Spijsvertering in Thailand
Ik heb in de titel van dit artikel maar netjes het woord “spijsvertering“ gebruikt, maar ik wilde het even hebben over uw en mijn stoelgang – onze poepgewoonte dus – in Thailand hebben. Aanleiding is een eerder maar leuk en interessant interview in Het Parool met Marc Benninga, arts en hoogleraar maag, darm en leverziekten bij kinderen in het Amsterdams Medisch Centrum.
Poeppoli
Dokter Benninga behandelt in zijn polikliniek – de poeppoli noemt hij het zelf – kinderen die lijden aan ernstige obstipatie of chronische buikpijn. Woorden als drol, keutel, klont en natuurlijk poep zijn daar vaak te horen, maar het wordt uitgesproken met warmte en respect voor de kinderen. De meest voorkomende oorzaak van obstipatie bij kinderen onder de tien is ophouden. Waarom ze dat doen is veelzijdig. Geen zin, bang, pijn, van alles. Marc Benninga zegt, dat het veelal een psychisch probleem is, dus praten op een normale manier over poepen is belangrijk. Het brein kan de darmen totaal lamleggen. Hoe dat precies gaat, weet niemand.
Spijsvertering
De specialist praat met veel enthousiasme over zijn vak en legt wat uit over de spijsvertering. De passagetijd bij een gezond mens is tussen de 24 en 60 uur, maar dat wil nog niet zeggen, dat de hele gehaktbal dan al naar beneden is gerold. Hij zegt, dat alles tussen drie keer per week en drie keer per dag poepen normaal is, zolang je geen buikpijn hebt. Het enige wat de dikke darm doet, is van de acht liter water die een mens per dag produceert twee ons maken. Alle belangrijke functies zitten in de dunne darm. Zonder dikke darm kun je leven, zonder dunne darm niet.
Mijn stoelgang
Terwijl ik het verhaal van Marc Benninga verder las – hij was in zijn vroegere jaren een bekende hockey-international – zat ik mij te bedenken hoe het mijn poepgewoonte gesteld is. Ik kan mij niet herinneren daar ooit problemen mee gehad te hebben. Ik heb nog nooit laxeermiddelen of een stopmiddel hoeven gebruiken. Ja, dat laatste was wel eens nodig als ik in een enkel geval aan de racekak was, maar ook dan liet de natuur zijn gang gaan. Wel veel op het toilet dan, maar op een gegeven ogenblik zijn je darmen leeg en stopt de drang vanzelf. Met vooral beschuit dan de darmen weer van “voedsel” voorzien was vaak wel de oplossing.
Tijdstip
Met wat dokter Benninga zegt, denk ik, dat ik qua hoeveelheid in de buurt van 3 keer per dag zit, maar er zit bij mij geen vast patroon in. Als de drang zich aandient – en dat kan op elk moment van de dag zijn – trek ik mij terug op de WC, lees wat in een boek, krant of tijdschrift en doe wat ik moet doen. Ik neem er altijd de tijd voor, het is een ontspannende bezigheid, waarbij ik niet gestoord wil worden. Thuis of het werk is dat geen probleem, het wordt wat minder als je op reis bent. In een toilet van een tankstation of wegrestaurant in Nederland, op het vliegveld of zelfs in het vliegtuig is het een noodzakelijk behoefte, dat maar zo snel mogelijk achter de rug moet zijn.
Thailand
Mijn persoonlijke behoefte om te poepen is in Thailand nauwelijks veranderd. Natuurlijk kun je eens last hebben van iets verkeerds gegeten te hebben, maar ook dat is mij zelden overkomen. Mijn “probleem” is het tijdstip. U weet misschien, dat ik veel wandel hier in Pattaya en het kan zo maar gebeuren, dat de nood onderweg te hoog wordt. Ik kies vaak wel een route, dat langs grote hotels voert en dus ken ik de toiletten van de luxe hotels in Pattaya, maar ook in Bangkok best goed. In die grote hotels kijkt niemand naar je om en je maakt gewoon gebruik van de vaak prachtige en schone toiletten. In kleinere hotels, waar je als het ware direct bij de receptie staat, maak ik een praatje, vraag wat algemene inlichtingen over het hotel en daarna beleefd of ik even van het toilet gebruik kan maken. Geen probleem!
Het is mij tijdens die wandelingen ook wel gebeurd, dat er geen hotel in de buurt was en de behoefte zich dringend aandiende. Om te voorkomen, dat zich een regelrechte ramp voor zou doen, nam ik dan een motorbike-taxi naar huis. Ik hoefde dan geen enkele moeite te doen om mijzelf leeg te laten lopen.
Onderweg in Thailand
Tja, onderweg in de auto in Thailand kan de behoefte om te poepen zich ook aandienen en dan is het een echt probleem. De hurktoiletten nodigen niet uit tot een ontspannende bezigheid, maar als je moet dan moet je. Wel altijd toiletpapier bij je hebben en dan maar hopen, dat de ruimte enigszins schoon is. Ik heb er wel eens in mijn blootje gepoept om te voorkomen, dat mijn kleren nat en vies zouden worden. Niks relaxen, gewoon snel ontlasten en weer wegwezen!
Zo, met al dat gepraat over poepen geeft mijn lichaam het sein, dat het tijd is voor de grote boodschap.
– Herplaats bericht –
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
- Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
- Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
- Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Tja, ik herken dat wel enigszins.
Hoewel ik ben een probleem poeper, het is voor mij onmogelijk om op een vreemd toilet te poepen.
Zelfs in het vliegtuig, leg ik de darmen stil, voordat ik de reis begin, d.m.v. 1 of 2 imodium in te nemen.
Vroeger als kind had ik inderdaad ook psychische problemen hiermee, inderdaad geen zin, of om preciezer te zijn, eigenlijk wel een plezierig gevoel, dat ophouden.
Heb het een keer gepresteerd om het meer dan een week op te houden, en ja…toen moest er een klysma aan te pas komen.
Tuurlijk als je op reis bent en in een vreemd hotel voor langere tijd verblijft, gaat het wel, maar de eerste dagen dan, vaak niet.
Betreft het aantal keren, is het me opgevallen dat met rijst e.d. je veel keren meer gaat dan met europees voedsel, en is 3 keren op een dag wel regelmaat, ja.
Hallo Frans
Bij alle tankstation nieuw mooi eu pot dus schoon ,zelf in noorden khon kean
Gr Paul
Dat lost zijn probleem niet op. Hij moet eigenlijk een portable-prive-pot hebben. Uitklapbaar/opblaasbaar of zo. Misschien dat het al helpt als hij zijn eigen bril meeneemt, kan je in het vliegtuig altijd weer als nek-brace gebruiken.
Om het darmstelsel zonder medische noodzaak met imodium stil te leggen is toch wel een paardenmiddel.
Een paardenmiddel, ik denk dat het wel meevalt, gebruik het reeds tig jaar, zolang ik me kan herinneren, maar dat betekent niet dagelijks.
Als ik 2 tot 3 keer per jaar met het vliegtuig ga, heb je het wel gehad.
Maar heb het in de toilettas, en zou geen raad weten als ik het niet zou hebben.
Wist je dat de Thaise overheid hun artsen dringend heeft aangeraden om hun patiënten bij diarree geen imodium voor te schrijven.
In Thailand betekent diarree voedselvergiftiging.
En bij voedselvergiftiging moeten de darmen zo snel mogelijk geledigd worden!
Imodium (loperamide) laat het vergif in de darmen juist ophopen. Met alle nare gevolgen.
Bij diarree moet heel veel water gedronken worden om de darmen te spoelen en ook om uitdroging tegen te gaan.
Klopt. Zoals Peter het gebruikt, preventief zonder dat hij klachten heeft, is het nog het minst schadelijk. Dan houdt je alleen de ‘gezonde’ bacteriën wat langer binnen.
Het is zéker een paardemiddel. Het heeft geen enkele genezende/herstellende werking maar fungeert uitsluitend als de chemische variant van een kurk in je achterste steken. Dat kan overigens soms best nuttig zijn…,.,,
Als een Belg leest dat je in Pattaya driemaal per dag poept, denkt ie dat je iets heel anders bedoelt 🙂
Hahaha! In dit geval hadden ze aan de keukentafel gegeten. Oud, maar wel lachen.
https://youtu.be/Uu0wxNr66c0
IK sanp je behoefte aan toiletpaier niet.
Ik ga binnenkort een weekje naar Nederland, en is zie er tegenop om weer toiletpapier te moeten gebruiken. Het is hard, schuurt en maakt veel moeilijker schoon dan het overal aanwezige water.
Weleens aan een knijpfles water gedacht? tegenwoordig bij elk tankstation of supermarkt te koop met zo’n handige zuigtuut, en is navulbaar. Gebruik ik altijd in Nederland.
Toch zit ook de Belg liefst op zijn gemak op het gemak. 🙂
Het achterwerk nat reinigen met de sproeier heb ik Thailand leren kennen. Ik ervaarde het als een meerwaarde, waardoor er België nu ook een sproeier naast de pot hangt.
Maar hoe dat moet in de Thaise hurktoiletten met die waterbak ernaast en dat kommetje dat erin dobbert? Het blijft me een raadsel. Temeer omdat er nooit toiletpapier is en vooral geen haakje is om je broek aan op te hangen.
@Mark. Voordat je naar binnen gaat. Het papierwerk ligt of hangt vaak buiten of bij de centrale inkom.
Met de losse hand reingen.In de andere hand een fles water.
Wel daarna ook die losse hand even reinigen met water en zeep….
Ik heb altijd van die vochtige (baby) doekjes bij.
Een pak wc papier en keukenrollen in de auto zowel in Thailand als in Nederland. Met daarbij een Jerrycan met 5 liter water. Kun je zelfs in het centrum van Adam iets doen.
Of op een parkeerplaats ergens.
Jammer genoeg weten weinig Westerse mensen nog dat het veel hygiënischer is geen papier te gebruiken maar water. Het is echt wetenschappelijk aangetoond: water maakt schoon, papier maakt vies. Daarom vindt je in de meeste Aziatische landen een sproeier naast het toilet. En anders zet je er een fles water naast. De befaamde ‘bottel tjebok’ uit Nl. Indië
De reden dat er een sproeier naast het toilet hangt komt omdat er geen riolering bestaat in Thailand. Water en ontlasting gaan in een soort tank die uit meerdere cementen ringen bestaat met een open bodem waar het water door weg zakt. Dit is ook de reden dat er geen toilet papier gebruikt wordt daar dit blijft liggen op de bodem met alle nare gevolgen daarvan. Ook moeten deze tanks om de paar jaar leeg gezogen worden daar de onlasting niet de grond inzakt en je betaalt daarvoor per ingebouwde cementen ring. Degenen die toilet papier gebruiken moeten dit na gebruik in een mandje deponeren naast het toilet.
Heb je moeite met het Thaise hurk toilet bij een tankstation, dan kan dat voelen alsof je gehandicapt bent, lukt het nl. niet, dan kan buikpijn het gevolg zijn.
Je zou dan gebruik kunnen maken van het gehandicapten toilet, een uitkomst bij tijd en wijle.
NicoB
Onderweg ga ik bij een pompstation naar het invaliden toilet. Gewone pot en ruimte te over.
wij nemen altijd het gehandicaptentoilet. is ook altijd een sproeiertje aanwezig
De meeste mensen vinden het een vies praatje.Maar je ziet o zo belangrijk.Ik heb ook medicijnen er voor en eens in de 5 jaaf een darm onderzoek.Maar met een drankje gaat het prima.Ik vraag mij wel eens af waarom een arts juist darm specialist word.Begrijp me goed fijn dat ze er zijn maar denk soms wel eens gadverdamme.Ha ha.
“In kleinere hotels, waar je als het ware direct bij de receptie staat, maak ik een praatje, vraag wat algemene inlichtingen over het hotel en daarna beleefd of ik even van het toilet gebruik kan maken. Geen probleem!”
Ja, da’s mooi, maar als je daar nog tijd voor hebt is de nood niet echt aan de man.
“Het is mij tijdens die wandelingen ook wel gebeurd, dat er geen hotel in de buurt was en de behoefte zich dringend aandiende. Om te voorkomen, dat zich een regelrechte ramp voor zou doen, nam ik dan een motorbike-taxi naar huis. Ik hoefde dan geen enkele moeite te doen om mijzelf leeg te laten lopen.”
Dit is wellicht wat ongelukkig geformuleerd. Het lijkt er nu op dat je er geen enkele moeite mee had om je op de motorbike-taxi leeg te laten lopen. 🙂
Een weer eens bijdehante reactie, Frans!
Reageer eens op de essentie van het verhaal: hoe zit het met jouw stoelgang?
Dat geldt ook voor andere reageerders, die van alles te zeggen hebben over toiletpapier, watersproeiers en invalidentoiletten: hoe is het uw stoelgang?
Ach , een beetje humor houdt dit blog ietwat luchtiger
Beter dan dat constante gezeur en kritiek op de regering van Thailand van de meeste betweters.
Wat mijn stoelgang betreft,ik ben van Indonesische afkomst en gebruik van jongsaf aan de tjebokfles en was daarna mijn handen en eet gezond.
Ralph
Al veel mooie dingen gelezen ! Waarvoor dank
Ik miss een meter van mijn dikke darm .
In Nederland moest ik vaak 3 tot 4 keer per dag op de toilet .
Hier in Thailand ga ik nu regelmatig 2 keer in de ochtend .
Lijkt wel , dat het voedsel hier beter is voor mij dan
dat eten in Nederland .Trouwens is een hurk toilet
wel beter voor die ontlasting en water veel hygenischer
dan papier . Ik moet er niet aan denken , om ergens
bij een tankstation op een pot te gaan zitten ,
daar heb ik echt en hekel aan en ben blij met die hurk toiletten .
Ik vraag mij af wat jullie eten, Ik eet alleen Thais eten en ga gemiddeld 1x in de 1 tot 3 dagen voor de grote boodschap. wat wel opvalt is dat wanneer je pomelo eet gegarandeerd de volgende dag moet. jammer dat het er uit uitkomt zo als het er in gaat, alleen de kleur is veranderd.
Ik eet iedere dag 1 ananas of pomelo.
groeten van de pot.
Ik was ook nooit zo’n fan van die watersproeiers, simpelweg omdat ik niet wist hoe het werkte. Ik weet het, het is geen hogere wiskunde maar toch. Op internet opgezocht hoe het werkt. Verleden jaar mijn badkamer verbouwd met, je raad het al, een toiletdouche. Met warm water, dat wel.
Mijn stoelgang? Na het ontbijt met een flinke mok koffie moet ik gelijk naar het toilet en na deze stoelgang ben ik meestal klaar voor de hele dag. Wel zo gemakkelijk.
Hahhhhaaa,
Ik zie dat het ‘n reeds eerder geposte inzending is, maar déze kan er wel bij.
Ik verklaar vaak dat er ‘s-morgens met het ontwaken bij mij 3 ogen geopend worden!
Steevast patroon.
Nu heb ik, door bakingsoda met lauw water te drinken, dit versneld. Het is ‘n race naar ‘t toilet!!
Het wordt ook wel zuiveringszout genoemd. Nu weet ik waarom.
Dus mensen, met ‘n trage stoelgang, zouden dit wondermiddel es moeten proberen.
Vor de Vlamingen onder ons; het Nederlandse woord ‘poepen’ staat niet voor ‘neuken’ zoals dat in Vlaanderen het geval is.
Ik heb het altijd vreemd gevonden dat voor zo’n aangenamee activiiteit zulke lelijke woorden worden gebruikt.