Oom agent in een karaoke-bar

Karaoke-bar

Voor onze administratie heb ik een regeltje of 4000 software geschreven. Helemaal ‘internet-based’, zoals dat zo chic heet.

Gisteravond wat noodzakelijk onderhoud gedaan tot pakweg 23.00 uur. Het is dan heerlijk weer buiten en ik mag graag nog even een ommetje maken rond die tijd. Soms doe ik tijdens deze wandeling nog even de plaatselijke karaoke-bar aan, waar ik mezelf trakteer op ’n verfrissend biertje.

Bar

Hij was al een flink eind op weg, want hij hield het niet alleen bij bier. De plaatselijk gestookte whisky is goed te betalen en erg sterk. Het is aardig om te zien dat men in een winkeltje langs de weg een flinke fles aanschaft en deze doodleuk mee naar de bar neemt. Vervolgens wordt de fles overhandigd aan ’t dienstdoende meisje, dat met een lieve glimlach de fles opent. Ja, wel een flesje water bestellen natuurlijk, want de bar moet ook ergens van bestaan. Geen mens die er mee zit.

Om kort te gaan: de man was straal bezopen. Ik schat hem een jaar of 60, maar het kan ook 40 geweest zijn want de whisky hakt er wel even in natuurlijk. Er zat ook een politieagent bij hem aan tafel die gezellig naast een barmeisje was gaan zitten. Of eigenlijk: ’t meisje naast hem, dat is nauwkeuriger. Dat schijnt voor zo’n meisje een hele eer te zijn, zomaar naast een diender zitten! Er gaan geruchten dat de agent ook korting krijgt. Op het meisje dan, bedoel ik.

Farang

Van diepgaande communicatie was niet echt sprake, daarvoor was ’t te laat. En het viel me ook op dat om de 10 minuten er een ander meisje naast de agent zat. Geen idee waarom, maar daar kom ik nog wel achter. De dronkenlap zat, hoewel aan een ander tafeltje, vlak bij me. Ik kreeg nauwelijks de tijd te gaan zitten want hij wilde direct van alles weten. Nu ben ik altijd op mijn hoede, want deze vermoedelijk goed bedoelde belangstelling is er meestal op gericht dat de farang de rekening wel zal betalen. Not.

Opeens zat er ook een meisje naast de dronkenlap. Gezien zijn status kon hij daar vermoedelijk niet zo veel mee, maar hij kon haar wel duidelijk maken dat hij met een ‘interessante’ farang zat te kletsen. Hij polste mij op weinig subtiele wijze over mijn eventuele belangstelling voor de schoonheid. Mai au khab, phom mee mia laew, vertelde ik hem. Knap hè, en hij begreep het ook nog: ‘vriendelijke dank, maar ik ben al voorzien’.

Brommer

Het meisje hield het toen ook wel voor gezien en zocht haar heil elders. Gelijk had ze. Het was inmiddels een uurtje of één en het was duidelijk dat de bar nu snel zou sluiten. Het vervoermiddel dat de agent en de dronkaard voor deze avond kozen was de brommer. De agent ging sturen, hetgeen mij een verstandige keuze leek. Niet dat ie nou zo nuchter was, want de route van de tafel naar de brommer verliep nou niet bepaald volgens de kortste weg. De zatlap achterop. Helm? Welke helm? Tot 19.00 uur draagt pakweg 50% van de bestuurders een helm, daarna 1%. De politie werkt hier ’s avonds namelijk niet.

De agent zou dus geen collega meer tegenkomen, dus waarom al die moeite. Met de kickstarter werd het ding gestart. Een gigantische herrie, rookwolken alom. APK? Welke APK? Licht is ook al niet nodig. Zowel de voor- als de achterkant van het voertuig blijft in duisternis gehuld.

Laatst vroegen we aan een bestuurster van een auto waarom ze in het pikkedonker geen licht ontstak? ‘Ik kan prima zien waar ik rijd’, was haar antwoord. Echt gebeurd! Een enorme dot gas en het duo verdwijnt in de nacht. Alsof ik de spaceshuttle zag vertrekken.

– Herplaats bericht –