Leven als Single Farang in de Jungle: On the road 9 – Tha Sae, de hel van het Zuid-Westen
Het is reeds een tijdje geleden dat Lung addie, in eigen streek, nog eens op motor verkenning is geweest. Dit kwam doordat hij de meeste interessante plekjes van de provincie Chumphon meemde gezien te hebben. Doch er was nog een redelijk gebied dat eigenlijk een beetje in de vergeethoek was geraakt, namelijk Tha Sae, een gebied grenzend aan Myanmar.
Tha Sae is een der grootste districten van de provincie Chumphon, dit betreffende oppervlakte maar niet wat het aantal inwoners aangaat. Tha Sae telt 10 tambons waarvan er 4 grenzen aan Myanmar. Enkel een heuvelrug vormt hier de grens tussen beide landen. Het is een heel ruige streek dit grensgebied. Zeer slechte, onverharde aardewegen met zeer steile hellingen. De meeste van deze wegen zijn ontstaan door landbouwvoertuigen en zware legertrucs welke zich een doorgang forceerden in dit gebied. Van de wijd verspreide huizen beschikken de meeste niet over elektriciteit noch over stromend water. Internet is er dus ook niet daar er ook op vele plaatsen zelfs geen telefoondekking is.
De bewoners van dit gebied leven van land- en bosbouw. Veel plantages met durian-, rubber- en palmbomen. De hoofdzaak is wel koffie. Zowat 60% van de Thaise Robusta koffie is afkomstig uit dit gebied.
We vertrekken oorspronkelijk met 6 motoren waarvan er twee met duozitter. Drie shoppers en drie scooters waarvan twee met automatische versnellingen. De aanloop naar het einddoel, Pha Peid Yai viewpoint, verloopt nog over goed berijdbare wegen. Een eerste stop aan de Wat Pru en een tweede aan de Thep Charoen Tempel. Bij deze tempel, in Tha Kham tambon, bevindt zich een uitgebreid grottencomplex. Deze grotten werden in het verleden gebruikt als schuilplaats voor de lokale bevolking bij invallen door roversbendes uit Myanmer, iets wat in het verleden regelmatig plaatsvond.
Na deze tussenstops gaan we de Phet Kasem Road over en hier begint de ellende. De wegen worden slechter en slechter. Er is zelfs geen sprake meer van enige verharding. Aardewegen bezaaid met putten, bulten en vooral sleuven door weggespoelde aarde. Rood stof en nog eens stof, opgewaaid door voorbijrijdende pickups. Hellingen die amper met een shopper te nemen zijn. Deze machienes zijn totaal ongeschikt voor het “offroad’ werk. Duozitters moeten afstappen en te voet verder, de scooters met automatische versnellingen haalden het niet en moesten de strijd staken… het is eigenlijk gekkenwerk deze keer.
En dan komt het moment waar iedere motorrijder voor bevreesd is: Lung addie, die steeds als laatste van de groep rijdt, komt in de problemen. Hij geraakt op een supersteil stuk niet in eerste versnelling, de motor sputtert en valt stil. Nog met beide voeten op de grond en de rem dicht, maar daar staat hij… de weg te smal om te keren, kan de motor niet op zijn stand zetten wegens het feit dat hij dan zal kantelen. Achteruit rijden onmogelijk… kan dus enkel blijven staan waar hij staat maar ook dat is geen optie, dat hou je niet lang vol, 350kg in evenwicht houden en geen kant op kunnende met een motor die niet wil starten… ??? Het zal dus een “gecontroleerde noodlanding” worden. De motor langzaam op de valbaren laten kantelen en er dan onderuit kruipen en wachten op hulp om de motor te keren en de helling af te dalen. Geen lichamelijke schade en ook geen schade aan de motor, ja het kon slechter.
De hulp kwam snel onder de vorm van twee, uit het niets verschijnende, Thaise dames. Veel uitleg is er niet nodig, zij hadden onmiddellijk door wat er aan de hand was…. Blijkbaar hadden ze dit nog gedaan of was dit het vaste “rescueteam” van Pha Peid Yai ??? Na deze reddingsoperatie en het laten afkoelen van de motor zet Lung addie een nieuwe aanval in. Deze keer met meer succes en het eindresulaat, of kan je het de beloning noemen, is een prachtig 360° zicht over een groot deel van de Chumphon provincie.
Nog twee andere deelnemers maakten kennis met de Tha Sae bodem. Een reed zich vast in een greppel naast de weg en kantelde in de blubber. Een een andere viel stil wegens een verstopte benzinefilter en kantelde ook. Een technisch probleem, dat moest nu net de ‘Motordokter’ ( de benaming welke aan onze motortechnieker geven ) overkomen.
Al bij al was deze tocht door “Hel van het Zuid-Westen” een ervaring op zich. Niet voor onmiddellijke herhaling vatbaar, enkele jaren wachten tot de wegenaanleg in verdere staat is, dat is de boodschap. Dus Rob en Jos, zet deze maar niet op de planning voor de Bikerboys van Hua Hin.
Over deze blogger
-
Geboren in 1955. Maakte kennis met Thailand meer dan 20 jaar geleden, toen ik regelmatig in BKK een tussenstop maakte na het beëindigen van werkopdrachten radiometingen op de toen nieuwe luchthaven van Hong Kong. Woon nu meer dan 10 jaar permanent in de provincie Chumphon. Ik ben de auteur van het TB-dossier 'Uitschrijven voor Belgen'.
Mijn beroep was Expert Senior Field Engineer radiometingen. Hobbies:
- het administratief bijstaan van Thaise weduwen van overleden Belgische mannen, met de Belgische overheidsdiensten: pensioenen-erfrechten-belastingen.
- Radio-zendamateurisme telegrafist met licentie in Thailand en Cambodja.
Lees hier de laatste artikelen
- Thailand algemeen16 november 2024Je maakt van alles mee in Thailand: een schot in de roos (nieuw)
- Eten en drinken8 november 2024Zelf kaas maken in Thailand (3 slot)
- Eten en drinken7 november 2024Zelf kaas maken in Thailand (2): dag 4 tot 12
- Eten en drinken6 november 2024Zelf kaas maken in Thailand (1): dag 1 tot 3
Beste Lung Addie,
Leuk avontuurlijk verhaal.
Ik zelf vind het erg leuk om op de motor dingen te ontdekken.
Het is soms beter dan in een auto waar je eigelijk niks van je omgeving mee maakt.
Met vriendelijke groet,
Erwin
Hallo Lung Addie,
Ondanks dat het een moeizame rit is geweest,was het waarschijnlijk toch een mooie ervaring.
Wij hebben 2 jaar geleden een soort gelijke toer ondernomen vanuit Khanom naar Shichon.
Op de scooter rijden was door de rotsen en de hoogte en diepte verschillen niet mogelijk.
Een week spierpijn gehad,maar een van de vele leuke ervaringen.
Diverse tours welke u de afgelopen jaren heeft beschreven hebben we al ondernomen,en als prachtig ervaren.Bovenstaande toch maar niet. Worden we daar niet te oud voor Lung Addie?
Of bent u een olympische atleet?
Ga zo door.
Beste Gonny,
ik heb het in mijn verhaal niet vermeld maar eerlijk: ik heb ook enkele dagen overal pijn gevoeld, niet van de noodlanding maar wel van het voortdurend gesleur om de motor op de weg te houden tussen de vele putten, bulten en sleuven. Vooral mijn polsen deden achteraf pijn.
En te oud voor zoiets? Gonny, dat kunnen we niet aanvaarden op onze ‘jeugdige’ leeftijd. Liever eens tegen de grond gaan dan tussen de gerarniums, hier de orchideen, te moeten blijven zitten.
Thanks voor je verslag van een van de bikerboys die je ontmoette in Ban Krut
John
Mijn advies als motorrijder waaronder Harley Roadking GVW incl accesoires meer dan 400 kg , is om aan het begin van een steile helling te beginnen in de eerste versnelling .
Zeker als de helling weg een zand pad of in slechte staat is .
Op schakelen kan later nog wel indien nodig , maar bij terug schakelen kan hij stil komen te staan .
Met snel wat tussen gas geven bij het terug schakelen , kan soms ook een uitkomst bieden .
Ik begrijp het is een lastige situatie .
De meeste ongelukken bij bigbikes touring gebeuren bij lage snelheid of bij stilstand .
Het is dan ook niet voor niks dat mijn firstclass verzekering een Eigen risico heeft van 25000 bath bij zulke schade .
Jan Beute .
Beste Jan,
aan uw reactie kan ik meteen zien, ik wist dat reeds hoor, dat jij een heel ervaren motrrrijder bent. Uw opmerking is heel terecht, alsook het geven van wat tussengas, zoals vroeger, toen de versnellingsbakken nog niet gesynchroniseerd waren. Een techniek die velen nu zelfs niet meer kennen. Soms is het wel heel moeilijk in te schatten wat er na een bocht komt en in Thailand durven ze nogal voor verrassingen zorgen, zeker op die landelijke wegen, stijgingspercentages die elke norm overtreffen…. kalm blijven en de feiten rangschikken is dan de enige oplossing.
Weer een pracht verhaal en bewonder je moed om dit te ondernemen. Je waarschuw
ing/advies aan het eind neem ik ter harte!!