Spartelslag

Ik heb het al ‘ns eerder met u over het Olifantenhotel gehad. Er is een zwembad waar kinderen regelmatig bijna of geheel verdrinken.

Laatst was ik er aan het zwemmen. Dat was in mei en in die tijd van het jaar is de watertemperatuur rond de 34 graden. Eigenlijk is dat te warm om fanatiek baantjes te trekken en dobberde ik maar wat doelloos rond.

Nu ben ik een onderzoekend type en het viel me op dat je bij de juiste bewegingen gewoon op dezelfde plaats kunt blijven drijven. Ik bedacht ineens dat het dan ook mogelijk moest zijn om achteruit te zwemmen. In korte tijd slaagde ik erin me de benodigde techniek eigen te maken. Het was ’n beetje vreemde gewaarwording maar ik zag er de lol wel van in.

Er wordt in dit hotel elke dag zwemles gegeven. Details hierover vereisen een apart verhaal, maar tijdens de lessen heeft de leraar een assistent. Deze bevindt zich ín het water en helpt de kinderen. Hij doet de bewegingen keurig voor en de pupillen kopiëren deze feilloos.

Ik was inmiddels uit het water geklommen en was na de douche de Bangkok Post ingedoken. Kent u dat gevoel dat er buiten uw gezichtsveld iets plaatsvindt dat aandacht behoeft? Langzaam zette ik mijn leesbril af. Langzaam liet ik de Bangkok Post zakken. En nog langzamer rechtte ik mijn rug. De Thai is een eigenzinnig mens maar soms zijn importgebruiken gewoon té revolutionair om ze te negeren. De assistent had zijn tijd niet verdaan en goed opgelet. Hij was met zijn leerlingen de verfijnde techniek van het achteruitzwemmen aan het trainen. Het was een mooi gezicht en ik zag snel vorderingen.

Laatst zag ik in het NOS-journaal een onderdeel dat de ideale zwemles op de basisschool behandelde. Een “deskundige” – laat ik haar gemakshalve even Jet noemen – had bedacht dat tijdens de zwemles de borstcrawl aangeleerd moest worden. Jet had dat idee gekregen toen ze haar pekingees in het water gegooid had en ze de panische bewegingen van de pootjes van het dier bestudeerde.

Tijdens een dineetje in een driesterren restaurant waar Jet mocht toekijken hoe de barbaarse kok een kreeft in kokend water flikkerde, bedacht ze plotseling dat een soort spartelslag wellicht nóg doeltreffender zou zijn. Maar het promotiefilmpje op YouTube, waarbij haar keuze gemotiveerd zou moeten worden tijdens de weekopening van de school, zou misschien niet in goede aarde vallen bij de schoolleiders.

Het zou wat cru zijn voor de kinderen om met een dergelijk filmpje de week te starten. Zelfs het onomstotelijke bewijs dat deze aanpak ook het ADHD-gehalte van de gemiddelde derde-groeper tot nihil zou reduceren, zou niet opwegen tegen gefronste kinderwenkbrauwen als er tijdens een culinair avontuur weer een kreeft levend gefrituurd zou worden.

Jet was de commotie omtrent haar ideeën danig beu. Tijdens een schoolreisje naar het Dolfinarium in Harderwijk, liet ze zich overhalen tot het handhaven van de schoolslag. “Die kikker daar, die is zo gek nog niet!”, liet ze zich ontvallen.