Lezersinzending: ‘De mooiste en de lelijkste vrouw in Bangkok’

Gisteren de mooiste en de lelijkste vrouw ontmoet in Bangkok. De lelijkste won het qua charme glansrijk van de mooiste. De mooiste stond in de skytrain, het metrovervoer boven de grond. Een Barbiepopje, alles aan haar was prachtig. Volmaakte huid, prachtige wimpers, ogen, neus. Koning Hendrik Tudor VIII had de metro geconfisqueerd om haar te bezitten. Met neergeslagen ogen alsof ze bang was voor haar eigen schoonheid, stond ze naast mij.

In een gebogen houding sloop ze de trein uit. Niets fier en trots op wat ze bezat. Ik denk dat geen man haar zou durven aanspreken. Ze was te mooi om contact met haar te willen maken. Ze was een jaar of 20.

‘s Avonds at ik in een Thais restaurantje, in een van de zijstraten, in de buurt van het appartement. Het was weer voor de zoveelste keer in nieuwe handen overgegaan. Tot mijn verbazing was het er vol, want er zit nooit een mens, maar het eten is meestal goed.

De lelijkste vrouw, een jaar of 50 of 60, stond te bedienen. Ze bleek uit Amerika te komen, naam Tony. Ze had twee Softenon armpjes, vier tanden, ze was dik, klein en had een kromme rug. Maar ze pakte het hele restaurant in met haar charme. En wat ze allemaal niet kon dragen met die armpjes: flessen bier, borden eten. En voor iedereen een vrolijk woord en een lach. Iedereen werd vrolijk door haar. We gingen haar zelfs meehelpen, omdat ze het alleen niet aankon. De baas, een Engelsman, had niet verwacht dat het zo vol zou worden. Uiteindelijk stond ik met haar in de keuken af te wassen, want er waren geen schone borden meer.

Ze bleek al zes jaar in Bangkok te wonen. Had haar broer opgezocht, die was op doorreis in Bangkok, en zij was gewoon gebleven. Werd verliefd op Bangkok en had alle soorten baantjes om in leven te blijven. Door de crisis was ze haar officiële baan kwijt. Hier kon ze werken, omdat ze Engels sprak. Een plus voor de baas, die haar aan durfde te nemen. Een plus voor haar, door de flair met zo’n uiterlijk. Zo positief door het leven te gaan. Wat voor inpact dat op mensen heeft, is fascinerend.

Wat ik zou willen is dat het mooiste meisje dat ik gezien hebt, met haar dat restaurant gaat runnen. Dat lijkt me het allerleukste Utopia, dan krijgt de mooiste ook wat meer zelfvertrouwen.

Motorboys, ze doen alles wat God verboden heeft

Zonder de motorboys heeft het leven voor mij geen zin in Bangkok. Het verkeer zit constant muurvast, en vooral de laatste dagen rij ik van hot naar her om dingen te regelen. Het geeft ook een kick om heel hard door het verkeer te rijden en als circusacrobaten door al het autoverkeer heen te manoeuvreren. En geen autospiegel wordt geraakt. Het gaat ook zonder woorden. Ik heb meestal briefjes bij mij, waarop staat waar ik naar toe moet. In het Thais natuurlijk. Het geld heb ik al klaar. Meestal 100 bath, en daar gaan ze altijd mee akkoord.

Het enige wat ik altijd vlot en elegant wil doen, is met een hoog been op het zadel wippen. Helm op en rijden maar, want als een krakkemikkig oud omaatje erop klimmen gun ik ze niet. Zij stoer, ik ook stoer.

Ze doen alles wat God verboden heeft: over het voetgangerspad, via kleine weggetjes waardoor ik een heel goed beeld krijg hoe Bangkok er buiten het centrum uit ziet. Beeldschoon, vaak met nog heel veel groen. Soms heb ik een dag dat ik allemaal briefjes maak van allerlei soorten buitenwijken, waardoor Bangkok dankzij de motorboys iets anders voor mij is gaan betekenen. Dan neem ik weer een andere en die gaat weer naar een andere buitenwijk.

Ik mag ze alleen niet aanraken, dus mijn handen liggen op mijn knieën. Soms is het zo griezelig dat ik per ongeluk hard in hun taille knijp als het te snel gaat. Zelfs met die hitte van 39 graden die als een walm op je slaat, is het nog fascinerend.

Als je bij het stoplicht moet wachten en wij dan tussen de honderden motorboys staan te wachten met al die gesloten gezichten zonder enige emotie, goed ingepakt tegen de hete zon; daar kan geen aircotaxi tegen op. Het is een soort vrijheidskick die ik bijna niet kan uitleggen.

Ik doe dit vaak in Bangkok, omdat je met dit soort vervoer overal naar toe kan gaan. Je hebt geen last van de spits, geen gezeur met taxichauffeurs. Nooit gezeur: waar kom je vandaan? Alles gaat zonder woorden. Zij willen bath en ik wil overal naar toe, zonder uren vast te zitten. Dus thailandbloglezers probeer het, het is echt een aanrader.

Ingezonden door Thea de Vegte