Opa, hoe was Bangkok zonder de Skytrain?
In de eerste week, dat de Skytrain in Bangkok werd geopend, heb ik er al mee gereisd. Het was nieuw, het was gratis en het was de eerste keer in mijn leven, dat ik van openbaar vervoer gebruik maakte. Dat laatste is niet echt iets bijzonders, want ik ben een Amerikaan. Een Amerikaan zijn auto afnemen staat zo’n beetje gelijk aan castratie.
De Skytrain was zo gemakkelijk en schoon en efficiënt en nog belangrijkers was, dat het je overal naar toe bracht.
Ik zal nooit de reactie van mijn Thaise vriendin vergeten. Zij had mij gevraagd haar in een café in Silom te ontmoeten. Toen ik daar stipt op tijd arriveerde vroeg zij mij: “Hoe ben je hier zo snel gekomen?” Trots zei ik: “Ik heb de Skytrain genomen!” Zij keek mij aan als een hond, die een vreemd geluid hoort: “De wat?” “De BTS……de Skytrain….nooit van gehoord?”. “Is dat ding klaar dan?” vroeg zij. Ik zat bij haar in de auto en wees door het raam naar boven waar dat vervoerswonder voorbij zoefde. Zij snapte er niets van.
En gedurende lange tijd, snapte niemand het. Ik herinner mij in vrijwel lege treinen door Bangkok te hebben gereden op elk willekeurig tijdstip van de dag. Buitenlanders zagen al snel het voordeel van de Skytrain, maar Thais waren wantrouwig. Het leek wel of de bewoners van Bangkok de last van de verkeersproblemen als een ereschuld droegen. U weet, dat het verkeer in Bangkok de maatstaf is waarmee slechte verkeersomstandigheden in vele steden ter wereld wordt vergeleken. Mensen uit Bangkok namen de verkeersproblematiek voor lief, het is een deel van Bangkok’s charme.
Welnu, die tijd is voorbij. BTS lijnen rijden in allerlei richtingen van de stad, bussen zitten de hele dag propvol en gedurende de spits rijden er extra treinen. Als er weer een nieuwe lijn bijkomt, dan zie je, dat het leven in dat deel van Bangkok opleeft. Tel daarbij de MRT Subway en de Airport Link en constateer, dat reizen in Bangkok nog nooit zo makkelijk is geweest.
Als je toch met de auto wilt, kun je nog altijd die charme van Bangkok ervaren om uren in het verkeer te zitten.
Vorige maand vroeg een 17-jarig Thaise student aan mij hoe het in Bangkok was voordat de Skytrain beschikbaar was. Ik bedacht mij toen, dat deze jongen in een moderne tijd opgegroeid was, hij had zijn stad nooit gekend zonder het gemak van goed, goedkoop openbaar vervoer. Het was een eigenaardige vraag, maar nog vreemder was, dat hij aan een buitenlanders vroeg hem over de ontwikkeling in zijn eigen stad te vertellen.
Dus, ik dacht even na voordat ik aan mijn “geschiedenisles” begon. Wel, Chai, alle buitenlanders bevonden zich toen altijd in de buurt van Sukhumvit of Silom Road, mobiele telefoons bestonden nog niet, enz, enz. ……..
Bron: column van Orlando Barton in Inspire e-Magazine
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
- Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
- Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
- Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Ik kan me ook goed herinneren toen de eerste Skytrain reed. We bleven toen altijd in het Central Plaza in Lad Prao… van daar uit kon je alleen met de taxi naar de stad. Later kwam het station bij Mo Chit (Chatuchak), waarheen ik me soms met de taxi liet rijden en bij veel verkeer ik er te voet naar toe ging.
Destijds was Don Muang de internationale luchthaven en wij hoopten vele jaren dat de Skytrain doorgetrokken zou worden naar Don Muang.
Die droom werd voor mij nooit werkelijkheid. Wel konden we op een gegeven ogenblik vanaf Central Plaza met de ondergrondse naar Mo Chit rijden en dan van daar uit naar mijn plaats van bestemming gaan.
Wanneer je alleen reisde was het goedkoper, maar vooral sneller dan met een taxi.
Iedere keer als ik in Bangkok ben, blijft de Skytrain mijn favoriete vervoersmiddel, gewoon omdat je er snel mee kunt reizen.
Thailand heeft altijd een uitgebreid netwerk gehad van buslijnen. In de jaren 90 regelnatig in Lat Phrao gebied verbleven en in die tijd heel Bangkok doorkruist per bus. 1999 was het openingsjaar van BTS.
Ik ben toentertijd wel eens met een collega met de bus gereden, zij kende zich goed uit met de verbindingen, ik was er te lui voor. Taxi’s waren zo goedkoop, dat ik me die “luxe” wel gunde.
Wat ik echter hier bij de commentaren niet zag, is dat wanneer je met de metro of skytrain gaat en je moet verder rijden dan het kaartje dat je kocht, kun je aan het eindstation gemakkelijk bijbetalen. Dus even aankloppen bij het loket en je betaalt gewoon het verschil.
De Skytrain biedt veel voordelen, nog meer tijdens de spitsuren.
Ik denk dat weinig Thai overwegen om te gaan combineren. Te voet, Skytrain, bus en taxi. Ook hier weer tijdens de spits is het vaak een tijdsvoordeel door een stuk van je reisweg te vervangen door de Skytrain. Maar velen kiezen gemakkelijkheidshalve de taxi : die brengt je van A naar B, zonder overstap, zonder nadenken én al zittend.
De overheid of BTS zou toch eens moeten overwegen om kortingen te geven aan 2 of meer die samen reizen, gezien dat bij meer dan 2 personen de taxi vaak goedkoper is. Of de taxi duurder maken in drukke zones en/of spitsuren.
Één groot nadeel bij de Skytrain : de vele trappen.
Dat ie in het begin erg leeg bleef was vooral omdat toen de tarieven veel te hoog waren-veel moeite doen en inderdaad-met 2 was een taximeter, toen ook net nieuw, goedkoper en uiteraard heel veel gemakkelijker. De BTS kwam bepaald lang niet overal, en nog steeds niet, zoals Bangkapi aan het einde van de lange Lard Prao road.
Sindsdien zijn de buskaartjes zeker 2x zo duur geworden (nu 8 of 10 bt voor die ouwe non-AC bussen/govmt of privaat) maar de BTS is slechts heel beperkt verhoogd. de uiteinden zijn niet van de oorspronkelijke bouwer maar van de BMA=gemeente en die stukken kosten 15 bt, voor inmiddels behoorlijk lange stukken.
Nou leeg en van een spits is ook geen sprake meer, eerder propvol en dat gedurende de ganse dag of je moet er heel vroeg of laat gebruik van maken. Heb het al eerder geschreven, maar lijkt wel of de BTS aan zijn eigen succes ten onder gaat…
Ik heb veel met de BTS gereisd.Prima en snel.Twee nadelen de vele trappen als je slecht ter been ben en temperaturen rondom het vriespunt.Zelfs mijn bezoek uit Noord Zweden klaagde daarover.
Ik heb het altijd een prachtige manier van openbaar vervoer gevonden, je ziet (meestal) nog waarheen je reist.
Alleen heb ik het nooit begrepen waarom deze (weliswaar dure) oplossingen om het openbaar vervoer binnen een grootstad te bevorderen, nooit als mogelijkheid in Belgie/Nederland is overwogen.