De balans na vijf jaar in Thailand
Na vijf jaar Thailand (Bangkok) is het juiste moment aangebroken om de balans op te maken. Met als uitkomst de conclusie of de voordelen wel tegen de nadelen opwegen. Thailand is in die periode nogal veranderd, maar dat geldt ook voor Nederland. Heb ik er vijf jaar gleden goed aan gedaan om naar Thailand te gaan? Zou ik het weer doen als ik voor de keuze kwam? En welke valkuilen zou ik dan weten te vermijden? Een niet-limitatieve opsomming…
De tijd is omgevlogen en niet omdat ik de hele periode lol heb gehad. Ik heb me wild geërgerd, doe dat soms nog, maar probeer me daar zo veel mogelijk in te beheersen. ‘Het is zoals het is’, luidt mijn lijfspreuk in Thailand, als zou ik op veel punten de nodige veranderingen wensen.
Uiteraard miste ik de afgelopen vijf jaar familie, vrienden en (ex-)collega’s. Weliswaar reis ik twee keer per jaar naar Nederland om zo veel mogelijk contacten aan te houden, voor artsenbezoek, medicijnen en toestanden als het vernieuwen van rijbewijs en een nieuw paspoort, maar de afstand van 10.000 kilometer zorgt toch voor de nodige knopen in het netwerk. In tegenstelling tot vele voorgangers hebben we nu de beschikking over internet, inclusief Skype en voip, zodat de contacten veel beter zijn te onderhouden, al gooit het tijdsverschil soms roet in het eten. In Pattaya en andere toeristische hotspots zijn Nederlandse kranten van dezelfde dag te koop, zodat we hier in Thailand niets hoeven te missen van wat zich in Nederland allemaal afspeelt (inclusief de vorming van dit trutten-kabinet). Het is toch een grove schande dat we ons in allerlei bochten moeten wringen om onze Thaise partner op vakantie te mogen meenemen? Om nog maar te zwijgen over de belachelijke eisen bij het verlengen van je rijbewijs, het aanvragen van een paspoort voor kinderen of het voorstel van de nieuwe regering om de medische zorg in het buitenland uit het basispakket te halen van de zorgverzekering. Gelukkig is opbellen een fluitje van een cent, van hier naar Nederland en omgekeerd, zodat we onze gal ongegeneerd kunnen spuien.
Met stip op de lijst van positieve punten staat uiteraard de geboorte van dochter Lizzy in juni van dit jaar. Het is een opmerkelijk gevoel om dit op gevorderde leeftijd nog te mogen meemaken, al verlopen de zaken hier soms heel anders dan in Nederland. Ook hier geldt: ’s lands wijs, ’s lands eer. Wellicht valt daar ook onder dat de kinderbijslag aan mijn neus voorbij gaat. Dan had ik jaarlijks volgens de SVB maar een paar weken meer in Nederland moeten verblijven. Met mijn relatie gaat het overigens ook naar wens, al willen de vonken er zo nu en dan flink afspringen.
Aan de negatieve kant prijken wat bevindingen. Om te beginnen het verkeer. Als automobilisten hier al een rijbewijs hebben (gehaald of meestal gekocht), kennen ze de verkeersregels niet of trekken er zich geen bal van aan. En brom/motorfietsen die onverwacht tegen het verkeer in rijden (zonder helm, uiteraard) jagen me nog steeds de stuipen op het lijf.
Negatief zijn ook al die vreemde dieren die in en rond het huis rondspoken, van dengue-muggen via giftige slangen tot stevige monitor lizards. Om nog maar te zwijgen van de miljoenen zwerfhonden, waarvan een groot deel met hondsdolheid onder de leden. Boeddha verbiedt het doden van levende wezens, maar Thaise gemakzucht speelt hem hierbij in de kaart. Ook niet vrolijk word ik van het niet aflatende telefonische gekakel van Thai, tot zelfs onder het eten. Om nog maar te zwijgen van de rotherrie in de winkelcentra. Ik mijd ze het eerste weekeinde van de maand als de pest, want dan stromen horden Thai toe die zo snel mogelijk van hun salaris af willen. Elke winkel of elk stalletje schijnt dan op vol vermogen de waren aan te prijzen.
Ik heb altijd in de veronderstelling geleefd dat de uitkomst van de Thaise staatsloterij een kwestie was van toeval/geluk. Volgens mijn vrouw is dat niet het geval. Betrokken figuren weten tevoren welk nummer gaat winnen en kopen die loten in grote getale op. Alweer een droom die in stukken uiteenspat, al doe ik zelf nooit aan de loterij mee. Het is wel weer het bewijs dat de duivel zijn behoefte altijd doet op de grote hoop…
Dat brengt mij op het probleem van de corruptie. Die was vijf jaar geleden al omvangrijk, maar is na die tijd alleen maar gegroeid. Dat heeft natuurlijk te maken met de economie, die sterke groei meldt voor enkele multinationals, maar de gewone man of vrouw in Thailand niets extra’s in het laatje brengt. terwijl de kosten van levensonderhoud alleen maar toenemen. Dus ‘pakken wat je pakken kan’ lijkt een logische stap, hoe immoreel ook, waarbij de buitenlander uiteraard de begeerde melkkoe vormt. In de categorie ‘staatscorruptie’ valt volgens mij ook het verschijnsel dat een arme buitenlander een veelvoud aan toegangsgeld moet betalen, vergeleken bij een rijke Thai.
Nu weer wat positieve zaken. De medische zorg staat hier op een hoog peil, zeker in de topziekenhuizen in Bangkok en de meeste toeristische bestemmingen. Uitstekende apparatuur, vriendelijke service en een prima kwaliteit voor een prijs die stukken lager ligt dan in Nederland. Ik ontmoet steeds meer Nederlanders die hun verzekering zijn kwijtgeraakt na invoering van het nieuwe zorgstelsel. Een riskante zaak, vooral omdat ze zich, gezien hun leeftijd, in Thailand nauwelijks of niet kunnen verzekeren. Het wordt tijd dat de Nederlandse politici daar eens aandacht aan besteden, al valt hier weinig stemmenwinst te halen.
Thailand staat bekend om zijn uitstekende keuken en het lekkere klimaat. Met dat eerste ben ik het van harte eens, al zet ik soms vraagtekens bij de voedselveiligheid, zeker als het spul uit China komt. En wie leert de Thai nu eens af om overal suiker in te kieperen. De hoeveelheden groeien, samen met de omvang van de doorsnee Thai. Over het klimaat kan ik kort zijn: heerlijk in de winter in Bangkok, maar o zo broeierig gedurende de rest van het jaar. Je moet tegen dat zweten kunnen, zeker als je niet de hele dag de airco aan wil hebben.
Ik erger me groen en geel aan het geringe milieubesef van de Thai. Ze kieperen hun vuilnis overal neer, in de overtuiging dat iemand anders het wel zal opruimen (niet dus!). Dat heeft niet zozeer met een cultuurverschil te maken, maar meer met het gebrekkige onderwijs, dat daar nauwelijks of geen aandacht aan schenkt. Thailand wordt hoe langer hoe meer een vuilnisbelt, waar de toeristen op termijn genoegen moeten nemen met een duik in een groene algensoep en de jungle alleen nog bestaat in fotoboeken. Doorgaans zijn het corrupte hoge heren die achter het ontbossen van immense gebieden zitten om daar oliepalmen en rubberbomen te planten.
Tijd voor een positieve opmerking: over de kosten. Uiteraard doet het pijn dat de euro is gekelderd tot nu bijna 41 Baht, maar ook de Thaise economie draagt daar en fors rotsblok aan bij. De Baht is een stuk sterker geworden en ook dat zit verwerkt in de wisselkoers. Dit verschil maakt Thailand circa 20 procent duurder dan een jaar geleden. Desondanks blijft het land relatief goedkoop, want ook in Nederland stijgen de prijzen (en doen ze dat onder het nieuwe kabinet Rutte nog meer). Ik betaal maandelijks omgerekend zo’n 30 tot 40 euro voor elektriciteit, 5 euro voor water, 13 euro voor internet (nu officieel 6 mb, maar…) en 35 euro voor satelliet-tv. De diesel kost 70 cent per liter, de benzine is net zo duur.
Komen we zo langzamerhand aan de conclusie. De afweging destijds was vervroegd gepensioneerd achter de geraniums blijven kniezen in een redelijk luxe maisonnette in Utrecht, met af en toe eens een uitstapje naar Thailand of resoluut de knoop doorhakken en de sprong in het diepe wagen. In retrospectief ben ik nog steeds blij dat ik gekozen heb voor de laatste optie. het leven is te kort om er niet iets moois van te proberen te maken. Het leven in Thailand is niet zo gemakkelijk als ik me had voorgesteld en nog regelmatig moet ik denken aan het goed georganiseerde en geregelde leven in Nederland. Maar wat is nu mooier dan de (hopelijk vele) laatste jaren slijten in een tropisch land? Ik voel me hier stukken prettiger en levendiger dan in mijn vaderland. Daar voel ik me uitgerangeerd; hier is het leven opnieuw begonnen.
[nggallery id=40]
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
Belasting Thailand20 oktober 2024Langzaam maar zeker sluit het Thaise net zich om de belastingbetaler
Een mooie dochter Hans! Even los van wat ongemakken is het toch prachtig waar je woont. Menigeen zou graag met je ruilen. En die ergernissen kun je gewoon van je afschrijven 😉
Ook ik heb balans opgemaakt. Ik ben zonder geld naar Thailand verhuist, iets wat de meesten dus niet hebben gedaan. Nu 5 jaar later is dit mijn persoonlijke bevinding:
Positief is de innerlijke rust die je ervaart, zeker als je de Boeddhistische manieren aanvaart. Ook is het erg eenvoudig om je leven op te bouwen, alles is relatief goedkoop, zelfs met een euro die wisselt tegen 1:40. Voorts is het respect wat je krijgt erg prettig, dat heeft niet iedereen denkt ik. Ik ben ook beslist geen wandelende ATM.
Negatief zijn de zaken die in mijn ogen wel anders hadden gekunt. De verkeerssituatie en alles wat daar bij komt is een ware ramp, de loslopende honden en nog vele andere dagelijkse zaken die best wel wat meer regelgeving hadden kunnen gebruiken. Veel mensen ervaren corruptie als een probleem, doch kun je met deze zelfde corruptie toch wel eens je zin krijgen. Money rules!
Dat ze in Nederland de buitenlanddekking van je zorgpolis af willen halen, heb ik al in 2005 ontdekt. Zonder enige voorkennis verdween de extra dekking. Bovendien is 90 euro p/m toch al een idioot hoog bedrag, daar kun je in Thai je hele gezin van particulier verzekeren.
Nederland is voor mij geen optie meer om mij permanent te vestigen. Louter om enkele weken te werken of familie te zien. Voorts heb ik het hier al geprobeerd en het is jammerlijk afgelopen, nu is het de beurt aan het land met de palmbomen en de dames die een lust voor het oog zijn.
Voorts kun je pas na een aantal jaren zeggen dat je bekend raakt met taal en cultuur, deze zijn een heel stuk moeilijker dan ik in eerste instantie verwachtte. De taal is echt een ramp vind ik.
Sorry, maar wat je schrijft lijkt mij dikke zever : “ik ben zonder geld naar thailand verhuisd” , naar mijn mening is dat niet mogelijk, iets verder schrijf je dan over “money rules”, alle eerbied voor de dames maar ook zij staan niet te wachten op een Cheap-Charlie .
Hangt er van Marc. Zoals Peter al eens schreef er zijn ook falangs die door een thai lady onderhouden worden. Jaja echte liefde bestaat ook in thailando
ok, ben nu in Thailand, moest je nog zo’n Thai lady kennen mag ze je zenden, kom elk jaar 2 maal 3 maanden naar hier . Thx, 🙂
Mijn vrouw is rijk en vind me een goeie vent.
Er zijn er genoeg die een fantastisch leven hebben met hun Thaise partner. Misschien krijg je wel wat je verdient, vroeg of laat in je leven.
Ha Hans. Leuk verhaal…. Ik mis je ergernis over het gesmek tijdens het eten van de Thai…. want dat kunnen ze allemaal. Maar eens geluk met het ouder worden gaat het gehoor ook achteruit. Wellicht ligt het daar aan?
roa teak taang kan kern pai ( we zijn zo verschillend )
Hans een goed verhaal . Ik kan mij er bijna helemaal in vinden. Ook ik woon nu 5 jaar in Thailand en beleef hetzelfde. Jammer dat het laatste stukje tekst dat ergens verloren is gegaan. Ook ik moest mijn rijbewijs verlengen enz,enz. Vroeger kon ik mijzelf opwinden over het a-sociale gedrag van de meeste Thai. Tegenwoordig maak ik mij niet zo druk meer. Ze weten niet beter en het is ze nooit geleerd(op school of thuis). Verkeersregels hebben ze nooit geleerd. Je mag nog blij zijn als ze een rijbewijs hebben, laat staan dat ze verzekerd zijn. Gevaar is een onbekent begrip. Zie maar hoeveel mensen met kleine kinderen met een noodgang met de motor over de weg schuren. In mijn dorp rijden kinderen van 10 jaar op de motor rond het dorp en niet zo zacht ook . Als er dan weer eens een dode valt is het groot verdriet.
Misschien over ongeveer 10 jaar komt dat mischien ook weer goed. Nog even over voordringen in winkels en de deur in je postzegel dichtgooien als je vlak achter hun binnenkomt.
Ik zeg al over 10 jaar komt alles goed.
Cor van Kampen.
Beste Hans,
is het op Thailandblog ook zo dat als je negatieve kritiek op je stuk krijgt het wordt verwijderd. Wel vreemd dat mijn reactie er niet meer op staat. Of het was te dicht bij de waarheid of je kunt niet tegen kritiek. Jammer maar lees te vaak te negatieve reacties van farang die hier zich niet weten aan te passen of Thailand niet willen kennen
Beste Martin,
Als je dergelijke uitingen doet worden die hier verwijdert. Vind ik ook niet meer dan normaal. Die horen niet in deze site thuis. Ik heb al vaker berichten zien verdwijnen hier en terecht !!
Als een reactie, beledigend is richting de schrijver dan wordt hij verwijderd.
Hans, Goed genuanceerd verhaal. Kan me er als expat bijna helemaal in vinden. Wat betreft die ziektekostenverzekering zou ik best wat meer reacties, informatie, tips willen zien. Wie ???
Momenteel probeer ik in Nederland uit te zoeken hoe ik aan een goede ziekenverzekering kom voor Thailand, die ook geen kapitalen kost. Kan iemand mij hier wat over vertellen?
Hoe doet iedereen dat die daar gaat wonen?
Ik hoor het graag
@ Maria, lees eerst alle verhalen op dit blog eens over zorgverzekeringen!
@Maria,
Neem svp kontakt met ons op via http://www.verzekereninthailand.nl, dan kunnen we je van informatie voorzien.
Ik las je opmerkingen over paspoort en rijbewijs verlengen. Wie heeft er wat meer deugdelijke informatie van een Thais rijbewijs ? met behulp van je Nederlandse rijsbewijs te verkrijgen ? tot welke leeftijd geldig etc.
Thailand uitstekende keuken.? Misschien weer als negatieve kritiek gezien, maar dat was de eerste jaren van mijn verblijf hier in de Isaan de ergste tegenvaller.
Heel zwart wit gezegd “niet te vreten” “afval wat je in Nederland niet aan de honden zou geven”.
Vaak uit armoede geboren, maar nog vaker een heel bewuste keuze worden er hier zaken gegeten die je niet door je strot krijgt.
Eten is hier vaak ook van een bedenkelijke kwaliteit en hygiene is ver te zoeken. Bovendien eet de gemiddelde Isaan bewoner Som Tam Som Tam PPP Papaya Pok Pok, dus enorm eenzijdig.
Gelukkig is er met de komst van Lotus, Tops, MAkro en anderen meer keuze en vaak ook betere kwaliteit (mn Tops) gekomen. Al moet je er vaak honderden km’s voor riijden. . Het verbaasde me enorm dat er zo weining keuze in verse groenten en fruit was op de lokale markten en vaak van een abominabele kwaliteit.
langzamerhand wordt het assortiment uitgebreider al is kwaliteit kostbaar en voor vele Isaners niet te betalen.
In Bangkok en andere centra waar het geld wordt verdiend, veel touristen en zakenlui komen, is er volop keuze en ziet het eten er in restaurants en ook bij de mensen thuis smakelijk uit.
Hier op het land geldt kwantiteit, lage prijs,minder de kwaliteit en al helemaal niet hoe het er uit ziet.
Na al die jaren heb ik mn plekjes gevonden en eet ik lekker Thais en soms Falang style. En gelukkig een vrouw die koken leuk is gaan vinden.
Ook gemerkt, eten is een vanzelfsprekendheid (understatement) voor elke thai, koken niet.
Beste redactie,
ik had niet de intentie de schrijver van het stuk te beledigen en naar mijn mening heb ik dat ook niet gedaan. Tenzij u mij aan wilt geven, en dat mag naar mijn e-mail, waarmee ik de schrijver beledigd zou hebben. Ik ben het met zijn zienswijze over Thailand niet eens. En als ik mijn mening geef die dan worden gekwalificeerd als dergelijke uitlatingen door Thailandganger geef dan ook aan welke uitingen, zoals hij dat noemt, daar mee worden bedoeld. Of mag er alleen maar negatief over Thailand worden geschreven, die indruk heb ik namelijk wel, vandaar mijn kritiek op het geschreven stuk door Hans en niet beledigend bedoeld.
Martin, het is wellicht meer de toon die je muziek zo vals maakt. Je ergert je eerst niet en vervolgens erger je je aan al die foute buitenlanders. Waarmee je iedereen over een kam scheert. Je geeft niet jouw mening, maar spuit een aantal vooroordelen.
Je noemt de medische toestand in Thailand het enige positieve in mijn verhaal. Daarmee beledig je mij, want ik heb getracht (en dat is door andere lezers ook zo gezien) een evenwichtig beeld te scheppen van mijn verblijf in Thailand. Met alle positieve, maar ook negatieve kanten. Wie alleen maar halleluja wil horen over dit land is bij mij aan het verkeerde adres en moet hoognodig zijn ogen openen.
Hans, goed lezen is ook belangrijk, ik erger me niet meer aan de Thai en HUN manier van leven, maar erger me wel aan de vele buitenlanders die zich hier in Thailand MISdragen, veelal door overmatig drankgebruik, grote bek, mensen die altijd ruzie proberen te zoeken, het bekende vingertje in de auto, schelden, ik neem aan dat jij dit soort figuren ook kent.Grote mond over en tegen de Thai maar van enig respect nooit van gehoord. En daar bedoel ik dus NIET iedereen mee en scheer dus niet iedereen over een kam. Ik woon tussen de Thai, en spreek zeer zeker geen halleluja over de Thai en Thailand maar het is iedere keer hetzelfde verhaal over Thailand. Vies, slecht eten, corrupt, herrie, honden, zooitje ongeregeld in het verkeer etc. etc. Maar terug naar hun land wilt niemand. Dus waarom dan iedere keer dit soort verhalen. Begin met Thai te leren spreken dat lost een heleboel problemen op. En Hans Thailand is zo en accepteer dat dan en laat de Thai dat oplossen, daar zijn wij niet voor.
Sawadicap,
Ik heb hier al veel van die blogs gelezen en ben hier nieuw en nog vlaming ook.
Ik ben nog niet zo oud(38) maar ook niet piepjong en toch al 6 maal naar Thailand geweest en niet alleen naar Pattaya of Phuket maar ook al eens voor een langere tijd(3maanden) d.m.v loopbaanonderbreking want ik ben nog werkende.jaja,er zijn nog mensen die moeten werken voor de kost te verdienen,dit terzijde.
Mijn ervaringen zijn eerder positief.Deze zomer heb ik eens voor domenicaanse gekozen om voor de verandering eens van de latino vrouwtjes te kunnen genieten en het is toch allemaal een stuk minder hoor,de service,het plezier en ook de veiligheid(zeer belangrijk!)
Ik heb al heel wat gefuifd en gereisd vroeger maar geef mij toch maar Thailand.
Als je een verzorgd uiterlijk hebt en je wilt plezier maken en de meisjes ook respecteren dan krijg je heel wat voor elkaar en zoveel hoeft het allemaal niet te kosten.
Ik ben niet het archetype Thailandganger,geen bierbuik en geen tattoes met ankers op men bovenarm of dergelijke en de Thaise meisjes weten wel degelijk wie ze mee in bed nemen al zit er voor de bargirls natuurlijk ook een financiele kant aan wat logisch is want ze staan daar niet voor onze mooie ogen met hun kontjes te draaien.
Enfin,die engelse bastards die no respect tonen daar heb ik geen compassie mee dat ze eens geritseld worden en met domme mensen ook niet.
Mijn advies is u gewoon amuseren,een beetje gezond verstand gebruiken,niet trouwen we zijn te verschillend en hen niet proberen te bekeren net zomin als wij proberen Thai te worden,je zal altijd farang in hun ogen blijven.
Iets kopen zou ik ook nooit doen,zeker geen huis want de grond kun je niet bezitten tenzij je getrouwd bent maar eens je de deur gewezen krijgt ben je alles kwijt,niet doen dus!
Ik zou er ook wel willen wonen maar een echte job vinden daar is niet zo makkelijk als je tenminste iets wil verdienen want van een kom rijstnoedels met wat chili’s kan ik niet leven,bij deze doe ik een oproep.
Als er me iemand een paar leuke tips kan geven i.v.m condoappartementen voor te huren uiteraard,zou eens een paar maanden op ko samui willen verblijven mag het me altijd laten weten.
Tip: als je serieus in Thailand wil wonen en werken zou ik het toch wat anders aanpakken dan een oproep in een blog post die min of meer neerkomt op ‘welke gulle werkgever wil mijn lange sex vakantie in Thailand sponsoren?’ ;-D
Je bent scherp vanochtend Robert. Die associatie roept Kris wel op als ik zijn relaas lees. Een sponsor zoeken om mij te sponsoren zodat ik de dames kan sponsoren of zo? LOL
Het is reeds middag hier 😉
Aha, ja natuurlijk. Geen siësta voor jou?
Sawadee Kab, Kris,
als je graag een condo/appartementje wilt huren op Koh Samui, weet ik wel iets voor je. Ongeveer 45.000 bahtjes per maand incl. ontbijt. Excl. Th. Lady. Stort maar op mijn rekening dan regel ik dat wel voor je.
Of misschien is op internet zoeken ???
Meneer Kris,
Ik ben met een huizen project bezig. Feitelijk voor de beter gesitueerde Thai. Gewoon in een leuk dorp, vlak bij een stad. Het word een Village met bewaking en andere faciliteiten. Het voordeel is dat ik altijd contactpersoon zal zijn, immers ik woon er ook. Er komt een legale constructie zodat de farang kopers toch rechten hebben. De prijzen varieren van 1,2 miljoen bath tot 1,9 miljoen en wellicht enkele duurdere. Aantal villas ca. 160.
Hallo allemaal. Ik ben net nieuw hier en geinteresseerd in dat huizen project van Johny.
Binnen korte tijd ga ik in Thailand wonen, maar ik wil me goed voorbereiden.
Marc
Marc,
Zou je iets meer over jouw prive situatie willen vertellen? Dan krijg je vast een hoop reacties van andere expats hier. Wie je bent en wat je gaat doen is sterk bepalend voor je woonomgeving. Ook of je getrouwd bent met een Thaise is belangrijk. Zoals je weet mogen farangs geen land bezitten en moeten zich bedienen met moeilijke juridische constructies.
Johnny
Thx.voor de leuke reakties,
Er zit natuurlijk wel een waarheid in wat jullie vertellen.
Welke vrijgezel man wil daar nu niet wonen,zeg nu zelf.
Robert,ik sta altijd open voor suggesties.
Zo gemakkelijk zal het allemaal wel niet zijn als je het op een “duurzame” manier wil aanpakken.
Zeker waar Kris. Als ze mij dezelfde baan + salaris aanbieden in Thailand, dan ben ik morgen vertrokken.
Een baan, daar zeg je wat. Het is erg moeilijk om iets te vinden, vaak is het op partime basis of provisie. Voort kun je in Nederland ook niemand meer vertrouwen.
Als je daar gaat wonen moet je de Thai voor jou laten werken denk ik want met die temperaturen daar.
Maar idd.,ik zou ze voor géén haar vertrouwen.
Genoeg voorbeelden van die met grote dromen naar daar gaan wonen en investeren en na 5 j terug komen met géén rooie cent.
Diegenen die daar voor een buitenlandse firma kunnen werken en er ook naar betaald worden dat zijn volgens mij de golden boys.
Ja, maar die hebben ook meestal andere ambities en nemen het gezin mee uit het thuisland.
1 eigen zaak opstarten zou kunnen .
Maar daar gaan wij weer ,daar heb je weer Thaien voor nodig die voor 51% mee moeten doen .
En al die andere regels zal ik het maar even niet over hebben .
Pim,
Ik weet er alles van. Ik en mijn partner zeggen vandaag aan de dag het volgende: waarom miljoenen investeren in een bedrijf, met de kans dat het een fiasco word? Als je met enige miljoenen spaargeld en een goed huwelijk het ook kunt redden? Een goed inkomen van vrouwlief en alles betaald, kun je voor weinig rondkomen. We kwamen voor de rust toch?
Personeel dat niet werkt, mensen die hun afspraken niet nakomen, belasting aanslagen terwijl je geen cent verdient hebt, accountants die oplichters blijken te zijn, personeel dat systematsch van je steelt en ga zo maar door. Het is ff anders daar 🙁
Kan ook een samenloop van omstandigheden zijn. Ik heb 2½ jaar voor een Noorse organisatie in Thailand gewerkt en gewoond.
mooi verhaal
goede keuze
hier in nederland ben je op een bepaalde leeftijd uitgerangeerd volgens anderen…
maar je hebt nu een nieuw leven
geniet ervan
hier werken ze 40 jaar om er een paar jaar van te genieten,
en als dat punt eindelijk is bereikt hebben ze de gezondheid er niet meer voor om wat van de wereld te zien…
nogmaals goed gedaan …
Moderator: reclame maken in een reactie is niet toegestaan.