Tamboon

Op Thailandblog lees ik het prachtige verhaal van Joseph Jongen over De betekenis van het Thaise woord Tamboon. Dit doet me denken aan een verhaaltje dat ik al lang geleden schreef, in 1998. Met de informatie van Joseph had ik er ongetwijfeld een mooi verhaal van kunnen maken. Ik schreef het volgende.

“Thia heeft een actie opgezet om geld op te halen voor een armlastige tempel in het Noorden van Thailand. Voor zulke bezigheden bestaat een vaste procedure. Eerst worden mensen benaderd die enerzijds enige bekendheid genieten en waarvan anderzijds verwacht mag worden dat ze met gulle hand geven. Wanneer er voldoende toezeggingen zijn wordt er een brief opgesteld waarin niet alleen het doel wordt vermeld,maar vooral de namen van degenen, die reeds een toezegging hebben gedaan. Ook wordt de kassier vermeld, waardoor duidelijk wordt dat het een vertrouwde zaak is. In Thia’s brief staat Rit, onze strandtenthouder, vermeld als kassier, omdat iedereen hem kent.

Vier mensen zijn bereid duizend Baht te schenken. Zij staan in vette letters. Daaronder degenen die vijfhonderd Baht hebben toegezegd. Hierbij staat mijn naam. Niet bij de eerste categorie, omdat ik geen benul heb, waar dit geld heen gaat. Ik behoor tot de categorie, die liever eerst de kat uit de boom kijk en vertel Thia dat ik graag de tempel wil zien, waarvoor dit allemaal gedaan wordt. Later, belooft Thia. Thia deelt honderden enveloppen uit met de bewuste brief. Het is bedoeling dat hij die later weer, gevuld, ophaalt.

Enige weken later, word ik met enkele Thaise jongens in het huis van Rit uitgenodigd. Alle enveloppen zijn opgehaald en nu moeten we tellen. Vier maal duizend Baht, twaalf maal vijfhonderd en de rest van de enveloppen bevatten briefjes van twintig of vijftig. Sommige een muntje van tien Baht. Alle beetjes helpen. Ik tel ijverig mee. Het totaal is niet minder dan negentienduizend achthonderd Baht. Niet slecht. Ik ben bereid nog tweehonderd Baht neer te leggen om er een rond bedrag van te maken. Ik hoor trouwens dat er nog drie groepen elders in het land bezig zijn voor dezelfde tempel. Ik ben reuze benieuwd.”

Tot zover mijn Tamboon. Natuurlijk heb ik naarstig gezocht naar mijn bezoek aan de bewuste tempel. Ik heb het gevonden, maar slechts als einde van een lang verhaal.

“Bijna vergeet ik de aanleiding van deze reis. De tempel in BanLai, waarvoor Thia actief was. Ik begrijp nu zijn actie. Vreselijk armoedig. De fundering is van beton. Voor de rest is geen geld. Boardkarton en golfplaten. Over een paar jaar ga ik nog wel eens kijken.”