Onlangs werd Lung addie uitgenodigd op een Thaise trouwceremonie. De dochter van de poejaaibaan (burgemeester) van mijn dorp ging huwen met de zoon van de poeijaanbaan van een andere tambon.
Het zou een “echt” traditioneel Thais huwelijk worden met alles tot in de puntjes volgens de oude Thaise traditie. Voor deze gelegenheid werd er zelf een “Master of Ceremonie” ingehuurd om er zeker van te zijn dat er ook geen detail over het hoofd gezien zou worden. Natuurlijk zal de ceremonie verschillend zijn van andere plaatsen in Thailand, doch ik kan niet meer dan beschrijven wat ik hier meemaakte en wil de lezers van Thailandblog graag hierin laten delen want het was een prachtige en leerzame ervaring waar weinig lezers reeds getuige van waren.
Het hele gebeuren vond in vroegere tijden plaats over verschillende dagen, doch de reconstructie vindt plaats in één enkele dag. De ceremonie vindt plaats in verschillende stappen welke ik zal trachten zo goed mogelijk terug te geven.
Betreden van het dorp van de aanstaande bruid
Het betreden van het dorp door de aanstaande echtgenoot kon niet zo maar. De aanstaande bruidegom was vergezeld van een ganse groep mensen, allen getooid in lendedoek (sarong), en ontbloot bovenlijf voor de mannen, zwaaiend met palmbladeren en banenstruikbladeren. De vrouwen getooid in traditionele klederdracht met paatung. Met tromgeroffel en muziek, dansend, want de mensen moesten hen van ver horen komen. De aanstaande bruidegom is vergezeld van een soort “bestman”, de onderhandelaar, en beiden waren op zijn paasbest gekleed. Bij de ingang van het dorp wordt de groep staande gehouden en moet er onderhandeld worden, niet door de aanstaande maar wel door zijn “bestman”. Er wordt na de onderhandeling een zekere som geld betaald en dan mag de groep verder naar het huis van de aanstaande bruid.
Betreden van de woning van de aanstaande bruid
Ook hier mag de aanstaande bruidegom niet zomaar aankloppen en binnentreden. Dit moet door zijn bestman gedaan worden. Eerst moeten de bedoelingen kenbaar gemaakt worden en wordt er hieromtrent onderhandeld.. Ook hier moet uiteindelijk som “toegangsgeld” betaald worden. Deze onderhandelingen geschieden niet met de moeder doch met een ander familielid.
Onderhandelingen met de moeder van de aanstaande bruid
Na toestemming tot het betreden van de woming moet er eerst met moeder, dat is de werkelijke bazin thuis, onderhandeld worden. De aanstaande bruid is nergens te bespeuren. Ook deze onderhandeling vindt plaats door de “bestman”. De aanstaande bruidegom wordt door hem aangeprezen als zijnde de beste partij voor de huwbare dochter. Er wordt onderhandeld over wat de aanstaande zo allemaal te bieden heeft: goud, geld, eigendommen, sociale positie, goed karakter, geen zuipschuit, werkzaam…
Kennismaking met de aanstaande bruid
Nadat moeder overleg gepleegd heeft met haar echtgenoot en dezen tot overeenkomst gekomen zijn, komt de aanstaande bruid te voorschijn. Natuurlijk opgemaakt en gekleed als een pareltje en worden afspraken gemaakt wanneer de rest van de ceremonie zal plaatsvinden.
Eren van de familieouderen
De oudste leden van de familie van de bruid zijn verzameld en zitten op een rij. Eén voor één worden zij door bruid en bruidegom geëerd door, geknield, door hun hoofd in de handen van de familie ouderen te leggen die dan, voor Lung addie onverstaande woorden prevelen. Het zal wel gaan over het toewensen van voorspoed en geluk.
Opname in de familie
Dit deel is zowat het tegenovergestelde van het voorgaande, doch in plaats van de ouderen zijn het nu de jongere leden van de familie welke één voor één het samenzittend toekomstig koppel komen eren ten teken van aanvaarding in de familie. Dit geschied door water, met goed ruikende bloemenblaadjes, over de gevouwen handen van de aanstaanden te gieten.
Overhandigen van de bruidsschat
Pas nu wordt de bruidsschat tevoorschijn gehaald een voor de moeder geplaatst. Deze bestond uit verschillende schalen met verpakt voedsel, dranken… er lagen zelf pakjes sigaretten tussen. Eén schaal was gevuld met geld en gouden sieraden. Enkele liassen briefjes van 1000THB, gouden oorringen, gouden halskettingen, armbanden …. een halve juweelwinkel ….
De bruidsschat ( sinsot ) wordt NIET aangeraakt doch enkel bekeken door moeder en natuurlijk door de rest van de aanwezigen. Het enige wat je hoort is gemompel op de achtergrond….
Opmerking:
1 – Het eventueel niet geven van een bruidsschat, een waardeloze of te kleine bruidsschat, zou betekenen dat de aanstaande geen waarde hecht aan zijn toekomstige bruid. De sinsot is een teken van bekwaamheid om goed voor haar en de familie te kunnen zorgen in de toekomst. Indien aan deze voorwaarden niet voldaan wordt, wat uitzonderlijk is daar er vooraf reeds over onderhandeld is, zou het einde van de ceremonie betekenen.
2 – In principe mag de moeder de bruidsschat volledig voor haar houden als compensatie voor het wegnemen van de dochter. In meer gegoede families wordt de bruidsschat echter aan de “dochter” geschonken als start voor hun huwelijk.
Boeddhistisch traditioneel huwelijk
Het Boeddhistisch huwelijk vindt plaats in de tempel. In dit geval, waar gans de ceremonie in één dag afgehandeld werd, was dit om 10.00 uur, daar de monniken na de middag niet meer mogen eten. In normale omstandigheden gebeurde dit echter in de vroege ochtend om 7 uur.
Het bruidspaar zit geknield voor de rij dienstdoende monniken die gebeden zingen en regelmatig een bui heilig water over hen heen sprenkelen.
Na de inzegening van het huwelijk eten eerst de monniken die van voedsel bediend worden door het bruidspaar. Zie zo…. ze zijn getrouwd voor Bieddha en zullen lang en gelukkig leven ….
Feestelijkheden
Het verloop van het verdere feest zal Lung addie in een volgend artikel beschrijven. Anders wordt dit verhaal een beetje te lang en het feest is ook een verhaal en belevenis op zich zelve.
PS: ik verwacht geen reacties in de aard van: bij ons ging het helemaal anders: naar de tempel en daarmee uit, geen sinsot want daar doe ik niet aan mee. Deze reacties hebben we reeds genoeg gelezen en daar is, wat dit verhaal betreft, niemand mee gebaat. Dit verhaal gaat over een “traditioneel Thai-Thai” huwelijk in betere kringen en vindt nog uitzonderlijk op deze manier plaats. Er zijn ook weinig farangs die er echt getuige van waren of zullen zijn.
Over deze blogger
-
Geboren in 1955. Maakte kennis met Thailand meer dan 20 jaar geleden, toen ik regelmatig in BKK een tussenstop maakte na het beëindigen van werkopdrachten radiometingen op de toen nieuwe luchthaven van Hong Kong. Woon nu meer dan 10 jaar permanent in de provincie Chumphon. Ik ben de auteur van het TB-dossier 'Uitschrijven voor Belgen'.
Mijn beroep was Expert Senior Field Engineer radiometingen. Hobbies:
- het administratief bijstaan van Thaise weduwen van overleden Belgische mannen, met de Belgische overheidsdiensten: pensioenen-erfrechten-belastingen.
- Radio-zendamateurisme telegrafist met licentie in Thailand en Cambodja.
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen16 november 2024Je maakt van alles mee in Thailand: een schot in de roos (nieuw)
Eten en drinken8 november 2024Zelf kaas maken in Thailand (3 slot)- Eten en drinken7 november 2024Zelf kaas maken in Thailand (2): dag 4 tot 12
- Eten en drinken6 november 2024Zelf kaas maken in Thailand (1): dag 1 tot 3
Alles wat ik lees heb ik meegemaakt van de varkenskop in het huis tot de bruidschat
Maar aangezien mijn vrouw al een keer getrouwd was geweest werd de bruidschat savonds aan mij terug gegeven het was voor het oog van het kerkvolk zeggen ze in Nederland
Ooit was ik “getuige” bij zo’n huwelijk.
Ik had de foto’s gemaakt.
Het ging ongeveer zoals in het artikel omschreven.
Het jammere was dat het huwelijk maar 10 dagen stand hield.
Bijkomend maar vergeten …. vermeld ook eens al de redenen waarom een sin sod eigenlijk niet meer gerechtvaardigd is te vragen …..ja ….?
Een zeker quota van de huwbare dochters valt hieronder …, stop toch met de farangs die cultuur voor te schotelen tenzij deze ouders aan alle voorwaarden voldaan hebben betreffende de ” conditie ” van deze huwbare dochter(s)…
Wat niet wil zeggen dat ieder uiteraard doet wat hij zelf wil .., maar respecteer dan ook die ” cultuurnorm ” 100% als je dat als norm stelt,….wat niet is en ,een puur een gebruik uit de begoede klasse overgenomen voor winstbejag door de ondergroep .