Het succes van Megabreak Poolhal in Pattaya
Mijn verhaal “Eigen baas in Thailand”, dat u enkele dagen op dit blog kon lezen, schreef ik al in 2010. De redactie heeft het artikel terecht herplaatst, want mijn conclusies aan het eind gelden nog steeds. Eén van die conclusies was, dat er maar weinig investeringen door buitenlanders succesvol zijn.
KriskrasThay vroeg zich in een reactie af of er ook succesverhalen te vertellen zijn en hij noemde met name “die poolbar in Soi Diana”. Hij heeft gelijk, Megabreak Poolhal, waar ik nog al wat uren doorbreng, is een voorbeeld van een goede investering op het juiste moment. Ik ga u de ontwikkeling van deze poolhal schetsen, waarbij ik vooraf opmerk, dat ik slechts waarneem, want inzicht in omzet, financiële verplichtingen, winst, e.d. heb ik niet. Ik heb ook geen financieel belang in Megabreak, ik ben een bezoeker, die tot het meubilair gerekend kan worden. Ik ben wel mede-organisator van de drie wekelijkse toernooien.
Geschiedenis
Het koepelvormig gebouw, dat de Thaise investeerder rond de eeuwwisseling liet bouwen, was aanvankelijk niet bedoeld om een poolhal te herbergen. De eerste huurder liet het inrichten als een Duits restaurant. Waarom dat mislukte weet ik niet, maar al vrij snel werd er door een Australische zakenman/poolliefhebber een poolhal van gemaakt. De bedoeling was goed, maar de man kreeg moeilijkheden met de overheid en moest het opgeven. Nog geen twee jaar later verkocht hij de zaak aan drie Engelsen en een Ier. Deze vier jonge mensen hadden een verleden als (snooker)speler en besloten gezamenlijk het avontuur van een poolhal in Pattaya aan te gaan.
De vier partners
De onderneming bestaat nu meer dan 10 jaar en wordt nog steeds geleid door de vier oorspronkelijke partners. Uit dit feit mag je al voorzichtig concluderen, dat het aanvankelijke avontuur is omgezet in een degelijke onderneming. Hoe de onderneming is opgezet volgens de Thaise wetgeving weet ik niet, maar één van de partners is ook partner in een gerenommeerd advocatenkantoor, dus ik neem aan, dat aan alle wettelijke verplichtingen keurig is en wordt voldaan.
Er wordt dus geld verdiend, waaruit alle vier partners een maandelijks “salaris” ontvangen. Ik weet niet hoeveel dat is en weet ook niet of ze van dat salaris zouden kunnen rondkomen. Alle vier hebben echter neveninkomsten uit andere belangen, ik noemde al de partner in een advocatenfirma, een ander heeft een pub/guesthouse en de twee overige partners doen nog zaken via internet.
Het management
De dagelijkse leiding is in handen van twee partners, de een houdt zich voornamelijk bezig met administratie, computerbeheer, personeel, barbeheer en de ander richt zich op de technische aspecten, zoals klimaatbeheer, onderhoud van pooltafels, verkoop en reparatie van keu’s. De twee andere partners zijn “slapend”, ik zie ze alleen aan het begin van een maand als ze hun salaris komen ophalen.
Voor gewone kosten hebben de actieve managers waarschijnlijk een maandelijks budget, maar voor grote investeringen is een akkoord noodzakelijk van alle vier partners. Ik heb daarbij overigens wel de indruk, dat de twee slapende partners alles goed vinden, zolang hun salaris maar niet in gevaar komt.
De locatie
Megabreak is gevestigd in Soi Diana, dichtbij Second Road. Soi Diana ligt praktisch tegenover de achterkant van Mike’s Shopping Mall. Het is een eersteklas locatie, midden in één van uitgaanscentra van Pattaya. Vele bars en a gogo’s en bovendien vele hotels en guesthouses in de buurt zorgen voor drukte in de straat. Voorbijgangers kunnen naar binnen kijken en op het idee komen ook maar eens een spelletje pool te spelen.
De poolhal
Binnen zijn 14 grote pooltafels beschikbaar, die men kan afhuren. Begin- en eindtijd worden genoteerd en na afloop betaalt men 240 Baht per uur, of eigenlijk 4 Baht per minuut, want er wordt per minuut afgerekend. Voor een spelletje pool kunt u natuurlijk in vele bars terecht, soms tegen betaling, soms gratis. Voordeel van de poolhal is, dat u niet hoeft te wachten tot dat u aan de beurt bent en u hebt ook geen last van mensen, die na u willen spelen. U speelt in de poolhal zo lang u wilt, daarbij genietend van een drankje aan de bar. Daarbij komt nog, dat de opstelling van de tafels in Megabreak een goed gevoel van privacy geeft. U wordt niet door anderen op de vingers gekeken.
De bezoekers
Het aantal bezoekers van Megabreak bestaat voor 50 tot 70% uit toeristen, afhankelijk van het seizoen. Ik heb wel eens een klein onderzoek gedaan onder die toeristen en het blijkt, dat het overgrote deel van die Megabreak bezoekers binnen een straal van 1 tot 1,5 kilometer logeert in hotel of guesthouse. Op loopafstand dus!
Het andere deel van de bezoekers zijn de “regulars”, die veelal in Pattaya wonen of meerdere keren per jaar hun vrije tijd in Pattaya doorbrengen. Zij spelen onderling, al naar gelang wie er aanwezig is en nemen deel aan de toernooien.
Toernooien
Drie toernooien per week in de spelsoorten 9- en 10-bal trekken telkens weer grote belangstelling. Het aantal deelnemers per toernooi varieert, maar gemiddeld toch wel 20 a 30 spelers, met uitschieters naar 50. Kwaliteitsniveau van de spelers is niet echt belangrijk, want elke speler speelt met een persoonlijke handicap. Ik ga dat nu niet helemaal uitleggen, maar elke speler, van welk niveau dan ook, kan tot de prijswinnaars behoren. De toernooien zijn met recht internationaal, want de spelers kunnen uit de hele wereld komen. Gemiddeld doen per toernooi spelers van 10 – 15 nationaliteiten mee, met uitschieters naar 20 landen.
Natuurlijk speel je een toernooi om te winnen, maar het belangrijkste is toch het onderlinge sociale gevoel. Het zijn gezellige avonden, waar iedereen makkelijk vrienden maakt, hetzij uit eigen land of uit een vreemd land. Mooi vind ik altijd maar weer, dat spelers uit Israël zeer vriendschappelijk omgaan met spelers uit Iran of uit Arabische landen. Russen en Amerikanen in het toernooi? Geen enkel probleem, sterker nog, men krijgt begrip voor elkaar!
Concurrentie
Succes trekt concurrenten aan, dat heeft ook Megabreak ondervonden. Al weer jaren geleden werd er een tweede poolhal nabij Soi 2 van Second Road geopend, die binnen 6 maanden al weer gesloten werd wegens gebrek aan klandizie. Vooral de slechte locatie en bereikbaarheid deden dit project mislukken. Later werd er nog een poolhal geopend in de toen nieuwe Avenue Shopping Mall. Niet echt ver verwijderd van Megabreak, maar ook dat is op een mislukking uitgelopen.
Inmiddels zijn er weer twee betrekkelijk nieuwe poolhallen geopend, beide aan Third Road. Beide hallen hebben goede tafels, maar bieden niet de sfeer, die Megabreak heeft. De opstelling van de tafels is wat steriel, allemaal in lijn zonder privacy. En dan weer de locatie, beide poolhallen liggen niet in de loop van toeristen. Of ze het redden moeten we afwachten, het zijn weliswaar concurrenten, maar we gaan wel zeer vriendschappelijk met elkaar om.
De toekomst
De ideale locatie van Megabreak, dat veel aan het succes bijdraagt, is echter ook een bedreiging. Er zijn al twee nieuwe luxe hotels in Soi Diana gekomen en men moet rekening houden, dat de eigenaar van het pand een aanbieding kan krijgen van een andere hotelmagnaat om op de grond een nieuw hotel te bouwen. Zover is het gelukkig nog lang niet en bovendien zou men kunnen bedenken, dat Megabreak dan een onderdeel van het nieuwe hotel zou kunnen zijn.
Conclusie
Ja, Megabreak is een redelijk succesvolle onderneming. De vier partners verdienen er goed aan en Megabreak biedt werkgelegenheid aan circa 25 personeelsleden. De partners zullen er niet rijk van worden en als een donkere wolk hangt hen het voortbestaan van Megabreak boven het hoofd.
Hopelijk tot ziens dus in Megabreak!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
In de begin jaren 90 was het inderdaad een Duits restaurant genaamd Bavaria. Er werkten Thaise dames in Duitse klederdracht. Ooit 1 keer gegeten. Sinds het een poolhal is ben ik er nooit meer binnen geweest. Ik vraag me wel af als ik er alleen binnen ga , of ik er net als bij een bar tegen een lieftallige Thaise dame kan poolen. En is het dan gebruikelijk om de dame een Ladydrink aan te bieden ( of is het daar een drankje tegen de reguliere prijs ).
Bijna alle dames in de bediening zijn redelijke poolspelers. Je kunt een spelletje met ze spelen en vanzelfsprekend laat je je waardering blijken in de vorm van een ladydrink of persoonlijke tip.
Dank je. Nog 14 dagen en dan ben ik weer in Pattaya en zal zeker langskomen.
Haal absoluut geen niveau met het poolen, maar dat is daar dus geen probleem!
Misschien tot ziens.
Aan dat vhw. Duits restaurant zit nog een heel verhaal vast. De eigenaar daarvan, Duitser, had 2 van deze gelegenheden. Bavaria Biergarden en dit restaurant. Werd gearresteerd op een valse beschuldiging van handel in verdovende middelen. Villa en beide zaken werden van top tot teen doorzocht, niks te vinden. Hij had een jacht waar hij mee naar Maleisie was geweest en terug. Nu blijkt dat zo’n boot, bij terugkeer, een visum nodig heeft en er ook belasting over betaald moet worden, wat hij niet wist of niet gedaan had. Bingo dus. Dus uitgewezen, na het betalen van, rechterlijke uitspraak, 70 miljoen baht boete. Deze rechtszaak heeft 2 jr geduurd omdat hij in 1e instantie een veel hogere boete weigerde te betalen. En wie nam de twee zaken en villa over? Mag je 1x raden, juist de BIB. Als je een uitgave van Pattaya Mail, van die tijd kunt vinden, kun je het hele verhaal lezen.
Als je in Thailand als buitenlander een klein zaakje hebt en wat verdient… dat is ok.
Als je iets groter wil dan zal je je met een bestaande thaise player in dat betreffende veld moeten verenigen anders lukt het niet om op te zetten.
Als je toevallig success hebt met iets en dan geen partner wordt met lokale partner dan kan je boot visa problemen krijgen en ben je land uit en lokatie kwijt.
Een gewone friettent kan best wat maken. Maar ook daar : hou t klein en denk niet aan een keten opzetten.
Wat jammer is want in Pattaya Jomtien is het toch wel makkelijker een goed patatje en kroket te krijgen dan in bkk.
@ Gerrit bkk. Ja, Gerrit je hebt volkomen gelijk. Dit is al die jaren in mijn hoofd blijven hangen, ik was hier toen, want in totaal werden er 27, zeven en twintig, buitenlanders gedeporteerd in die tijd met de smoes dat zij niets bijdroegen aan de Thaise economie. Alles in beslag genomen.
Ships,die straat zit dus naast de Arcade waar ik een paar keer gegeten heb bij My Way en Patricks.
De volgende keer dan daarna even een biertje pakken en verliezen met poolen!!
Het Duitse restaurant BAVARIA was vroeger gevestigd in de Walking Street, een goed lopende zaak maar met ruimte gebrek. Na de verhuizing naar soi Diana werd de klandizie wat minder, er werden orkestjes ingezet en publiek met spelletjes op het toneel gehaald. Het mocht niet baten en Bavaria verdween van het toneel.