Mijn posting van 29 september heeft behoorlijk wat reacties uitgelokt (zie: 10 redenen om niet naar Thailand op vakantie te gaan). Natuurlijk was mijn bedoeling om lezers aan het denken te zetten en wellicht een beetje te prikkelen. Wat echter opvalt, is dat veel reacties afkomstig lijken te zijn van mensen die Thailand enkel door een roze bril bekijken en alle vormen van feitelijke kritiek direct van tafel vegen. Het lijkt wel alsof hun liefde voor het land hen blind maakt voor de realiteit.
De punten die ik naar voren bracht, waren echter geen onzin – integendeel, ze zijn reëel en verdienen het om op een volwassen manier besproken te worden. Blijkbaar is een objectieve discussie over de nadelen van Thailand niet toegestaan. En dat is op zijn minst vreemd te noemen. Geen enkel land ter wereld is perfect, of het nu België, Nederland of Thailand is. Ieder land heeft zijn voor- en nadelen en ook genoeg uitdagingen. We mogen ons gelukkig prijzen dat we de (financiële) vrijheid hebben om te kiezen waar we willen wonen.
Dat ik tien negatieve punten over Thailand noemde, betekent ook dat er wellicht minstens twintig positieve punten tegenover staan. Het zou echter flauw zijn geweest om die nu direct te noemen in een nieuwe posting, dus dat heb ik bewust niet gedaan. Misschien in de toekomst eens. Waar het dus om gaat, is de balans. Die balans is voor mij nog steeds positief. Ik zie meer voordelen aan het wonen of vakantie vieren in Thailand dan nadelen. Maar daar moet je wel eerlijk over kunnen zijn. Waarom mogen naast de voordelen ook de nadelen niet benoemd worden?
Minder positieve feiten
Thailand is geliefd om zijn prachtige stranden, rijke cultuur, vriendelijke mensen en lage kosten van levensonderhoud, wat het land aantrekkelijk maakt voor zowel toeristen als buitenlandse pensionado’s. Echter, Thailand kent ook reële uitdagingen die niet genegeerd kunnen worden.
- Corruptie: Thailand staat volgens de Corruption Perceptions Index van Transparency International vaak laag gerangschikt. In 2023 stond Thailand op de 101e plaats van de 180 landen, wat een serieus probleem blootlegt waar zowel de lokale bevolking als expats mee te maken hebben.
- Verkeersveiligheid: Het land heeft een van de hoogste percentages verkeersdoden ter wereld. Volgens de World Health Organization sterven jaarlijks tienduizenden mensen in het verkeer, wat vaak wordt toegeschreven aan roekeloos rijgedrag, het gebrek aan verkeersveiligheid en alcoholgebruik achter het stuur.
- Milieuvervuiling: Luchtvervuiling is een groot probleem, vooral in de noordelijke provincies zoals Chiang Mai, waar jaarlijks smog seizoenen voorkomen door landbouwverbrandingen. Volgens IQAir stond Thailand in 2023 wereldwijd op de 25e plaats van meest vervuilde landen qua luchtkwaliteit. Dit heeft serieuze gezondheidsgevolgen voor inwoners en bezoekers.
- Overtreding van mensenrechten: Hoewel Thailand een populaire toeristische bestemming is, wordt het land regelmatig bekritiseerd vanwege mensenrechtenschendingen, waaronder de beperking van vrijheid van meningsuiting en arbeidsrechten. De autoritaire benadering van politieke dissidenten en de behandeling van migranten, zoals de Rohingya, vormen serieuze punten van zorg.
- Gezondheidszorg: Hoewel Thailand een relatief goed ontwikkeld gezondheidszorgsysteem heeft, zijn er ook zorgen over de toegankelijkheid en kwaliteit van zorg voor buitenlanders. Buiten de grote steden kan de gezondheidszorg beperkt zijn, en expats zijn vaak afhankelijk van dure privéklinieken voor hun medische zorg, omdat de publieke zorg vaak niet voldoet aan de westerse standaarden.
- Dierenwelzijn: Hoewel het land beroemd is om zijn natuur en wildlife, zijn er serieuze zorgen over de behandeling van dieren in toeristische attracties, zoals olifantenritten en tijgertempels. Veel van deze dieren worden onder slechte omstandigheden gehouden, en er is wereldwijd steeds meer aandacht voor de ethische kwesties rondom dierenwelzijn in Thailand.
Emotionele band van expats
Natuurlijk begrijp ik dat veel buitenlandse expats en pensionado’s die zich in Thailand hebben gevestigd, een diepe emotionele en praktische band hebben met het land. Voor hen is Thailand meer dan alleen een vakantiebestemming – het is hun nieuwe thuis. Velen hebben zich volledig in het land geworteld: ze hebben eigendommen gekocht, relaties opgebouwd, een nieuwe levensstijl omarmd en sommigen spreken zelfs de taal. Het erkennen van negatieve kanten van Thailand kan voor hen voelen alsof ze hun eigen keuzes in twijfel trekken, en dat is natuurlijk ongemakkelijk.
Veel van deze mensen zijn verliefd geworden op Thailand en dat is prima. Wanneer er dan kritiek wordt geuit, voelt dat voor hen misschien als een aanval op iets wat hen dierbaar is, alsof hun persoonlijke paradijs wordt aangevallen. In online gemeenschappen en forums, zoals die op Thailandblog of Thaivisa, valt op hoe snel kritiek vaak wordt gebagatelliseerd of zelfs aangevallen, alsof het niet toegestaan is om nadelen te benoemen. Dit komt ook tot uiting in het feit dat veel expats in Thailand bewust kiezen voor een leven ver weg van de bureaucratische, hoge belastingdruk en dure levensstijl van hun thuisland. Ze vrezen dat negatieve aandacht voor Thailand hun comfortabele leven kan verstoren.
Idealistisch beeld van Thailand
Voor veel expats en pensionado’s is het simpelweg makkelijker en comfortabeler om vast te houden aan een ideaalbeeld van Thailand. Kritiek kan dan aanvoelen als een bedreiging voor hun gelukkige leven, ook al is die kritiek soms volkomen terecht. Dit verklaart waarom elke vorm van feitelijke kritiek al snel als onterecht of overdreven wordt bestempeld. Echter, het erkennen van de realiteit maakt het mogelijk om het land nog beter te begrijpen en te waarderen – inclusief de gebreken.
Kortom, geen land is perfect, en dat geldt ook voor Thailand. Maar als we blind blijven voor de realiteit, missen we de kans om zowel de positieve als de negatieve kanten van het leven in dit prachtige land in balans te zien.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column16 november 2024Column – Het verborgen probleem van het Thaise onderwijs
Column15 november 2024Column – De illusie van vrijheid op de Full Moon Party in Thailand
Column14 november 2024Column – De valstrikken van het paradijselijke Thailand
Column13 november 2024Column – In Thailand mag je alles zijn maar niet te ver buiten de lijntjes kleuren
Beste De Expat, nu jij tot 2x toe redactioneel ruimte hebt gekregen jouw standpunten uiteen te zetten, meen ik dat zelf ook te mogen doen. Ik ben het namelijk volstrekt niet eens met je en ik meen zelfs dat je lezers van Thailandblog tekort doet.
Mijn uitleg: je hebt een artikel geschreven waarin je een aantal punten opnoemt die jij als negatief beoordeelt. Je noemde je artikel: ”10 redenen om niet naar Thailand op vakantie te gaan.”
Als dat zo voor jou geldt, prima! Jouw mening, jouw motivatie. Blijf thuis, zou ik zeggen. Maar de crux is dat je een zodanige beschrijving neerzet, alsof jouw mening de werkelijkheid van Thailand omvat. En je geeft er een negatieve draai aan. Je oordeelt. Ergo: die 10 door jou genoemde punten zijn zelfs van dien aard, dat je als laatste zin besluit, dat (citeer): “Hoewel Thailand zeker prachtige kanten heeft, is het goed om deze nadelen in overweging te nemen voordat je je koffers pakt.” Je noemt jezelf hier: ‘De Expert’.
Echter, je gaat hier de fout in. Je zegt namelijk dat Thailand meer negatieve kanten kent dan positieve. Je beoordeelt Thailand als negatief, en je zegt dat dit oordeel, jouw oordeel, de enig mogelijke kwalificatie is. Maar je woont er al 17 jaar. Dit gegeven moet toch te denken geven dat je genuanceerder een beeld had kunnen scheppen over en van Thailand. Nota bene, jouw woonland! Terecht dat je kritiek hebt gekregen op de teneur van jouw inzending. Let op: ik heb het niet over de inhoud. Het gaat om de toon.
Nu je zelf commentaar krijgt op je inzending, ga je in het defensief. “Waarom mogen de negatieve punten van Thailand niet benoemd worden?”, vraag jij je af. Je antwoordt jezelf vervolgens met: (citeer)
1- mensen kijken door een roze bril,
2- zij vegen feiten van tafel,
3- men is blind voor de werkelijkheid,
4- gaan onvolwassen met jouw 10 punten om, en
5- objectieve discussie is niet toegestaan.
Ik denk niet dat een dergelijke opsomming als deze lezers gunstig stemmen. Kritiek op kritiek gaat het niet doen. Wat je de lezers verwijt, doe je zelf als de beste. Als je al meent 10 negatieve punten te moeten noemen, hou het dan bij jezelf. Praat niet voor anderen. Praat namens je zelf. En benoem dan ook de 20 positieve zaken die jij aan Thailand ontwaart. Want dan heb je de door jou zo gewilde balans. Die creëer je niet door nogmaals een 6-tal punten naar voren te schuiven.
Ik geloof niet dat lezers van Thailandblog vanwege hun emotionele band met Thailand niet kritisch zijn. Dat zijn ze wel degelijk. In de vele diverse lezersinzendingen en reacties op elkaar, is wel degelijk een kritische houding te zien. Kritisch in de zin van het zichzelf afvragen wat er gaande is in Thailand, kritisch in de zin van proberen te achterhalen wat de redenen zijn van de dingen zoals ze zijn, kritisch in de zin van alternatieven bedenken of zaken niet anders kunnen.
Thailand heeft veel achterstand als je Thailand vergelijkt met Nederland of België. Maar dat betekent niet dat die achterstand geen uitdagingen vormen. Dat jij met de uitkomsten ervan ontevreden bent, is een andere zaak. Een kwestie van perceptie. Daarom geloof ik niet dat lezers kritiek op Thailand afdoen door te bagatelliseren. Ook niet dat zij angstig zijn hun “comfortabel leventje” te verliezen. Het zijn erbij gesleepte argumenten om je ongelijk te verdoezelen.
Tot slot: ik geloof ook niet dat lezers van Thailandblog Thailand slechts idealiseren. Ik denk wel degelijk dat lezers vaardigheden hebben om fantasie van werkelijkheid te onderscheiden. Het is meer de vraag aan jou: waarom jij denkt dat “men” blind is voor de realiteit, en Thailand niet in balans ziet? Ik ben benieuwd naar jouw antwoord!
Beste Loeng, ik heb geen idee hoe je tot de conclusie komt dat De Expat “zegt namelijk dat Thailand meer negatieve kanten kent dan positieve”. Ik lees dat hij een handjevol minder fraaie, negatieve zaken ziet maar veel meer positieve dingen. Is vraag twee natuurlijk hoe zwaar al die punten stuk voor stuk wegen maar okay. Naar mijn idee is het prima om ook eens de minder leuke zaken te benoemen en soms wat stellig te onderstrepen. Een beetje provoceren , zij het met respect, mag daar zelfs toe behoren, een beetje scherp stellen zonder lange alinea’s met nuances. Daar kunnen mooie discussies uit ontstaan. Dat kan als we de schijnwerper op bepaalde leuke en niet zo leuke details richten en die expliciet onder de aandacht brengen.
Nu kan ik niet voor De Expat spreken maar bij het aanstippen van minder fraaie zaken (door diverse schrijvers) zijn er meer dan eens reacties gekomen die neerkomen op “ssst, mond houden want anders kijken ze ons witneuzen, wij gasten, hier collectief op aan en zullen de gevolgen negatief voor ons zijn”. Of reacties die de lage lonen en dergelijke wel op prijs stellen zodat het allemaal goed betaalbaar is en men blijkbaar minder oog voor het belang van arbeidsrechten van de werknemer, iets waar men in het westen toch ook voor heeft gevochten en de vruchten van kan plukken. Dus dat met hogere kosten of een hogere lat (qua o.a. verblijfseisen) het leventje in Thailand weleens minder zou kunnen worden… Dat komt op mij over als angst het comfortabele leventje te verliezen.
Allereerst waardeer ik dat je de moeite hebt genomen om mijn artikel grondig te analyseren en hierop te reageren. Echter, jouw toonzetting en argumentatie bevatten enkele fundamentele misvattingen en projecties die ik graag wil rechtzetten.
Je stelt dat mijn artikel een zodanige beschrijving geeft dat het de gehele werkelijkheid van Thailand zou omvatten. Laat ik hier direct mee beginnen: dat is een misinterpretatie van mijn insteek. Zoals jij zelf aangeeft, heb ik 10 negatieve punten van Thailand benoemd. Dat was een bewuste keuze, juist om een kritische blik te werpen op de zaken die in veel discussies – vooral onder expats – worden genegeerd of weggewuifd. Ik beweer nergens dat mijn 10 punten de enige waarheid zijn. Sterker nog, zoals je zelf aangeeft, woon ik hier al 17 jaar, en als er één ding is dat ik heb geleerd, dan is het wel dat Thailand veel nuances kent. Die nuances heb ik zelf meerdere keren benoemd, ook in andere artikelen.
Wat je punt over “blijf thuis” betreft: dat is een nogal simplistische reactie. Iedereen heeft het recht om de balans op te maken van de voor- en nadelen van een land. Thailand is niet perfect, net zoals Nederland dat niet is, en mijn doel was juist om een evenwichtige discussie te stimuleren. Als jij die nuance niet ziet, lijkt het er meer op dat je zelf een negatieve draai geeft aan mijn woorden.
Je stelt dat mijn punten “negatief” zijn en dat ik Thailand als een negatief land neerzet. Dit is een duidelijke vertekening van mijn woorden. Ik heb in mijn artikel expliciet vermeld dat Thailand veel prachtige kanten heeft, maar dat het belangrijk is om ook de minder rooskleurige kanten onder ogen te zien voordat je je koffers pakt. Het doel was om bewustzijn te creëren bij toekomstige bezoekers of mensen die hier willen vestigen. Dat jij dit vertaalt naar een algemene negatieve houding richting het land, is jouw interpretatie, niet mijn bedoeling.
Je noemt dat ik in de verdediging schiet door de kritiek van lezers te beschouwen als een resultaat van een ‘roze bril’. Laten we eerlijk zijn: hoeveel expats ken jij die zich hier helemaal hebben gesetteld en openlijk durven spreken over de nadelen van hun leven hier? Thailand heeft inderdaad uitdagingen, zoals corruptie, verkeersveiligheid, milieuvervuiling en infrastructuur, en ik blijf erbij dat veel mensen deze aspecten vaak negeren omdat het hun comfortabele leven kan verstoren. Je zegt dat deze argumenten erbij worden gesleept om mijn ongelijk te verdoezelen, maar ik daag je uit om eens eerlijk te kijken naar de discussies die plaatsvinden in expatkringen. Hoe vaak worden negatieve punten weggelachen of geminimaliseerd?
Je hebt het over een kritische houding van lezers. Natuurlijk zijn er lezers die kritisch kunnen reflecteren op de situatie in Thailand, en daar heb ik ook alle respect voor. Maar laten we niet doen alsof elk kritisch punt altijd objectief wordt besproken. Thailandblog staat vol met idealiserende berichten die weinig ruimte laten voor een gebalanceerde discussie. Het is niet zozeer dat ik claim dat “men” blind is voor de realiteit, maar ik merk simpelweg op dat sommige expats en lezers snel in de verdediging schieten wanneer kritiek op hun nieuwe thuisland wordt geuit. Dit wordt niet alleen door mij waargenomen, maar ook door vele anderen.
Je geeft aan dat ik met de uitkomsten van Thailand ontevreden ben en dat dit een kwestie van perceptie is. Dat klopt deels. Elk individu ervaart een land anders, maar dat betekent niet dat we de negatieve aspecten moeten verbergen. Als we Thailand willen blijven waarderen, moeten we juist de uitdagingen erkennen en benoemen, in plaats van ze onder het tapijt te vegen. Mijn artikel was nooit bedoeld als aanval op Thailand, maar als een wake-up call voor diegenen die alleen maar de positieve kanten willen zien.
Tot slot wil ik benadrukken dat ik het niet nodig vind om 20 positieve punten tegenover de 10 negatieve te zetten om ‘balans’ te creëren. Zoals ik al zei, Thailand heeft zijn charme, en ik leef hier zelf nog steeds met plezier. Maar dat betekent niet dat we onze ogen moeten sluiten voor de reële uitdagingen waarmee dit land te maken heeft. Je beschuldigt mij van “perceptie” en “projectie”, maar misschien is het goed om ook eens kritisch te kijken naar jouw eigen idealisering van het land.
De moderator en ook ik, zien vaak reacties zoals “als het je hier niet bevalt, ga dan terug naar België of Nederland”. Dat is volgens mij het toppunt van gemakzucht en kortzichtigheid. Ze laten zien dat degene die zoiets zegt totaal niet geïnteresseerd is in een volwassen discussie of dialoog. Dit soort opmerkingen slaan elke vorm van kritisch denken dood en bewijzen alleen maar dat de persoon zelf vastzit in een oppervlakkige kijk op de realiteit.
Als je een gebrek aan argumenten heb, dan kun je beter niet reageren. Sterker nog, ik zal de moderator vragen om dat soort reacties direct in de prullenbak te gooien, want die voegen niets toe aan welke discussie dan ook.
Ik lees’ Voor veel expats en pensionado’s is het simpelweg makkelijker en comfortabeler om vast te houden aan een ideaalbeeld van Thailand. Kritiek kan dan aanvoelen als een bedreiging voor hun gelukkige leven, ook al is die kritiek soms volkomen terecht. Dit verklaart waarom elke vorm van feitelijke kritiek al snel als onterecht of overdreven wordt bestempeld. Echter, het erkennen van de realiteit maakt het mogelijk om het land nog beter te begrijpen en te waarderen – inclusief de gebreken’ en ook ‘Thailandblog staat vol met idealiserende berichten die weinig ruimte laten voor een gebalanceerde discussie. Het is niet zozeer dat ik claim dat “men” blind is voor de realiteit, maar ik merk simpelweg op dat sommige expats en lezers snel in de verdediging schieten wanneer kritiek op hun nieuwe thuisland wordt geuit. Dit wordt niet alleen door mij waargenomen, maar ook door vele anderen’
Door mij bijvoorbeeld en als je dan door al die sublimatie en dat zichzelf een rad voor de ogen draaien (hoeveel expats worden er hier niet diep ongelukkig en depressief doordat het vaak te laat geworden in hun leven om het nog terug te kunnen draaien?) en ik daarom als gay (al 20 jaar gelukkig met een Thaise man) een beetje sceptisch wordt met wat sarcasme en ironie (stijlvormen die een groot deel van de redactie hier
niet snappen omdat ze zonder het te beseffen doorheen een zelfde roze bril kijken) dan word je zelfs gecensureerd. Maar ja sommigen voelen zich veilig in de zwaarst beveiligde gevangenis die er bestaat waarin het voor hen aangenaam vertoeven is: die van de illusie. Dat moeten we ook respecteren.
Woon 15 jaar in Thailand vlakbij een Grote stad,komen regelmatig vrienden bij mij op bezoek uit Belgie,de mannen die bij mij op bezoek komen die vinden het allemaal best.
Maar de vrouwen of partners echtgenotes,vinden Thailand een vies land.
Reden genoeg om op te noemen,zal het Julie maar besparen want het is bij de meeste toch weer anders.
Ik woon 10 jaar in thailand en ik ben het wel eens met de vele negatieve dingen inThailand maar die wel wat overdreven zijn ,maar vele buitelanders willen er niet voor uitkomen waarom weet ik niet.
Maar aangezien er veel meerdere positieve dingen in Thailand zijn zou ik niet willen teruggaan naar mijn land van herkomst.
Ik wens iedereen veel plezier in het land van de glimlach .Lachen is gezond
Tja, dat sommige als door een wesp gestoken zijn als iemand enkele negatieve of minder leuke kanten van het land noemt verbaast mij niet meer. Alsof daar over praten, al helemaal als je niet minstens “voor balans” een even grote of grotere lijst aan positieve, mooie dingen, noemt, meteen zou maken dat je iets tegen het land hebt. Ook ik heb in diverse stukjes aandacht gegeven aan, vooral Thaise stemmen, omtrent wat problemen die het land kent. Wie niet wenst te praten over dat soort zaken zie ik als een vorm van oogkleppen op.
Om een parallel te trekken: je kunt toch ook dol zijn op je partner maar soms verzuchtte over hoe hij/zij soms ook vervelend kan zijn? De dialoog aangaan lijkt mij dan juist gezond en goed. Sommige van die zaken kun je samen iets aan doen, andere dingen niet, maar die dingen onder het tapijt vegen helpt zeker niet. Er over praten lucht minstens op en wie weet komt het tot iets concreets hoe een en ander wat aangenamer te maken.
Kritiek, gefundeerde kritiek, is juist een blijk van respect en liefde. Kritiek moet daarom kunnen, is gezond. Dan bescherm je juist wat mooi is, en kan de glimlach op het gezicht blijven.
Wel Rob, het is simpel hoor, onze lezers zijn als wespen gestoken omdat ze al die aandachttrekkerij wat beu zijn.
De artikels van “Onze Expat” gaat al lang niet meer over de inhoud maar over provocatie. Zijn vorig topic met zijn 10 negatieve punten is nog maar pas de revue gepasseerd en vandaag is hij hier weer en doet er nog een flinke schep boven op.
Kan je me eens verklaren wat hiervan de bedoeling is?
Zijn voorgaande topics over Pattaya waar de lezers zelfs persoonlijk aangesproken werden als saai en ongezellig om vervolgens de week erop net het omgekeerde te beweren heeft geen enkele toegevoegde waarde voor ons blog.
Onze lezers, waarvan er heel wat al heel wat jaren in Thailand wonen, moeten niet verteld worden wat er hier slecht of goed is. Die weten dat maar al te best. Ik ben de tel kwijt hoeveel keer dit gezeur hier al eens besproken werd. Als jij dit goed vindt dan is dit je volste recht.
Voor wat mij betreft ben ik het meer dan beu. Gelukkig kunnen we hier andere topics lezen die wat tegengewicht bieden tegen die onzin, anders was ik al lang weg geweest. En moest “onze expat” nog wat consequent zijn met zijn beweringen, dan zou ik er vrede mee hebben. Maar de ene week iets komen vertellen om de andere week zichzelf dan tegen te spreken werkt voor mij niet.
Oke, als je uitdeelt moet je ook kunnen incasseren. Hier komt het: Wat een hoop frustratie en misplaatste aannames in je reactie. Het is duidelijk dat je je persoonlijk aangevallen voelt door mijn kritische opmerkingen over Thailand en de ervaringen van expats, maar in plaats van inhoudelijk te reageren, kies je ervoor om het hele verhaal af te doen als “aandachttrekkerij.” Dat toont meteen aan dat je weinig openstaat voor een constructieve discussie en liever iedereen die iets zegt wat je niet bevalt, wegzet als een “provocateur.”
Laten we even de feiten op een rijtje zetten: mijn artikelen zijn bedoeld om een discussie te openen over zowel de positieve als negatieve aspecten van het leven in Thailand. Jij noemt dat provocatie, maar ik noem het realiteit.
Wat betreft je opmerking over “lezers die al jaren in Thailand wonen en niet verteld hoeven te worden wat hier goed of slecht is” – prima, dat mag zo zijn. Maar betekent dat dat er geen ruimte is voor discussie? Betekent dat dat niemand meer een kritische noot mag plaatsen? Dit soort reacties laat zien dat sommige expats vastgeroest zijn in hun comfortabele bubbel en elke vorm van kritiek direct als een persoonlijke aanval zien. Je noemt mijn stukken “gezeur” en “onzin,” maar als dat werkelijk zo was, waarom worden er dan zoveel reacties op gegeven? Blijkbaar raakt het een gevoelige snaar en dat zegt meer over jullie dan over mij.
En wat betreft het beschuldigen van inconsistentie in mijn standpunten: ja, ik heb verschillende kanten van Pattaya belicht. Waarom? Omdat de stad verschillende kanten heeft. Je kunt van de ene week genieten van de levendige sfeer en de andere week geïrriteerd raken door de chaos en overlast. Dat heet nuancering, iets wat blijkbaar lastig is voor mensen die liever in zwart-witdenken vervallen. Het is makkelijk om iemand te beschuldigen van tegenstrijdigheid als je alleen de stukken leest die je goed uitkomen en geen oog hebt voor de context.
Het probleem is niet dat mijn artikelen geen toegevoegde waarde hebben; het probleem is dat jij en anderen liever in een comfortzone blijven hangen waar alles fantastisch is en kritiek als “gezeur” wordt afgedaan. Helaas werkt het leven niet zo. Kritiek is nodig om problemen te herkennen en te verbeteren, en als je daar niet tegen kunt, is dat eerder een reflectie op jouw eigen onvermogen om met complexe realiteiten om te gaan.
Dus, als je het “beu” bent om te lezen wat je niet bevalt, staat het je vrij om andere onderwerpen op te zoeken. Maar verwacht niet dat iedereen zich aan jouw beperkte kijk op de wereld aanpast.
Waarom toch zo fel op elkaar reageren? Je zegt een discussie aan te willen zwengelen, maar dat gaat op deze manier niet lukken. De een veroordeling is is nog stelliger dan de ander. Als er iemand zich al aangevallen voelt en gefrustreerd,..? Natuurlijk is er veel corruptie in Thailand. Al sinds haar oprichting. En veel milieuvervuiling en wateroverlast, nog minder onderhoud en handhaving. Veel schijn en show. Maar moet ik me dat aantrekken? Echt niet. Maar als successievelijke regeringen consequent beleid maken die zoden aan de dijk zet, dan draag ik mijn steentje bij. Wil jij de Thai wijzen op hun stand van zaken aangaande mensenrechten of voor wat betreft dierenwelzijn? Ik raad het je niet aan. Voor het overige ben ik het eens met @Loeng- c’est le ton qui fait la musique.
Het is interessant dat je mij verwijt dat ik niet opensta voor discussie, terwijl je zelf vol in de aanval gaat zodra iemand je ‘kritische’ blik niet deelt. Laten we eerlijk zijn: je bijdragen zijn niet zozeer bedoeld om een genuanceerd debat te openen, maar eerder om eenzijdig te wijzen op de negatieve aspecten van Thailand, verpakt als objectieve kritiek. Je stelt dat het uitlokken van reacties betekent dat je een gevoelige snaar raakt, maar reacties zijn niet per se een indicatie van waardevolle inhoud. Ze kunnen evengoed het gevolg zijn van negatieve energie of frustratie die je oproept.
Natuurlijk heeft elke plaats, net als Pattaya, zijn positieve en negatieve kanten. Maar het telkens focussen op de negatieve punten, en dat herhaaldelijk benadrukken, laat zien dat je meer bezig bent met polariseren dan met nuanceren. Kritiek heeft zeker een plaats, maar constructieve kritiek vereist een evenwichtige blik. Wat jij doet is vooral wijzen op problemen zonder oplossingen of een diepere kijk op de context te geven. Dat noemen we niet ‘nuancering,’ maar selectief bekritiseren.
Je beweert dat de mensen die reageren vastgeroest zitten in hun comfortabele bubbel en geen kritiek verdragen. Maar heb je er al eens bij stilgestaan dat sommige expats zich hier bewust hebben gevestigd omdat ze ondanks de minpunten waardering hebben voor wat het land te bieden heeft? Je lijkt te vergeten dat niet iedereen met hetzelfde perspectief hoeft te kijken naar de realiteit. Wat jij als ‘realiteit’ presenteert, is jouw versie ervan, niet dé waarheid.
Als je echt gelooft in een open discussie, zou het goed zijn als je wat meer ruimte geeft voor het perspectief van anderen, in plaats van die af te doen als ‘zwart-witdenken’ zodra het niet strookt met je eigen visie. Misschien ligt het probleem niet bij het gebrek aan nuance van anderen, maar eerder in het eenzijdige kader waarmee jij de discussie benadert. Kritiek kan inderdaad waardevol zijn, maar niet als het gebruikt wordt om te bevestigen wat je al dacht, in plaats van de dialoog te verrijken.
Met respect voor ieders mening kan ik de Expat enkel toejuichen…Zelf heb ik 20 jaar T’land ervaring waarvan 14 jaar in T’land “geleefd”…Ik heb les gegeven, ik heb universiteitsstudies gesponsord…Ik heb Thai op een beter levensniveau getild. Ik heb bijgedragen om kinderen te laten studeren op een hoger niveau…Respect? Een dikke NUL. Wat ik onthoud, naast corruptie, is : “Lief, Lui, Liegen, Lomp, Link, Laf”…erg, hé!? Ik gun het ieder die er “gelukkig” leeft…Maar ik ken er velen die in de schaduw leven en niet meer “terug” kunnen…De “roze bril” is een schijntje…enkele uitzonderingen niet te na gesproken.
Beste Yan,
Ik kan voor 100% uw woorden bijtreden.
Velen leven hier in de schaduw. De reden ? In hun homeland werdt Thailand derwijze ” opgehemeld ” als zijnde dé het van hét tijdens gesprekken over het verhuizen naar dààr. De herfstperiode van het leven, na jarenlange noeste arbeid, te gaan doorbrengen in een land, waar bij wijze van spreken het eten aan de bomen groeit,Waar kille vochtige en wisselvalige temperaturen welke nefast zijn voor de gezondheid van lichaam en ziel, niet aanwezig is en men zich geheel gratis en voor niets kan laven aan de heerlijke warmte.
Nóg méér positieve dingen aanhalend om het vertrek naar Thailand te rechtvaardigen.
Er is een spreekwoord wat zegt ; ” waar het hart van vol is, loopt de mond van over “.
Met die ingesteldheid familie en vrienden te overtuigen dat het ginds goed zal gaan.
Zélf overtuigd te zijn in het welslagen van de opzet.
Helaas, driewerf helaas stelt men nà enige tijd vast dat het niet zó loopt zoals men verwacht had.
Cultuurverschil, de taal en nóg meerdere obstakels verhinderen het optimaal genieten van ” de resterende herfstperiode ” van het leven, waarbij verveling en eenzaamheid de bovenhand neemt.
Vele vragen blijven onbeantwoord en spijt om het vertrek uit het moederland nemen de bovenhand. Dóch er is iets wat je weerhoud om terug te keren ; schaamte, uitgelachen te worden door familie en vrienden.
De woorden;” zie je wel, we hadden het toch gezegt…….,” onbegrip krijgt de bovenhand, ondanks je weet dat ge uw uiterste best gedaan hebt.
De blikken die je nastaaren met een binnenmondse preveling ” kijk…. da’s diene die naar Thailand gegaan is…… volledig blut en berooid is em van pure miserie moeten terugkeren. Zie em daar lopen…… mister Thailand……. ”
Dàt ,beste Yan is de reden waarom velen NIET willen en durven terugkeren naar hun homeland.
Dié scha en schande er nog bij nemend is voor velen iets van het goede tevéél en daarom blijft men op hoop van…… hier.
Daarom dat ik U zeg dat ik voor 100% Uw woorden bijtreed.
Groetjes, Dre
De meest relevante vraag die je jezelf kan stellen is:
Stel dat je de keuze had: zou je dan in België ( of Nederland) geboren willen zijn of in Thailand?
Voor mij is het antwoord, zonder enige twijfel: België.
Als ik in Thailand geboren was, had ik allicht van Thailand niks gezien, laat staan van de rest van de wereld. Als ik in Thailand geboren was, had ik gewerkt voor een fractie van hetgeen ik in België verdiende.
Als ik in Thailand geboren was, was ik met mijn 69 jaren nu allicht compleet versleten.
Ik kom heel graag in Thailand. Maar wat ben ik blij dat ik een farang ben die in elk opzicht bevoorrecht is in vergelijking met 90 procent van de Thaise bevolking.
De vraag of je liever in België of Thailand geboren zou willen zijn, is eigenlijk irrelevant. Waar je geboren bent, is iets waar je geen invloed op hebt, en het zegt niets over je huidige situatie of geluk. Het idee dat als je in Thailand geboren was, je minder van de wereld had gezien of financieel slechter af zou zijn, gaat voorbij aan het feit dat iemands levenskwaliteit niet alleen afhangt van hun geboorteplaats. Vele Thai hebben een rijke culturele ervaring en maken internationale reizen, net zoals er in België of Nederland mensen zijn die nooit buiten hun eigen land komen.
Ook de aanname dat je nu “compleet versleten” zou zijn, is een generalisatie die geen rekening houdt met persoonlijke keuzes en levensomstandigheden. Er zijn mensen van 69 in Thailand die gezond en actief zijn, net zoals er mensen in Europa zijn die op die leeftijd met gezondheidsproblemen kampen.
Ten slotte is het belangrijk te erkennen dat je eigen privileges niet automatisch de levenskeuzes of waarden van een ander verminderen. Het feit dat je blij bent als farang in Thailand te wonen, maakt je ervaringen uniek, maar het hoeft niet te betekenen dat het leven van de Thaise bevolking per definitie minder waardevol is
Rob versus Greet. Zo verfrissend om te lezen dat er aan een bepaalde ‘realiteit’ alvast 2 percepties, visies worden toegevoegd. Rob bekijkt het misschien vanuit een Marxistische invalshoek. En daarin kan men soms nogal eens in de val lopen van een volksverheffende en dit komt misschien pejoratief over ‘betuttelende’ visie. Greet ziet het misschien te hard vanuit een neoliberale visie. Je eigen levenswaarden en keuzes maken het zowat dat je zelf kan worden wat je wil. Misschien bijna een vorm van meritocratie. Vergeet evenwel niet dat het junta-achtige systeem en de daaraan gekoppelde censuur (‘het dom houden’) van een groot deel van de bevolking en het verheerlijken van een sanoek-cultuur (vandaag leven we sabai, sabai en morgen zien we dan wel weer ) waar in se niets verkeerd aan is, een enorm struikelblok kunnen vormen op weg naar een andere maar daarom niet op alle vlakken beter te noemen levenstandaard.
Ik ken de invalshoek van mijn naamgenoot niet maar deze Rob kan er wel een Marxistisch perspectief aan geven. Die zegt dat het een combinatie is van het economisch systeem (de basis) VS cultuur, politiek, recht, media enzovoort (de opbouw/opstal, the superstructure). Daarbij is de basis dominant maar beiden beïnvloeden elkaar over en weer. Dankzij de strijd van de bevolking heeft men in Europa na veel vechten en vele slachtoffers vele zaken bekomen qua arbeidsomstandigheden, levensomstandigheden, onderwijs enzovoorts. De gemiddelde/willekeurige Nederlander of Belg heeft het dan ook beter getroffen op die gebieden dan de gemiddelde Thai. Zou je een geboorteland kunnen kiezen dan is dat voor veel zaken gunstiger als dat Nederland/België is in plaats van Thailand.
Dat betekent natuurlijk niet dat een specifieke Thai het ook zeer getroffen kan hebben qua sociaaleconomische positie. Maar wil je de sociaaleconomische kansen en omstandigheden in Thailand op vergelijkbare voet krijgen als Nederland dan zal daar nog flink voor gestreden moeten worden. Laten we voor het gemak de exploitatie van westerse bedrijven die overzees eigendom (grondstoffen, fabrieken enzovoort) bezitten verder even buiten beschouwing. Want over (neo) imperialisme, de hegemonie van het westen waar nu dus ook andere (denk aan BRICS landen) zich doen gelden, daar valt ook nog een boel te vertellen.
Door de machtsverhoudingen in de wereld zijn, en de specifieke machtshebbers en systemen in Thailand, maakt het dat op diverse punten best negatieve of minder fraaie zaken zijn te vinden vergeleken met een land naar keuze. En daar kunnen we dan hier op het blog dan gezellig flink over elkaar heen vallen… 😉
Sluit ik voor de leuk maar af met een citaat van ene Karl M: “De mensen maken hun eigen geschiedenis, maar zij maken die niet uit vrije wil, niet onder zelfgekozen, maar onder rechtstreeks aangetroffen, gegeven en overgeleverde omstandigheden. “
Ik denk dat de negatieve punten die je deze keer noemt, inderdaad punten zijn om zeker rekening mee te houden.
Het vorige lijstje van 10 redenen om niet naar Thailand te gaan op vakantie, vond ik persoonlijk nogal gezocht.
Bijvoorbeeld het feit dat het op sommige toeristische plaatsen op bepaalde momenten erg druk kan zijn.
Dat geldt ondertussen voor iedere toeristische plaats in de hele wereld, dan kan je nergens meer heen gaan.
Persoonlijk denk ik ook dat Thailand vriendelijker is voor toeristen dan voor buitenlanders die er willen wonen.
Ik noem een paar punten, geen simpele wijze om een verblijfsvergunning te krijgen, een meldingsplicht elke 90 dagen, geen rechten om grond te kopen.
Maar ondanks deze nadelen zijn er toch ook een heleboel voordelen.
Natuurlijk mogen de negatieve punten benoemd worden, zo’n lijstje zou je voor elk land in de wereld kunnen maken behalve voor Utopia.
Thailand is een land in ontwikkeling net zoals Nederland en België, over 10 jaar ziet dat lijstje er misschien wel heel anders uit.
Wij Farang hebben het geluk dat we kunnen kiezen waar we willen wonen, bevalt het ergens niet dan pakken de koffers in en gaan het ergens anders proberen, een heel groot deel van de wereldbevolking heeft die keuze niet.
Er zijn zeker wel wat dingen die ik graag zou willen veranderen hier in Thailand maar besef wel dat daar ook een prijskaartje aanhangt.
Het is allemaal heel simpel, als de negatieve dingen de positieve gaan overheersen is het tijd om de koffers te pakken, er zitten gelukkig geen tralies om mijn huis.
Als lezer van De Thailand blog, valt me inderdaad vaak op dat er veel negatieve reacties komen op stukken, die niet positief schrijven over Thailand of een onderdeel zoals laatst Pattaya. Loengs reactie bevestigd dit beeld 100%. Wel jammer dat zijn reactie grenst aan wat ik een respectvolle reactie vind!!
Wat ons blog bijzonder maakt, is dat iedereen de vrijheid heeft om zijn of haar mening te uiten. Daarom krijgt jouw visie ook de ruimte die het verdient.
Als jij vindt dat een reactie van iemand onrespectvol is, is dat jouw persoonlijke waarneming. Anderen kunnen daarentegen een heel andere opvatting hebben. Dit is een natuurlijk kenmerk van een blog.
Dit betekent dat jouw bijdrage niet per se belangrijker is dan de opmerking van Loeng aan het begin van het onderwerp.
Ik vind de uitspraak van Loeng als respectvol en doordacht, zonder in detail op de inhoud in te gaan. Daarentegen vind ik jouw persoonlijke aanval op Loeng ongepast. In plaats van de persoon aan te vallen, zou het constructiever zijn om inhoudelijk bij de discussie aan te sluiten. Alleen op die manier kun je ons overtuigen.
Is jouw opmerking niet gewoon een persoonlijke perceptie?
Bij het starten van een topic zullen er altijd voor- en tegenstanders zijn. Dit is juist de essentie van een discussie en verrijkt de ervaring voor alle lezers.
Loeng hierboven is het niet eens met het standpunt van de topicstarter en heeft, naar mijn mening, op een nette manier zijn argumenten toegelicht. Jij daarentegen biedt geen toelichting en beschouwt iemand als onrespectvol zonder verdere uitleg.
Zo werkt het uiteraard niet.