Water
Ik lees af en toe dat drinkwater een basisrecht is. Ik wilde dat het waar was, maar in de meeste landen die ik ken, is dat niet zo. In Panama wel, in Singapore wel, in België wel. Je zou denken: de VS wel, maar de VS heeft allang de club van de beschaafde landen verlaten: nu is het er iedereen voor zichzelf met een nuffig christelijk ogend vernisje erover.
Ook in Thailand komt er geen drinkbaar water uit de kraan. Er komt bij ons wel water tot aan het huis, en dat is toch al iets. De hoeveelheid water die onderweg verloren gaat moet enorm zijn, want de buisjes hier zijn dunne PVC-gevalletjes en die zitten centimeters diep. Af en toe zie ik de mannen van het water wel langs de kant van de grote baan werken, en dan zijn ze bezig met grotere cementen buizen. Dikwijls onder de ongenadige zon overdag, waterlijding bedenk ik.
Hoe werkt de waterdistributie hier? Blijkbaar doet iedere gemeente zijn eigen ding, naargelang het geld dat ervoor beschikbaar is of doorsijpelt. Ik ken weinig van watersystemen, maar zelfs een wateranalfabeet als ik kan zien of een systeem behoorlijk werkt of niet. Zo zie ik nog in herinnering dat gloednieuw waterpompstation in een rivier aan Sri Satchamalai, een stadje dat geen schort groot is, maar wel een mooi historisch park heeft.
Hier is alleen het watersysteem historisch: Het dateert uit de Amerikaanse tijd, toen hier een militair vliegveld was. Er wordt gepompt uit een kanaal met net dezelfde pompen als de boeren gebruiken om hun rijstvelden onder water te zetten. Dat water wordt dan afgeleid naar een bekken net buiten de stad – het is ongeveer de grootte van een 25 meter bad. Wat gebeurt ermee? In dat bekken zitten een aantal drijvende molens die voortdurend draaien en zo zuurstof aan het water toevoegen. Die molens zijn één van de vele uitvindingen die een vroegere koning hier gedaan heeft, en die enkel in Thailand een patent hebben.
Dat is dus het water dat geleverd wordt: omzeggens ongezuiverd rivier- of kanaalwater. Forever chemicals? Hier wordt zelfs asbest met open armen ontvangen. Anderzijds is het water wel spotgoedkoop, toch naar Westerse normen. En dat is natuurlijk de andere vraag: als het water echt tot drinkwaterkwaliteit zou opgewerkt worden, wie zou het dan kunnen betalen? De andere kant van de medaille: wat doe je met die troep?
Lang sleurden we elke week plastic flessen met drinkbaar water aan, maar voor twee jaar vond ik het welletjes: te veel plastic. Ik heb weinig vertrouwen in Thaise firma’s, maar Sue had een vriendin die heel tevreden was over haar waterzuiveringssysteem, dus ik gaf toe: we gingen een Thai systeem installeren.
Dat gebeurde in twee stappen: in een eerste stap werd al het water dat binnen gebruikt werd door een groot toestel geleid dat sprekend lijkt op een lange verticale gasfles. Dat is de eerste filtering. Om de maand kwam een dame van die firma met een rubberen hamer op dat toestel kloppen – ik zweer het! Gratis. Uiteraard spreekt ze enkel Thai en is ook alle documentatie enkel in het Thai, dus weet ik nog altijd niet waarom dat nodig is. Intussen is dat ritme gezakt tot een keer om de zes maand, en is de inhoud van die gasfles vervangen.
Alleen: levert dat drinkbaar water? Nee! Daarvoor is een tweede zuiveringsinstallatie nodig. Het water dat eruit komt gebruiken we voor het eten en de thee/koffie, maar om het zo te drinken lijkt het me wat te erg smakend naar rivier. Waar kan ik dat water laten analyseren? Nergens uiteraard. Want als je weet wat een ongelooflijke hoeveelheden pesticiden en insecticiden door de boeren hier met de losse hand gespoten worden, dan wil je toch wel zeker spelen.
Soms denk ik: misschien zijn we zo gewend aan flessenwater dat we niet meer weten hoe echt water smaakt. Kan toch, niet?
Ooit, een heel aantal jaren geleden, had in een oud huis gekocht in Mikindani, een dorp aan de kust van Zuid-Tanzania. Dat is op zich een ander verhaal, maar er kwam wel helder water uit een kraan. Ik deed een deciliter van dat water in een plastic container en nam het mee naar Duitsland om te laten testen.
Wat bleek? Dat water was van een uitstekende kwaliteit. Blijkbaar was dat huis één van de enige in het dorp dat ooit aangesloten was op de waterzuiveringsinstallatie van de Boma op de heuveltop – het Duitse fort van waaruit de provincie bestuurd werd. Na meer dan honderd jaar was het water nog altijd even zuiver. Duitse degelijkheid. Hoe het kwam dat het huis beneden aan de heuvel dat ik gekocht had ook aan de waterleiding vasthing? Niemand die het me kon uitleggen.
Over deze blogger
-
Ik kom uit Oostende, en heb in België lang in Mechelen gewoond. Daar woont mijn hele directe familie nu (zoons, kleindochters, zus en nichten), niemand woont nog aan zee. Ik heb nogal wat verschillende dingen gedaan, maar de laatste dertig jaar heb ik in verschillende jobs en bedrijven gewerkt die met herverzekeringssoftware te maken hadden, het laatste als business analist voor een Australische verzekeringsmaatschappij in Singapore. Een minder bekende kant: ik heb grotendeels zelf een oud voetbalchalet in Mechelen tot huis verbouwd.
Ik heb een tiental jaar gependeld tussen Singapore en Thailand, en nu woon ik sinds vijf jaar in een gat waar ze niet-Thais nog met grote ogen bekijken (en ik hen), Takhli in Nakhon Sawan. Bij het begin werkte ik aan het huis en in de tuin, maar dat is sterk achteruitgegaan sinds ik COPD heb. Ik lees veel, teken en schilder en ik schrijf nog wel. Vorig jaar heb ik met een Oostendse illustratrice een verhalenboekje gepubliceerd dat “Oostendse Totjes” heet. Een tweede staat op stapel. En ik doe ook soms vertalingen, uit het Portugees en het Duits.
Af en toe schrijf ik iets over mijn Thailand ervaringen. Ik kan niet veralgemenen, want er zijn hele stukken Thailand (bijv. Isaan of Zuid-Thailand) die ik absoluut niet ken dus het blijft bij persoonlijke belevenissen.
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand28 januari 2025Water
Cultuur16 november 2024Sue
In Pattaya/Jomtien komt drinkbaar water uit de kraan. Dat gelooft niemand en Thaise mensen al helemaal niet, zeker als ze uit de Isan komen. Ik maak er koffie mee, ik slik een pilletje ermee door. Geen enkel probleem. Net Nederland wat dat betreft. Ga dus niet lopen zeulen met flessenwater, nergens voor nodig, Op mijn verantwoording.
Je zou eens een staal van dat water mee naar Nederland moeten nemen en daar in een lab laten analyseren, dan ga ja denk ik verschieten hoe drinkbaar dit is…555
uud,
er zit een goed, gecertificeerd lab in Bangkok, ALS. Je kunt een kit bestellen waamee je een monster kunt nemen en met ijs opsturen via een busdienst. Kost wel ruim EUR 100.
Op mijn verantwoording
Eric, Eric, natuurlijk kan je als water bezonken is met eventueel nog een sediment filter, je tanden spoelen of een waterkoker er mee vullen [bij 65 graden sterven de meeste bacteriën en bij honderd zeker] je Hollandse prakkie er mee koken en er weinig tot niets mee oplopen als gezond mens zijnde maar je gewenste ‘plat’ water consumeren nodig bij het klimaat hier per dag zou ik even achterwege laten uit de kraan.
Gewoon maar water uit een fles kopen is zeer aan te raden.
Er zit iets te veel zichtbare en onzichtbare rotzooi in het water hier via het ‘leidingsysteem’.
@allen
————–
Je moet gewoon doen waar je je goed bij voelt. Om de prijs hoef je flessenwater ook niet te laten. Ik zou ook geen liters kraanwater in een veldfles doen om daar de hele dag van te drinken. Maar ik heb in de vijf jaar dat ik hier permanent woon, geen greintje last gehad van water dat ik gebruikte voor tandenpoetsen, koffie zetten en pilletje doorslikken. Een beetje resistentie opbouwen is daarnaast ook niet verkeerd.
In elk geval hoeft niemand te schrikken als ie per ongeluk een slok water binnenkrijgt. Althans in omgeving Chonburi. In de Isan kan / zal het anders zijn.
In Korat idem, maar zou eenieder toch aanraden en zeker toeristen om voorzichtigheid troef te hanteren, zorg dat je zoveel mogelijk flessenwater gebruikt zolang je het niet kookt in ieder hotel staat zo’n ding en flessen water kost erg weinig. Bioflor 250 mg voor de ‘noodgevallen’.
Ja Eric,
Af en toe ‘n slok Thais leidingwater kan geen kwaad. Je lichaam bouwt weerstand op.
Mijn vader zaliger was al ‘n schoonwaterdenker. 60 jaar geleden vertelde hij ons al, dat wanneer elk huishouden ‘n baksteen in de stortbak zou leggen, dat we dan per dag zo’n 80 miljoen liter drinkwater zouden sparen.
Op vakantie in Thailand neem ik voor zowel mezelf als vrouw Oy een aantal bidons mee met verwisselbare waterfilters van Water-To-Go. Deze filteren rond de 200 liter water van verdachte kwaliteit tot water dat schoner is dan Spa Blauw. Haalt alles eruit, tot zware metalen en alle in water levende organismen aan toe.
Filters kosten rond de 20 euro maar zijn een absolute uitkomst.
Deze bidons gebruik ik bv in het hotel te Pattaya om toch met kraanwater tanden te poetsen en zelfs te drinken. Dat gezeul met plastic flessen is in mijn ogen totaal verkeerd, al ontkom je er niet altijd aan als je grotere hoeveelheden nodig hebt.
Mocht ik in Thailand wonen schafte ik inderdaad ook een groter filtersysteem aan.
Maar voor bv busreizen, hotels, en autoritten kun je het water met deze filters werkelijk overal vandaan halen. Desnoods een openbare fontein of het gruwelwater dat bij schoonma in de Isaan uit de slang komt
Ja, misschien in Pattaya, maar daar wonen ik, en de meesten met mij, niet. Dat wist ik trouwens niet, bedankt.
Toevallig ben ik deze dagen weer bezig met mijn filterinstallatie. Ongeveer drie jaar geleden had ik zelf een reverse-osmosefilter geïnstalleerd en na een jaar de filters vervangen. Dit jaar weer, maar dit keer kwam er vies smakend water uit. Blijkbaar heb ik een verkeerde filter ingezet. Volgens de verkoper van Global House kan het zijn dat de filter die de kalk eruit haalt, niet juist is.
Ik zei tegen hem dat ik ook die twee grote flessen buiten heb, die het water moeten ontharden. Maar door mijn eigen laksheid heb ik te lang gewacht met het schoonmaken van die filter en moet waarschijnlijk de resin vervangen worden. Volgens de verkoper was dat niet moeilijk en zou ik het zelf kunnen doen. Hij zei echter dat dit resin in Global House voor mijn filter niet verkrijgbaar was. Ik zou het in Hua Hin kunnen krijgen bij Home Pro (daar kocht ik ook de waterontharder).
Ik ben blij dat hij mij daarop wees, want ik dacht al dat ik al dat geld voor niks had uitgegeven. Het was een van de weinige keren dat ik het gevoel had dat een medewerker van Global House wist waar hij het over had.
De laatste weken heb ik weer die grote witte flessen met water gekocht en de zes literflessen van de Makro. Wat een gezeul en gesleep. Kleine flessen wil ik niet thuis. Maar toch moet je iedere dag water uit die grote flessen in kannen gieten…
Die kleine kraan was zo handig… die wordt in ieder geval weer in orde gemaakt…
Hoi Sjaak,
Ik laat mijn flessen water altijd bezorgen door de Makro, meestal doe ik er nog wat andere zware dingen bij, zodat ik boven de 3000 baht zit, dan wordt het gratis bezorgd.
Beste Sjaak, de Macro levert bij ons Water plus andere boodschappen en rekent daarvoor 100 Baht, gedaan met sleuren. Bestellen voor 10 uur en dezelfde dag geleverd anders de volgende dag. Groetjes
Rikky
Bedankt voor de tip. Maar dat “gezeul” is nog het minste. Ik heb thuis vier grote flessen (25 liter?) en een stuk of acht zesliterflessen van de Makro. Die hoef ik slechts één keer per maand te kopen. Maar thuis, het overschenken van de grote flessen naar de kleinere is soms gewoon vervelend. Ja, als er niks anders op zit, doe ik het wel.
Maar als je gewend bent gewoon een kraantje open te draaien, is dat toch wat anders. Een beetje luxe!
Nou schrijft Dick41 hieronder dat het zich ook niet loont om een Reverse Osmose-systeem aan te schaffen. Ik heb echter mijn vriend ChatGPT geraadpleegd, en die zegt dat je, zolang je je systeem goed onderhoudt, zo goed als geen last hebt van opgehoopte stoffen. Die worden eruit gefilterd, mits je de filters op tijd vervangt.
Wat bacteriën betreft: als je na het drinken van je water ziek wordt of diarree krijgt, kun je dit voorkomen door de filters regelmatig schoon te maken. Mijn RO-systeem heeft daar een knopje voor op de pomp, waarmee het systeem gereinigd wordt. En ik moet erbij zeggen dat ik nog geen enkele keer ziek ben geworden van mijn filterwater.
Sjaak,
om het overgieten te vergemakkelen: er is een via USB oplaadbaar pompje dat je op de grote fles zet en daarmee kleinere flessen of karaffen vult past op de hals van de 19 L fles.. Te bestellen via Tiktok voor ca. 60 Baht incl. leveren en werkt nog ook..
Omdat we ‘n tweepersoons huishouden hebben, gebruiken we weinig drinkwater. En hebben geen filter installaties nodig. Het zou nooit rendabel zijn.
Altijd ‘n volle krat van 24 flessen en 1 krat in gebruik.
Wanneer leeg, dan zetten we de krat aan de poort met 50 bth in ‘n plastiekske aan ‘n fles.
Dezelfde dag wordt er weer ‘n volle krat op ons terras gezet.
Aan was/tuin-water betalen we plm 70/80 bth max p/mnd.
Sjaak,
Die grote flessen zijn inderdaad ontharder met een resin, in goed Nederlands kunsthars. Als het goed is hoort daar een vat zout bij voor de regeneratie. Bij Global heeft niemand er verstand van, bij HomePro niet veel beter, maar ze verkopen wel hars en zout (dus geen keukenzout). Er zijn ook harsen die je niet kunt, of hoeft te regenereren, maar regelmatig moet vervangen. Er zijn kleine testkits te koop (kijk bij Lazada of dergelijke) om de hardheid te testen en zo de werking van je ontharder. Het is lang niet altijd modig om te ontharden is mijn ervaring (van 50 jaar in waterbehandeling). Wel moet het water, ook in Pataya, gefilterd worden om bacterien en virussen te verwijderen. In principe zou het water dat uit de kraan komt gedesinfecteerd zijn, maar dit is Thailand. Chloor kost geld en dat wil wel eens voor andere dingen worden gebruikt die niets met water te maken hebben, zoals schoolgeld of auto reparatie van de manager. Ik kwam eens op de zuivering van Khon Kaen en bij aankomst waren ze net wat chemicalien aan het lossen, want mijn bezoek was aangekondigd en van een van de operators vertelde dat het al lang geleden was dat er was toegeleverd.
Die hele, grote, installatie was voor 70% buitenwerking en het water van het dammeer ging vrijwel ongezuiverd het netwerk in. Of ik daar iets aan kon doen.
Op een meeting van de provenciale waterwerken in heel Thailand gaf ik een presentatie en liet een fles met terugspoelwater zien van mijn kleine installatie in mijn huis in Chiang Mai; dat water was zwart.
Toevallig zat de dame van de plant in CM naast me en die kreeg bijna een echte toeval. Ze zou langskomen om het te bespreken; dit was in 2018. Ik wacht nog op haar telefoontje.
Het grote probleem is dat het water te goedkoop is dus kan er niet geinvesteerd worden. Ik heb talloze oplossingen aangeboden maar de eerste order moet nog komen.
Kleine units voor huis of condo’s verkoop ik wel in andere ASEAN landen, die werken met Ultrafiltratie waarmee alle deeltjes en micro-organismen worden verwijderd maar de nodige mineralen in het water blijven. De hype van micro-en nano-deeltjes tot ca. 10 nanometer( Google maar even hoe klein die zijn), wordt hiermee ook beantwoord. Het is een membraantechniek, begonnen met hemodialyse in de 60-70-er jaren, die ik al 48 jaar toepas in industrie, hospitaals en hotels. In Cambodia, Indonesia, Malaysia, Philippines etc. en het water gaat het direct vanuit grond, rivier of meertjes naar een bottling-lijn, zoals bij alle merken die je in de super vindt behalve als het om echt mineraalwater gaat, maar daar zit dan wel ca. 240.000 micro-en nano-deeltjes in per liter en 65% heeft bacterien (officieele cijfers, geen praatje).
Dus, het water uit de kraan in Thailand is niet betrouwbaar.
Vergeet reverse osmose systemen uit China die je op de kraan aansluit of onder de gootsteen, die je bij HomePro of Lazada vindt voor een paar duizend bahtjes, weggegooid geld. Dan toch maar flessen sjouwen om te drinken (2,5 L per dag per persoon is de WHO norm)
Dick41, Dat is schrikken: ik heb een reverse osmose filtersysteem voor 6000 baht en dacht schoon water te hebben… Er werd een klein meetapparaatje bijgeleverd, een groot uitgevallen thermometer. Die gaf ongeveer 20 aan bij gefilterd water en 200 bij flessenwater. Dus ik in de waan dat mijn gefilterde water zelfs zuiverder is dan flessenwater.
Kees,
dat metertje geeft de geleidbaarheid aan en zegt niets over andere waarden. Geleidbaarheid wordt bepaald door de hoeveelheid mineralen in het water en ja RO haalt die er uit voor ca. 90% dus dat klopt maar daardoor is het water eigenlijk niet geschikt voor consumptie (publicatie van WHO)
Het nu mineralen-arme water verstoort de balans in je lichaam en ontneemt belangrijke mineralen want het zoekt een equilibrium wat op lange termijn schadelijk is. Alleen als het water dicht bij zee wordt opgepompt zitten er teveel chloriden in wat dan met RO gecorrigeerd wordt.
Dick
Hallo Dick,
Hartelijk dank voor de deskundige uitleg.
Goed te weten dat minreralen eruit gefillterd worden. Gelukkig neem ik allerlei supplementen, waaronder magnesium en drink melk, sinsasappelsap, cocosnootsap, groentesap… en mineraalwater uit een glazen fles (ik heb het niet zo op plasticflessen, die ik op trucks zie staan, in de brandende zon).
Daarnaast eet ik gezond en afwisselend, dus ik denk (hoop) dat ik voldoende mineralen binnenkrijg.
Klopt helemaal Dick. Goed om hier eens aan te kaarten.
Het is een groot misverstand dat R.O. water gezonder is dan kraanwater. Natuurijk Europees kraanwater, geen Thais; dan is flessenwater veel beter vanwege noodzakelijke mineralen. Drink je water met een geleidbaarheid lager dan ca. 30 uS dan gaat het mineralen uit je lichaam halen. Lees hier maar eens bij “nadelen”.
https://www.waterverzachter-gids.be/werking-waterverzachter/omgekeerde-osmose/
Het gaat dan enkel over het drinken van R.O. water in pure vorm, dus niet in koffie, thee of andere voedingsmiddelen of supplementen, dan zitten er weer genoeg mineralen in.
Dick41, waar kan ik info vinden over deze units voor thuis gebruik??
Iemand ervaring met Amway , deze hebben wij en volgens mijn vrouw kan ik op mijn 2 oren slapen moet zeggen dat ik er tot op vandaag op vertrouwd heb. aangesloten op stadswater (lampang)
Peter,
AMWAY maak mooie reclame maar is niets anders dan een marketing organisatie. Het is ook weer een RO-unit van chinese afkomst. Mijn buurman in CM had er een en heeft de unit na een jaar gesloopt. Kostte veel filters en resultaat nihil.
Voor het testen van water kan je terecht bij een medische faculteit ibv een lab.
Mijn vrouw wilde grondwater in gebruik gaan nemen en MOEST dit eerst laten testen.
Aldus uitgevoerd in Prince Songkhla medisch faculteit. Kosten 1500 baht zegt ze, net even gevraagd.
Doe je dat niet, dan levert dat een boete op en een stop van je installatie. (meenemen pomp?)
Je krijgt dan een uitgebreid verslag van je water, waarmee je toestemming kan krijgen voor gebruik.
Volgens mij is een RO filter nog steeds een systeem, waar je vervuilt water door een keramisch element perst. Alles gaat eruit, zelfs bacterrien en virussen.
Met een hars, heb je een ionen wisselaar, echter haalt lang niet alles eruit en is dan ook geen RO filter.
Je leidt het water langs de harsen, waarbij ook regelmatig wordt geregenereerd.
Tegenwoordig wordt chloor steeds minder gebruikt als desinfectie, daar een UV-C lamp virussen en bacterien dood. Zelfs thuis wordt dat nu gedaan, al jaren geen chloor meer in water.
Ed,
In Europa wordt steeds minder gechloreerd daar het leiding systeem van goede kwaliteit is en goed wordt onderhouden. Alleen als er besmetting wordt geconstateerd wordt tijelijk chloor gedoseerd.UV-C wordt op grote schaal toegepast daar het geen bijproducten vormt zoals chloor. Ik ben zelf betrokken geweest bij UV-installaties gedurende ruim 30 jaar met systemen voor grote steden zowel voor drinkwater als voor gezuiverd stedelijk afvalwater
In de rest van de wereld wordt nog steeds hevig gechloreerd, met name USA waar een glas water smaakt alsof het direct uit de swimmingpool komt.
Europa loopt voor op de rest van de wereld v.w.b. UV toepassingen.
Als ik alle reacties zo lees, aanschaffen het installeren, onderhouden van waterfilterinstallaties, soms gebrek aan kundig personeel ervoor, de constante onzekerheid over kwaliteit van dat water, dan hou ik het bij city water en de watertank.
Goed voor opvullen pool, tuinsproeien, auto wassen, douchen, tandenpoetsen, koken, afwassen.
Die paar Makro, Big C 6 liter containertjes drinking waterper week zijn geen probleem.
Kopen, 30 meter met trolly naar auto lopen, thuis in carport uitladen. Klaar is Kees. Zorgvrij. 🙂
Ieder zijn meug.
Doen wij ook naamgenoot, 3500 liter in drie tanks voor huis, tuin en douche gebruik, de rest gaat via 20 literflessen [Blauw] voor de keuken tien meter diep opgepompt bij bedrijven in de carport uitladen en tevens opslag. De rest gaat met 0.6 liter flessen die ik verzamel voor de vuilnisbakken, snuffelaars.
Worden door de 7/11 door personeel in de auto gezet brengen het zelfs thuis als je dat wil. [extra kosten]
Deze maand extra filters plaatsen via de homePro, hoofdzakelijk om je spullen wat langer schoon te houden in douche en keuken met residu.
Heb ook een hele tijd een soort van bezorgdheid/wantrouwen gehad over het water. In de beginjaren bij mijn schoonouders thuis was er zelfs geen waterleiding. Daar werd het regenwater nog opgevangen in die grote stenen kruiken (rond de 1m³), verder was er een armzalig pompje dat wat grondwater op pomptevan een goede 10m diepte. Door mijn komst zijn ze toen wel begonnen met het drinken en bereiden van de maaltijden met water uit die 20l blauwe tonnetjes. Nu bij onze woning hebben we een put laten boren tot 80m diepte waaruit we het water op pompen. Dit water gebruiken we om te wassen, te douchen, voor beregening, bijvullen van zwembad enz.. Voor te drinken en bereiding van het eten laten we van die 20l tonnetje leveren door een firma uit Hua Na, z’n 20km van ons huis. Dit water is wel wat duurder (40baht) maar 2x per jaar word de installatie er getest door de Ubon Ratchathani Universiteit, met certificaat.
Zelf heb ik er ook hier het grondwater laten testen, had 4 verschillende stalen laten doen, ons grondwater, mijn schoonouders hun grondwater, (ondertussen) ook het water uit de leidingen van het dorp en 1 staal uit een 20liter tonnetje van lokale handelaar. De gegevens van de Universiteit (voor diegene die interesse hebben)
หน่วยบริการวิเคราะห์และทดสอบน้ำและผลิตภัณฑ์ชุมชน
ห้อง Sc 454-457 ชั้น 4 อาคารวิจัย คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
85 ถนนสถลมาร์ค ตำบลเมืองศรีไค อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี 34190
โทรศัพท์ 0-4535-3411
มือถือ 065-247-0758
Service voor wateranalyse en testen van allerlei producten
Kamer Sc 454-457, 4e verdieping, Onderzoeksgebouw, Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Natuurwetenschappen Ubon Ratchathani-universiteit
85 Sathonmark Road, kantonr Mueang Sri Khai Warin Chamrap-district Provincie Ubon Ratchathani 34190
Telefoon 0-4535-3411
Mobiel 065-247-0758 ligt naast de expresweg 24 van Ubon naar Sisaket.
Uit de analyse bleek dat het water bij mijn schoonouders enorm vervuid was met nitraat-nitriet en nog vanalles (eigenlijk logisch want de pomp staat op 5m van de koeienstal.
De andere 3 stalen zaten aardig dicht bij elkaar in de buurt , niet te slecht maar toch raadzaam om nog een keer extra te filteren voor consumptie.
Heb daar gevraagd of er ook bedrijven zijn die worden gecontroleerd, zo ben ik bij onze leveransier terecht gekomen.
Ben er zeker van dat er overal wel plaatsen zullen zijn waar je het water kunt laten controleren bij een overheids instantie. Kostprijs voor de chemische en bacteriologische analyse was 3 400baht.