Maid in Thailand
Ik heb een haat-liefde verhouding met Thaise poetsdames. De afgelopen jaren heb ik om die reden al heel wat ‘maids’ versleten.
De liefde verklaar ik uit het feit dat ze voor een prik het vuile werk opknappen. En dan betaal ik ze ook nog flink boven het Thaise minimumloon. Ze nemen de vloeren drie keer per week nat op. Noodzakelijk, want omdat mijn schuifdeuren beneden overdag altijd openstaan, dwarrelt stof het huis binnen. De maid houdt daarnaast de keuken schoon, wast af, stofzuigt, veegt de bladeren in de tuin op een hoop, doet de was en, heel belangrijk, strijkt…. Daar gaat het soms mis, want als de maid al wil of kan strijken doen ze dat bij overhemden meestal ‘open’, zodat ik me dan een soort verlopen schlagerzanger voel.
De haat ten opzichte van de maid vloeit voort uit het stelselmatig verkeerd opbergen van borden, kopjes, messen en ander bestek. Het maakt niet uit dat in een keukenkastje al een paar platte borden staan, nee, de maid zet de gewassen spullen doodleuk in een andere kast. Drie keer per week is het dus zoeken geblazen en net op momenten dat het verkeerd uitkomt. De huidige poetsvrouw trekt vaak overal de stekkers uit. Dan denk ik steevast dat de aangesloten apparaten het hebben begeven, totdat ik de ware aard van het euvel ontdek. Vragen en uitleggen heeft weinig zin. Net als de meeste andere Thai knikt ze dan begrijpend ja, terwijl ik weet dat ze denkt: “Het zal me worst wezen”.
En zeg nooit tegen de poetsvrouw dat ze naar huis kan gaan als het werk is gedaan, want dan is ze rond het middaguur klaar met een veegje hier en een poetsje daar. Zo op het oog is alles in orde, maar bij nadere beschouwing….
Een lijst van werkzaamheden maken heeft ook weinig zin, want als de maid al kan lezen, doet ze dat liever niet. Het laatste poetsmeisje had volgens mij maar één oog, hetgeen mogelijk verklaarde dat werkelijk alles in huis scheef stond als ze vroeg in de middag de benen nam. Zonder op te bellen liet ze bovendien regelmatig verstek gaan. Wij blijven dan in afwachting met de brokken zitten. De afwezigheid had volgens haar te maken met haar zieke kind en het ziekenhuis, maar ze wist niet dat we haar mét kind op de bromfiets hadden zien rijden. Een Thai vertelt niet graag de waarheid, om de tegenpartij niet nodeloos te kwetsen.
Luister niet naar de trieste verhalen die poetsvrouwen ophangen, want de grens tussen waarheid en fictie is flinterdun. Echtgenoten en partners hebben steevast de benen genomen met een jonger exemplaar, moeders zijn ziek, vaders spoorloos en de kinderen zijn er doorgaans niet veel beter aan toe. Ik heb overigens de neiging om het levensverhaal van de huidige poetsvrouw, met 59 beslist niet de jongste, te geloven. Uiteraard is haar echtgenoot met de noorderzon vertrokken, haar achterlatend met 3 jonge kinderen. Twee daarvan zijn inmiddels met de motorfiets om het leven gekomen. Het laatste kind bekommert zich niet meer om moeder, die nu met poetsen in haar levensonderhoud moet voorzien. Ook in dit geval geldt: niets is gruwelijker dan de werkelijkheid. Voor alle zekerheid houden we overigens alle ‘kostbaarheden’ en geld achter slot en grendel.
– Herplaatst bericht –
Over deze blogger
- Bijna 20 jaar geleden verhuisde journalist Hans Bos naar Bangkok. Vrijwel vanaf het begin was hij betrokken bij de geboorte van Thailandblog. Als journalist werkte hij voor Limburgse dagbladen en voor de reis vakbladen van wat ooit Elsevier heette. Hans (76) woont sinds 14 jaar in Hua Hin, met vrouw Raysiya en dochter Lizzy. Hij was circa negen jaar secretaris en vicevoorzitter van de Nederlandse vereniging in Hua Hin en Cha am.
Lees hier de laatste artikelen
Agenda17 december 2024Agenda: Back to the Future weer op toernee in Thailand
Bezienswaardigheden17 november 2024De hoogste/grootste Naga van Thailand
Bezienswaardigheden3 november 2024Tham Phu Wa, een grottempel om te watertanden
Belasting Thailand22 oktober 2024Belastingverdrag niet meer haalbaar op 1 januari 2025, zegt Buitenlandse Zaken in Den Haag
Het wat minder betrouwbare Thaise elektriciteitsnet kennende, kan ik me heel goed voorstellen, dat die poetsdames alle elektrische stekkers uit het stopcontact haalt, indien niet in gebruik. Zal niet de eerste keer zijn, dat ergens een piekspanning ontstaat, waardoor lampen en zelfs elektromotoren beschadigen of erger. Het is Groot-Germanie niet.
Op bellen doen Thais bijna nooit is mijn persoonlijke ervaring .
Vooral bij bouwvakkers heb ik dit veel meegemaakt , ze komen gewoon niet opdagen zonder je even van te voren te informeren hoe en waarom .
En komen een paar dagen later weer terug , ook zonder even te bellen .
Ik zou niet graag een bedrijf hier willen runnen met Thaise werknemers .
Jan Beute .
Oh, wat komt mij dit allemaal bekend voor. Ook wij moeten vaak zoeken naar spullen, stekkers uit stopkontakt want ze is bang van elektro. niks terug leggen, na het dweilen, enz. Maar, idd, ze kosten hier per dag, wat je in europa per uur betaald
Ben nu ongeveer aan me 8e maid toe, in 8 jaar dat valt dus mee. Gelukkig met haar, weet wat schoonmaken is en is er altijd. Sommige hadden totaal geen ervaring, al vertelde ze van wel. Had eens een meisje die ging moppen en vervolgens met haar dikke voetjes over de gemopte vloer liep, dus niet achterwaarts maar voorwaarts.
Een paar van mijn vorige maids de deur gewezen ivm lange vingers (diefstal), een zo’n dame kwam nog even het achterstallig salaris opeisen met haar vriendje. Toen het vriendje hoorde waarom zijn meisje geen geld van mij kreeg, waren ze heel snel weg. Ik betaal ook altijd een goed salaris en krijg nog al eens te horen (van andere Nederlanders) dat ik de hele markt kapot maak. Nou het is mijn geld en ik bepaal wat ik betaal, wat een ander daar van vind, kan mij niet zoveel rotten>>>>>
Allen,
Ach, klagen mag. Wie zich een beetje in de gemiddelde Thiaise mentaliteit heeft verdiept, had dit kunnen weten.
En laten we eerlijk zijn, vrijwel iedereen heeft bewust zelf gekozen voor deze ‘ellende’