‘Hond in de pot’ is bij ons een gezegde maar er zijn landen…
Hij heet Toot, de hond van buurman tuktuk met de naam Jack. Toot is een grote hond van het soort ‘worst op poten’. Lijkt een kruising tussen een beagle en een bulldog; de snuit van de beagle, de vleesmassa van de bulldog. Een dikzak met een klein staartje en kromme pootjes waarmee hij niet hard kan lopen.
Maar Toot heeft een vorstelijk blafgeluid om die geringe snelheid te compenseren en ook een vervaarlijk tandenstel. Het dier aanhalen doe je niet zo snel want dan draait dat lijf zich om en in plaats van vette hammen zie je dan een hoop hapgrage tanden en kiezen. Zonder big smile…
Toot heeft een eigen wil en laat zich niet graag opsluiten. Helemaal niet als hij door zijn fijne neus een loopse teef weet te zitten. Want Toot is een reu en dat is duidelijk te zien aan wat er onder die dikke buik heen en weer zwiept….en dat ding gaat dan jeuken en dan is meneer niet te houden. Dus wordt Toot in huis opgesloten.
Eerst gaat de sofa er aan. Oei, dan maar in de keuken. Maar dan is de keukendeur, samengesteld uit een houten frame en hardboard, aan de beurt en Toot is op vrije en vrijersvoeten… Meneer blijft dan een dag weg en bevindt zich op de markt die aan de overkant van het dorp ligt, over de grote weg heen. Het risico van oversteken is zo groot dat de familie zich haast meneer terug te halen en dan gaat men knullig in de weer met een halsband en een touw en … meneer komt los en gaat weer de hort op.
Nu is hij ook weer weg en men vindt ‘laat hem maar even gaan’. En dat is onverstandig zo kort voor Chinees nieuwjaar. Als ik als farang die vergissing maak dan begrijpt iedereen dat, maar dat een hier opgegroeide Thai zich daarin vergist….onbegrijpelijk. In die periode wordt jacht gemaakt op grote honden en de buren zien dat te laat in.
Een week lang wordt geroepen en gezocht en tenslotte worden tranen geplengd want men beseft: Toot is in de kookpotten verdwenen. Met laurier, koriander en rozemarijn…..
Erik Kuijpers; 2012 Nongkhai
Over deze blogger
- Bouwjaar 1946. Kreeg de bijnaam 'Lopende belastingalmanak' en heeft 36 jaar in dat vak gewerkt. Op zijn 55e naar Thailand verhuisd. Invaliditeit dwong hem van zijn gezin in Nongkhai naar huisje met thuiszorg en scootmobiel in Súdwest-Fryslân.
Lees hier de laatste artikelen
Belasting Nederland23 december 2024Belastingen: De weg naar de reductie uit art 23 lid 6
Belasting Thailand19 december 2024Belastingen: Regionale kantoren Thailand- Thailand algemeen17 december 2024Belastingen: Hulp bij aanvraag reductie
Belasting Nederland15 december 2024Belastingen: wanneer is jouw geld belast in Thailand?
Heerlijk verhaal Erik
Ook al is het 10 jr geleden geschreven, het blijft actueel.
Ik hou zelf meer van porceleinen honden, die kun je uit ‘t zicht zetten, hahaaaa
Het verhaaltje is al weer van een aantal jaren geleden, maar nog steeds actueel is mijn ervaring. De nonchalante houding ten opzichte van honden is bij een deel van de Thaise bevolking nog steeds van dien aard, met alle gevolgen van dien. Een hond en het buitenleven, daar moet je niet tussen komen, maar koesteren.
De mens eet dieren en dat dier moet daarvoor dood. Daarbij maakt het niet uit welk dier het is als je die keus eenmaal hebt gemaakt. Nu is het eten van hond iets met een hoog ‘ach’ gehalte want het is een aaibaar dier net als kat, marmot en cavia. Maar we hebben dan wel boter op ons hoofd als we andere dieren eten…
Wat honden betreft, Z-Korea en Indonesië zijn aardig op weg de hondenslacht uit te bannen maar in ZW Azië lukt dat nog niet echt. Om over China maar niet te spreken.
Om vragen voor te zijn: ik eet vlees.
Herstel: ZO Azië bedoel ik natuurlijk.
Qua smaak doet het ook niks onder voor andere diersoorten.
Maar Erik, vergeet je niet te vermelden dat die hond, dat varken of die kip best eens de reïncarnatie kan zijn van één van je voorouders?
Ja, Tino, en daarom laat ik het afmaken over aan slager, visboer of poelier….. Ik blijf de onschuld zelve hoor! Trouwens, jij zat bij mij thuis ook gezellig een broodje voorvader-ham te eten…
Alles is eetbaar wanneer je er niet emotioneel met verbonden bent.
Ik denk dat er weinig mensen zijn die hun eigen hond opeten die ze jaren als huisdier in huis gehouden hebben.
Niet verrassend dat er op de TV weinig slachtpartijen van varkens of koeien op de TV vertoont worden.
mooi geschreven en actueel.
De honden worden niet alleen met het chinees nieuwjaar gevangen en gegeten.
Ze worden ook gevangen en door opkopers geexporteerd naar vietnam.
Een grote hond levert 2 plastic emmers op en een kleine 1.
De thaise samenleving heeft blijkbaar ook zijn minder rose kleurige kanten.
honden worden niet alleen aangelijnd vanwege hun uitstapjes, maar ook ivm bijtgraagheid van bv. honden, ( spiegelde even door bij begin ).
Kan het ook verwarrend zijn als zij begrijpen dat mensen gedood moeten voor bijten in handen of wat ook .
is geen nieuw ,maar beetje amusant verhaal .