Russische zuivel in Pattaya

Tja, waarom niet, hè? Wij hebben onze Nederlandse koffie, gehaktballen, kaas, de Duitsers kopen hier hun Duits brood en bier, de Engelsen slempen hun eigen thee en cider, de Fransen kunnen genieten van hun stokbrood, camembert en wijn, Dus, zo gek is het niet, dat de Russen nu hun eigen Russische zuivelproducten kunnen kopen.

Ik zag het voor het eerst in Best Supermarket bij de Dolfijn rotonde in Pattaya Noord, waar een vriendelijke en aardige Rus (die bestaan echt wel) de schappen aan het vullen was. Hij had de producten van Foremost, Dutch Mill en zo opzij geschoven om een kleine 60 cm brede ruimte te creëren voor Russische yoghurt, zure room, kwark, witte kaas, kefir en rjazjenka. Hij vertelde mij, dat dit nog maar het begin was en dat er binnenkort meer Russische levensmiddelen te koop zouden zijn.

Nu kende ik de meeste van die producten wel, behalve dat rjazjenka. Ik vroeg hem of de bruine kleur iets met chocola te maken had, maar dat was niet het geval. Wat het dan wel was, kon hij mij ook niet in het Engels vertellen, het enige wat hij deed was met zijn hand over zijn buik strijken om aan te geven, dat rjazjenka erg goed voor de maag en darmen was. Ik kocht een flesje van een halve liter, wat dat wilde ik wel eens proberen.

Thuisgekomen eerst maar eens wat meer informatie hierover opzoeken. Ik vond een Engelse pagina op Wikipedia over “Ryazhenka”, maar geen Nederlandse vertaling. Wel een Afrikaanse versie en omdat dat goed leesbaar is staat de omschrijving hieronder in het Afrikaans. Weer eens wat anders, nietwaar?

Rjazjenka (Oekrains пряжене молоко of ря́жанка, Russisch ряженка) is ’n soort suurmelk met ’n vetgehalte tussen 3 en 8 persent wat met Streptococcus thermophilus gefermenteer word. Sy kenmerkende bruinerige kleur ontstaan tydens die karameliseringsproses, die sogenaamde Maillard-reaksie.

Rjazjenka staan as Oekraine se nasionale drank bekend, maar word ook in aangrensende lande soos Rusland en Estland vervaardig..

Rjazjenka is tradisioneel deur boere gemaak wat die hitte van hul steenoonde ook ná die broodbak wou gebruik. So het hulle klein potte, sogenaamde gletsjiks, met ’n mengsel van melk en room verhit tot net onder kookpunt (90 °C) en hulle dan in die oond geplaas. Op die volgende dag is jogurtkulture bygevoeg en die melk teen sowat 40 °C gefermenteer. Ná ’n dag of so teen relatief hoë temperatuur is die melk meestal met ’n bruinerige kors oordek, maar het in elk geval danksy die karameliseringsproses ’n geel of bruinerige kleur. Dit word vervolgens geroer en kan onmiddellik geniet of eers in die koelkas geplaas word.

Rjazjenka het ’n romerige tekstuur en die milde smaak van suurmelk. Net soos gekookte of gepasteuriseerde melk is dit vry van bakterieë en ensieme en mag sodoende tot veertig ure lank ten kamertemperatuur bewaar word. Tuisgemaakte rjazjenka word vir ’n verskeidenheid resepte soos koeke en terte, pasteie en beskuite gebruik. Vandag word rjazjenka ook industrieel geprosesseer.

Zo, dat weten we dan ook weer. Hoe de Russen het in Thailand maken weet ik niet, maar het smaakt goed. Het is een bruine, lobbige drank, dat mij deed denken aan karnemelk. Lekker wel, maar niet iets om dagelijks te drinken, ook al omdat het met 70 Baht voor een halve liter niet echt goedkoop is.

Toen ik op zoek was op Internet naar informatie stuitte ik op in Nederlands gevestigde Russische winkels, waar een keur aan Russische en Oosteuropese levensmiddelen te koop is. Ik telde er zo een stuk of tien verspreid over het land. Indachtig wat die Rus mij in de supermarkt vertelde over uitbreiding, zal het mij dan ook niet verbazen als er binnen niet te lange tijd speciale Russische supermarkten in Thailand zullen zijn.

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
• Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
• Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
• Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?