Televisie kijken in Thailand

Ben je verslaafd dan, nee hoor, vind het gewoon lekker en leuk.

Televisie kijken in Thailand. Veel meer als het nieuws proberen te volgen en wat vermakelijkheidsprogramma’s doe ik eigenlijk niet in Thailand.
De soaps laat ik links liggen, uiteraard sinds ik ‘honderd jaar geleden’ ooit eens met coronation street ben begonnen, nou ja, ik, mijn moeder dan, waarna het dagboek van een herdershond, GTST en niet te vergeten Dalles in willekeurige volgorde, ben ik daar wel van genezen.
Er waren er vele meer trouwens van dat soort programma’s.
Vaak opgedrongen door partner in latere jaren die je dan maar tevreden wilde houden.
Het blijft natuurlijk de aantrekkingskracht houden van een kroeg voor een pas afgekickte alcohollist, die daar graag drie straten omheen loopt.
Ik had zo’n soortgelijk gevoel heel veel jaren terug met de afkick verschijnselen van roken, echt jaren erna kon ik op tien meter afstand de rook van een sigaret ruiken, met dank aan Allen Carr was ik er in vier weken fysiek van af, klein boekje waar de uitleg over je sigaretje even onder de loep kwam.
Tussen de oren had ietsje langer nodig.
Vele dips gehad, glas water, kunstmatig hyperventileren en door, aanrader.

Dit alles voor ‘wij mannen’ met welke behoefte vrouwen dat zien is mij nooit duidelijk geworden, er zit naar mijn gevoel een vage scheiding tussen mannelijke en vrouwelijke verslavingen.
Ik begin wel het idee te krijgen dat een programma als Hollywood game night, niet gemist mag worden, ook al is het voor mij raden waar het om gaat, vanwege de matige taalbeheersing.
Ja, het raden van……………een soort Willem Ruis maar dan anders, om maar weer eens in het verre verleden te duiken.

In Thailand lijkt eenieder verslaafd te zijn aan de televisie, telefoon, hanengevechten, loterij, en wat al niet meer.
Of het de drang naar kruiwagens vol met geld is?
Slaan wij de poedertjes pillen drank en rookwaren nog maar even over.
Kom je thuis of uit je bed, hoppa het vrijwel eerste wat men doet, is de televisie aanzetten.
Die dingen vreten stroom en heb jaren terug al eens een keer een nieuwe gekocht omdat de oude [een van de eerste platte buizen] goed was voor bijna een maandinkomen op jaarbasis.
Heb hem aan een kennis geschonken voor op de slaapkamer was zijn verhaal, altijd ‘handig’ in de ochtend wakker worden en dat ding staat nog aan.
Men is er trouwens specialist in hier om in het voorbij lopen hele programma’s te kunnen volgen.
Heb trouwens pas gelezen dat het stand-by staan flink wat stroomverbruik geeft.

Tussen dit alles door is er tegenwoordig ook nog de telefoon waarbij men dan TikTok of facebook, bekijkt, en wat al niet meer, veronderstel dat je wat mist.
Dit doet men trouwens niet alleen thuis, maar kan men ook achter op de motor volledig in hogere sferen al tikkend op dat telefoontje.
Heb het zelfs meegemaakt dat men de ontvanger die drie meter verderop zat, een bericht stuurde niet omdat het privé is nee, men heeft gewoon niet door dat die er naast zit.
Ja, zelfs de bestuurder, vooral van bezorgdiensten, zijn daar specialist in al telefonerende of op de routebeschrijving kijken niet verder als tien A twintig meter, hun weg vervolgen.
Het kan natuurlijk ook de genoemde tiktak of facebook zijn.
Hebben wij het ook nog maar niet over de vele andere vormen van gokken.

Nou, ik schiet door.
Ik heb alles redelijk onder controle wat dat betreft in Thailand [denk ik] waar zo ongeveer heel veel de weg kwijt zijn op dat gebied, telefoon is hoofdzakelijk voor telefoneren voor mij, wat foto’s maken en informatiebron indien je niet achter je pc zit.
Gezien de mogelijkheden op je pc of laptop ben ik wel aardig in de weer met dat soort apparatuur, het heeft tenslotte iets wat vroeger door heel het huis was, verspreidt, of door de brievenbus kwam.
Voel mij soms wel eens onrustig bij stroomuitval en dat is niet omdat de airco het dan niet doet.
Eens in de maand een nummertje kopen voor het ‘you never now’ gevoel, oftewel de loterij.
Zou het dan toch fout gaan, of was ook ik het al jaren onbewust?

Wanneer is iets een verslaving?
Eén van de definities van verslaving is: een onweerstaanbare behoefte om middelen te gebruiken.
Het verlangen wordt op een gegeven moment meer een afhankelijkheid, of zelfs noodzaak.

Ja, ja zo zit dat dus schijnbaar, niet alleen in Thailand.

Over deze blogger

william-Korat

Men heeft mij gevraagd om wat info te vermelden over het wel en wee van mijn aanwezigheid hier. Laat ik voorop stellen dat ik mijzelf op zijn hoogst als part-time journalist zie. Schrijver mag ook, wie had dat ooit gedacht.
Ik ben op mijn 54ste jaar naar Thailand vertrokken nadat ik al een jaar of acht verliefd verloofd getrouwd was met mijn Thaise liefde.
De grijze wolken in Nederland werden te donker, de recessie, werkgever had het veel, erg veel over polen. De geest was al een tijdje uit de fles, en niet altijd de meest vriendelijkste.
Appartement uit 1928 verkocht voor een vette winst na twintig jaar wonen. En ons inmiddels al jaren gekochte Thaise huis betrokken. Wij spreken over het jaartal 2008.
Gelijk de golven van de zee in een rusteloze dag in Thailand zijn wij inmiddels al een paar jaar voorzien van mijn pensioen in rustig vaarwater terechtgekomen.
Hobby's van alles en nog wat binnen de grenzen van ons bestaan, na lezen is af en toe schrijven erbij gekomen.

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Korte verhalen5 januari 2025Spookrijden op een fiets
• Cultuur3 januari 2025Sjaak in Thailand: Een verhaal over verval
• Cultuur1 januari 2025Boer zoekt vrouw op z’n Thais
• Cultuur23 december 2024Anna en haar tijdloze liefde