Lezersinzending: Van Udonthani naar Pattaya

Charly schrijft over hoe hij in Udonthani terecht is gekomen, vandaag gaat zijn verhaal over een bezoek aan Pattaya.

Mijn vriendin, laat ik haar in het vervolg Toei noemen, en ik zijn razend enthousiast. We boeken tickets om naar Bangkok te vliegen. Twee dagen later vliegen we met Nok Air naar Bangkok en nemen vervolgens een taxi naar Pattaya Oost (darkside). De taxi chauffeur kan de weg naar het resort niet vinden en dus huren we een lokale motorbike driver in om voor de taxi uit te rijden en ons ter plekke te brengen. Dat werkt goed en we staan een half uurtje later tegenover het in renovatie zijnde huis.

Mijn vriend is er ook met zijn vrouw en we zitten tegenover het door ons begeerde huis, op het terras van een goede kennis van mijn vriend. We drinken een biertje en even later komt de eigenaresse van het huis in kwestie. We gaan met haar mee en ze laat ons het huis zien.

Het is volledig gemeubileerd, inclusief apparatuur in de keuken. Het huis ziet er goed en strak uit. De meubilering is niet echt mijn smaak, maar kan er verder mee door. Een groot 2-persoonsbed in een grote slaapkamer met een ruime kledingkast en toegang tot de badkamer. De badkamer is zeer smaakvol ingericht, behoorlijk ruim, met een eveneens ruime inloop doucheruimte. De tweede slaapkamer is een stuk kleiner maar heeft ook een 2-persoonsbed en een kledingkast. De tweede badkamer is apart, dus gescheiden van de slaapkamer. De keuken is inderdaad klein, maar heeft in ieder geval een twee – pits gasstel, een aanrecht en wat opbergruimte. De eetkamer heeft een eettafel met zes stoelen en een klein bureau. In deze ruimte staat ook de grote koelkast. De woonkamer is vrij klein, met een 3- en een 2-persoons sofa en een flatscreen TV. Er zijn aircons in de woonkamer en in de twee slaapkamers. De tuin is groot genoeg. Aan de voor-en zijkant is ook nog een terras waar je kunt zitten. De oprit waar de auto moet komen te staan, is net groot genoeg om de auto daar te kunnen parkeren, met de voorbumper praktisch tegen de muur aan.

Ik ben verkocht. Wat mij betreft nemen we dit huis. Het is verreweg het beste van wat we tot dusver hebben gezien en een stuk idealer dan de condo waar we nu in wonen. Niet onbelangrijk maar niet doorslaggevend is dat mijn vriend in het zelfde resort woont. Toei denkt er net zo over. Dus overleg met de eigenaresse. Uiteindelijk vinden we elkaar in een huurprijs van 14.000 baht per maand en een maand huur als waarborgsom. Als ik dit vergelijk met de huur van de condo in Udon moet ik Jos en anderen die hierop gereageerd hebben, volkomen gelijk geven. Die condo was veel en veel te duur. Leergeld betaald. Leergeld bedraagt ongeveer 10.000 baht.

Startdatum huur van het huis: de eerste van de volgende maand. Dat is over acht dagen. Deze keer ook het huurcontract maar even goed doorgelezen. Het is een contract voor een jaar, maar tussentijdse opzegging is mogelijk. Alleen vervalt dan wel de waarborgsom.

We zijn blij en opgelucht dat we niet voor niets naar Pattaya zijn afgereisd. We gaan naar het huis van mijn vriend in het zelfde resort, drinken nog wat en blijven daar slapen. De volgende dag tekenen we eerst het huurcontract en gaan vervolgens weer met de taxi naar het vliegveld. En uiteraard daar na  terug gevlogen met Bangkok Airlines naar Udon. Nu moet Toei onderhandelen met haar vriendin, via wie ze het appartement heeft gehuurd. Gelukkig levert dat geen problemen op. We betalen geen boete of wat dan ook en krijgen eind van de maand de betaalde waarborgsom (twee maanden huur) terug. Na de inbreng van Jos en anderen hier begrijp ik die coulante houding wel. Er lijkt immers flink verdiend te zijn.

We zijn allebei enthousiast over ons nieuwe huis. Ook al ligt dat huis niet in Udon maar in Pattaya. We kijken er echt naar uit en beginnen alvast onze spullen te verzamelen. Nog even een grote koffer gekocht voor Toei, want die had ze nog niet. We kunnen nu onze kleding gemakkelijk kwijt in de koffers die we hebben. Verder zijn er niet zo veel spullen die mee moeten. In feite betreft het hoofdzakelijk onze kleding, laptop, printer en papieren.

Eindelijk is het zover. We laden alles in onze auto, dat gaat zonder problemen, ruimte genoeg. En we vertrekken, na het in ontvangst nemen van de waarborgsom, richting Khon Kaen. Toei rijdt. Maar ik heb al snel in de gaten dat ze totaal niet gewend is om op de snelweg te rijden. Na ongeveer 30 kilometer, nog voor Kumpawhapi, laat ik haar stoppen en neem van haar over. Ze reed veel te langzaam op die snelweg. Dat is vragen om problemen. Ik had de route redelijk voorbereid, dus eerst naar Khon Kaen en vervolgens naar Nakhon Ratchasima (Korat). Dat gaat allemaal goed. Alleen in Korat kon ik met geen mogelijkheid ons hotel vinden, dat ik via Agoda had gereserveerd (veel te veel verkeer om rustig rond te kijken of de weg te vragen). Daarom maar op een bepaald moment van de hoofdweg afgeslagen en bij een rustig punt gestopt. Aan een motorbike driver gevraagd of hij een goed hotel wist in de buurt. Nou, dat wist hij wel. Hij rijdt voorop en ik volg hem naar dat hotel. Naam hotel: Misa Thani Hotel. Een uitstekend hotel met parkeergarage. Hier ontmoet ik ook de dochter van Toei. Die werkt namelijk in Korat en kwam ons in het hotel opzoeken.

De volgende dag vervolgen we onze reis. Dat gaat niet zonder horten of stoten. Tja, de bewegwijzering in Thailand is niet best om het maar zachtjes uit te drukken en absoluut niet te vergelijken met die in Nederland. Uiteindelijk lukt het toch, na verkeerde afslagen en dergelijke en minimaal 80 kilometer verkeerd gereden te hebben, om op de snelweg naar Pattaya te komen en dan is het geen probleem meer om ons resort te vinden.

De renovatie is praktisch klaar. De werklieden moeten alleen nog wat laswerk bij het toegangshek afmaken. We krijgen de sleutels van de eigenaresse en we lopen het huis door om te kijken of alles in orde is. We pakken onze koffers gedeeltelijk uit, nemen een douche en gaan bij mijn vriend wat eten. Daarna doodmoe terug naar ons nieuwe huis en heerlijk gaan slapen.

De dagen erna gebruikt om het huis naar ons inzicht in te richten en de nabije omgeving te verkennen. Op tien minuten rijden is er een kleine dorpskern met een mini Big C, een kapsalon, een drankwinkel, een drogisterij en natuurlijk een tempel en een school. Nog dichter bij huis, op de zelfde weg, een gezellig klein restaurantje, eigenlijk meer lijkend op wat wij in Nederland een koffieshop noemen. Hier regelmatig in de middag wat gegeten en wat gedronken. Gezellige mensen daar en spot goedkoop. Het is een familiebedrijfje, waarbij oma in het restaurantje zit, twee van haar dochters in de bediening c.q. keuken. De dochter van een van de dochters staat achter de kassa, waarschijnlijk omdat zij de enige is die met behulp van een japanner goed kan rekenen. We zijn bijna altijd de enige klanten, dus dat voorspelt niet veel goeds voor deze shop.

Het resort waar we wonen is vlakbij Elephant Village. Dat is te merken aan de olifanten die soms tot dicht bij ons huis komen om wat van de bebossing te eten. Vaak zijn ze op slechts 70 – 100 meter van ons huis vandaan.

Na een paar dagen wordt het tijd wat meer inkopen te doen. We gaan naar Tesco Lotus aan de kant van Pattaya zuid. Deze keer moeten we behoorlijk veel inkopen, niet alleen voedsel en drank, maar ook bijvoorbeeld pannen, bestek, borden, kruiden, enz. We zullen nog regelmatig bij deze Tesco Lotus terug keren. Het is een prettige super market en ze hebben veel van de dingen die we nodig hebben. Zoals bij alle grote winkels van Tesco Lotus en Big C zijn in het pand ook tal van andere winkeltjes aanwezig en tevens een aantal restaurants. Dit schijnt zo’ n beetje het Thaise groot winkelrecept te zijn. Vaak is er een (kleding)markt op een deel van het parkeerterrein en ook dat heeft zijn charmes. Niet alles kunnen kopen bij Tesco Lotus, daarom ook maar een keer naar de Big C bij Pattaya Klang, in het centrum.  Dat doe je niet voor je plezier. Het is er ontzettend druk en parkeren is daar niet eenvoudig. Wel kunnen we daar de dingen kopen die nog ontbreken.

Ons huis ligt ongeveer 30 minuten rijden van Pattaya centrum. Na verloop van tijd ontdekken we een goed restaurant, dat ongeveer halverwege op die weg ligt. De naam van het restaurant is Aroj en wordt gerund door een Belg. In Aroj kun je zowel uit Thais als westers eten kiezen. Het is een vrij grote zaak met voldoende parkeergelegenheid voor de deur. Er is ook een groot buiten terras met een papegaai bij de ingang. Aan de voorzijde een waterpartij met een aantal grote koi karpers. Prettig is dat het restaurant binnen van een goed werkende aircon is voorzien. Op woensdagen biedt Aroj een buffet aan. Niet heel veel keus maar hetgeen wordt geboden is van goede kwaliteit. Grappig dat mijn vriend, die hier al jaren woont, dit restaurant nog nooit had ontdekt. We zullen daar regelmatig komen te eten.

We zijn een aantal malen naar centraal Pattaya geweest. Uiteindelijk ben je hier toch, dan is het ook de moeite waard om daar wat rond te kijken. En mijn vriend kent de weg goed. Dus rijden we dan met hem mee. Meestal parkeert hij zijn wagen in de, niet al te grote, parkeergarage van Mike Shopping Mall (schijnt nu niet meer te kunnen). Opmerkelijk dat er in die parkeergarage altijd plaats is, blijkbaar niet bij veel mensen bekend. Heerlijk gegeten bij Rinus van My Way en bij de buren, bij Patrick de Belg. Wat beerbars en agogo tenten bezocht om dat in ieder geval te hebben meegemaakt. Met name Soi Diane en Apagayo een paar maal bezocht. Van Apagayo krijg ik niet goed hoogte, is het nu een agogo bar of een coyote bar? Het zal er wel tussen in zitten. Natuurlijk ook een keer naar het strand geweest, maar dat kon mij als Hagenees niet echt bekoren. Is Scheveningen toch een stuk plesanter.

Helaas was ik toen nog niet op de hoogte van Megapool waarover Gringo zo enthousiast kan schrijven. Ik had daar graag wat partijtjes pool gespeeld (ben daar overigens absoluut niet goed in, het gewone biljarten zoals we dat in Nederland kennen, gaat me veel beter af) en ik had het zeker leuk gevonden om Gringo te ontmoeten.

Tja, ik heb het niet zo op al die drukte. Dat had ik al toen we in Bangkok waren, en nu ook weer in het centrum van Pattaya. Als je second road ter hoogte van Mike Shopping Centre wil oversteken, moet je engelen geduld hebben en een behoorlijke portie levensmoeheid meetorsen om de oversteek te durven wagen. Nee, geen plaats waar ik met veel plezier op terug kijk. Wel op My Way natuurlijk en het al eerder genoemde Aroj. Maar dat is mij een beetje te mager om in Pattaya te blijven.