Mijmering over hoe het was in Thailand
Laatst ben ik weer eens een dag en een nacht in Bangkok geweest. Ik zeg het eerlijk, ik kom er nu niet meer graag om allerlei voor een Pattayaan begrijpelijke redenen.
Verliefd
Toch werd ik tijdens mijn eerste bezoek al verliefd in Bangkok, nou, beter gezegd werd ik verliefd op Bangkok. Ik had al vele reizen gemaakt in Europa en het Midden-Oosten, maar Thailand was het summum, een prachtig land, met vriendelijke mensen, lekker eten en natuurlijk vooral het bruisende nachtleven. Het werd mijn favoriete land en dat is altijd zo gebleven.
Dat nachtleven in de tachtiger jaren is natuurlijk niet te vergelijken met het heden. Ja, Patpong was populair en ik heb daar menig voetstap liggen. Leuke kleine restaurantjes, een bescheiden markt en uiteraard de vele A Go Go bars, waar ik toch wel veel in te vinden was. Mijn favoriet was de Safari Bar, een kleine tent met een stuk of 6 dansende meiden in bikini en goede muziek. Sexy meisjes, dat wel, maar nooit bloot. Als je tot sluitingstijd om 2 uur bleef, had je kans dat enkele meisjes in het slotnummer hun bovenstukje afdeden, waardoor je afgeplakte borstjes te zien kreeg. Dat was alles.
Bar
Ik flirtte met die meiden, gaf ze af een toe drankje, maar barfinen, nee! Ik kende die uitdrukking destijds niet eens, maar afgezien daarvan, ik was een keurig getrouwde man en heb nooit een meisje meegenomen naar mijn hotel. Er was in die beginperiode 1 meisje in die bar, die ik bijzonder aardig vond. Ik weet haar naam niet meer, maar zij was jong, mooi en – naar later bleek – onervaren. Wij zaten vaak bij elkaar, ik gaf haar een drankje en een tip bij de afrekening, maar zij sprak geen woord Engels, dus praten deden wij nauwelijks anders dan met wat handen en voeten.
Wat later ben ik er met een collega en twee Thaise zakenrelaties geweest, waarmee wij de volgende dag voor een weekend naar Pattaya zouden gaan. Ik stelde het meisje voor en nu kon met die Thaise mensen een gesprekje voeren. Toen het busje die volgende morgen ons afhaalde van het hotel, zat tot mijn grote verbazing datzelfde meisje met een vriendin er al in. Dat hadden die Thaise mannen voor ons geregeld, want in hun opvatting ging je niet alleen een weekendje weg, maar nam je een mooie dame mee.
Nachtleven
De meisjes voelden zich helemaal niet op hun gemak, zeker niet toen wij in het dure Royal Cliff Hotel incheckten. Zij hadden daar de kleren niet voor en badkleding voor het zwembad was hen ook onbekend, dus dat moest worden gekocht. ’s Avond uit geweest in Pattaya, waar toen het nachtleven zich hoofdzakelijk in Walking Street afspeelde. Geloof het of niet, maar daarbuiten was Pattaya een dorp met een strand en wat hotels en winkels, een wereld van verschil met vandaag de dag.
De dag ten einde werd het tijd om naar bed te gaan. Wat ik niet wilde, maar voor mijn gastheren niet kon weigeren, was, dat het meisje met mij naar de kamer ging. Zij ging naar de badkamer en kwam er, ingerold in een laken, weer uit en ging op bed liggen, wachtend op de dingen die komen zouden en waar zij zichtbaar als een berg tegen op zag. Maar er gebeurde niets, ik heb haar zonder dat zij dat kon verstaan verteld, dat ik geen sex wilde en wij zijn elk aan een kant van het grote bed in slaap gevallen. Mijn verslag van de nacht aan mijn Thaise gastheren was heel anders vanzelfsprekend.
Ik heb haar daarna nog een paar keer in de Safari gezien, maar op een gegeven ogenblik was zij weg. Waarheen, ik kwam het niet te weten, maar ik bleef bij elke volgend bezoek aan Bangkok in de Safari Bar komen.
Patpong
Ik ben ook nog maar even naar Patpong gegaan, tenslotte kom ik er niet zo vaak meer. Ook veel veranderd daar, een drukke markt, vele grote A Go Go’s en vele terrasachtige muziekcafés. Maar de Safari Bar is nog er nog steeds en waarschijnlijk is het de langst bestaande bar in de straat. Het is nog steeds klein, een beetje verlopen zelfs met niet meer zulke sexy danseressen. Het moet dan ook tegen gigantische concurrentie opboksen en ik vrees, dat de strijd spoedig zal worden verloren. Ik dronk er nog een pilsje en mijmerde wat er met het meisje van destijds zou zijn geworden, nu ook 30 jaar ouder!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Ik kan met je meevoelen, ik ben nog steeds erg verliefd op Bangkok, mijn favoriete Bars waren Hillery 4 en checkinn 99 inmiddels verplaats maar zat eerst op Suhkumvit . ik was er ook niet voor de vrouwen, maar werd ook bevriend met een masseuse waar ik elke dag voet massage liet doen, zij begon tekenen te vertonen
toch wel wat meer voor mij te voelen voor mij dan alleen vrienden, en helaas is het daarop eigenlijk stuk gelopen, ze wilde meer en ik was een stuk ouder zeker meer dan 30 jaar en had niet de liefdes gevoelens
die zij wel had voor mij, ik voelde me wel een beetje vereerd, maar wist ook wel dat het geen echte liefde was maar dat ze uit was op een sponsor. Ik heb haar een paar keer uit eten meegenomen, maar een soort jaloersheid werd de relatie fataal, kreeg te horen dat ik maar moest gaan naar iemand die van mij hield en ik van haar ik vertelde haar dat zij niets met mijn privé leven te maken had, als ik haar weer tegen kwam was ze weer poes lief en aardig maar ik paste ervoor.
verder geniet ik nog steeds van Bangkok, de revier de warenhuizen de gezelligheid op straat, eet stalletjes
het nacht leven wat maar tot 1 of 2 uur duurt of je moet naar dancings gaan, ik weet dat de meiden daar werken om procenten te verdienen of een bar fine te regelen, dus ik deeldrankjes uit en ben toch erg geliefd, en heb regelmatig leuke gesprekken, als het Engels tenminste goed genoeg is ik spreek een klein beetje Thai’s, klimaat, mensen, architectuur en eten blijven me charmeren, ik zal zeker nog zo vaak mogelijk naar Bangkok afreizen bedankt voor je stukje en veel plezier in Pataya. Kees Cirkel
Nou dit artikel maakt heel wat herinneringen bij mij los. Ik kwam hier op 05 November 1976 en moest een paar dagen hier blijven. Was op weg naar een schatje op Taiwan en zou hier een visum aanvragen en een ticket kopen. Wel het liep anders dan gedacht en ik ben hier nog. Dit is de korte versie, de lange neemt verscheidene paginas in beslag. Man, wat een prachtige tijd was dat. Ik zou die niet gemist willen hebben. Dan was er de beruchte en beroemde Mosquito Bar,in het haven gebied van Klong Toey bekend, in het wereldje van de zeeman, de wereld over. En de Seamans Club die in de kelder een night club had met hostesses. Barfine bestond toen nog niet in Thailand maar er waren landen die dit toepasten en werd later ook toegepast hier. Door buitenlanders geintroduceert. De prostitutie was overal en in het hele land, tot in de kleinste dorpen. Baht 50- voor een snelle wip en Baht 200- long time. Aaah, ik stop maar met verhalen over die goeie ouwe tijd.
Mooi Theo deze korte versie, maar ik en met mij de bloglezers willen de lange versie, want je hebt vast heel veel te vertellen. Schrijf je avonturen op en stuur ze naar de redactie om op het blog gezet te worden.