisselgeld terug, afgelopen vakantie bij de BTS: het was vrij rustig bij het loket, we gaven 500 baht en kregen 10 muntjes van 10 terug. We bleven staan. De loketist vroeg waarom we er nog stonden, mijn vrouw toonde de muntjes en zei dat ze nog 400 baht tegoed had. Kregen gelijk het geld met excuses dat ze niet had opgemerkt dat we met 500 baht betaald hadden. Of de dame dat echt niet gezien heeft hadden we onze twijfels, maar misschien werkte ze op de automatische piloot.
In de bus betaalden we de conductrice 50 baht (kosten 2×7 baht). Ondertussen vroeg mijn vrouw bij welke halte we het best eruit konden, de conductrice gaf hierop antwoord terwijl we ook ons wisselgeld kregen. De conductrice liep weg maar kwam een klein minuutje later terug. “Ik heb u volgens mij slechts 16 baht teruggegeven, hier heeft u nog 20 baht”. Zelf hadden we het niet opgemerkt.
Een songtaew hadden we slechtere ervaring mee, we stapte uit bij BTS Thaksin. Een Thaise dame voor ons gaf betaalden, kreeg haar wisselgeld, stapte weg en nog geen meter verder draaide ze zich om. Begon een discussie met de chauffeur maar die gaf geen krimp. Met een kwaad gezicht gaf ze zich gewonnen en macheerde weg. Wij waren aan de beurt om te betalen, ook bij ons kregen we te weinig geld terug. Hier meteen op gewezen zonder de opengevouwen hand terug te trekken. Als een boer met kiespijn kregen we toen het juiste wisselgeld. Een chauffeur die blijkbaar zo bij spaart of kan hij niet tellen?
Over het algemeen krijg je gewoon correct geld terug, een vergissing is menselijk en ja af en toe lijkt het doelbewust. Maar geen drama, het gaat niet veel vaker mis dan in Nederland -daar waar de verkoper snel uit het hoofd het correcte bedrag aan wisselgeld moet teruggeven-.
Een portomonee met wat muntjes, wat een aantal 20-jes en 100-tjes, soms 50-jes. Af en toe een duizendje om te wisselen bij de supermarkten. Dan ben je prima voorbereid.
Dat een verkoopster formeel niet verplicht zou zijn om de juiste hoeveelheid wisselgeld terug te geven is natuurlijk lariekoek. De koop is gesloten, u bent verplicht de koopsom te betalen, de leverancier om het produkt te leveren. Bij een contante betaling moet de leverancier wettige betaalmiddelen aanvaarden. Dat zijn bankbiljetten en pasmunten. Deze laatste tot een bepaald bedrag. De verkoopster kan betaling van 10.000 Baht in muntjes van 10 Baht weigeren. U zult dan toch uw betalingsverplichting moeten nakomen en de muntjes ergens gaan inwisselen. Mocht de leverancier onvoldoende wisselgeld hebben (bankbiljetten of pasmunten), of willen geven, dan frustreert hij een volledige uitvoering van de overeenkomst, pleegt daarmee wanprestatie, zodat u de koop kunt ontbinden. Dat is formeel wat anders dan annuleren.
In Bahtbusjes is betalen met 20 Baht over het algemeen geen probleem. Briefje van 20 aanreiken en dan je hand open houden en door het raampje laten hangen. Als je je hand terugtrekt kan de chauffeur dat interpreteren als een teken dat je geen geld terug wenst. Geef hem eens ongelijk. Zou u blijven staan totdat duidelijk is of de passagier mokkend af blijft wachten, danwel tevreden in een bepaalde richting wegwandelt?
Eén keer toch geflest, er zat een muntje van 5 Baht in mijn hand in plaats van 10. Een zeldzaamheid.
Als je met een bargirl bijvoorbeeld 1500 Baht hebt afgesproken, is het handig om een briefje van 500 te hebben. 2000 Baht, daar hebben ze niet van terug.
Wanneer ik in Agogos en grotere Beer bars met een briefje, of briefjes, van 500 of 1000 betaal, maak ik steeds vaker mee dat de service girl er nadrukkelijk op wijst welk bedrag ze in handen heeft gekregen. Ze zijn de klaagzangen van aangeschoten jeremiërende farangs die meenden 1000 in plaats van 500 te hebben gegeven kennelijk meer dan beu.
Elke ochtend stop ik de bankbiletten keurig in mijn portemonnee. Briefjes van 1000 en 500 in het achterste vakje, die van 20, 50 en 100, op volgorde, in het voorste. Elke avond is het weer één grote puinhoop.
Nu al een hele tijd het Thailand blog volgend blijft het me toch verbazen dat veel epats/emigranten de Thai blijkbaar vreemde/ rare / onbetrouwbare mensen vinden…Ze vergeten dat je in HUN land bent met hun regels
Op geen enkele site als de Nederlandse wordt zoveel afgegeven op de Thai als op het Ned. Blog…zou het misschien niet őók zo kunnen zijn dat wij “geweldige ” Nederlanders ons moeten aanpassen aan de thai en niet andersom…lijkt mij wel. Iedereen weet inmiddels dat de gemiddelde Thai alleen maar kan dromen van de hoeveelheid geld wat wij te besteden hebben…hoe moeilijk kan het dan zijn om gepast geld bij je te hebben. Ter vergelijking ga eens op een gemiddelde markt in Ned en betaal daar met €250,00…resultaat is dat de marktman/vrouw je aan zal kijken en het NIET aanneemd ondanks dat ze het eigenlijk verplicht zijn…heb nog nooit een Nederlander een grote mond zien maken tegen deze mensen…waarom…hoef ik hopenlijk niet uit te leggen. De gemiddelde supermarkt neemt óók geen grote biljetten aan….en wisselgeld..och soms is er te weinig kan gebeuren…Iets meer respect voor de Thai zou menig een sieren…tja is zo maar een gedachten kronkel..en voor de rest sabai sabai
250€ is steeds 200€+50€
Onlangs diende ik iets te betalen waar ik altijd 7€ voor betaal. Ik gaf 20 + 2 om 15 terug te krijgen. Wat bleek nu de prijs was opgeslagen naar 8€ dus diende ik 14 terug te krijgen. Wat ik terugkreeg was mijn 2€ en een briefje van 10. Ik had dus eigenlijk in plaats van 8€ wel 10€ betaald.
Iets uitleggen hielp niet, Ik denk zelfs dat de kassierster niet eens kon tellen.
Terwijl ik nog aan het uitleggen was kwam een dame vertellen dat ook zij verkeerd afgerekend was.
Dus niet alleen in Thailand.
Sjeng, ik ben die briefjes van € 250,00 nog niet tegengekomen. Heb jij er ééntje voor mij? Zal je netjes in Bath terugbetalen tegen een goede koers! (grapje hè) Tegen ReneH wil ik zeggen dat ik dan weliswaar nog niet zo lang als hij in Thailand kom maar dat ik bij gebrek aan / i.p.v. -kleingeld regelmatig een snoepje of kauwgum in mijn hand gedrukt krijg. Verder is vergissen menselijk en wil ik daarbij nog opmerken dat veel Thaien en dus ook veel kassamedewerkers heel slecht kunnen tellen. Zij werken bijzonder graag met een calculator en maak nou niet de fout om wanneer je bv. 615 Bath moet afrekenen een briefje van 1000 Bath neer te leggen en daarbij apart 15 Bath want het merendeel van de Thaien snapt er dan niets meer van.
Ik kwam al in Thailand toen de meeste alwetende lezers van dit blog de achterkant van hun wieg nog intrapten, en het is me nog nooit overkomen dat ergens geen paar baht wisselgeld was. En natuurlijk is een verkoopster verplicht om wisselgeld terug te geven!
Hoe zit het met de principes als je te veel terugkrijgt? Dat wordt neem ik aan onmiddellijk teruggegeven.
Uiteraard, zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen die mensen te benadelen.
Mij is reeds meermaals overkomen dat de onvangster op de bus niet rondloopt en iedereen gratis laat meerijden.
Dat heb ik een keer meegemaakt in een restaurant. Mijn disgenote, een Thaise bargirl, had het als eerste in de gaten. Ik kreeg niet eens de kans om te overwegen of ik het terug zou geven. Dat had ze al gedaan. Good girl.
Wat ik dan weer een paar keer heb meegemaakt is dat als je bv iets van 26, 126 of iets dergelijks koopt en geeft voor de makkelijkheid die 6 baht los er bij (om te zorgen dat je alleen briefjes en geen losse bahtjes terugkrijgt) ze dit niet snappen. Dit terwijl het hier juist de normaalste zaak is als je iets van
€ 16,- koopt en je betaald met 20 dat als je een losse € hebt die erbij geeft.
Dat komt omdat de Thai vaak slecht kunnen rekenen.
Zij rekenen dus het wisselgeld niet uit en vragen zich af wat ze met die losse baht aanmoeten.
Vaak kan men niet heel goed hoofdrekenen, of men is er onzeker over. Wanneer ik bij de Tesco in mijn dorp 75 bath moet betalen, gebruikt men een kleine rekenmachine om het wisselgeld uit te rekenen. Mogelijk hebben enkele van die medewerkers slecht heel weinig opleiding genoten. alle begrip en alle respect wat mij betreft.
Frank Kramer
Hoeveel mensen kunnen feitelijk rekenen uit hun hoofd?
Ze hebben school gedaan tot hun 18 en kunnen niet rekenen.
Vraag me af wat ze feitelijk leren in school?
Eten en slapen denk ik……..
nou nou, er word hier wel wat afgegeven op Luc cc! Nochtans heeft hij in mijn ogen meer dan gelijk.
Ten eerste is hij niet verantwoordelijk voor het ontslag van die kassier en ten tweede heeft hij toch het recht van zijn geld te krijgen waar hij recht op heeft.
Als Iedereen een kassier als deze zijn zin zou laten doen dan word het in no time de gewoonte om farang geen wisselgeld meer terug te geven, die hebben toch geld genoeg.
Zulke mensen laten doen moedigt tevens hun corrupt gedrag aan dat alleen maar erger zal worden naarmate de tijd dat ze dat gedrag vertonen.
Het gaat hier niet echt om de enkele batjes die ‘verduisterd’ worden maar duidelijk om het principe.
Ik vraag mij ten zeerste af dat die mensen die het erg vinden voor die kassier, het ook erg zouden vinden wanneer het een gewoonte zou worden van kassier om overal systematisch geen wisselgeld meer terug te krijgen.
Neen, toch beter even nadenken voor men iemand van hardvochtigheid beschuldigd.
Dit soort opmerkingen zoals van jozef vanderhoven maken mij ontzettend moe. Hebben totaal geen idee wat werknemers met een Thaise boss genoegen mee moeten nemen. De kassier wordt er niet wijzer van. Er wordt niks “verduisterd”. De supermarkt moet er voor zorgen dat er voldoende wisselgeld in de kassa zit, heeft hij niks over te vertellen. Voor de kassier gaat werken moet deze ondertekenen voor het geld wat er in de kassa zit en na beeindigen dienst moet alles kloppen. Teveel is voor de zaak en te weinig moet hij bijleggen. Bij de Tesco neemt de cassiere de telefoon op, bij te weinig wisselgeld, en vraagt om meer. Komt iemand geld brengen waar de cassiere voor moet tekenen. Mijn Thaise vrouw heeft een korte poos cassiere werk gedaan (restaurant) wat sloot om middernacht. Was 1 (een) baht tekort en de eigenaar wou haar niet laten gaan voor de kassa klopte. Ik haalde haar af en
toevallig had ik 1 baht in mijn zak dus aangepast en konden we naar huis. Dus toch even beter nadenken voor je op je high horse stijgt.
Kortom hetzelfde als in Nederland, daar moet de kas van de bediening of kassa ook kloppen en anders moet het personeelslid het zelf bijleggen.
Zou anders nogal wat worden als men niet verantwoordelijk is voor het geld dat men ontvangt, of als de baas het niet erg zou vinden als de kassa niet klopt…
Het blijven individuele gevallen. Twee pakjes sigaretten + wat snoepjes, 112 Baht, snapten ze gisteren wel, met 500 + 12 los, bij de Familymart.
€ 20.25 vorige maand bij de Vomar met 100 + 0.25 los absoluut niet.
“Nee u gaf genoeg hoor, u gaf 100, kijkt u zo maar op de bon.”
Wat mij opvalt is dat in 99% van de gevallen dat je wisselgeld niet juist is je te weinig geld terug ontvangt en in 1% je er zelf misschien naast zit. Ik heb in 7 jaar nog nooit te veel wisselgeld bij mij weten terug gehad.
Say no more.
Ik heb dit verblijf in Thailand vrij vaak een verkeerd bedrag op de rekening gekregen, met name in restaurants. En veel vaker een te laag bedrag dan een te hoog bedrag, want iets vergeten.
Verder bijna altijd het correcte wisselgeld terug gekregen. Ik ben het niet eens met al die klachten. Zegt misschien meer over de klager dan over de Thai.
Ik heb goede ervaringen met de rekenkunst in Thailand. Soms moet ik even wachten omdat er snel bij buren moet worden gewisseld. Maar dan komen ze rennend weer bij terug. Nog geen ‘no have’ te horen gekregen. Ze vinden het wel lastig dat wij buitenlanders zo weinig briefjes van 100 en 500 in onze portemonnees krijgen bij de wisselkantoren en Atm’s. Het verbaast mij wel altijd hoeveel geld in kas zit de ondernemers. Hebben ze in Thailand nooit overvallen? Rijdt zeker nooit een shovel een wisselkantoor binnen?
Rekenkunst in Thailand? 0!!! Moet de eerste nog zien zonder rekenmachine! Filipijnen niet anders hoor waar ik woon! Het is dramatisch gesteld hoe slecht men kan hoofdrekenen.
Mag echt niet klagen over wel of niet voldoende wisselgeld terug krijgen, een zeldzaamheid dat te weinig kreeg, kreeg het alsnog direkt. Enkele keer gaf ik te weinig, betaalde het alsnog bij, beheers de Thaise bedragen goed in woord en rekenkundigheid gaat prima en laat dat ook horen, met name op de lokale markt werkt dat perfekt, nooit het gevoel gehad dat iemand mij te kort zou willen, soms vergis je je, heb wel meegemaakt dat een verkoper achter me aan kwam om me het per abuis teveel betaalde terug te geven, zoals ik soms het te weinig berekende corrigeer naar het juiste bedrag.
Heb mijn bankbiljetten keurig op volgorde gesorteerd in mijn portefeuille, gebruik op de lokale markt ook wel munten als pasgeld, gaat prima en snel.
Bij de super gebruikt ik wat grotere coupures om weer wat kleinere coupures te hebben, maakt het makkelijker om dicht bij het benodigde te kunnen passen.
NicoB
ik heb nooit geld bij me mijn vrouw betaald alles,is veel gemakkelijker, mijn vrouw is ki neau ik ben te gemakelijk met geld . als ze gaat winkelen in pratunam zet ze mij af bij een massage salon waar ik mijn voeten heerlijk laat verwennen gaat zij lekker shoppen . heeft ze 10.000 bath bij haar, komt ze 2 uur later happy terug heeft ze 500 bath uitgegeven . ik heb aan massage ,pedicure en drankjes 700 uitgegeven. ze is helemaal gek van MBK kan ze uren rondlopen en kopen ho maar, ik zit in een restaurant met drankjes te wachten, nooit geen geld of wissel problemen zelfs met tip is ze zuinig ze weet dat ik altijd te veel geef , soms vraag ik haar 1000 bath gewoon omdat ik het makkelijker vind die dag s’avonds ligt het restant en alle muntjes op tafel en gaat weer in haar portemonnee maar nog nooit geen wisselgeld tekort bij wie dan ook.
Nog nooit meegemaakt dat ik geen, of te weinig wisselgeld terug kreeg. Wat betreft een bedrag betalen met er bovenop het kleine geld maakt het voor sommige kassiers moeilijk daar ze voor alles een rekenmachiene moeten gebruiken. Vaak hebben ze het ronde bedrag reeds ingegeven, bv 100 Baht en dan komt daar plots 16 Baht meer te liggen want het was 66 Baht en u wenst een 50 Baht bankbriefje te krijgen …. ze moeten dit dan in de kassa corrigeren en dat is soms een probleem voor hen. Kalm blijven en even glimlachen, het komt wel in orde, dit is Thailand en waarom deed jij niet wat zij verwachtten ? Het is niet altijd van domheid hoor en je kan ook niet verwachten dat er in 7/11 universitairen aan de kassa staan.
Lung addie
Ik heb, tot een jaar geleden, 7 jaar in Bangkok gewoond en gewerkt in drie verschillende sieraad fabrieken.
Natuurlijk heb ik in al die jaren veel avonturen meegemaakt. Leuk en minder leuke! Als ik iets leuks of raars zag dan schreef ik daar een verhaaltje over. Ik kwam zeker 3 maal per week op Suvarnabhumi Airport. Daar viel me onderstaand op wat ik een verhaaltje waard vond.
Miss. 5 Baht
Ik las laatst in de krant dat Amsterdam tot een van de duurste steden ter wereld behoort wat de parkeertarieven betreft. Áls je in Bangkok al ergens parkeergeld moet betalen, dan is het voor ons een schijntje. Betaald parkeren kennen we in Bangkok alleen op grote parkeerplaatsen zoals bijvoorbeeld op het vliegveld of op de Chatuchak weekendmarkt. Wij gooien het parkeergeld ook niet in een saaie automaat, maar betalen nog aan een echt, levend mens die in en hokje achter een kassa zit. “Goedemiddag, dank u en tot ziens”. En meestal gevolgd door een wederzijdse glimlach. Op het vliegveld krijg je bij het naar binnen rijden een chipkaart. Maar op het vliegveld zit ook één caissière die je altijd iets meer dan het officiële tarief laat betalen. Het parkeertarief op het vliegveld is voor het eerste uur 20 Baht. Dat bedrag verschijnt ook in grote cijfers op een scherm wat je kan aflezen en ze zegt het ook. “20 Baht alstublieft”. Ik geef meestal een biljet van 50 of 100 Baht. Maar deze mevrouw geeft steevast 5 Baht te weinig terug! Bij het kleingeld geeft ze je een muntje van 5 Baht in plaats van 10 Baht. 5 Baht is een bedrag wat helemaal nergens over gaat. 8 eurocent. Mócht al iemand het merken en er wat van zeggen dan zegt ze waarschijnlijk “Oh sorry, ik heb me vergist hier heeft u nog 5 Baht”. Klaar. Niks aan de hand. Mensen die eventueel later merken dat ze 5 Baht te weinig wisselgeld hebben teruggekregen zullen voor die 5 Baht echt niet terug rijden of naar de politie gaan. Weer niks aan de hand! Ik heb er eens over nagedacht: Op het vliegveld parkeren duizenden auto,s per dag. Stel je voor, dat aan haar loketje het parkeerbedrag 100 keer per dag zo uitkomt dat ze de kans krijgt om 5 Baht te weinig terug te geven. Dan verdiend ze 5 x 100 = 500 Baht per dag extra. Dan steekt ze bijna 12.000 Baht per maand extra in haar zak. Als je dan nagaat dat het minimumloon in Thailand 300 Baht per dag is. ( 7,15 euro) wat neerkomt op ongeveer 9000 Baht per maand dan heeft ze een leuke bijverdienste. Een meisje wat al 20 jaar in dienst van de fabriek is heeft een maandsalaris van ongeveer 9500 Baht. Ik denk dat die meid in de parkeergarage nog een lager salaris heeft. En zo pakt ze er met haar 5 Baht truc méér dan een maandsalaris bij! Op de fabriek wordt bij de securitycontrole wel eens een meisje gesnapt die probeert een gouden sieraad te stelen. Laatst nog probeerden een meisje een gouden ring in haar mond mee naar buiten te smokkelen. Toen ik zes jaar gelden voor de eerste keer 4 politieagenten bij de receptie zag staan dacht ik echt even dat ze voor mij kwamen! Niet omdat ik iets gestolen zou hebben, maar om mijn werkvergunning te controleren of zo. Als ik nu agenten bij de receptie zie staan, dan weet ik al genoeg. Op de fabriek is de kans dat je gesnapt wordt vrij groot. In die zin zit het meisje bij de parkeergarage op een betere plek. Niet in de haak? Ik weet het niet! Niemand ligt wakker van 5 Baht. Op haar manier is ze gewoon slim en scharrelt ze er toch meer dan een maandsalaris bij. Als ik in de schoenen van dat meisje zou staan en voor een minimum loon, zes dagen per week, de hele dag in zo,n bloedheet hok zou moeten zitten, zou ik waarschijnlijk hetzelfde doen. Al zou het alleen maar voor de spanning zijn. Al staan er minder auto,s voor een ander loket dan pak ik toch de langere rij om bij haar loket te betalen om te kijken of ze het weer doet. Zij zal wel denken……… daar heb je die stomme buitenlander weer, terwijl ik juist denk, daar heb je Miss. 5 Baht weer! Ik merk altijd dat ze te weinig wisselgeld terug geeft, maar ik zeg er nooit iets van. Iedere keer als ik haar aan de kassa tref en 5 Baht te weinig krijg denk ik, ga er maar een lekker ijsje van halen meid en dan rij ik met een vette glimlach de parkeer garage uit. En waarschijnlijk denken we dan alle twee het zelfde: Weer gelukt!
Waar ik me aan erger is dat wanneer ik in een discotheek een drankje wil afrekenen je altijd muntjes erbij krijgt als wisselgeld.
Net of de briefjes van 20 zeldzaam zijn…
Ik ga niet voor elk drankje een fooi geven 🙂
Geld is een wonderlijk fenomeen.
Je hebt het nodig om te overleven. In elk land heb je voorvallen waardoor er meningsverschillen ontstaanbij het wisselen. Dit is dus niet alleen aan Thailand voorbehouden.
Te weinig terug geven met of zonder opzet is dus niet correct. Je moet het juiste bedrag betalen en het juiste bedrag terug krijgen. Dit zijn normale normen en waarden. De opmerking van Peter en de vele + klinken mij dan ook vreemd in de oren.
Geen wisselgeld? Dit is niet het probleem van de klant maar van de verkoper.
Je kunt bij elke bank wisselgeld halen. Muntjes kun je halen op speciale depots. Dit alles is gewoon wisselen zonder extra kosten.
We zien op de markt ok steevast mensen rondlopen met de vraag kun je ook wisselen. We nemen altijd voldoende 10 baht muntjes mee en ook de briefjes van 20 tot 500 baht.
wisselen van 1000 baht en 500 baht laat ik over aan mijn vriendin daar er erg veel valse briefjes in omloop zijn.
Tevens heb ik haar gevraagd hoe het zit bij o.a. de 7/11.
De manager moet steevast zorgen dat er voldoende wisselgeld is.
Verkeerd terug geven kan gecheckt worden door kas controle. Indien de cassiere dit opzettelijk doet dan wordt de camera bekeken en onmiddelijk gecorrigeerd. De camera’s staan echt gericht op de kassa en alle handelingen worden vast gelegd.
Regelmatig komt het voor dat de medewerker geld in eigen zak steekt.De gang naar de politie
wordt dan gemaakt en ook direct ontslag. Het geld wat te weinig terug gegeven wordt of gestolen wordt wordt verolgens ingehouden op het loon.
Ook is er een black list met deze opmerkingen. Het geen inhoudt dat er geen werk meer is in andere 7/11.
Mijn lieftallige vriendin rijdt dagelijks rond tussen een 8 tal 7/11 en heeft ook altijd een vracht met zakken muntjes voor noodgevallen in de auto.
Dit geldt trouwens ook voor de petrol stations waar ze de controle uit oefent.
Er gaat erg veel contant geld rond. Maar decontrole is streng en rechtvaardig voor zowel klant als medewerker.
Op de markt gaat bij ons ook alles contant. Nooit problemen met betalingen daar we het ook terug tellen voor de klant.
Rekenen is lastig voor veel mensen en een calculator is een handig hulpmiddel.
Strekking van het verhaal:
Ieder moet krijgen waar hij recht op heeft. eigenhandig een fee bedenken is problemen veroorzaken. Dit geldt ook voor een taxi chauffeur die zelf afrond.
Of het nu 1 baht of100 is, het is een principe kwestie.
Luc krijgt van mij gelijk. Het betrof hier geen rekenfout, dat is wel duidelijk. Zelf tel ik het kleingeld niet na, dus mogelijk wordt ik ook af en toe benadeeld.
Ik heb wel een keer meegemaakt dat ik verdacht lang op mijn wisselgeld moest wachten. Ik kreeg een hele stapel briefjes terug en het was overduidelijk dat ik veel te veel terug kreeg. Toen ik bezwaar maakte dacht de verkoper eerst nog dat hij te weinig terug gegeven had, maar dat idee heb ik gelukkig kunnen corrigeren. Ik kreeg natuurlijk wel een dankbare wai na afloop.
Ik heb een keer bij de seven gehad dat ik met 1000 bath betaalde en kreeg wisselgeld terug alsof ik met 500 bath betaald had. Vervolgens na 20 minuten alles kassa’s werden opgemaakt erkende ze de fout en kreeg ik het juiste wisselgeld terug. Sindsdien als ik in de seven met 1000 bath betaal, betaal ik zo dat het duidelijk op de camera’s te zien is dat ik 1000 bath geef.
Waarschijnlijk geen sprake van opzet geweest al komt dat natuurlijk ook voor. Net zoals er klanten zijn, en daar bedoel ik jou beslist niet mee, die met een biljet van 500 Baht betalen maar beweren dat het 1000 Baht was. Als ik zelf met een biljet van 1000 Baht betaal zeg ik, om de ontvanger erop te attenderen, de waarde altijd hardop erbij.
Iedereen moet zelf maar weten of ze een fooi (wel of niet verplicht) willen geven, maar je hoort te krijgen waar je recht op hebt. Dus het is heel simpel, luc heeft gelijk.
Dan is het in Laos nog ingewikkelder. Daar is Lao kip, Thai Bath en Is dollar een gangbaar betaal.iddel. dollar enkel voor grote aankopen. Maar Bath en kip worden door elkaar gebruikt. Betaal je met Bath dan krijg je meestal kip terug. Betalen met Bath aangevuld met kip komt ook voor.
Ben ik in Thailand dan betaal ik in winkels betiefst met een. betaalpas van een bank. Haal ik Bath uit de automaat dan wissel ik de 1000 Bath briefjes voor kleinere coupures. .muntgeld gaat in de broekzak. En betaal ik toch contant in een restaurant en merk dat het wisselgeld zo terug gegeven wordt dat er op voorhand al geld voor fooi dan krijgt men niets behalve een bedankje anders gaat er meestal een 20 Bath briefje in de gezamijke Roompot.
Jan, zo’n houding noem ik een kruideniersmentaliteit. Kom op man, 20 Baht is omgerekend nog geen 50 cent en die boor je dan de bediening nog door hun neus omdat ze, in de hoop op een zeer kleine fooi, zo inventief zijn om het de gast makkelijker te maken door wat kleingeld als wisselgeld terug te geven. Ben je altijd zo streng of is het voor jezelf een excuus om geen fooitje achter te laten?
Ik vind het juist grappig als ze dat doen. Meestal ga ik er dan ook in mee (ze krijgen dat dan ook.)
Waar ik niet tegen kan, is als ze je proberen te naaien door *bewust* te weinig terug te geven.
Die krijgen niets, ik ga dat gedrag niet belonen.
Gelukkig komt dat heel zelden voor, we krijgen vaker -maar ook zelden- teveel terug, omdat er iets niet is berekend.
Dat geven we dan ook aan, en betalen daarna het correcte bedrag, met een fooi.
In de grootwarenhuizen hoeven ze niet echt te rekenen. Intikken wat de klant geeft en de kassa zegt wat het wisselgeld is.
en dat zal bij de meeste 7/11, etc ook wel zo zijn.
Als klant kun je bij o.a. de 7/11 en andere bekende winkels ook vaak zien wat je gegeven hebt en aan wisselgeld terug moet krijgen. De klant en verkoper zien zo beide dezelfde info. Slaat de bediende per abuis 500 ipv 1000 aan als ontvangen bedrag dan kun je dit dus ook zelf makkelijk constateren en een opmerking over maken.
Dat bedoel ik ook….
Als ik normaal behandeld wordt geef ik altijd fooi, ben daar behoorlijk scheutig mee. Maar ze moeten niet proberen om niet voldoende wisselgeld terug te geven, al is het 1 baht. Gaat om het proncipe, 1 baht, 50 baht 100 baht, stelen is stelen. Maakt me ook niets uot wat er met degene gebeurd die mij er probeert in te luizen.
1 keer in een supermarkt gehad, betaalde met 1000 baht en kreeg terug van 500 baht. De juf achter de kassa bleef maar volhouden dat ik 500 baht had gegeven. Heb de boel daar behoorlijk opgenaaid eant ik was 100 procent zeker. Dus hebben ze de kassas nageteld savonds en de volgende dag kon ik mijn 500 baht ophalen. Volgens de manager waren er wel eerder soortgelijke incidenten geweest en de juffrouw was ontslagen. Som nam naa.