Maria’s Dagboek (deel 15)
Maria Berg (72) liet een wens in vervulling gaan: ze verhuisde in oktober 2012 naar Thailand en daar heeft ze geen spijt van. Haar familie noemt haar een ADHD-bejaarde en dat beaamt ze. Maria werkte als dierenverzorger, leerling-ziekenverzorger, bestuurder op de dierenambulance, lady bartender, activiteitenbegeleider in de dagverzorging en en als verzorgende C in de particuliere thuiszorg. Erg honkvast was ze ook al niet, want ze woonde in Amsterdam, Maastricht, België, Den Bosch, Drenthe en Groningen.
De Thaise man
Omdat alle verhalen op thailandblog altijd over de Thaise vrouw gaan, dacht ik, dan zal ik het maar eens over de Thaise man hebben. Ik weet het, ik ben in de zeventig, dus helemaal niet meer van de partij, maar alle mannen die ik hier heb ontmoet, heb ik eens de revue laten passeren.
Het is trouwens opvallend, hoeveel mooie Thaise vrouwen ik zie en hoeveel lelijke Thaise mannen. Ik ben voor iemand van mijn generatie, erg lang, dus kleine mannen vallen al af. Nooit op uiterlijk gevallen, ik was een zogenaamde tekstglijer. Nooit van gehoord? Mannen met een groot gevoel voor humor en bijzondere teksten, daar viel ik voor, uiterlijk kwam op de tweede plaats.
Hier kan ik niet met de mannen praten, maar hoor wel of ze een aangename stem hebben, er fris uit zien enz. De man bij de bank, hij is leuk om te zien, spreekt een beetje Engels, ziet er goed verzorgd uit en heeft kuiltjes in zijn wangen, erg leuk als hij lacht, maar hij valt al af 160 cm lang.
De man bij de immigratie. Lang, slank, opvallend knap, goed gekleed, een prettige stem en hij sprak Engels. Hij was de woordvoerder voor een hoogblonde dame, die niet had begrepen, gezien haar kleding, dat ze hier niet op het strand was. Met hem had ik wel eens naar een restaurant gewild.
De tuktuk chauffeur, die mij regelmatig rijdt en mij ook met de auto, met de moederhond naar Hua Hin heeft gereden. Hij is niet zo jong meer, heeft een lief gezicht, is erg aardig en voorkomend, houdt van dieren en.. ik heb een cadeautje van hem gekregen. Met hem praten is moeilijk, maar met gebaren komen we er altijd uit.
De klusjesman: Werkt bij mijn zoon en komt bij mij ook wel eens wat doen, een rustige man, zo rustig, bijna of hij er niet is. Hij is van alle markten thuis, handig voor in en om het huis, maar hij heeft een nietszeggend uiterlijk en geen enkele uitstraling.
De stoffeerder: Heeft mijn bank opnieuw bekleed. Hij is groot, is half Chinees en heeft mooie Chinese ogen. Hij heeft een goed lopend bedrijf, hij spreekt wat Engels en houd zich aan zijn afspraken, dat zal zijn Chinese kant wel zijn.
De restauranthouder, een bijzonder mens, hij is namelijk ook kunstschilder en heeft het beste restaurant hier in de omgeving. Hangt eigen werk aan de muren, waar hij regelmatig van verkoopt. Heeft twee kleine kinderen, die hij samen met zijn moeder en zuster opvoedt. Ma is er vandoor. Hij is lang, slank, heeft een paardenstaart, een snor en een sikje en heeft iets aantrekkelijks, voor hem had ik wel wat kunnen voelen.
Mijn buurman, een grote man, met een lief gezicht, niet knap, maar is erg leuk met zijn gezin en werkt hard. Heeft respect voor alles en iedereen, een fijn mens om naast te wonen.
De man uit de buurt, niet zo jong meer, heeft grijs haar en een bulderende lach. Hij spreekt Duits en Engels. Regelmatig komen we elkaar tegen ik op de fiets en hij op de brommer, dan roept hij altijd: Hallo madam, met die bulderende lach er achter aan.Hier op het pleintje knoopt hij ook altijd een gesprek met me aan en daar wordt ook veel bij gelachen. Hij houdt ook van dieren, maar hij is erg klein.
Dan is het leuke, dat ik als tekstglijer een zwak heb voor een man, waar ik helemaal niet mee kan praten en lachen, namelijk de tuktuk chauffeur.
De wonderhond
Zoals ik de vorige keer al schreef, zijn bijna alle honden hier in de buurt dood. Van de twee pups die naar een goede bekende van mij gingen, was er ook een dood, de ander Marly genaamd, is er nog steeds en heeft niets. Vorige week zaterdag hebben ze er een pupje uit de tempel bij genomen. Marly moest even wennen, maar ze zijn nu dikke vrienden. Ik ga er door de week elke dag heen om ze eten te geven om 12 uur, want dan werkt iedereen.
Laptop
Mijn laptop ging stuk, niet meer te maken. Nou zit er hier in de buurt een bedrijf dat tweedehands Panasonic laptops en computers verkoopt. Daar een laptop uitgezocht. Ik kon hem de volgende dag halen. Dat was lachen, wat er op de toetsen stond klopte niet met wat hij schreef. Terug naar de winkel, kreeg stickertjes mee om op de toetsen te plakken. Nu klopte het wel, alleen kreeg ik steeds Thaise teksten. Weer terug naar de winkel. Daar haalden ze gewoon een andere laptop van een plank en zeiden: morgen is hij klaar. Nu doet hij het goed en ben ik er blij mee.
Kinderen en winkels
Als ik in winkels kom hier in Thailand, zie ik dingen gebeuren die in Nederland niet zouden kunnen. Kinderen zitten overal aan, ouders kijken niet op of om en ook verkopers van de winkels schijnen het de normaalste zaak van de wereld te vinden. Douchecabines, waar kinderen gewoon met hun schoenen aan in gaan staan, kastjes die ze openmaken en er in kruipen, bedden waar ze met schoenen aan op gaan liggen, kleine dingen van hun plaats halen en ergens anders neer zetten. Ik kijk er met ontzetting naar en de verkopers glimlachen alleen maar, het is niet te geloven.
De duizendpoot
Het is avond en ik kijk tv De deur is dicht, de lichten zijn aan, er komt een leuk programma. Ineens, komt er een duizendpoot langs rennen, die onder de bank verdwijnt. Alle bankdelen van zijn plaats, want dat beest wil ik niet in huis hebben. Hoe ik ook zoek, geen duizendpoot te vinden. Dan de bankdelen maar weer op z’n plaats. Maar ik blijf kijken of ik hem soms zie lopen, heb nu in de nacht ook een licht aan, ben als de dood dat ik er op ga staan.
De neus
In het bijzonder de ‘neusvleugels’. Net zo goed als ieder mens een ander model neus heeft, zo heeft ook ieder mens andere neusvleugels. Als kind tussen de 8 en 10 jaar ging ik met een vriendinnetje in de Kalverstraat in Amsterdam neuzen kijken, af en toe kregen we dan helemaal de slappe lach.
Als volwassene, heb ik geleerd dat je veel af kunt lezen, van de neusvleugels, van je medemens. Het is speciaal oppassen geblazen bij de heerszuchtige neusvleugels. Hier volgt een lijstje met namen van mensen die die hebben, dan begrijpt iedereen wat ik bedoel.
Ex-koningin Beatrix, koningin Máxima, Robert de Nero, Margaret Thatcher, Albert Verlinde, Sofia Loren, Michael Douglas, Madonna, Anthony Quinn.
Nou is het verwarrende, dat de neuzen hier in Thailand, zo anders zijn dan daar buiten. Hier is de hele neus heel anders, ten eerste de eeuwige glimlach en dan het misleidende model neus en neusvleugels. Zie er hier maar eens achter te komen, wie heerszuchtig is.
Maria’s Dagboek (deel 14) verscheen op 1 februari.
Ingezonden mededeling
Op zoek naar een leuk cadeau voor een verjaardag of zomaar? Koop Het Beste van Thailandblog. Een boekje van 118 pagina’s met boeiende verhalen en prikkelende columns van achttien bloggers, een pittige quiz, handige tips voor toeristen en foto’s. Bestel nu.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Dagboek5 november 2014Maria’s Dagboek (deel 23)- Dagboek4 oktober 2014Maria’s Dagboek (deel 22)
- Dagboek28 augustus 2014Maria’s Dagboek (deel 21)
- Dagboek28 juli 2014Maria’s Dagboek (deel 20)
Je bent het type tekstglijer? Dan mag het blik vaste blik mannelijke schrijvers met hun vlotte en leuke pen hier wel oppassen! Wordt ook nog lastig keuze maken tussen Thaise mannen, een vriendje bij de immigratiedienst is leuk, een handige kok is lekker, een klussen ook wel handig… 😉
Blijft sneu van al die arme lieve honden en je wilt toch wat warmte om je heen (moeten de mannen zich nu zorgen gaan maken?). Wel weer fijn dat je laptop nu weer normaal Nederlands schrijft en geen Thaise tekens (zal de land en taal instellingen zijn geweest).
Ik dacht even dat je het gedrag van kinderen in huis omschreef, dat soort kinderen wil je als winkelier niet in je winkel en daar zou je toch subtiel je ongenoegen van kunnen laten doorschemeren zou je denken… Wat moet een eigenaar van een porseleinwinkel wel niet te verduren hebben?!
Gelukkig hebben ze daar nog respect voor iemand die wat heeft bereikt. Het is onvoorstelbaar te zien hoe kinderen zich gedragen in een winkel vol porselein, kristal en andere kostbare en breekbare voorwerpen. Daar kan iedereen wat van leren. Het lijkt haast wel automatisch te gaan uitzonderingen daar gelaten.
Moderator: graag alleen reageren op het artikel.
Verrassende inhoud dit keer Maria, klasse, weer eens wat anders. Je bent veelzijdig. Ik ben 1,72 meter dus val waarschijnlijk ook af. Groetjes en kijk vooruit naar je volgende dagboek.
Leuk en interessant verhaal!
Tekstglijer nog nooit van dit word gehoord Maria, het in komt mij eerste instantie over als zijnde een slijmbal, maar dat zal wel mijn Rotterdamse interpretatie zijn van dit ogenschijnlijke Amsterdamse woord.
Tja ik denk dat een ieder na het lezen van jou verhaal zich direct gaat afvragen ben ik ook een tekstglijer, en ook mij heb je aan het denken gezet, zou Maria mij ook goedkeuren als zijnde de ware en enige echte tekstglijer.
Maar hoe kom je daar nu achter, want je kan nu eenmaal niet zelf oordelen over je eigen uiterlijk.
Dus ik heb even mijn vrouw om advies gevraagd, ik riep op een wat glijerige toon, teerak wat vind je van mij vind je mij knap, zij antwoorden ja je bent mooie man,ik dacht zo die kan ik afvinken.
Ze vroeg mij waarom ik dat wilde weten, tja en leg dat maar eens uit aan een Thaise als je zelf nog maar net van het woord tekstglijer en de betekenis hiervan hebt gehoord.
Ik antwoorden och niets bijzonders ik ben al zestig en ga bijna met pensioen en ben pas alweer een jaartje ouder geworden ik wilde gewoon weten of je mij nog mooi vind, ja hoor antwoorden zij nogmaals mooi en je ziet er nog jong uit, maar soms ben je ook een beetje tingtong.
Oh tingtong ik vroeg wat zij bedoelde, jij maakt altijd grapjes en vaak ben je niet serieus, ik keek haar aan met mijn hondstrouwe ogen (waar elke vrouw in zou verdrinken) vind je mijn grapjes dan niet leuk vroeg ik haar.
Ja meestal leuk maar niet altijd! mmmm niet altijd oh die je niet begrijpt die vind je niet leuk natuurlijk, zij keek mij met die blik aan waar ik de afgelopen jaren ontzag voor heb gekregen, die blik die uitstraalde van kappen nou want voor jou lengte hebben ze ook gips, grapje voegde ik er aan toe en gaf haar snel een kusje op haar wang, okay mai pen rai antwoorden ze, pff opgelucht slaakte ik een diepe zucht.
Dus ik ben soms grappig die kan ik ook afvinken, en met mijn lengte zit het ook wel goed 1 meter 90 dus vink ik die ook af.
Dan is nu mijn neus aan de beurt want volgens Maria kun je hier veel vanaf lezen, tja mijn neus is niet groot niet klein normaal eigenlijk, maar het ging om de neusvleugels.
Op welke beroemdheid zijn neusvleugels lijken op die van mij het meest, hoewel ik moet zeggen dat ik vind dat mijn neus best wel wat koninklijke trekjes vertoond vallen Beatrix en Maxima toch af, trouwens wel een leuke naam Maxima voor iemand met een grote neus hihi (grapje)
Mark Verlinden dan? nee zijn neusvleugels was mij al eens opgevallen die komen mij wat briezend over als hij praat, een paard heeft dat ook je raakt er door geobsedeerd, zet het geluid van de tv maar eens uit en let alleen maar op Albert zijn neusvleugels na twee minuten zie je alleen nog maar neus op het scherm en het lijkt ook of hij steeds groter word, nee Albert valt af.
Dan Robert De Niro mijn hero wie wil nu niet op hem lijken en dan die neus geweldig mooier kan niet, maar wacht eens hij heeft exact de zelfde neus als mijn neus! Dit is hem Maria mijn neus inclusief de vleugels zijn een copy van de neus van Robert de Hero dat word weer een vinkje!Ik ben er bijna ik zal nu gouw weten of ik in aanmerking voor de titel tekstglijer en als ik zo het lijstje nog eens af ga kan het haast niet meer mis gaan, hier kan Maria niet meer onderuit, hier kan elke tuktuk chauffeur of klusjesman nog een puntje aan zuigen, deze Rotterdamse Robert gaat erop en erover en word door een Amsterdamse in haar hart gesloten, want een ding is zeker Maria heeft hier een neusje voor, zij die al ver voor mijn geboorte samen met haar vriendinnetje haar kennis heeft opgedaan in de Kalverstraat.
Ooo het is een behoorlijke lange reactie op jou verhaal geworden zie ik nu, ik heb veel tekst nodig gehad om mijn hier en daar wat glijerige reactie kracht bij te zetten.
Nou ik hoor het nog wel Maria mijn lot licht nu in jou handen, want zoals een oud en glijerig gezegde zegt een man moge veel weten, maar een vrouw begrijpt alles.
Oja en wat die kinderen in de winkel betreft je moet maar zo denken, er zijn meer slechte ouders dan slechte kinderen.
Groet,
tingtong
@ Farang tingtong Erg grappig! Waarom schrijf jij niet eens een dagboek, want met dit soort verhalen scoor je en staan de vrouwen in de rij voor je deur. Versterk de medewerkersvloot van de blog.
Middag Dick,
Gevaarlijke adviezen geef jij hoor!
Dames, oppassen geblazen.
Als zijn vrouw er al geen probleem mee heeft om 1.90 m. in het gips te stoppen, dan….
LOUISE
Bedankt voor de leuke reacties.
Gerrrie, ik moet weer erg om je lachen, jammer dat je te jong voor me bent, anders maakte je een grote kans en die paar cm korter? het huishoudtrapje met de 3 treetjes is voor meer te gebruiken dan de bovenste plank in de kast.
Lieve Maria, met dank voor je leuke reactie. Het gebruik van een keukentrapje ken ik, maar dan als voorbehoedsmiddel. Had eens een vriendin van 204 meter en lange benen. Ik moest dan altijd op de tweede trede staan en net voor het moment supreme schopte ze het trapje weg. Ben blij dat je mijn uitnodiging om naar Q8 te komen hebt aanvaard, dus wie weet 😉
2.04 meter natuurlijk
De buren zijn komen kijken, wat er was, dat ik zo hard zat te lachen, gelukkig kan ik het ze niet uitleggen. Mijn ochtend is weer goed, ik vertrok met een grijns op mijn gezicht richting honden voeren.
Ik had alleen wel iets meer romantiek in gedachten,.
Morgen Maria,
Weer een heel leuk stukje.
Alleen, je dwingt me weer om iets te doen. @#@#$@#$
Ben ik net al die oorlellen kwijt, zit ik weer met neuzen opgezadeld -:)
Zo.n man als jouw tuk-tuk chauffeur, hebben wij hier ook als diegene die hier in het park de struiken en bomen nat houdt.
Verstaat geen woord engels, ratelt als een machinegeweer in het thais tegen je en ligt daarbij continu in een deuk.
Of je wilt of niet, je begint zelf ook te lachen en zeggen gedag en beide partijen hebben elkaar voor geen meter verstaan.
Fijne dag.
LOUISE
Prachtig Maria,
Eindelijk eens iets over de Thaise man. Al dat geneuzel en gekat op de Thaise vrouwen begon mij danig te vervelen.
Zegt eigenlijk meer over de schrijvers als over de Thaise vrouw. .
Ook jouw stukje over neuzen, je hebt gelijk. Wat is het toch leuk om mensen te observeren.
Het woord tekstglijer is hier denk ik wel op zijn plaats.
Zie nu al uit naar jouw volgende dagboek.
Lieve groet,
Wim.